Mijn vader helaas, is 2 maanden na de diagnose overleden. Het was al uitgezaaid, kreeg nog chemo om zijn leven te verlengen, de dag na de eerste chemo is hij plotseling in elkaar gezakt en overleden.. Sterkte! Bah wat een rotziekte..
Hier helaas ook een negatieve ervaring. Binnen 8 weken was mijn vader overleden. Maar hij heeft dan ook geen chemo gehad aangezien zijn lichaam dat niet aan kon. Daarnaast zou het kwaliteit van leven ook niet bevorderen. Steeds ziek van de chemo voor een paar extra mooie dagen. Aan de andere kant de beste vriend van mijn vader kreeg 1,5 jaar terug deze diagnose. Levensverwachting max een jaar en hij is er nog steeds en gaat eigenlijk steeds beter ! Hij heeft chemo gehad en nu doet die mee met een of ander onderzoek. Ik wil je heel veel sterkte wensen !!!
Mijn moeder had het ook en op het moment dat het ontdekt werd zat het al in haar hersenvocht. Ze heeft nog wel bestralingen gehad maar ze was lichamelijk al te verzwakt voor chemo. Na de diagnose heeft ze nog ong. 10 weken geleefd maar de kwaliteit van leven was de laatste 3 a 4 weken ver te zoeken. Ze heeft toen alleen nog keihard geknokt omdat ze haar kleinzoon wilde ontmoeten maar het duurde te lang. Ze is overleden toen ik 36 weken zwanger was. Sterkte!
Ik werk met oa longkanker patiënten en onze ervaring is dat chemo je zoveel sneller kapot maakt in zulke gevallen. Wij hebben ook(onderling met collega's toen gesproken van) je kan beter niets doen, palliatieve pijnbestrijding als het nodig is en zorg dat je de tijd die je nog hebt met meer kwaliteit kan doorbrengen. Een hoop mensen zijn er ziek van, wat heb je er nou aan om langer door te brengen maar meer ziek te zijn?? Zoveel levens verlengend is het ook niet... Uiteraard is het zijn keuze natuurlijk maar wij zien er heel wat voorbij komen helaas. Ik wens je veel sterkte vaak kan het ineens heel snel gaan idd.
Ik zou eerst is gaan nadenken of je die chemo wel moet willen. Ik heb helaas veel mensen in mijn omgeving gehad met kanker. Van long tot darm en meestal terminaal. ( helaas allemaal voor hun 60 gestorven hieraan) De geen die voor chemo kozen hadden een zware tijd, veel ziek en gingen zeer snel achteruit. Laatste weken, waren zeer zwaar. Ondanks de zogenaamde levensverlengende chemo een zeer zwaar einde dus niks gehad aan de paar weken /maanden extra behalve doodziek op bed liggen en meer dood dan levend door de medicatie. 2 mensen die ik kende kozen voor geen chemo en enkel pijnbestrijding indien nodig. Genoten van hun laatste weken, maanden. Amper ziek op laatste lootjes na en hebben echt nog kunnen genieten en dingen kunnen ondernemen voor ze zouden sterven. Zelfs vakantie gevierd en echt kunnen genieten. Laatste 3/4 wk voor overlijden steeds zwakker en laatste 2 wk eigenlijk meer slapen dan wakker door medicatie maar niks vergeleken bij de mensen met chemo. Zij gaan van gezond, diagnose naar dood ziek door chemo. Nu kan dit toeval zijn maar echt, chemo alleen om te verlengen is wellicht iets om over na te denken. Zeker nu je zegt hij er zo ziek van was en daarvoor eigenlijk geen problemen had. Heel veel sterkte ;(
Mijn moeder was drie maanden na haar diagnose longkanker dood, maar zij heeft omdat het er zo slecht voor stond toentertijd ervoor gekozen geen levensverlengende chemo te doen. Mijn oma had ook longkanker. Heeft met bestraling en chemopillen nog anderhalf jaar geleefd. Omdat zij zo ziek werd van de chemopillen heeft ze besloten daarmee te stoppen en binnen een paar maanden na die beslissing was zij ook overleden. Zij heeft voor euthanasie gekozen dus is niet tot het bittere einde gegaan ondanks dat ze al heel veel pijn had. Mijn moeder was aan het einde veel zieker, en zal aan de zuurstof en was heel benauwd enzo, en heeft ook in drie maanden tijd meerdere keren in het ziekenhuis gelegen. Mijn oma heeft dat gelukkig allemaal weten te vermijden. Heel veel sterkte toegewenst, de komende tijd zal ongeacht hoe het zal lopen heel heftig zijn voor jou en je familie!
Dit. Ik heb 2 huisartsen in de kennissenkring en zij zeggen allebei hetzelfde. Nee zeggen tegen chemo mag ook. Een oncoloog begint eigenlijk direct met allerlei behandelingen die nog mogelijk zijn maar vaak is er geen tijd of ruimte om te kijken wat de alternatieven zijn. Geen chemo, pijnbestrijding, aangeven wanneer het voor jezelf genoeg is geweest. Misschien wil je schoonvader dit met zijn huisarts bespreken? Mensen denken vaak dat ze 'moeten' doen wat de specialist voorschrijft terwijl het helemaal niet verplicht is. Als je kanker niet genezen kan worden heeft een ieder in ieder geval het recht om bewust te beslissen hoe je die laatste tijd door wilt brengen en hoe ver je wilt gaan. In ieder geval heel veel sterkte gewenst komende tijd.
Jij schrijft precies wat ik denk... Al weet ik zelf niet wat ik op dat moment allemaal zou doen om te blijven leven, je wilt er zelf denk ik voor je gevoel ook alles aan gedaan hebben. Maar dat kun je denk ik alleen weten als je er zelf voor hebt gestaan. Helaas zijn mijn schoonouders geen praters, ik vind het moeilijk om over dit onderwerp te beginnen.
Ik denk dat je helemaal gelijk hebt, ik zie het ook op deze manier, het lijkt bijna vanzelfsprekend heh, kanker=chemokuren! ongeacht hoe je er verder uitkomt! ik snap het ook wel! het is een soort van rijdende trein waar je instapt! je doet ook maar wat aangeboden wordt, Maar het is wel goed om ook bewust te zijn van bovenstaande, ik ben ook 'blij' of opgelucht dat het hier benoemd word wat ik denk, uiteraard gun ik die man zijn leven, maar het is bizar om te zien dat 3 weken geleden de diagnose werd gesteld, zonder klachten, met een scan van de knie, en dat hij nu drie weken later na de eerste chemo kuur heel ziek is en eigenlijk ook niet opknapt nu twee weken na de eerste kuur.
Mag ik nog vragen of je weet of het veel voorkomt dat mensen na een chemokuur niet opknappen? Hij heeft hem twee weken geleden gehad, maar blijft ziek ( heel moe, ligt alleen maar op bed, hele mond kapot, misselijk, nauwelijks eten,) En kan verward zijn ook bij de chemo horen? Sorry hoor voor alle vragen, misschien moeten mijn man en ik maar een keer meegaan naar de longarts.
Weet de longarts dat je schoonvader zo ziek is? En hebben ze al een (MRI) scan van de hersenen gemaakt? Als het kan zou ik zeker een keer meegaan naar de longarts. Een chemokuur ondergaan is natuurlijk een keuze. Maar wanneer dit de enige optie is die een longarts kan bieden, dan gaan patiënten hier toch snel voor. De keuze om behandeling te weigeren, is vaak erg lastig. Sterkte..
Nee, dat weet de longarts niet... Hij is sinds gisteren ook heel erg verkouden, hoesten, zonet nog een beetje discussie met mijn man gehad erover, ik denk ook door alle spanning hoor, Maar ik vind dat mijn schoonouders wat 'laks' omgaan met alles, zo dachten ze na dagen spugen opeens pas aan de primperan die hij voor de misselijkheid heeft meegekregen, en zonet hebben we gebeld hoe het vandaag was, en nu denken ze dat hij koorts heeft maar dat mag niet dus dan moeten ze wel met het ziekenhuis bellen, Dus aangegeven dat ze echt zijn temperatuur zo moeten opnemen.. Ik merk dat ik wat geïrriteerd word dat het er zowiezo niet over gaat, wij maar met vragen zitten, ze al tig keer hebben aangeboden om te helpen, mee te rijden naar het ziekenhuis, maar we krijgen overal een ja-maar antwoord op, Morgen zie ik mijn schoonmoeder, ga het er met haar over hebben, dit voelt helemaal niet fijn in ieder geval.
hier ook veel mensen met kanker gehad in de omgeving ook longkanker. momenteel 1 iemand die geen gemo meer neemt kon er niet tegen en die nu canabis olie gebruikt, het helpt haar in iedergeval beter de dag door komen. Ik wil je heel veel sterte wensen.
Dit is opzich wel reden om even contact te zoeken met het ziekenhuis eigenlijk... Ik werk als oncologieverpleegkundige, in het ziekenhuis en we hebben veel longkanker patiënten op de afdeling. Wel/geen chemo vind ik lastig zo iets over te zeggen, maar ik denk dat je er wel vanuit mag gaan dat een longarts goed naar zijn begin situatie kijkt, en van daaruit een advies zal geven. Het is dat natuurlijk aan een patiënt of die start met behandeling of niet. Misschien blijkt nu inderdaad dat de eerste kuur er te zwaar inhakt. Het zijn allemaal klachten die er bij voor kunnen komen, maar zo heftig en veel tegelijk, dat is in principe niet de bedoeling. Hebben ze níet een helpdesk/24 uursdienst waar je naar toe kunt bellen voor advies?
Verwardheid is overigens geen bijwerking van chemo, waar zitten de uitzaaiingen? Heeft hij koorts? Misschien een ontsteking ergens, die hem ook flink parten speelt?
Allereerst heel veel sterkte toegewenst. Ik heb zelf jaren met longkankerpatienten gewerkt. De prognose is vaak slecht, omdat het ook vaak laat ontdekt wordt. Meestal is de prognose tussen 3 maanden en een jaar met chemotherapie wat ik zelf heb meegemaakt. Maar het is per persoon verschillend ook of het groot of kleincellig betreft. Ik heb zelf echt vaak nagedacht over het feit of ik wel of geen behandeling zou ondergaan mocht ik in diezelfde situatie belanden, maar ik weet het nog steeds niet. Chemotherapie is verlengen maar dat gaat vaak maar over enkele maanden. En in die maanden ben je vaak vreselijk ziek. Als ik geen kinderen zou hebben zou ik denk ik niet voor chemotherapie gaan, maar nu ik moeder ben denk ik van wel. Maar het is heel persoonlijk natuurlijk.
Heeft hij misschien medicatie wat zijn verwardheid kan verklaren? Morfine, tramadol, zaldiar etc zijn hevige middelen met dit als bijwerking.