Vervelend al die klachten weer zeg Naar van de bekkeninstabiliteit fenne, het zit echt allemaal niet mee. Vind dat je het nog wel goed volhoud zo! Maarja, je moet wel he.. Kan me voorstellen dat je schrikt langley, fijn dat je haar nog wel even voelde schoppen. De mijne is op het moment ook een stuk rustiger als eerst. Annerose, blijft lastig dat gewicht. Maar idd baby zal pakken wat het nodig heeft. Ik ben in 4 dagen tijd 0,8 kilo afgevallen. Nu wisselt het altijd wel, maar dit was wel even veel dagen achter elkaar. Maarja, ik heb ook totaal geen honger, vind het moeilijk om dat toch te gaan eten. Dus vind het ook niet gek dat ik niet veel aankwam. Dus ik moet er echt weer even op gaan letten. Op vaste tijden eten enzo. Gisteren bij de vk, ze zei niets over indalen, maar gaf wel aan dat het hoofdje al in mijn bekken lag. Ik had maandag ook een extra echo om te zien of mijn placenta is meegegroeid. En dat is, dus die ligt niet meer in de weg een meevaller! Kan ik me gewoon weer focussen op mijn hopelijk bad bevalling. Maar kreeg dus ook een inwendige echo (had ik even niet op gerekend..) maar ging allemaal prima gelukkig. En zag het hoofdje echt al dicht bij de baarmoeder mond liggen. Beeb ligt echt al helemaal knus beneden. Maar voel d'r toch nog regelmatig tegen m'n ribben schoppen hoor! Bloed is gecontroleerd op ijzer gehalte, ook allemaal prima. Bloeddruk was goed. Maar ben echt super super moe, en vermoeid. Eergisteren de hele dag duizelig, af en toe ook weer benauwd. Beetje last van m'n bekken, maar gelukkig niet zo veel. Maar gisteren ochtend wel weer overgegeven En toch is alles lichamelijk in orde, dus krijg te horen wat ik al jaren hoor. Zal wel van de stress komen. Fijn.
Jeetje Annerose wat erg van zijn nek! Goed dat jullie er achteraan zijn gegaan! Wat een schande zeg dat ze dat niet doorhadden Alles is daarna wel helemaal goed gekomen? Top dat je placenta niet meer in de weg ligt LW Rot van je kwaaltjes. Heb je veel stress? Hier ben ik heerlijk aan het genieten! Beeb was lichtjes wakker dus dacht laat ik eventjes muziekje erbij houden. En nu ligt ze te swingen op I want to break free! Wat heerlijk dit soort momentjes😍 Weer gerustgesteld😊
Hahaha langley, hopelijk neemt ze het 'I want to break free' op dit moment nog niet al te serieus! Met onze zoon en zijn nekje is het helemaal goedgekomen. Hij is gekraakt, en vanaf dat moment overstrekte hij niet meer, zijn reflux was verdwenen, en hij kon eindelijk op zijn gemak alle kanten op kijken (en dus ook gaan draaien!) De afplatting van zijn hoofdje is helemaal verdwenen. We hebben geen helmpje aangeschaft voor hem, maar kregen wel dat advies. Het enige voordeel van dit alles, is dat je het nu veel eerder herkent als een tweede kind dit heeft. Net de 'definitieve' geboortekaart besteld morgen komt hij binnen, ben benieuwd hoe hij geworden is! Heb nu wel weer een migraine vlek voor mijn ogen en dat terwijl het zo'n mooie dag is vandaag... Hopelijk blijft het bij een vlek en is het verder loos alarm...
Fijn te lezen Langley dat je weer gerustgesteld bent. Heerlijk na je zorgen om even te genieten van de drukte in je buik Wat fijn lonelywolf dat de placenta is mee gedraaid. Ik vroeg het me al af of je daar al iets over gehoord had. Gelukkig goed nieuws dus! Ik hoop zo voor je dat een bad bevalling gaat lukken. Ik had dat ook heel graag gewilt maar helaas is die keuze voor mij al gemaakt. Lijkt me echt heerlijk voor jezelf als voor je kindje om zo geboren te worden. Ik ga hard voor je duimen. Annerose wat naar dat je kindje maanden met dat werveltjes heeft gezeten. Kan me voorstellen dat het een hele opluchting is geweest toen het verholpen was voor jullie allemaal. Spannend het geboortekaartje! Wat word het echt dan. Wij moeten nog gaan zoeken, heb nog geen idee om eerlijk te zijn Wat gewicht betreft. Als onze weegschaal een beetje klopt op de kilos dan zou ik deze week een kilo zijn afgevallen. Dinsdag word ik weer in het ziekenhuis gewogen dus dan weet ik precies hoe of wat. Ik "groeide" keurig tot ik de diabetes kreeg, sinds dien (morgen 6 weken) is er niets meer bij (een klein beetje af) en nu denk ik dat het echt eraf aan het gaan is. Ben benieuwd want vind het toch niet echt een prettig gevoel. Tot nu toe kan het nog wel voor mijn suiker zonder insuline maar moet niet gaan afvallen door het strenge dieet. Het blijft toch wel een hele puzzel alles bij elkaar. Vandaag een geschikte fysio gevonden en die blijkt ook nog eens om de hoek te zitten. Heerlijk op loop afstand dus zit straks niet dat iemand voor mij moet rijden als ik zelf geen auto meer kan rijden Ze hebben 2 vrouwen die gespecialiseerd zijn in bekken klachten en kan aanstaande maandag morgen al terecht. Hoop echt dat ze iets kan betekenen voor mijn bekken al verwacht ik er geen wonderen. Ben benieuwd.
Wooow, ik heb de dierentuin overleefd We hebben het hele park gezien en geen enkel dier gemist. Nou, dat vind ik op zich best wel een prestatie met 31 weken zwangerschap. Ik moet wel zeggen dat ik nu op de bank geploft ben en het voornemen heb om er alleen af te komen om te plassen i.c.m. drinken aanvullen én om naar bed toe gaan om te slapen. Heerlijke dag gehad, afgesloten met de chinees (altijd een hit hier in huis) en nu lekker chill!
Hoi allen, Vandaag weer een dagje met hoofdpijn. pff dan zijn meteen de plannen voor vandaag van de baan... @Joycey, leuk, zo'n dagje dierentuin! Ik wil graag eens naar het vernieuwde dierenpark Emmen. (Weet de nieuwe naam zo even niet) Wij gaan als de baby er is Binnenkort de laatste dingen shoppen. Omdat ik samen ga met mijn beste vriendin, kunnen we pas half april gaan. Ik ben dan 36 weken... Eigenlijk wilde ik rond die periode niet meer te ver van huis gaan. Maarja ik wil nog wel het een en ander halen... (Is 36 weken niet een beetje te laat om dan nog de laatste dingen te halen?) Ik haal ook nog wel wat online hoor, dat scheelt slepen. Even kijken of ik nog een voordeeltje kan halen uit de mama mazzel dagen van prenatal. Helaas hebben zij niet deaxi Cosi voetenzak in de kleur die ik zoek... Oh ja en vandaag de kraamwijzer binnengekregen! Er zit ook een folder in over veilig slapen. 1 puntje snap ik niet: er staat dat het geven van borstvoeding en het geven van een fopspeen de kans op wiegendood verkleint. Waarom?? Iemand enig idee?
Misschien vanwege het huid-op-huidcontact met de moeder? De hormonale wisselwerking tussen moeder en kind, de extra stimulatie of iets dergelijks? Dat was het enige wat er in mij op kwam. Net als dat het bij de ouders op de kamer slapen de kans op wiegendood ook verkleind in verband met de ademhaling. Je kindje slaapt minder diep omdat hij jou/jullie hoort/voelt. Mja, als je je kind flesvoeding geeft (of moet geven omdat het misschien niet anders kan) wil dat niet perse wat zeggen natuurlijk. Beetje bangmakerij verder.
Hmm misschien... Maar wat die fopspeen er dan mee te maken heeft... Voor mijn gevoel wordt het zo aangeprezen omdat er continue doorgedrukt moet worden dat bv zo goed is.. hoe dan ook ik vind het apart
Langely, wat kan je je een zorgen maken hè, fijn dat je kindje je weer gerustgesteld heeft! LW, ik hoop voor je dat je bevalling kan gaan zoals je hoopt, het lijkt mij ook heel mooi. Op het moment zelf kon het feit dat ik moest liggen me niets meer schelen, het natuurgeweld nam alles over. Tijdens de weeënstorm zei ik alleen maar, ik wil zo graag even slapen lol. AnneRose, watt zielig van je zoontje. En wat leuk dat je uit het kaartje bent! Fenne ik heb echt met je te doen, wat een hoop krijg je voor je kiezen. Maak je niet teveel zorgen om je gewicht meid. Je krijgt vitamines binnen met je voeding en de baby pakt wat nodig. Vergeet niet dat zelfs gezonde kindjes uit ondervoede mama's komen in derde wereld landen, wat voeding schaars is. Voor jou is het pittig, maar je baby heeft t goed bij jou. Ik hoop dat de fysio je kan helpen. Ik ben ook hard op zoek, dag na de bevalling trok ik m'n broekje aan en ik hoorde een harde knak in mijn schaambot, zoo vreselijk veel pijn, ik kan erg slecht lopen erdoor. Gisteren waren mijn jongens alweer een week oud. De overplaatsing naar het andere ziekenhuis was heel spannend, maar wat ben ik blij ermee. De kindjes gaan als een trein en ze zijn véél kindvriendelijker. De oudste is 60 gram aangekomen, de kleinste 95. Ze doen het echt geweldig goed, sterke mannen! Verder ben ik héél trots dat ze sinds woensdag volledige borstvoeding krijgen via de sonde. Dat ging zo goed dat ze bij de oudste het infuus al verwijderd hebben en hij bij de jongste weg mag zo gauw het weer verkeerd gaat zitten. Géén nare prikken en dagelijks suiker prikjes meer, éindelijk kon ik iets voor ze betekenen. Heb zo gehuild om de machteloosheid die ik erbij voelde. We buidelen elke dag 2x3 uur en dan mag ik ze ook zelf verzorgen, zo fijn. Eindelijk komt er rust in m'n roze wolk. De verwerking van alles is begonnen, ik heb echt veel heftige nachtmerries de laatste nachten. Maar zien dat ze zo rustig en tevreden zijn maakt alles goed.
Wat doen ze het goed Madivi! Super dat ze nu ook in de buurt zitten. En dat ze daar kindvriendelijker zijn geeft vast ook een beter gevoel. Ik ben zo blij voor je dat je meer rust krijgt en steeds meer kan genieten!😊 je doet het echt super! Nou nog hopen dat die nachtmerries verdwijnen.
Madivi, wat ontzettend fijn dat je mannetjes het zo goed doen! Het verdriet en de nachtmerries zijn zeer begrijpelijk. Je hebt nogal wat meegemaakt! Ik ben erg blij voor je dat ze nu in het andere ziekenhuis liggen, en dat ze daar zo goed voor ze zorgen. Het was een zware tijd voor je, dus ik vind het super fijn dat je nu eindelijk wat meer kunt gaan genieten! Jij en je mannekes komen er wel... Ik werd vanmorgen kotsmisselijk wakker.. over mijn nek gegaan... Nu met koppijn op de bank. Bah...
Madivi, wat fijn dat je mannetjes het zo goed doen! En lijkt me ook een fijn gevoel dat je iets voor ze kan betekenen. Lijkt me echt heel lastig allemaal. Maar ander ziekenhuis, en sterke mannen, lekker zelf verzorgen, dat is toch wel heel prettig. Hoop dat het met jou zelf ook weer snel beter gaat. En ja, met zo'n snelle bevalling en weeën storm maakt het idd niet veel meer uit hoe je ligt. Dat hoor ik wel meer. Ik ben heel benieuwd hoe het gaat lopen. In mijn omgeving is er nu ook al weer iemand veel te vroeg bevallen. Dat is toch best heftig allemaal. Gaat zo snel. Geen tijd om te beseffen wat er allemaal gebeurd is. Joycey, de dierentuin, ja dat vind ik wel knap hoor. Lijkt me leuk maar vermoeiend. Ik merk nu ook dat alles zwaarder wordt. Sporten moet ik ook al tandje lager gaan zetten. Nee, voorlopig even geen pretparken of dierentuinen voor mij. Wat naar van je misselijkheid en hoofdpijn Annerose, die laatste weken vallen echt niet mee. Die stomme laatste loodjes he. Migraine vlek voor je ogen heb ik ook wel eens gehad. Zie nu ook veel vaker vlekjes voor mijn ogen. Maar gelukkig heb ik nog nooit een echte migraine aanval gehad. Lijkt me echt verschrikkelijk. Late reactie maar Langey, ja ik heb eigenlijk altijd wel stress. Ben een echte stresskip. Het begin van m'n zwangerschap was erger. Toen wilde ik alles al helemaal klaar hebben, en dat gaat niet. Maar toch al best veel gedaan. Mijn lijstje wordt steeds korter. Nu nog het matrasje voor de wieg, of eigenlijk is het een ledikantje. Geboortekaartjes zijn nu echt bijna klaar. En ben al begonnen aan m'n vluchtkoffer. Qua spullen is het dan al ver klaar. Moet in huis nog even grondig schoonmaken en wat kastjes opnieuw indelen. En thats it. Maar verder is het nu vooral stress voor de bevalling. Heb heel veel verschillende emoties, allemaal door elkaar. Vind het spannend maar ben ook blij gespannen, kan niet wachten, eng en leuk tegelijk. En ben zelf al emotioneel, heb last van heftige en hoge emoties. Dus dat valt zwaar, maar dat wist ik wel dat dat zou gebeuren. Maar dat kan zeker wel die benauwdheid verklaren.
Vervelend dat je zo een stress hebt LW. Ik heb er zelf ook snel last van maar heb gelukkig totaal geen stress voor de bevalling. Kan je hiervoor geen ontspanningsoefeningen doen? Ik heb veel baat bij mijn cursus hypnobirthing. Ik heb nu vanavond al een tijd last van een stekende plek onder mijn ribben links. Echt heel akelig! Hoop dat het morgen weg is. Ook veel gelopen vandaag en behoorlijke pijn en steken in de onderwereld...😢 leuk hoor dat ze al is ingedaald...😥
Anne Rose, wat naar dat je je zo ziek voelde ineens. Hoop dat het nu weer voorbij is! LW, wat is precies je stress voor de bevalling? Over hoe het zal gaan? Een cursus of een privé les over bevallen kan helpen om je een beetje gerust te stellen. Ik vond het idee fijn dat ik een beetje wist wat te verwachten, maar geen yoga-poses tijdens het bevallen hihi. Uiteindelijk als het zo ver is kan jij het, hoe dan ook! Langely zit er niet gewoon een voetje tegen je rib te prikken hihi Hier een hele heftige dag gehad na het mooie nieuws van gister. M'n kleinste heeft in de nacht een infectie aan het infuus (dat eruit mocht...) opgelopen. Zijn hart ging erg dippen, z'n temperatuur vloog omhoog en hij werd helemaal grauw. Kreeg ik vanochtend te horen... Ik ben me natuurlijk dood geschrokken, maar zo gauw het infuus eruit was verdwenen de dips en zijn koorts was ook weer weg. Zo'n klein mannetje heeft geen buffer om dit op te vangen. Hij zag zo bleek nog en moest zoveel huilen. Het is zo vreselijk om ze elke dag weer achter te laten en niet te weten hoe het met ze gaat. Ze zijn zo klein en krijgen zoveel naars voor hun kiezen. Lig ik weer eens in bed te huilen, de machteloosheid is echt killing...
Och madivi, wat schrikken!! bah ik kan me voorstellen dat je je op zo'n moment vreselijk machteloos voelt, en een traantje (of twee) is dan zeer begrijpelijk Ik hoop dat hij snel weer opknapt! Leef naar de dag dat ze lekker met je mee naar huis mogen. Ik weet dat het lastig is en dat je voor jouw gevoel nog een lange weg te gaan hebt, maar met steun van je familie kom je er wel! Dikke knuffel! @LW, de hele zwangerschap/bevalling kan ook een hoop spanningen en stress met zich meebrengen, maar probeer te zorgen dat het niet de overhand krijgt. Dat is niet goed voor jou en de kleine! Ik herken wel wat je zegt: aan de ene kant kijk ik heel erguit naar het moment dat de bevalling er is, en het leven met ons kleine mannetje eindelijk beginnen kan. Maar aan de andere kant denk ik ook: oh jee waar begin ik aan? En dan word ik weer wat angstig. Probeer de bron van je angsten en stress te vinden. Waar komen ze vandaan, hoe kun je jezelf geruststellen en de angsten/stress wegnemen? Ik doe geen cursussen o.i.d, maar heb me wel ingelezen over manieren van bevallen, pijn opvangen en jezelf door de bevalling heen visualiseren. Het geeft mij een veilig gevoel. Een gevoel dat ik weet waar ik aan begin, en dat ik me heb voorbereid. Zo en zo wil ik het aanpakken. Mijn geboorteplan is misschien wat uitgebreid, maar ook een stukje 'houvast' omdat ik daarin precies heb staan hoe ik mezelf door mijn bevalling heen wil leiden. (Kijk het kan natuurlijk altijd anders lopen dan je wil, maar dit geeft in elk geval een veilig gevoel) Misschien helpt het jou ook! Zet de boel voor jezelf, des noods letterlijk met pen en papier, op een rijtje. Wat zijn je angsten, hoe ga je ze te lijf? En kom je er niet uit, dan heb je in elk geval een paar handvaten op papier waarmee je naar bijv. Je verloskundige of doula kunt. @hier, ik ben gisteravond voor slapen gaan spontaan na een doodnormale hoestbui weer over mijn nek gegaan. Ik denk de combinatie van zwakke maagklep/maagzuur mijn maag gewoon veel meer triggert om de boel eruit te gooien. Vannacht werd ik (zoals vaker 's nachts) een paar keer met een schok wakker. Dan zit mijn keel vol gal/maaginhoud en dan moet ik heel snel overeind gaan zitten, happend naar lucht omdat ik er zowat in stik... Bah bah herkenbaar? Ik heb nu ook weer last van tonsilsteentjes. Dus dat irriteert de keel ook meer. Verder voel ik de kleine man nog regelmatig duwen en schuiven. Echt schoppen doet hij niet meer, op heel af en toe een ferme trap in mijn ribben na. Morgen weer controle. Ik ben benieuwd of hij al helemaal is ingedaald! Fijne maandag allemaal!
Nou, het naar lucht happen en maagzuur herken ik wel, maar niet samen. Ik merk dat ik wat minder lucht krijg omdat de baby flink in het midden tegen mijn ribbenkast aan ligt. Mijn eerste lag een beetje rechtsonder in mijn buik - deze ligt prominent boven in het midden. Mijn buik is ook anders en ik begin steeds meer zwangerschapsklachten te ervaren zoals last van brandend maagzuur en gesnurk. Als ik voorover buk, voel ik het maagzuur gewoon al omhoog komen. Echt verschrikkelijk. En mijn partner slaapt geregeld een nacht op de bank omdat hij het gesnurk niet meer aan wil horen. Ongemerkt ga ik namelijk door het maagzuur op mijn rug liggen - waarbij ik dus dan weer meer ga snurken. Als ik op mijn zij lig, is het niet zo erg, maar komt dus dat maagzuur weer. Ik voel me ook sowieso niet uitgerust na een nachtje slapen. Ik heb donderdag de 32 weken echo. Ik heb mijn schoonmoeder mee; ik ben benieuwd of ons kindje een beetje goed te zien is voor haar en daarbij of de baby nu een keer goed gedraaid is naar onderen. Het zou een pak van mijn hart zijn als hij een keer goed ging liggen en bleef liggen want ik voel hem soms echt overal. Ik zou aan de ene kant willen dat hij ging indalen; zodat het maagzuur en het ademhalen makkelijker ging. Maar aan de andere kant voelt dat ook weer vervelend omdat je dan meer druk op je blaas en onderkant voelt en het soms zo 'zwaar' voelt dat hij eruit kan vallen. Ik zei gisteren voor de grap tegen mijn partner: volgens mij word je als vrouw zijnde na elke bevalling krakkemikkiger. Hij moest lachen en zei: arme oma. Ze heeft er elf gehad. Hahahaha. Nou, dat mensje is voorbij de 80, dus dat werkt allemaal nog prima. Maar toch; deze zwangerschap is echt anders voor mijn gevoel. Ik heb meer klachten. Het gaat nog steeds prima (als ik verhalen van andere vrouwen lees) maar toch zijn sommige dingen wel onprettig. Ik ben ook nog totaal niet voorbereid op de bevalling en de kraamweek. Ik zal deze week de uitzetlijst wel eens doornemen en afstrepen voor de laatste dingetjes en dan langzaam aan een vluchttas beginnen, haha. Saaaaai Ik heb alle tijd v/d wereld, voor mijn gevoel Zou best grappig zijn als de baby ineens in week 37 komt Dan ga ik echt gillen. Ik reken op zijn minst op week 41!
Wat ontzettend schrikken madivi! Gelukkig ging het beter met het infuus eruit. Hoe gaat het nu met de kleine? Het lijkt me inderdaad verschrikkelijk om de hummeltjes elke keer achter te laten. Ik hoop dat ze gauw opknappen en lekker groeien zodat je lekker thuis van ze kan genieten!
Owh madivi, wat een schrik. Gelukkig klinkt het alsof het nu weer iets beter gaat maar de spanning zal nog wel even blijven. Het is een heftige tijd voor jullie drietjes. Ik kan me zo goed voorstellen dat je er zo machteloos bij voelt. En dan elke keer alleen naar huis terwijl je kindjes in het ziekenhuis achter blijven, lijkt me echt vreselijk heftig en heel erg tegen alle gevoelens in gaan. Hopelijk knapt het kleine ventje snel weer lekker op en zet de goede trend van de afgelopen week weer snel door. Pas ook goed op jezelf en neem op tijd je rust. Ik las dat je veel pijn hebt bij het lopen. Hopelijk kun je een goede fysio vinden die je kan helpen met de pijnklachten, blijf er in elk geval niet te lang mee door sukkelen hoor. Hier: ik ben vanmorgen bij de fysio geweest. Gelukkig lijkt het op dit moment mee te vallen. Nou ja er is wel behandeling nodig maar volgens haar is het goed te doen. Het zit hem vooral in het SI gewricht (onderrug), een stukje van de bekken en onderrug. Ze heeft wat oefeningen/testen gedaan (wat erg beperkt is tijdens de zwangerschap) die gelijk pijn reactie opriep van mijn lichaam, dus op zich erg goed want dan weet je wel waar het zit en heb wat oefeningen die ik thuis moet doen. Donderdag moet ik weer terug, dan gaat ze verder uitbreiden met oefeningen. Verder moet ik nu verplicht s middags 2 uur volledig op bed rusten. Hoef niet te slapen maar moet echt op bed gaan liggen en minimaal 2 uur blijven liggen, dat mijn lichaam meer tijd krijgt om tot rust te komen. Alleen nachtrust is het niet meer voldoende om een volledige dag en avond door te komen. Mijn lichaam heeft meer rust nodig. Dus gedwongen vaker een pas op de plaats maken. Ook vandaag weer een bel afspraak gehad met de diabetes verpleegkundige. Mag komende week nog steeds doorgaan met het dieet maar balanceer wel heel erg op het randje voor insuline. Maar elke week die we kunnen uitstellen, stellen we uit nog. Morgen hebben we een groei echo en een controle bij de gyn. Hopelijk is dat ook allemaal goed en is dat ook geen reden om bijv toch over te stappen insuline of andere medische maatregelen op welk gebied dan ook.... Toch wel weer een spannend ochtendje morgen.
Madivi, dat is zeker even schrikken zeg. Snap je gevoel van machteloosheid wel. Ik hoop dat het al wat beter met je kleine man gaat. Fijn fenne dat het bij de fysio duidelijk is geworden waar het probleem ligt en dat er wat aan gedaan kan worden. Gaat het ook lukken om die rust te nemen? Of ben je iemand die niet stil kan zitten? Annerose, wat naar dat maagzuur he. Heb er ook meer last van, ondanks de meds. Hoesten is voor mij ook altijd nog spannend, vooral in de ochtend. Ik denk dat het daardoor vorige week ook weer mis ging. In de avond heb ik wel meer last van maagzuur, dat ik soms niet weet hoe te liggen. Maar als ik eenmaal slaap wordt ik er gelukkig niet wakker van. @langley, ja ik probeer zoveel mogelijk ontspanningsoefeningen te doen. En soms ook proberen om afleiding te vinden. Als ik merk dat ik er te veel over aan het denken / piekeren ben. Even wat anders doen. Thnx. Ja ik heb nu gesprekken met mijn doula, en dat helpt me enorm. Vooral wat gaat er gebeuren, wat kan er mis gaan, wat gaan ze dan doen. Maar ook beetje de wetenschap / biologie erachter. Dat vind ik heel fijn. Ze heeft ook iets uitgelegd over hodgens vlakken. Dat wanneer de baby over een bepaalde grens is, dus zo ver is ingedaald. Dan komt er geen keizersnede meer maar kan het gewoon natuurlijk geboren worden. Maar als het niet snel genoeg over die grens is, doen ze wel een keizersnede. En ook uitgelegd hoe en waarom de baby dan gaat draaien en als het hoofdje geboren is weer een kwartslag draait. Dat soort feitjes vind ik prettig. Precies dat ja, nu ik wat meer gerustgesteld ben. Van wat kan ik verwachten. Dan heb ik er gemengde gevoelens over. Heb er zin in, terwijl ik ook nog steeds zo zenuwachtig ben. Alsof je (miss beetje rare vergelijking) in een achtbaan zit die nog moet vertrekken. Niet weten wat er gaat komen, eng, maar toch ook blijde spanning.. Maar ik wil ook zo graag dat het loopt zoals ik wil, en het is zo ontzettend onvoorspelbaar. Dat vind ik lastig. Niet weten wat er gaat gebeuren, welke van de opties het uiteindelijk gaat zijn. Die onzekerheid kan ik moeilijk tegen. Ben iemand die graag wil weten waar ik aan toe ben, of wat er gaat gebeuren, en hoe, wat, waar enz. Wil graag de controle hebben. En dat heb ik dan niet. Owjha, beval plan heb ik nu ook al af. Moet het alleen nog even bespreken met de vk. Vandaag ook al de klossen gehaald. Die mevrouw vond dat ik er wel vroeg bij was. Ja, zo ben ik dus. Graag goed voorbereid En denk dat het echt onwijs handig is om op deze hoogte m'n bed te verschonen. Want dat moet ik natuurlijk ook nog steeds zelf doen. Ik merk echt dat alles net wat meer moeite kost. Dus dit is erg prettig.