Met de jongste ingeleid met precies 37 weken en zelfde dag is ze ook geboren het ging enorm snel! Reden was zware onstekingen in mijn mond die doorsloegen op mijn zenuwen en tand/kies hulzen en kaakbot. Tandarts en kaakchirurg durfde weinig meer te doen . Nog 3 weken met zenuwpijn gelopen in haast elke tand en kies en mijn vullingen en delen van gemaakte kiezen braken spontaan af!. Gyn had nog nooit om deze reden hoeven inleiden zei ze...
Ingeleid met 37.3, bevallen met 37.5 ivm geen vruchtwater/hoge vliesscheur. Jongsten (tweeling) gehaald met ks met 36.6, vanwege dippen in de hartslag van de middelste.
Met 39+4 's avonds ingeleid vanwege minder leven. Ik was zelf op van de vermoeidheid, 2 nachten bijna niet kunnen slapen, maar de gyn vond dat zelf geen rede om inleiden. Ze zei 'dat is de voorbereiding op de korte nachten' Ze had wel nog een extra groei echo laten maken en daar kwam uit dat de baby te klein en te licht zou zijn. En het vruchtwater was weinig, maar dat viel nog onder de normale waarde van dat termijn. Met 39+5 bevallen, van een kleine boef van 47 cm en het geschatte gewicht klopte niet, zl was over de 3 kg waardoor hij gelijk met ons mee naar huis mocht.
Ik ben bij m'n eerste ingeleid ivm pijnklachten en prenatale depressie. Ingeleid op 38 weken, geboren met 38.1. Na inbrengen vd gel kwam de bevalling direct op gang. Het hangt er mede van af of het ziekenhuis een actief inleidbeleid heeft.
met 38+3 ingeleid wegens diabetes. ik had al genoeg ontsluiting om te beginnen met vliezen breken. toen de weeen niet genoeg deden aan het infuus gezet en toen ging het heel snel..
Bij mijn oudste zoon ben ik ingeleid met 37+6, vanwege invaliderende bekkeninstabiliteit en een stollingsstoornis waardoor ik fraxipairne moest spuiten. Vanwege de fraxiparine wilden ze liever inleiden, omdat ze niet het risico wilden lopen dat ik zou bevallen terwijl ik net een injectie had genomen. Of het geholpen heeft? Nee! De bevalling was vreselijk pijnlijk, het voelde echt onnodig en onnatuurlijk heftig en ons zoontje was, ondanks zijn normale gewicht, toch echt prematuur. Hij heeft in de couveuse gelegen, moest onder de lamp omdat zijn lever niet rijp was en heeft nog weken liggen kreunen (iets dat past bij te vroeg geboren kinderen) deed zijn ogen amper ogen, want was echt te moe/onrijp om te kunnen reageren. En de bekkenpijn bleef, ik heb daarna nog ruim een half jaar niet kunnen lopen. Helemaal voor niks dus en ik wilde dit niet meer. Bovendien bleken er bij patienten die fraxiparine spuiten, helemaal geen extra gevaar tijdens de bevalling. De enige reden dat ze wilden inleiden, was de bevalling onder controle houden met een ruggeprik en dat kan niet gegeven worden in combi met fraxiparine. Bij de tweede was de bekkenpijn weer net zo hevig. Maar ik wilde niet ingeleid worden, hoe zwaar ik de zwangerschap ook vond. Hij is geboren met 40+5 en ondanks de pijn in mijn bekken, heb ik de bevalling ervaren als heel mooi en krachtig voor mij als vrouw en moeder. Ik heb geen pijnstilling nodig gehad, ik kon het prima handelen in bad. Hij was na de geboorte direct heel alert, heeft geen enkele problemen gehad. Helaas duurde het ook dit keer ruim een half jaar voor ik weer zelfstandig kon lopen. Een paar weken later kreeg ik de diagnose ziekte van bechterew en HMS. Niet enkel bekkenpijn dus, maar beschadigingen in mijn bekken, ruggengraat, schouders en borstkas. Door de ontstekingen verbeent mijn kraakbeen. Door de hms zitten mijn gewrichten te los. Slechte combi. Maar ik heb geen moment spijt gehad van het niet laten inleiden die keer. Niet alleen was de bevalling 1000x beter, ook het herstel van zowel mijn zoon als mijzelf gingen veel beter. Die paar weken waren het mij echt waard, het was voor ons echt beter om het af te wachten. Jij krijgt morfine? Mag dit tijdens de zwangerschap?
Ik ben ingeleid met 38+6 omdat mijn zoontje een ernstige nierafwijking heeft. Hij is geboren met precies 39 weken.
Ivm al een aantal dagen een te hoge bloeddruk zijn ze met 39+3 's avonds om 22:00 uur begonnen met een ballon. Ik had geen ontsluiting nog. De volgende ochtend om 10:00 uur had ik 4cm en zijn mijn vliezen gebroken. Uur later wee opwekkers omdat er vanuit mezelf niks gebeurde. Om 17:08 is ze geboren.
Ja da't mag in de zwangerschap. Ik heb voordat ik zwanger werd dit bewust uit laten zoeken door de huisarts, kinderarts, gyneacoloog en mijn anesthesist (die me elke 3 maanden behandeld op de pijnpoli) dit was voor mijn man een voorwaarde om voor een 2e te gaan. Als deze artsen de medicatie hadden afgeraden wilde mijn man geen 2e omdat ik gewoonweg niet zonder kan functioneren. Andere medicatie heb ik wel moeten staken ivm de zwangEr schap maar daar reageer ik niet zo heftig op als dat ik zou stoppen met de morfine.
Oh sterkte draaikont! Das niet niks.... verklaart gedeeltelijk ook waarom je je zo slecht voelt. Kon de maatschappelijk werker ook niet bij helpen. Succes meid! Hoop dat alles goed gaat!
Hahaha nee inderdaad! Dank je wel... Komt goed. Vanmorgen ballon gekregen en nu is het wachten en heel saai. Morgen hopelijk wat meer actie
Ik ben bij mijn zoontje met 38 weken ingeleid omdat ik er helemaal doorheen zat, vanwege depressie en zware bekken instabiliteit. Ik had toen al wel 4 cm ontsluiting, waardoor ze gelijk mijn vliezen konden breken. Mijn zoontje was ruim 9 pond bij de geboorte, achteraf heb ik die zwangerschap waarschijnlijk ook al zwangerschapsdiabetes gehad (nu ook). Maar hij was ook prematuur, te slap om te drinken, moeite met ademhalen en ook veel kreunen. En daarbij dipte hij enorm in zijn bloedsuiker. Deze zwangerschap zal ik waarschijnlijk ook weer ingeleid moeten worden door de diabetes. Maar ik vind het erg lastig door de slechte start van mijn zoontje. Maar we hebben het verder nog niet over eventueel inleiden gehad, zover zijn we nog niet. De groei van de baby wordt iig goed in de gaten gehouden.
Ben inmiddels afgelopen maandag bij de gyn geweest. Eerst een groei echo gehad omdat mijn buik de laatste keer bij het meten klein was en net onder de curve viel. Tijdens de groeiecho bleek de baby netjes binnen de curve (p25?) Maar wel iets kleiner dan gemiddeld. Ze word nu op 2600 gram geschat en bij de geboorte maximaal 3000 gram. Daarna gesprek met de gyn gehad. Deze snapte het punt van de verloskundige en heeft ingestemd met inleiden. Wel heeft ze me best bang gemaakt met het verhaal dat veel inleidingen uitlopen in een keizersnee, doet me toch weer twijfelen. Ik heb nu volgende week vrijdag nog een afspraak, dan gaat de gyn voelen of er al ontsluiting is. Zo ja word ik de 18e (precies 39 weken) ingeleid met infuus. Als er nog geen ontsluiting is gaan ze de 18e starten met het plaatsen van een ballon. Dit doen ze bij ons in de avond daarmee mag ik naar huis en moet ik me de volgende ochtend weer melden. Sinds afgelopen nacht heb ik wel veel last van pijnlijke harde buiken dus hoop dat die al voor de eerste cm's ontsluiting zorgen zodat we de ballon over kunnen slaan.
Wat fijn dat ze iets voor je kunnen betekenen. Pijnbestrijding kan ook leiden tot een kunstverlossing. Ik zou mij er niet te druk om maken. De gyn grijpt echt niet in als het niet verantwoord is! Heel veel succes!
Met 37 weken precies ingeleid i.v.m. hoge vliesscheur. Wel genoeg vruchtwater maar omdat ik er waarschijnlijk al 2 weken mee liep waren ze bang voor infecties. 's morgen om 9:00 uur infuus met weeën opwekkers gekregen en om 15:31 uur is de kleine geboren. Nu bijna 34 weken zwanger van de 2e en zou graag precies dezelfde bevalling willen hebben als bij de eerste. Wat ging dat makkelijk, pijnloos en snel. Maar helaas heb je dat niet voor het zeggen.