ikdus en meisje: ja ik ben de volgende. Ik ben half juni uitgerekend. Ik heb na de 20 wk ech in januari geen echo's o.i.d gehad. Maar nu ik al vanaf week 15 veel harde buiken heb en deze alleen maar toenemen, krijg ik 5 april een cervixmeting. Het kindje was al ingedaald maar lag nog niet vast, maar doordat hij met zijn hoofdje op de baarmoedermond drukt en de combi met harde buiken wordt er voor de zekerheid een cervixmeting gedaan. Ik wil namelijk niet dat dit een vervroegde bevalling opwekt. En dan gaan ze gelijk ook een groei echo maken. Daarna geen echo's meer....tenzij het niet goed gaat. Maar daar gaan we maar niet van uit... Arikla ja daar is ie dan T.obias! Gefeliciteerd met jullie zoontje! Jullie wisten niet wat het ging worden toch? Haha zo gaaf (ik kon het niet, ik moest het weten). Rust lekker uit en geniet van jullie gezinnetje. Je verhaal horen we graag een keertje als je weer de zaken op de rit hebt. elke wow wat heftig, zo dicht bij huis. brrrr. Ik vind brussel al dicht bij maar voor jou is het helemaaaaaaaal dichtbij. En elke ik troost mijzelf altijd met de gedachte dat onze kinderen en die hierna geboren worden het tegenwicht geven aan al het kwaad wat er nu is. We moeten positief blijven en de angst niet laten regeren ( al valt dat vaak niet mee). Hier op de treinstations lopen ze gewapend met Uzi's, dat zou een 'veiliger' gevoel moeten geven....nou ik word er alleen maar banger van. Bah! (oh ja gefeliciteerd met je metekindje Sterre!)
Heel even tijd om mijn verhaal te doen. Ik zou donderdag worden ingeleid, maar woensdagavond is het toch spontaan begonnen met het breken van de vliezen. Daarna best heftige weeën gehad, dus de ontsluiting ging snel, ik zat snel op 10 cm. Maar ik kon ze goed de baas. Op één of andere manier ging het persen niet heel goed. Allerlei houdingen geprobeerd (achteraf wist ik niet goed hoe ik met die persweeën om moest gaan). Daardoor zag ik het niet meer zitten en gaf ik zelf aan dat ik naar het ziekenhuis wilde om eventueel hem met de vacuümpomp geboren te laten worden. Vreselijke rit in de auto naar het ziekenhuis, continue weeen die ik op hield. Gelukkig ging mijn verloskundige mee en die vertelde in het ziekenhuis hoe ik mee moest gaan met die persweeen. Ik vond het eerlijk gezegd heerlijk om te persen. Het deed niet zeer. Alleen heb ik best lang geperst uiteindelijk. Eindelijk kwam het hoofdje en nu komt het hefstigste gedeelte, want de rest van het lijf zat klem. Er werd keihard op mijn buik geduwd, ik werd alle kanten op geduwd, op de kop, dan weer benen omhoog. En maar geduw en gestomp op mijn buik. Toen schreeuwde ik het echt uit. Mijn man zag het hoofdje geboren worden maar het liep helemaal rood aan en de baby zat vast met de schouders. Veel stress op de afdeling. Uiteindelijk werd hij geboren met veel geweld. Hij ging ook niet gelijk huilen daarna en ik was bijna flauw gevallen van alle actie. Ik mocht hem niet gelijk zien, hij moest gelijk aan de beademing. Ik heb hem pas uren daarna gezien omdat ze hem hebben onderzocht. Maar gelukkig gaat alles goed nu. Hij heeft een moeilijke start gehad. Net voor het eerst uit de borst gedronken. Zo lief, hij is echt zo lief! Prachtig. Straks mag hij van de couveuse af en mag hij eindelijk bij ons zijn. Het enige nog is dat hij zijn linkerarm niet gebruikt, die houdt hij strak naast zich. Zijn handje beweegt gelukkig wel. Maar daar heeft hij beschadigingen opgelopen. Dus hij heeft veel pijn aan dat armpje. Heel lastig met vasthouden enzo. Maar dat komt waarschijnlijk weer helemaal goed. Zo, dat was even het verhaal. Dus alleen de laatste minuut van de bevalling was heftig. De rest prima doorlopen. Ik ben heel blij dat hij in het ziekenhuis geboren is! Anders weet ik niet wat er was gebeurd.
Jeetje arikla...dat was even behoorlijk schrikken met zo'n behoorlijk nare wending zo op het laatst. Hopelijk vergeet je snel deze nare ervaring en knapt t.obias snel weer op! Hoe is je man er nu onder, nu een paar dagen na deze heftige ervaring? Zorg goed voor elkaar en de kleine man! Dikke knuffel meis! Xx
Bah wat een verschrikkelijke laatste minuut van een Ow zo geweldige dag...! Hopelijk gaat die zijn armpje snel weer gebruiken. En wat een vervelend gezicht voor je vriend/man om je zoontje zo rood te zien aan lopen... hopelijk kunnen jullie er samen goed over praten en het allemaal een plekje geven. Geniet ervan! 😘
@arikla gefeliciteerd heftige bevalling zeg gelukkig alles goed. @E1ke heftig als het zo dichtbij komt zeg Tjoh alle maart mama's bevallen dat is ook wat
Nou arikla alsof ik mijn eigen bevalling lees over die schouder en de rest. Behalve dat D al begon te huilen toen hij net werd beademd, dus hij trok binnen eem minuut bij. Ik hoop dat T zich snel goed voelt en jullie ook. Misschien dat de osteopaat iets voor jullie kan betekenen ? Kom goed bij!!! En knuffel maar extra veel met je gezin en praat er goed over.
Hoi iedereen! Onze kleine prins ligt momenteel lekker rustig te dutten, dus heb ik eindelijk een keertje tijd om de laptop nog 'ns aan te zetten. Op zondag 06/03/2016 zijn wij, na inleiding, de trotse ouders geworden van onze zoon Cem (spreek uit als Djèm - Turkse naam), 51 cm en 3.640 kg. Helaas hebben we geen fijne start gekend; zware bevalling met veel bloedverlies, en ons mannetje had héél véél last van krampen en nu komt daar nog reflux bij. Ik heb flink babyblues (gehad), mede doordat ik zelf zo ellendig was, en ben er nog steeds niet helemaal door, maar het gaat de betere richting uit. Misschien vanwege alle ellende de eerste dagen kwam mijn productie ook niet voldoende op gang, waardoor hij +10% van zijn geboortegewicht was verloren, waarna ik heb besloten over te stappen op flesvoeding. Momenteel krijgt hij Nan anti reflux omdat de gewone Nan er werkelijk uit spoot, en na zijn boertje een dosis Gaviscon. Misschien dat we binnenkort over moeten op Omeprazole, maar dat ga ik eerst nog eens met de kinderarts overleggen. Zijn hier nog mama's met een gelijkaardig probleem? Ik voel me soms zo alleen in dit hele gebeuren, heb echt nog maar weinig kunnen genieten van onze baby. Ik durf bijna nergens met 'm naartoe, uit angst dat de reflux de kop op steekt want dan is het ontroostbaar krijsen en wachten tot het na een LANGE tijd (letterlijk uren) over gaat. Hij wordt morgen 3 weken oud en gelukkig gaat het stilaan de goede kant op, maar jongens wat is het al zwaar en moeilijk geweest. Er zijn al menig tranen gevloeid. Ik hoop maar dat we nu eindelijk een goede balans hebben gevonden tussen voeding en medicatie en timing, zodat we als gezin kunnen gaan genieten.
Allereerst gefeliciteerd met jullie zoontje! Had je al eerder een post geplaatst wanneer je bevallen was? Ik kan het mij niet herinneren..hersenen als een zeef! Is alles goed gegaan bij de bevalling? Ik heb zelf nog geen ervaring met refluxen e.d. maar hoor van anderen dat het vaak helpt om het kindje een beetje rechtop te laten slapen en ik zou even navragen bij een osteopaat. Meiden kunnen jullie mij aanvullen? p.s. wat een prachtige bos haar heeft ie al zeg! Lekker genieten 636!
Leuk dus! Fotoooo... Reflux, rechtop slapen helpt hier niets, volgens mij osteo ook totaal niet bewezen. Buikslapen daarentegen werkt super. Ook tegen krampen. Probeer dat eens? Hier vandaag gestart met zantac, benieuwd wat dat zal doen.
Gefeliciteerd arikla! Wat een nare bevalling heb je gehad zeg... lijkt op de bevalling van m'n schoonzusje... Ook met dat armpje.. heeft even geduurd als hij moe is merk je nog wel dat z'n arm minder sterk is ( nu bijna 2) maar doet een kan er alles mee... Succes met het herstel 636 gefeliciteerd ook! Ik heb ook het vermoeden dat onze kleine reflux heeft..al kan het ook zijn dat hij misselijk is van de medicijnen die hij krijgt voor de spruw... overdag is hij best relaxt maar savonds vooral tussen 7 en 9 is hij onrustig.. vannacht ook druk met m geweest.. last van z'n buik spugen kleine beetjes zo zielig!!
Ook hier medicijnen voor de spruw... Gelukkig hoef ik nog maar 2 dagen te smeren... ben dan 2 weken bezig geweest.. Ook N.ikki vind het smerig en zo gauw als ik mijn vinger in haar mondje gaat om het uit te smeren weet ze al wat er staat te gebeuren.... Ook hier in die tijd onrustig maar dan meestal van 6 tot 8.. Hier gaat het beter... Ze drinkt haar flessen weer leeg en rustig ook.. sinds ze die spruw had was ze onrustig tijdens het drinken van de fles en liet ze behoorlijk wat staan... Is dat bij jou ook.... 636 gefeliciteerd met C.em...
Ook al spruw Angel strekte! Waterpokken over bij Joey maar nu erg verkouden, van de week werd hij wakker en toen zat zijn neus dicht en wist hij niet hoe hij door zijn mond moest ademen. Hij leek net te stikken, ik klopte hem op zijn rug en toen ademde hij met zijn mond. Mijn man en ik schrokken ons rot.