Geen pijnlijke weeen; bevallen zonder pijn

Nou, niet helemaal zonder pijn, maar het viel me ontzettend mee. Ik ging erg snel naar 10 cm ontsluiting en vond het pas op het laatst echt pijnlijk worden. Toen zei ik tegen de verloskundige dat ik het nu niet zo leuk meer vond, maar toen mocht ik meteen gaan persen. Dus pijnbestrijding was niet nodig.
Het persen vond ik wat minder, maar ook daarbij geen echte pijn. Ook het staan van het hoofdje viel erg mee, ik had dat veel erger verwacht.

Maar prima toch, zo'n bevalling?

Ik heb nog wel wat naweeën gehad (vooral tijdens het voeden), maar die voelden inderdaad meer als menstruatiekrampen.

 

Mijn laatste bevalling is ook ingeleid. Om 8 uur liep het infuus. Om9 uur had ik wat pijnlijke harde buiken die een halve minuut duurden, om half 10 duurden ze iets langer, om 10 uur moest ik me toch wel concentreren op mijn ademhaling tijden een wee maar meer ook niet. Om half 11 ineens een ontzettende pijnlijke wee. Dit bleek een pers wee te zijn. 3 van die weeën weg gezucht, daarna mocht ik mee persen en drie weeën later was hij er. Die persweeën waren heel heftig ook omdat ze vrijwel uit het niets kwamen. De ontsluitingsweeën stelden echt weinig voor. Ik was ook redelijk verbijsterd dat zl er al was.

 

Nou pijnvrij niet. Maar ik heb weeën opgevangen die ik gewoon een beetje menstruatie achtig qua krampen vond. Niet heel pijnlijk ofzo. Toen ik dacht nu is het niet meer leuk bleek ik 10 cm en persweeen te hebben en mocht ik gelijk persen. Persweeen om de 6 minuten en deed totaal geen pijn. Iedereen zei dat t hoofdje heel pijn zou doen.. Ook niet hoogstens ongemakkelijk. Knip? Ook niet gevoeld! Hechten? Klein prikje.. Echt ik vond het zo erg meevallen. Ik vond het branderige van onderen de dagen erna nog het vervelendste. Maar goed ik heb geen vergelijking maar voor zover ik het weet heb ik geen pijn gehad. Ik heb geen moment gedacht van : wow wat pijnlijk ik kan niet meer. Ik vrees voor de tweede haha ik ben niks gewend dus!

 

Ik vond beide bevallingen de weeën niet pijnlijk. Bij de eerste had ik de vk gebeld en bleek ik al 9 cm te hebben. Bij de tweede kwam ik in het ziekenhuis met 7 cm. Ik vond het eigenlijk allemaal wel makkelijk te doen. Terwijl ik normaal een lage pijngrens heb

 

Hier een bezondig gevalletje...

4x ben ik bevallen zonder voorweeen, weeën, persweeen of naweeën. Ideaal.

Maar hoe weet je dan dat je bevalt...? Nou...4x veel telaat.

Bij de eerste zat ik op 8cm toen ik eens belde met vage klachten.
De 2de had ik al 10 cm
De 3de 6 cm (moest naar t zkhs)
De 4de ook al 10 cm.

Mijn bevallingen zijn ook gedaan in 4 uur, 2 uur, 2,5 uur en 1 uur

 

Ik belde de verloskundige omdat ik last had van darmkrampen maar toch voor de zekerheid wel even wilde weten of het misschien voorweeën waren die iets deden. Ik had de volgende dag een afspraak in het ziekenhuis voor inleiden en als ik misschien met wat voorweeën al 1 of 2 cm zou krijgen konden we een hele fase overslaan met dat inleiden.
Verloskundige kwam langs, ik deed zelf de deur open, heb nog staan praten met haar in de slaapkamer, niets aan de hand behalve dan wat zeurderige krampjes die verder niet pijnlijk waren. En toen constateerde ze dus 7 cm ontsluiting. Eind van de nacht kwam ze weer langs. Weer zelf de deur open gedaan, gepraat, grapjes gemaakt, toen op bed gaan liggen en toen bleek ik zo goed als volledige ontsluiting te hebben. Ik voelde nog steeds niets meer dan wat krampen die voelden alsof ik te lang een grote boodschap had opgehouden. Niets aan de hand verder.
Pas toen ze de vliezen brak heb ik een half uurtje wel pijnlijke weeën gehad, maar nog prima te doen. En de persweeën vond ik weer helemaal niet pijnlijk.

Vind het soms zelfs jammer, haha. Nu heb ik een bevalling gehad en weet ik nóg niet hoe weeën voelen

 

Wauw! Bijzonder, had ik nog nooit van gehoord!
Niet dat ik nou echt n trauma aan mijn weeën/ bevallingen heb overgehouden maar pijnvrij was het ook weer niet.
Prijs je gelukkig 😃👍

 

Hier ook niet een hele pijnlijke bevalling gehad.
Had wel been,buik en rugweeën. Die beenweeën waren het akeligst. Maar zolang mijn man goed in benen kneep kon ik ze goed opvangen.
Ik had ook geen heftige persweeën.
Had nl al 3 kwartier persweeën zonder het door te hebben.
Lag nog rustig op de bank te kletsen met de verloskundige.
Al mijn kleren nog aan etc. Dus hij had ook niet echt het idee dat ik persweën had.
We hadden afgesproken om om 20:00 de vliezen te breken, wilde niet eerder omdat ik bang was voor een weeënstorm. En nu kon ik nog lachen, praten etc.
Nou om 20:00 naar boven gegaan. Vliezen gebroken en mocht gelijk persen.
Ik vond het maar vervelend. Had verwacht dat je veel druk zou krijgen en dat het heerlijk zou zijn om te gaan persen.
Maar die druk voelde ik niet. Naar mijn gevoel deed ik maar wat. Terwijl ik eigenlijk wel goed kracht daar zette.
Na 2x persen zag hij de haartjes al.
Helaas was het beneden een beetje nauw. Dus moest er geknipt worden. Eerder kwam het hoofdje gewoon niet.
Na half uurtje persen was ze geboren.
Ik heb wel even tijd nodig gehad om deze bevalling te
verwerken. Ik had zoveel pijn verwacht!
Zo'n bevalling doe ik zo weer over! vond het herstel van de knip vervelender dan de bevalling. Gek heh!

 

Ik belde omdat ik last van harde buiken had en me afvroeg of dat voor mijn termijn 'normaal' was. Bleek ik 9 cm te hebben.

 

Ik heb ook geen weeën gehad. Vk gebeld ivm een klein beetje bloedverlies. Voor de zekerheid kan ze toch even langs (wist ze in ieder geval ons huis te vinden). Bakje koffie gedronken en ons gerustgesteld en toen ging ze weg. Het was zaterdag en maandag zou ik weer op controle komen.
In de deuropening met jas aan vroeg ze of ik wilde dat ze even keek. Nou, oké. Ik bleek op 7cm te zitten en 2 uur later was DL er.

Heb me lang afgevraagd hoe het gegaan zou zijn als ze wel erg was gegaan...

 

Poeh wat ben ik jaloers op jullie........

 

Ook alleen een beetje harde buiken de hele nacht gehad, ik lag al wel in het ziekenhuis, maar dacht de volgende ochtend word ik weer naar huis gestuurd.. Ineens kreeg ik wel pijn, hele heftige menstruatie pijn en dacht nu zal het wel beginnen.. Dus ik bellen, verpleegster ff checken en ze zegt ik haal de dokter wel even.. Ze liep weg en nog geen seconde later, mevrouw ik moet poeepeeennn... Bleken dus persweeen te zijn, wist ik veel na die aanloop en eerste kindje... Dokter kwam en ja hoor 9-10 cm.... Daardoor kreeg mijn zoontje het wel benauwd en met 10 min mrt vacuüm geboren... Ik heb nog heel lang gelegen met mijn zoontje op mijn buik van huh.. Ik geloof dit niet...

 

Leuk om te lezen😊

Hier ook weinig piin, gebeld omdat de harde buiken regelmaat hadden en af en toe een steekje.
Ik was erg onzeker omdat ik wist dat het snel zou gaan (zo snel ook weer niet) ze is toch even komen kijken, toen ze voelde zag je haar een beetje geschrokken kijken.
6cm wel weeen maar echt pijn... Nee verre van.
Samen spullen klaar gelegd nog even gepraat(ik was doodsbang omdat ik van me zoon toch wel als een kleine trauma beschouw) kraamzorg kwam en die schrok ook dat ik aan het bevallen was..
Toen ik al zo goed als oo 10 cm zat vond ik dat het ineens heel erg snel opliep de pijn, ze waren gewoon ineens aanwezig.
Maar nog steeds ondertussen praten.
Vliezen gebroken en 20 min later geboren.
Wel heb ik even gescholden toej het hoofdje stond die vond ik wel erg pijnlijk, maar dat is het enge waar ik van denk die vond ik niet zo leuk.
Bijelkaar zo 2 uurtjes bezig geweest