Ik reageerde op Emmaxkus, niet op jou hoor. Ik begreep al dat jij het zelf wilde gaan doen. Sterk van je! En ik snap dat het pijn doet dat hij zo reageert. Maar ja... Hij wil niet. Hoe jammer ook.
Ik ben het wel een beetje met Hilly eens. Een vrouw heeft de mogelijkheid voor een abortus als ze het kindje niet wil. Het enige dat de man kan doen is de benenwagen nemen. Nu, als hij er niet voor gaat, zal hij wel altijd in zijn achterhoofd hebben dat er een kindje van hem rond loopt. Dat lijkt me ook niet makkelijk. Ik ben echt niet tegen je keuze hoor. Er zijn genoeg zwangerschappen in niet ideale situaties. Maar je maakt deze keuze zelf. Verwacht daarin niks van hem. Misschien draait hij bij, misschien niet. Hoe dan ook, je komt er wel.
Ik zou idd wel zijn ouders inlichten dat ze een kleinkind krijgen. Een vriendin van me heeft ook alleen een kindje waar de vader niet in beeld is, maar opa en oma komen gewoon op bezoek enzo. Ze zijn maar wat blij dat de moeder zo besloten heeft
Heb jij de relatie verbroken of hij of "samen" zoals sommigen dat zo zeggen. Als het het eerste is wat ik lees in je openingspost is het voor hem ook nogal wat. Zn relatie wordt verbroken door de ander en dan hoor je vlak erna dat je een kind krijgt. Misschien heeft hij ook gewoon even tijd nodig om alles te verwerken En misschien blijft hij zoals hij er nu in staat. Jij hebt je keus gemaakt en dat vind ik een hele sterke keuze, maar hij heeft ook het recht om zijn keuze te maken. Hoe moeilijk en pijnlijk dat ook is. Wat jij kan doen, geef hem ruimte en laat het een beetje los. Je zou hooguit als je een echo hebt of hebt gehad hem een berichtje of iets kunnen doen, gewoon kort zonder vragen maar gewoon als mededeling. Want ja misschien draait hij nog wel bij. Iig veel sterkte!
Ik zou sowieso de ouders inlichten. Hij wil dan nu wel geen vader worden, maar misschien willen hun wel opa en oma worden. Misschien zou oma wel mee willen naar een echo. (als jij daar achter zou kunnen staan, uiteraard)
Maar is het aan mij om hen dat te vertellen? Wat als hij zijn ouders idd niet heeft ingelicht en ik over 7 maanden zo'n bom drop. Ik zou niet willen dat dat zijn relatie met zijn ouders negatief beïnvloed. Ik vind het lastig of ik het recht heb om hen dat te vertellen. Maar aan de andere kant zou hij dat eigenlijk ook moeten hebben doen.
Precies dit, dus in die zin kan ik wel begrip hebben voor zijn keuze net zoals ik ook begrip heb voor jouw keuze. Jammer dat jullie niet allebei hetzelfde willen, maar het zij zo. En nee ik vind NIET dat je het recht hebt om de ouders van de verwekker van je kind achter zijn rug om in te lichten. Er is maar één persoon die dat zou moeten doen en dat is je ex zelf. Je kan hem natuurlijk proberen over te halen om het tegen zijn ouders te vertellen, maar om zomaar het leven van die mensen ook overhoop te halen kan je écht niet maken! ☹️ Heel veel sterkte en een mooie zwangerschap toegewenst.
De lastige vraag is wie de meeste rechten heeft. Is dat het kind, de moeder de vader? Ik ben wel van mening dat kennis een keuzemogelijkheid betekend. Dus weten ze het kunnen ze kiezen ja of nee. Uiteraard is het beter om het hem zelf te laten doen maar wat als hij dat niet doet? of zegt dat hij het heeft gedaan maar uiteindelijk toch niet? Ik zit hier met hetzelfde dilemma hoor en mijn zoontje is 16 maanden en heb nog steeds niks aan de fam van pa's kan verteld terwijl hij daar wel halfbroers en zussen heeft.
Ik heb even na zitten denken. En als ik het goed begreep zei hij dat ze ervan weten. In dat geval kan je toch gewoon een geboorte kaartje sturen aan opa ... En oma ... Met evt aanvullend briefje dat ook zij welkom zijn. Als hij dat niet had gewild dan had hij ook niet moeten liegen. En een geboortekaartje sturen is imo wel zo netjes.
@rietje88: dat is idd een goed idee. Daar had ik nog helemaal niet over nagedacht. Wellicht moet ik me hier ook nog helemaal niet mee bezig houden maar er komt zoveel op me af op dit moment. Bedankt voor de tip. Ik zal hem in gedachten houden.
Ja misschien wat apart, maar ik vind dat het kind wel recht heeft om familie van vaders kant te kennen. Mooiste zou zijn dat hij het verteld, maar om over 7 maanden ineens een kaartje te sturen met jullie zijn grootouders vind ik imo nog erger. Dan drop je pas een bom. Ervan uitgaand dat hij dus niks zegt. Op deze manier kunnen ze er ook aan wennen. Maar het blijft een moeilijke kwestie.
Ja maar dat blijft dan wel invullen wat hij wel en niet doet. Daarbij vraagt een kaartje ook niet direct op een antwoord. Zo hebben ze rustig de tijd om na te denken. Voor zover ts weet zegt de familie achter hem te staan dat hij er niks mee te maken wil hebben. Als het evt rauw op de dak gevallen komt dan is dat door hun zoon. Dat is niet een taak die zij op te lossen heeft, dat is aan die vent. Met een kaart geeft ts wel de mogelijkheid aan de grootouders om zelf na te denken welke rol hun wel of niet willen spelen mocht hij niet eerlijk zijn geweest. En mocht het kloppen wat die vent zegt, dan herinnerd een kaartje er ook aan om er even bij stil te staan.
Ik zat negen jaar geleden in een soort gelijke situatie. De vader van mn kind wou ook niks te maken hebben met de baby. Ik heb hem toen wel een ultimatum gesteld of jij verteld het of ik doe het. Uiteindelijk heb ik een kaartje gestuurd met de mededeling dat ze over een paar weken opa en oma worden. Na de bevalling is de oma langs geweest en ze heeft haar kleinzoon vast gehouden. Ze zouden het laten bezinken maar heb nooit meer wat van ze gehoord. Zelfs na negen jaar wil de vader niks met hem te maken hebben en als we elkaar tegen komen negeert hij ons kind.
Dat lijkt me zo heftig! Maar goed je hebt ze de mogelijkheid gegeven en de eer aan jezelf gehouden. Niemand die jou verwijten kan maken, heel goed!
@melaniemv3: wat heftig om te horen dat hij zelfs als hij jullie tegenkomt je kindje negeert. Is het bij jou inmiddels wel wat gesleten of doet het je nog steeds wel pijn? Heeft jouw ex inmiddels nog meer kinderen? Ik snap namelijk niet hoe je daar dan mee kunt leven wetende dat nog ergens een kindje van je rondloopt waar je niet naar omkijkt.
Je bent nog zo kort zwanger er kan nog veel gebeuren in die tijd en ik zou er nog even over nadenken wat je met zijn ouders doet.. als hij het "echt" verteld heb dan kan een geboortrkaartje makkelijk en anders oeps.. alsnze vragen hoe en wat,zeg je het gewoon en klaar en anders is ie betrapt.. Ik zou betreft je ex, het voor nu laten wat het is, expres niks laten weten.. want soms beseffen die het dan pas dat ze het wel wat boeit ipv je ze uit jezelf op de hoogte houd. Ik heb er geen ervaring mee maar hoe dan ook lekker aan jezelf denken en de kleine want je komt er wel en de dierbare die wel om ke geven die steunen je en staan je bij