Dinsdag kreeg ik het goede nieuws bij mn eerste echo, er kloppen twee hartjes! En ik geloof niet dat ik ooit zo geschrokken ben. Ik barste niet in tranen, maar in een hysterische huilbui uit! Ik had er echt helemaal geen rekening mee gehouden. En dat terwijl ik al weken ziek, zwak en misselijk ben. Ik moet nog altijd erg wennen aan het idee. Niet zozeer aan twee kindjes, dat voelt eigenlijk nog ver weg. Maar aan een zwangerschap die waarschijnlijk zwaar en gecompliceerd gaat worden! Wat gebeurd er met mijn verzakking(je) van de vorige keer. Gaat mijn rug het wel houden. Hoe lang blijf ik nog misselijk en hoofdpijn houden. Wat als er iets mis gaat met een van de kindjes. Moet ik nu een keizersnee... en ik maal maar door... Iedereen vindt het zo leuk en bijzonder, ik krijg nauwelijks de gelegenheid te zeggen dat ik het op dit moment vooral eng vind.
Ik snap je angst.er komt nu natuurlijk veel op je af en dan draaien je gedachten overuren. Misschien vind je het fijn hier op het forum bij de groep Tweeling moeders mee te kletsen.hopelijk voel je je snel minder misselijk en natuurlijk gefeliciteerd met je zwangerschap!
Hoi hoi, oh dat herken ik helemaal.... dat je door blijft malen over alles... Helemaal niet gek toch?? Is ook niet niks hoor...! Ik ben nu 35 weken zwanger en nóg merk ik aan mezelf dat t echt een plekje moet krijgen.... heeft bij mij grote impact gehad... Ik had al wél een vermoeden en rekening mee gehouden dus... Maar dat wil niet zeggen dat alles direct oké voelde en alle vragen en onzekerheden weg waren... Zeker niet! Bij mij hielp het erg om met manlief en mn eigen moeder te delen... Die snappen hoe ik in elkaar zit... en kan piekeren en graag controle wil houden.... ben nu sinds een aantal weken aan het genieten en erg aan het uitkijken naar onze twin! Maar spannend blijft het zeker... Gun jezelf de tijd, dat mag! En iedereen die geen begrip daar voor heeft; jammer dan! Haak gerust aan bij de andere topics over tweeling zwangerschap en na de geboorte en je zal veel herkenning krijgen Gefeliciteerd!!
Ik zou het ook supereng vinden, eerlijk gezegd... Er komt toch aardig wat op je af zo! Een tweeling zwangerschap is toch echt anders dan eentje... Mijn broer heeft een tweeling en hij had een filmpje gemaakt tijdens hun eerste echo, waarbij ze er dus ook achter kwamen dat het er 2 waren. De hysterische snikpartij van mijn schoonzusje is dus ook vastgelegd , zij waren ook helemaal van de kaart. Ze had na haar eerste flinke bekkeninstabiliteit (die niet mee over is gegaan) en ze had net voor ze zwanger werd een hernia gehad, dus die zag het ook allemaal niet zitten. Maar het is goed gekomen en meegevallen. Ik zou vooral jezelf de tijd gunnen om te laten bezinken en te erkennen dat je het eng mag vinden. Dat gevoel mag er zijn, echt. Zwangerschap hoeft helemaal niet leuk te zijn.
Ik herken je gevoel helemaal, het kwam bij mij als een donderslag uit de hemel vallen, ik had bloedverlies en verwachte een miskraam, bij de vroege echo bleek het een hematoom te zijn en tadaa 2 hartjes! Ik ben ook nog eens een bewust alleen staande moeder, dus ik ga het heel zwaar krijgen, gelukkig heb ik hulp van mijn moeder maar uiteindelijk moet ik het zelf doen, maar na mijn 1ste zwangerschap die uitmonden op een miskraam en het hebben van pcos hoor je mij niet klagen. Ik moest er even aan wennen, maar nu zou ik ze beide niet meer willen missen, het zal zeker dubbel zwaar worden maar je krijgt straks ook dubbel liefde voor terug, wel ben ik vaak bang vooral voor die premature babytjes dat zou ik zo erg vinden voor de rest maak ik me niet zo druk, ik neem het zoals het komt. gefeliciteerd!!!
Kan me heel goed voorstellen dat je geschrokken bent! Ben zelf een van een tweeling, maar was ook deze keer blij dat het er gewoon een is. Snap heel goed alles wat nu door je hoofd heen gaat en vind het ook logisch. Ik vind tweelingen prachtig, maar zelf nooit het gevoel gehad zwanger te willen zijn van een tweeling. Voor buitenstaanders is het vaak heel mooi en bijzonder. Dat vind ik het ook echt, maar snap dat zwanger zijn van een tweeling anders kan voelen. Ik heb er alle vertrouwen ik dat het allemaal goed gaat komen bij jou! Praat erover. Ook hier zijn genoeg anderen tweeling-mama's. Hopelijk voel jij je ook snel wat beter en ben je straks je eerste schrik te boven. Mijn moeder heeft behoudens misselijkheid in het begin een heel goede zwangerschap gehad en liep met 39 weken nog vrolijk rond. Wij waren 6 en 6 1/2 pond. Wel met een keizersnede, dat kwam omdat we verkeerd lagen. Maar goed, dat kan ook bij een eenlingzwangerschap. Het kan dus echt allemaal goed en probleemloos verlopen! Wens je het allerbeste!
Allereerst gefeliciteerd! Maar kan me je reactie en gevoel goed voorstellen. Het is ook schrikken, je verwacht er in principe gewoon 1! Het moet ook even bezinken denk ik, bij mijn man duurde dat ook echt even! Nu aan het idee gewend en erg blij. Hopelijk vallen de lichamelijke klachten en ongemakken mee tijdens je zwangerschap. Ik voel me echt fit en heb (nog) nergens last van, maar dit is ook mijn 1e zwangerschap. Probeer er van te genieten en het op je af te laten komen.. misschien valt het erg mee allemaal.
Even deze reacties lezen helpt al enorm. Ik heb even een paar goede dagen. Wel moe maar een stuk minder misselijk (wel natuurlijk daardoor ook wee bezorgd, haha, het is ook nooit goed). Het helpt om je even minder ziek te voelen. Dan heb je wat meer ruimte om na te denken en te voelen dat ik het wel aankan.
Ik was er direct bij mee maar dat wil niet zeggen dat ik het vreselijk eng vind. Er komen zoveel vragen in je op. Wij hebben nu besloten het te laten lopen zoals het loopt. Na ik heb het nu zwaar en zit al 3 weken this wegens oververmoeidheid, maar het is niet anders. Laat het voor nu even op je inwerken en ga je daarna inlezen.
Een tweeling is zooo leuk!!! Ok schrok ook bij de eerste echo maar was al heel snel aan t idee gewend. Hoe ze tegen elkaar aankruipen als ze in de box liggen, hoe je ze allebei op 1 arm hebt. En ja het is ook zwaar, al heb ik nooit 1 kindje gehad dus ik kan t niet vegelijken. Mijn zwangerschap is overigens probleemloos verlopen (afgezien van een heeeele dikke buik!!) En ik ben gewoon bevallen (als kind 1 met het hoofd omlaag ligt mag dat)
Ken je gevoel en heb ook hysterisch gehuild, dat de echoscopiste ervan schrok haha. Het komt goed, even laten bezinken! Nu 8,5jr verder en het is zo leuk!
Gefeliciteerd!! Ook ik herken je gevoel heel erg! En wij wisten dat er een kleine kans in zat gezien tweelingen in de familie.. Ik heb ook de hele dag gehuild toen ik het hoorde.. ik kon gewoon niet stoppen.. En nadenken over ALLES! Heel normaal! Geef het de tijd om het te laten bezinken.. het komt echt goed! Ja, de zwangerschap zal zwaarder worden.. Maar wat ik vaak hoor is dat je alleen een tweeling krijgt als je het lichamelijk aankan.. Ik vind het wel een mooie uitspraak en hou me hier maar aan vast
Hee meid Goed dat je je gevoel hier effe eruit gooit!! Dat mag je zeker ook gaan doen in je omgeving! Leuk dat iedereen zo enthousiast is, maar jij hebt nu iets anders nodig. Moet eerlijk zeggen dat ik er ook niet zo bij zou stilstaan dat iemand zich flink zorgen kan maken over een tweelingzwangerschap, terwijl dat juist best logisch is! Hopelijk lukt het je om dat te uiten en ontvang je daarmee ook wat meer begrip! Veel geluk.
Gefeliciteerd! Ik denk dat ik hetzelfde zou reageren als jij hoor. Twee kindjes is bijzonder, maar natuurlijk sta je ook stil bij de minder fijne kanten. Mijn broertje en zusje zijn een tweeling en mijn moeder heeft mijn zwangerschap als zwaarder ervaren Daarnaast zijn ze met 37 weken gehaald omdat mijn broertje een nierafwijking had (had net zo goed kunnen gebeuren bij een eenling). Ze is natuurlijk bevallen en ze hadden een heel gezond geboortegewicht van 5,5 en 6,5 pond. Dus qua zwangerschap kan het echt ook allemaal meevallen meis. Ik wens je een hele mooie zwangerschap toe!
Voor mij ook heel herkenbaar, geef je zelf even de tijd om bij te komen. Ik had zelf wel het vermoeden dat het er echt wel eens twee zouden kunnen zijn. Toen dat werd bevestigd, gilde ik en riep ik heel hard dat ik het wist en was blij. Paar uur later, toen het wat gezonken was, kwam vooral de schrik. Wat moeten we allemaal regelen, hoe zal de zwangerschap gaan enz. Dat zakte uiteindelijk wel weer, maar nog steeds vind ik het heel anders qua gevoel en hoe ik er meer bezig ben dan bij mn eerste. Ik zal blij en opgelucht zijn als ze gezond en wel worden geboren na een zo goed als voldragen zwangerschap en deze achtbaan van ziekenhuisbezoeken en metingen er op zit, maar denk dat elke tweelingmoeder to be dat wel heeft.
Ik weet nu helemaal hoe je je voelt. Wij hadden net ook de eerste echo en het zijn er twee en met hartactie. Vooral omdat deze zwangerschap helemaal niet gepland was is het wel even schrikken. Dat wordt nog een leuke avond.
Ik ben erg geschrokken van het feit dat er een tweeling in mijn buik zat. Ik was op dat moment opgenomen vanwege uitdroging en werd elke keer kotsmisselijk als er een verpleegkundige mij feliciteerde. Ik heb er serieus weken over gedaan om aan het idee te wennen. Ze zijn bij mij met 38 weken gehaald. Ik heb een hele zware eerste paar jaar met ze gehad om diverse redenen. Een tweeling is ook echt fantastisch en nu ze vier zijn wordt het echt steeds leuker en makkelijker.
@Little Man, al van de schrik bekomen? Ik begin wel aan het idee te wennen, maar dat misselijk zijn mag wel eens afgelopen zijn! Getverdemme wat is dat naar.
Ondertussen zijn we wel een beetje van de schrik bekomen maar het is een flinke woordenwisseling geweest hier. Nu gaan we afwachten hoe de volgende paar weken gaan en of het er twee blijven. Ik ben ook best wel misselijk nu. Ik kan echt geen brood zien of ruiken dan wordt ik meteen nog misselijker. Voor de rest merk ik wel al dat mijn banden nu al flink aan het rekken zijn. Dat blijft een verschrikkelijk ongemakkelijk gevoel.
Ha lieve aanstaande tweelingmoeders, ik kan me jullie schrik helemaal voorstellen! Maar echt, het komt goed. Een tweelingzwangerschap is net zo onvoorspelbaar als een eenlingzwangerschap: de een fietst er zo doorheen, voor de ander is het heel zwaar. Ervaringen van anderen kunnen je opbeuren of deprimeren, maar qua echte voorbereiding op wat er komen gaat heb je er uiteindelijk helemaal niets aan. Hebben jullie al van de NVOM gehoord? Als je lid wordt van de vereniging krijg je een heel fijn boek cadeau en zo zijn er nog meer extraatjes. Ik leerde het helaas pas na mijn zwangerschap kennen, maar ik zou willen dat ik dat boek eerder had gehad. NVOM Oh en op facebook zijn er ook enorm veel fijne groepen voor en door tweelingmama's. Zet 'm op!