Hoi meiden... Wat doen jullie als je een baaldag/week hebt? Soms lijkt het of alles fout gaat... zoals vandaag. Ik kom dan moeilijk weer uit die dip, al kan ik niets aan de situatie veranderen op dit moment, ik blijf ermee zitten... Ik ga niet in details treden, maar pfff soms kan je echt wel even gillen. Moest het even kwijt.
He bah klote dagen zijn dat. Ik ken ze ☹️ Wat mij helpt is sporten, keihard gillen en janken, chocolade eten en vooral shoppen! Deur uit, lekker met geld smijten. Moet je trouwens niet te vaak doen haha. Sterkte!
Ik had toevallig van de week zelf zo'n dag... Echt een baaldag: verkeerde been uit bed, gezeik op het werk (veel dingen verkeerd gegaan), collega's die moeilijk deden, een leidinggevende die een heel raar denkbeeld had en maar door bleef zeuren om te proberen mij te overtuigen het met hem eens te zijn en als klap op de vuurpijl onredelijke klanten...! (het lijkt misschien niet zo erg, maar ik kan je verzekeren dat ik me compleet kl*te voelde) Wat mij uiteindelijk hielp, was een appje naar 2 vrienden ("ik heb een grafhumeur. HELP?!"), waarop ik een te grappige foto terugkreeg van 1 van de 2. Als ik dan eenmaal weer kan lachen, komt het vaak wel weer goed; zo ook maandag. Het advies dat ik wel eens heb gehoord, klopt dus wel: blijven lachen, dan word je vanzelf vrolijk. Maar mijn ellende verdrinken in een flink glas wijn vind ik ook altijd fijn, hoor Lost niks op, maar wel lekker!
Sporten, daarna zonnebank en in bad met een glas wijn en chocolade ernaast en snel naar bed! Oh en een vriendin bellen om even lekker te klagen! Dan is het voor een deel uit m'n systeem
Daar heb ik nu ook zo'n zin in...even lekker onder de zonnebank. Ben ik hard aan toe. Ga ik doen! dank je!
Oooo erg he! denk je dat het niet erger kan en dan toch wordt het dan nog erger. Mijn vriendinnen beuren me ook altijd weer op hoor, maar het zit vandaag even erg diep denk ik. Ik troost me met het idee dat het vast wel weer goed komt en ik er misschien over een tijdje zelfs om kan lachen.
Soms is een potje janken het enige dat een beetje helpt, dus met een zielige film en een kop troost-thee op de bank is ook wel eens lekker... Sterkte ermee!
Ik had vandaag ook zo'n typische dag. Ik werd door bureaucratisch gedoe al een tijdje (3 weken nu onderhand) van het kastje naar de muur gestuurd en vandaag kreeg ik dan eindelijk een antwoord - bestond het antwoord maar voor de helft uit 'de gevraagde informatie'. Kan ik alsnog terugmailen voor de andere helft. Vervolgens was ik aan het studeren, kon ik me niet langer dan 4 uur achter elkaar concentreren (af en toe een kleine 5 minuten break en dan door) - en als de spanning er dan eenmaal af is, is het lastig om dat weer terug te krijgen want dan ben ik gelijk uit de flow. Had vol enthousiasme een prachtdeal geregeld voor mijn echtgenoot die iets wilde kopen, met een hoop korting en extra's bij zijn aankoop; hij was nauwelijks onder de indruk en zegt doodleuk: 'ik kijk vanavond wel even'. Vroeg ik voor 1x niet aan de ABN AMRO whatsappers of de stortingsautomaat van het dichtstbijzijnde filiaal werkzaam was (doe ik normaal gesproken elke maand omdat hij vaak stuk is, maar dit de afgelopen 5 maanden niet is gebeurt en er nu weer vertrouwen in kreeg en dacht 'hij doet het vast wel'), fiets ik vijftien minuten voor dat filiaal; is de automaat toch stuk. Moest zowel pinnen als storten en alles stuk. GRRR. Ik dubbel balen, want ik moest eigenlijk vijftien minuten de andere kant op fietsen om mijn kind op te halen bij de kinderopvang. Kan ik nog langs het centrum om te pinnen ook. En dan kan ik dus ook een half uur exact in tegenovergestelde richting fietsen voor mijn kereltje. Belt de gastouder op, die eigenlijk alleen belt als er wat aan de hand is en zelfs dan appt ze liever eerst. Maar ik was aan het fietsen en had mijn telefoon niet bij de hand (want verkeersveiligheid) en ik dacht: owjee, er is heeel wat aan de hand toen ik de gemiste oproep zag bij het stoplicht. Gauw doorfietsen en ondertussen terugbellen terwijl de ergste scenario's door mijn hoofd gaan. Word ik rechts ingehaald door een fietser omdat ik teveel aan het slingeren was - want ja, telefoon in mijn hand vs verkeersveiligheid. Krijg ik de gastouder te pakken; ik sta bij de Hema vlakbij je huis, zal ik hem langs brengen, dan hoef je niet zo ver te fietsen. Jeeuj! Pinautomaat in het centrum stuk. Kind niest snotsliert over mijn jas. Huppatee naar de andere pinautomaat - jaaaaahaaa, je mag in de raket, whatever *werpt er 50 cent in zodat ik tenminste rustig kan pinnen* Succes hoor, kleine astronaut. En ik ga pinnen - ik had slechts tien euro nodig... Wat denken jullie? Hadden ze alleen 20 euro briefjes. Dus ik 20 euro gepind (beter dan niks, want ik heb toch echt een briefje van tien nodig), duik ik de zeeman in met mijn astronaut. Hier hebben ze vast wel iets van een crappy rotspeelgoedje voor een euro ofzo. Een autootje of iets. Dan betaal ik met 20 euro en is het gelijk gewisseld. Ziet hij ineens 6 autootjes en een kleurboek voor 5 euro. En hij moest en zou dat ding hebben. WHATEVER. *koopt iets van 5 euro dat ze niet nodig heeft om een briefje van 5 en een heilig briefje 10 over te houden zoals oorspronkelijk het plan was* Ach, is die jongen ook weer onwijs blij Loop ik naar de fiets, snoer ik mijn kleine mannetje vast die perse zijn nieuwe speelgoed vast wil houden (lastig, ene hand, andere hand)... Doe ik mijn standaard van de fiets - net sinds twee weken een nieuwe dubbele standaard erop laten zetten omdat de oude kapot was - en wat gebeurt er? Draait mijn standaard in zijn geheel naar de zijkant toe. Ik heb nu een dubbele standaard die uitsteekt naar rechts. Ik kan er onmogelijk mee fietsen omdat de trapper er tegenaan komt. Huh? Hoe dan???? *stoom komt uit de oren* Kind vervelend, want die wil dat ik zijn autootjes uit de verpakking haal (so not going to happen). Heb ik hulp van een omstander nodig om mijn standaard om te draaien terwijl ik de fiets op moet tillen (best zwaar met zo'n kind erop). Kom ik eindelijk thuis... Heeft de kat ook nog in de gang zitten poepen. Nee echt. Mijn dag was daarna gelijk helemaal klaar. Ik heb eten gekookt, gestofzuigd, kind in bad en in bed gedaan en nu ga ik gewoon 80x dit liedje luisteren: https://www.youtube.com/watch?v=foE1mO2yM04 Het zit de héle dag al in mijn hoofd.
Ik probeer me dan altijd maar in te prenten dat de dag vanzelf voorbij gaat en dat er morgen weer nieuwe kansen zijn.. Dus ik ga dan gewoon vroeg mn nest in en zeg de klote dag vaarwel zodat ik volle goede moed aan een nieuwe dag kan beginnen