Ga ik dit echt voorleggen? Ja dat ga ik doen Ik irriteer me vreselijk aan de eetgeluiden van mijn dochter van 7. Het is niet zo dat ze smakt maar meer dat ze bijvoorbeeld dingen heel hard afbijt. Chippies bijvoorbeeld gaan nooit in 1x in haar mond maar moet ze altijd eerst (hard) afbijten. Zo ook met stukjes paprika etc. Niks gaat in 1x die mond in. Verder loopt ze ook altijd te klooien met eten. Koekjes eerst de randjes afbijten en dan het middelste pas, dit ook met beschuit, crackers en rijstwafels. Hierdoor is het steeds 1 grote puinzooi waar zij eet.. Ik probeer me er echt tegen te verzetten maar ik irriteer me hier zo erg aan! Tegelijk voel ik me schuldig want ik wil ook dat ze kan zijn wie ze is... Ik heb het niet van een vreemde want in mijn jeugd mocht ik ook nooit 'kraken en smakken'. Ik heb er nu nog serieus moeite mee om bv een appel te eten in gezelschap. Ik wil dit niet voor mijn dochter.. In hoeverre vinden jullie dat ik haar kan corrigeren? Bijvoorbeeld dat rond eten van haar eten en het afhappen ipv in 1x in haar mond? Ben benieuwd naar jullie reacties...
Ik kan mij ook erg irriteren aan gekraak en gesmak van eten. Corrigeer dat bij zoon (7) dus ook. Ze moeten toch leren netjes te eten? Trouwens. Ik zou willen dat er meer mensen terughoudend zouden zijn met het eten van appels in bijv de trein
Ik heb denk ik misofonie... En ook mijn dochte moet t hierin ontgelden. Mond dicht als je kauwt etc etc. Ik kan niet met een smakkend iemand in 1 ruimte zijn zonder stress. Net een buurmeisje dat een broodje mee at.. Nou werkelijk... Ik trok de orwn van mn kop bijna. Dus ja... Je kunt er iets van zeggen.met mate...
Herkenbaar.. Maar dat heb ik dan ook met mensen die zwaar ademen (Wat erg... ik besef heel goed hoe oppervlakkig dit is hoor... ik moet blij zijn met 2 gezonde kinderen etc)
Met je mind dicht kauwen vind ik gewoon normaal om een kind aan te leren, mond open is gewoon niet netjes (beetje vergelijkbaar met hand voor je mond als je hoest). Maar eerst de randjes van een koekje eten en dan pas het midden, tja, dat mag natuurlijk best. Overdreven kruimelen vind ik ook iets dat je best mag corrigeren. Ik kan zelf echt niet tegen iemand die heeeel traaaag een appel eet in de trein. Zo in slow motion afhappen enzo, aaargh! Maar bij mijn kinderen gelukkig vooralsnog geen last van!
Mijn dochter maakt eetgeluiden EN drinkgeluiden! En ik denk dat ik er wat extra gevoelig voor ben, ook in de misofoniehoek. Echt hoorbaar gesmak, daar zeg ik wat van. Maar zolang het netjes is en ze er echt niks aan kan doen (ze maakt nou eenmaal bij elke slok een slikgeluid, altijd al zo geweest) zal ik er niks van zeggen. Maar ik herken 't hoor. Laatst at hier een vriendje, ik dacht dat ik gek werd. Ging hij ook nog eens heel dicht bij mij een koekje eten, het leek of hij met z'n tanden langs een betonnen muur ging. Yep, het roept agressie op, maar die houden we dan maar voor ons. (of heeel snel andere kamer in vluchten)
o ja dl maakt ook heel veel geluid.. en dat met haar mond dicht ook! tussendoor gaat hier en daar de mond open en dan hoor je het extra.. eetgeluiden zijn normaal maar af en toe vraag ik me af wat haar tanden en kiezen aan het doen zijn met zoveel geluid. ze mag dan hoe erg het ook klinkt niet naast me zitten met eten. ik erger me dood aan de geluiden. koekjes ed eten gaat hier net zo. eerst de randjes af knabbelen en dan langzaam naar het midden werken. chippies worden gegeten alsof ze een konijn is die aan een wortel knabbelt. ze moet dan ook altijd aan de tafel en het liefst nog boven een bordje eten met de troep die ze er van kan maken
Fijn om te lezen dat ik niet de enige ben zeg.. Dat maakt al dat ik me minder schuldig voel.. Waarschijnlijk gaat het ook vanzelf over.. Als ze 18 zijn zullen ze vast niet meer eerst de randjes willen eten 😆
Mja hier thuis is dat ook een ding... Probleem is dat je met je mond dicht OOK best nog geluid kunt maken tijdens het eten
Ik heb idd misofonie.. En echt niemand is veilig. De eerste keer kan ik redelijk m'n mond houden. Maar de meeste weten het en houden er rekening mee hahah. Bij mij is het niet alleen met eten hoor maar alles wat überhaupt geluid maakt.
Wat een impact heeft dat op je dagelijks leven he... Ik heb maar milde misofonie (er zijn niet veel geluiden waar ik echt kwaad van word) maar ik heb hyperacusis (en tinnitus). Ik ben echt overgevoelig voor geluid en het zweet kan me uitbreken als ik kinderen met van die plastic fluitjes zie oid. Het is vaak 'mild' maar als ik hoofdpijn heb is het vele malen erger en kan ik staan huilen bij ritselende plastic zakjes of als iemand met z'n handen over z'n spijkerbroek wrijft. Vreselijk, dat komt regelrecht tegen mijn trommelvlies aanknallen. Ik heb er goed mee leren leven maar moet er wel altijd rekening mee houden. Te hard geluid kan ik niet meer hebben, dus concerten, helaas... gelukkig ben ik geen 20 meer en mis ik 't ook niet zo
Het is ook echt niet leuk idd.. Gek genoeg kan ik wel tegen muziek,tv Of als mensen praten(in sommige buien niet ). Maar de rest.. Vreselijk! Moordneigingen krijg ik van sommige dingen.. Ik zou echt selectief doof willen zijn.. Wat zou dat een opluchting zijn voor zowel mij als m'n omgeving.
Wat een feest van herkenning.. Ik heb het ook.. Heb het met name heel erg van scooters/brommers, blaffende honden en geluiden waarvan ik niet weet wat het is.. Dat je een geluid hoort en het niet thuis kan brengen.. Ohhh woest word ik ervan.. Trouwens ook heel erg met een stuiterende bal en schreeuwende kinderen.. Maar goed.. Mijn vraag was dus eigenlijk of ik het naar mijn kind toe kan maken haar hierin te corrigeren..
Ik heb het niet met mijn kinderen maar mijn eigen man kan soms ook van die irritante geluiden maken met eten. Het zijn een soort van kreungeluiden omdat die heel overdreven kauwt. Ik irriteer me daar al aan zolang ik hem ken (21 jaar). Ik denk niet dat een ander het hoort maar ik wel. Ik kan me ook weleens rot irriteren aan mensen die een liedje meezingen en dan vooral collega's op het werk. Ook aan zwaar ademen en van dat vieze smekken wat oudere mensen weleens doen daar kan ik ook onpasselijk van worden en mensen die na een maaltijd aan het opboeren zijn brrr
Whoeps, ik dacht dat ik de enige was. Wat betreft het kruimelen - misschien kun je afspreken dat ieder zijn eigen kruimeltjes opruimt na eten of snoepen. Dat hoort gewoon bij het groter worden, en je hoeft er niets van te zeggen als er veel gekruimeld wordt. Maar wellicht gaat ze zelf sneller inzien dat ze wel heel veel morst en er wat beter op letten.
Deels herkenbaar, hier ook en dochter van 7. Het smakken of veel geluid maken met eten herken ik niet zo ( wel bij haar beste vriendinnetje trouwens.) Maar alles rondom afknabbelen, nooit iets in een keer in haar mond stoppen en altijd de hele tafel (en eerder zelfs de vloer) vol waar ze heeft zitten eten herken ik maar al te goed...... Ik geef haar altijd een bakje of bordje om boven te eten maar dat helpt voor geen meter, geeft alleen maar meer afwas..... Ik zeg wel eens dat ze niet zo moet 'knaaien' maar het helpt niets.... Ik heb het een beetje opgegeven en dat geeft minder stress/ ergernis merk ik, dan maar een doekje over de tafel als ze een koekje gegeten heeft.... Wat ik wel doe is haar (en wij dus ook) aan de eetkamertafel laten eten zodat ik niet de halve dag met de stofzuiger achter haar aan hoef😉 Ik merk ook wel dat ze geregeld echt haar best doet om zonder te kruimelen te eten maar het lukt gewoon niet zo goed, ze ziet namelijk echt wel dat anderen minder kruimelen.
OH, hier ook zo herkenbaar! Met dl weet ik dat het eigenlijk meer mijn probleem is dan dat van haar want ze eet echt redelijk netjes maar begin me er sinds een jaar meer aan te irriteren. Toen ze jonger waren minder dan nu zeg maar. Vind het lastig...Hier ook duidelijk misofonie en idd agressie bij bepaalde geluiden of geluiden die ik niet kan plaatsen. Vooral mijn partner moet het.ontgelden want hij snuft heel veel, arghhh, om gek van te worden. Met de kids geen tips behalve in te zien of het echt reëel is om er iets van te zeggen of meer door jezelf komt...