Hallo, Ik heb even een vraagje aan jullie, mijn dochter is heel erg op mij gericht. Ze is gek op dr vader maar wil liever alles met mij doen. Het neemt alleen best wel extreme vormen aan. Ik kan niet even boven iets pakken of ze begint al heel hard te huilen en mama te schreeuwen onder aan de trap. Ik mag niet stofzuigen want dan loopt ze huilen achter me aan. Ik mag niet even snel douchen als mijn man thuis is want ze gaat helemaal door het lint. Kortom ik kan gewoon vrij weinig. Het enige wat afleidt is haar achter de tablet te zetten met een filmpje. Dit doe ik dus ook maar als ik moet stofzuigen want anders blijft ze schreeuwen en aan mn been hangen. Ik probeer haar af te leiden, samen schoonmaken, op weg te helpen met spelen, eerst samen een boekje lezen en dan iets voor mezelf doen maar het maakt allemaal niks uit. Het liefst heeft ze gewoon dat ik de hele dag op de bank zit geloof ik.. We gaan vaak naar buiten, boodschapjes doen en veel weg en op visite. Dan speelt ze graag met andere kindjes en is ze veel minder aanhankelijk heel gek. Op de opvang gaat het super en heeft ze het heel leuk. Ik weet dat het een fase is maar. Herkent iemand dit en hoe gaan jullie er mee om? Omdat ik het vervelend vind haar steeds zo te laten huilen neem ik haar maar overal mee naar toe, of zet haar maar even achter een filmpje.
Heel herkenbaar. Hier precies hetzelfde met zoon. Koken is bijvoorbeeld echt een uitdaging! Papa doet zijn best, maar dat is voor zoonlief niet goed genoeg. Hopelijk duurt deze fase niet al te lang meer
Ik merk wel heel sterk dat als mijn vriend laat thuis is van zijn werk voor een periode en in het weekend druk, ze ook steeds meer op mij gefocust is. koken is hier idd ook vaak een uitdaging! Ik ga in het weekend dus bewust even zonder haar weg en laat haar bij papa. Dat scheelt enorm! Dus misschien af en toe bewust wat afstand nemen?
Hier hetzelfde... Zal wel een fase zijn. Vermoeiend is het soms wel. Ik negeer het drama vaak wel hoor. Als ik even wil douchen dan doe ik dat gewoon. Moet hij maar aan wennen.
Ja ik ga ook wel weg hoor zonder haar. En op zaterdag werk ik en dan is het afscheid gek genoeg geen probleem. Het is net of als ik thuis ben ze bang is dat ik wegga en dan heel erg aan me kleeft. Vooral zondag is erg dan ben ik net 3 dagen weggeweest. Maar goed dat snap ik en vind ik ook niet erg. Alleen bv mn huis schoonmaken kom ik gewoon niet aan toe op het moment. Hoe doen jullie dat dan?
Tijdens haar slaapjes. En stofzuigen vindt ze interessant. Ze hangt dan min of meer aan de stofzuiger. Verder heb ik haar Veel Op mijn arm. En in de avond doe ik ook veel, als mijn vriend er is. Maar ik kan idd ook minder doen dan dat ik eigenlijk zou willen. Laatst een dag vrijgenomen om eens goed schoon te kunnen malen. Dochter gewoon naar kdv en de hele dag aan het poetsen geweest
Rond 18 maanden had uk dat ook. Nu alleen wanneer hij niet lekker is. Als ik boven wat moet pakken dan tel ik tot 10 en dan ben ik terug, eerst was het brullen en nu niet altijd mee eens maar weet dat ik er zo ben.
Redelijk herkenbaar, maar heb er nooit aan toegegeven. Altijd duidelijk gezegd mama gaat nu.... Papa is er. Ze moet het ook leren.
Ja, hier ook hoor. De ene dag erger dan de andere. Ik geef er absoluut niet aan toe. Papa is net zo lief. Mijn dochter deed precies hetzelfde. Die is nu 10 jaar en nu doet ze het niet meer Het komt vanzelf goed dus haha. Hoort ook een beetje bij de leeftijd.
Zo herkenbaar hier de helemaal mama mama mama, het liefst kruipt hij in me. Maar Ach een troost het is een fase fase fase fase die echt wel weer over gaat ooit
Ja hier idem. Ik ga meestal idd ook weg, of blijf een tijdje boven en glip weg als ze druk bezig is met iets waarbij papa haar afleidt. Als ik eenmaal boven ben vindt ze papa prima, want ja, mama is er niet. Maar als ik ook beneden ben kan mijn man prima achter de laptop zitten (terwijl ze die ontzettend interessant vind) en komt ze bij mij hangen ipv naar de laptop! mama mama mama Om alles gedaan te krijgen betrek ik haar dus overal bij. Ze weet ondertussen heel goed hoe we de was in de wasmachine doen, er uit halen, ophangen, opvouwen, Schoonmaken, stofzuigen, vaatwasser in en uitladen. Alles duurt alleen wel langer want zij wil natuurlijk ook kleren in de wasmachine/ophangen /bestek in vaatwasser doen- maar met een beetje creativiteit gaat het best snel. Met koken bijvoorbeeld snij ik alles en dan mag zij alle gesneden dingetjes in de pan doen. (vuur staat dan nog niet aan) tussen het snijden door doe ik ook vast andere dingen zoals vlees opzetten oid, ze is toch heel sloom met alles in de pan doen Kortom, haar betrekken alsof wat zij doet ook belangrijk is en mama heel erg helpt, maar ondertussen is het eigenlijk gewoon 'vermaak' zodat mama snel alles kan doen.
Ach ja ik ben blij dat ik niet de enige ben. Ik weet dat het een fase is hoor. Ik heb ook een zoon van 6 maar die hed het wel iets minder. En als ik stiekem wegglip naar boven gaat het meestal ook wel, maar het gebeurt ook wel dat ze dan net zo lang krijst en mama schreeuwd tot ik weer beneden ben. Ze heeft nogal een sterke wil hahaha.. Laatst zei ik tegen mijn man. Het lijkt me zo lekker weer gewoon even naar boven te kunnen lopen en even wat kan doen zonder dat ik moet kijken of ik snel weg kan glippen/ iemand meenemen of zonder keihard gekrijs op de achtergrond 😂