Operatie

Hai hier ook vrijdag onprecies te zijn hij is dan net nog geen 1 jaar aan zijn neus amandelen en buisjes

Ik zie er ook zo tegenop vreselijk vraag me af of het wel nodig is

Hij heeft nu 6 weken antibiotica en ik merk het verschil

En zijn gehoortesten liegen er niet om dat hij te weinig hoort met vocht

Hoe oud is jou zoontje

 

dl heeft alleen neus en keel amandelen verwijderd dus geen buisjes maar was erg goed gegaan.
ze had natuurlijk wel napijn gehad maar een paar dagen later was ze er weer helemaal bovenop

 

Ja dat is een andere leeftijd ik hier niks uit te leggen hij word volgende week 1 jaar


Ik heb narcose eerder meegemaakt bij mijn zoontje toen die 2.5 jaar oud was dat was vanwege een ongeluk omdat die toen een scan moest voor zijn hersenen ivm schedelbasisfractuur maar man man die narcose wat duurde het lang voor die wakker werd

Naar goed dat is ook een heel ander verhaal en op zo moment dan gaat het zo snel je denkt er niet over na

Deze operatie staat al tijdje gepland en ga je er toch anders in

 

Hier 2x een ingreep met narcose (buisjes en verstopte traanbuis)
Allebei de keren prima gegaan. Het zijn korte ingrepen dus je mag er al snel weer bij. Echt niks om je zorgen over te maken (doe je toch, ik weet en ken het) Narcose in en uit kan wat naar zijn omdat ze dan wat overstuur kunnen raken, maar verder zijn beide ingrepen echt 'peanuts' geweest..
Bij de amandelen knippen heb je natuurlijk wel meer te maken met de napijn, maar qua ingreep is het vergelijkbaar, dacht ik.
Narcose is kort en ze houden je kleine man uiteraard echt supergoed onder controle. Met buisjes staan ze onderhand al met 5 man aan het bed.. Succes en sterkte met de nasleep. echt niet te druk maken!

 

Ps, ervaring hoe zo'n ochtend loopt:
Bij ons: heel lief personeel op de kinderafdeling, je mag samen lekker op de kamer wachten tot moment van de ingreep. Je wordt naar de operatieafdeling vervoerd en 1 persoon mag dan bij de kleine blijven tot ze volledig onder zeil zijn. (kind merkt dus niet dat je weg bent) vervolgens ga je zenuwachtig op de gang zitten wachten tot je weer geroepen wordt en je bij je kind mag gaan zitten tot ze wakker wordt. Als ze goed wakker zijn en de verpleegkundige en arts heeft kind gezien en 'goedgekeurd' wordt je door de verpleegkundige opgehaald, om vervolgens met bed en al weer terug te gaan naar de afdeling. Waar je rustig bij kunt komen, evt drinken en eten (mwa denk in jullie geval ijsjes) en bij ons mocht ze na het plassen weer lekker mee naar huis..

 

Wij hebben het zowel met zoon als dochter meegemaakt... 1 positief verhaal en 1 meer horror verhaal.
Bij zoon ging het vrij goed. Hij was net vier jaar oud. Toen hij uit de narcose kwam was hij erg aan het huilen, bereid je daar vast op voor. Ze voelen dan veel pijn en zijn wat verward door de narcose. Ik heb bij beide operaties alle kinderen huilend uit de narcose zien komen. Het is wel van belang dat je hem goed weet te troosten want huilen en vooral huilen met geluid doet nog meer pijn aan zijn keel! Neem je telefoon of tablet mee voor filmpjes ter afleiding. Na de operatie moet hij ook gelijk gaan drinken en ijsjes eten. Ik heb bij allebei een hele mooie speciale beker gekocht die ze geweldig vonden omdat er een mooi favoriet figuur op stond, cars-planes-Elsa. Deze nam ik mee naar het ziekenhuis. Ze krijgen in het ziekenhuis genoeg te drinken en ijsjes maar bij zowel onze zoon en dochter ging het er moeilijk in vanwege de pijn en die speciale leuke beker hielp daar echt bij!
Ik ga niet het horror verhaal beschrijven maar ik wil je wel als tip meegeven als je ziet dat hij na de operatie blijft bloeden, lokale is het niet zo veel.. Laat je niet zo maar naar huis sturen! Sommige zag ik al na twee uur naar huis gaan! En als het goed gaat is dat prima, maar onze dochter bleef beetjes bloeden uit haar neus. Na drie uur werd dit ineens veel en heeft de kno arts moeten ingrijpen.
Dus als je het niet helemaal vertrouwd, dan blijf je gewoon op het bed zitten. Dit deden wij ook, ook al hadden ze zoiets van jullie kunnen wel naar huis. Anders was het thuis helemaal mis gegaan en hadden we echt een probleem gehad.
Bij onze zoon ging het allemaal vrij snel goed, hij dronk de eerste dag alleen en at wat water ijsjes. De tweede dag vloeibaar vla en koud vloeibaar. De derde dag alweer zachte broodjes en pap. En na een week ging hij steeds meer zachte dingen eten en was de pijn echt wel weg.
Onze dochter weigerde thuis te drinken of eten, had een trauma van wat er later gebeurd was (zonder narcose). We kregen er niks in, ik heb de volgende dag en de dag erna met het ziekenhuis aan de lijn gehangen maar ze wimpelde me gewoon af. Ach mevrouw die pijn die hoort erbij.
De derde dag ben ik naar het ziekenhuis gereden met haar en heb ik geëist ndat ze naar haar keken. Ze was spier wit en zakte door haar benen van slapte. Ze sliep ook hele dagen. In het ziekenhuis werd ze gelijk serieus genomen door de kno arts. Die zag dat haar keel nog erg gezwollen was. Ze werd opgenomen opmde kinderafdeling en kreeg een sonde. Zo kon ze eerst wat bijkomen en op krachten komen. Daarna ging ze na een dag weer zelf drinken en toen ging het snel vooruit.
Wat ik dus wel wil zeggen kijk goed naar je kind en hoe het gaat na de operatie. Als ze aan de telefoon je niet serieus nemen dan ga je met hem naar het ziekenhuis. Ik ben niet naar de spoed gelopen maar gewoon naar de kno polikliniek. Dit was op een maandag, ze was ook vrijdags geopereerd.
Ik hoop dat het allemaal mee gaat vallen! Pijn zal het wel doen, maar als alles goed gaat voelt hij zich de tweede dag al een stuk beter!

 

Maak je geen zorgen, dat is echt niet nodig.

Je komt 's ochtends aan op een kamer met andere kinderen. De temperatuur van je zoon wordt gemeten, hij krijgt een zetpil of pcm en een groen jasje die hij aan moet. Dan mag hij spelen of tv kijken tot hij aan de beurt is.
Jij moet een overall aantrekken en mutsje op maar dat doe je waar je zoon bij is. Vergeet geen elastiekje voor je haar. Hier wilden ze mijn dochter op de tafel leggen om onder narcose te brengen maar ik heb haar bij me gehouden en een liedje gezongen. Ze vocht wel ontzettend tegen de narcose. Jouw zoon is wat ouder dus misschien kun je hem vertellen dat de narcose niet eng is etc. Ze komen namelijk uit de narcose zoals ze erin gaan.

De operatie is zo voorbij en dan mag je bij hem.

Mijn dochter heeft zeker 2 weken last gehad van de nasleep van de narcose. Ze was heel moe en kon weinig hebben. Dit was mij niet verteld dus ik wist niet dat het zo lang kon duren.

Wat iemand mij nog meegaf : zeg niet dat je kind gaat slapen. Ik weet niet hoe het voor jouw zoontje is maar het kindje van diegene raakte steeds in paniek als ze zei dat hij moest gaan slapen.

Sterkte, voordat je het weet is het voorbij.

 

Wij mogen binnenkort ook weer voor de 2e x voor buisjes.
Vond het allemaal erg fijn en goed gaan, ze waren ook snel weer klaar en ik mocht op de gang wachten.
Mijn zoontje ging al strijdend tegen de narcose onder zeil terwijl ik hem goed voorbereid had, dat vond kimmel moeilijk, ook het moment dat hij eruit kwam was hij aan het huilen en overstuur.
Maar verder geen complicaties of andere dingen. Zijn ook goed geholpen.
Wel hadden ze alles iets beter uit mogen leggen aan ons als ouders vond ik.
Toen we na de operatie boven kwamen wisten we eigenlijk niet goed wat nu de bedoeling was, of we al naar huis mochten of niet maar dat verschilt net per ziekenhuis of verpleegkundige denk.

 

Heb je het gesprek bij de anesthesist al gehad? Tijdens dat gesprek heb ik gevraagd of ik haar vast mocht houden en dat vond hij prima. Dat heeft hij toen genoteerd. Hierdoor hoefde ik het alleen maar even te zeggen in de OK. Vond ik voor mezelf minder stressvol omdat ik dat voor mijn gevoel al geregeld had.

 

Bij onze oudste mocht ik haar beide keren op schoot houden tot ze "weg" was. Dat vond ik ook gelijk het ergste van alles. Moest zelf bijna janken. 😁

Ik mocht er binnen 10 minuten alweer bij. Komt goed!

 

Hier vorig jaar bij dochter dr keel neus en oortjes gedaan. Ging relaxed narcose in (mama minder) en redelijk overstuur eruit. Schrik vooral nietvan het nabloeden als ze net uit de ok komen. Hier daarna lange dag zhuis gegad omdat ze niet wou drinken of vla of ijs wou eten. Zij was net 3 jr

Zoontje paar mnd later ook voor neus en oren met net n jaar. Ging relaxed narcose in en werd pas op verkoever weer wakker. Wat hem betreft ideaal gegaan. Vrees dat ik anders nu nog grotere slaapproblemen met m had.

 

Hier drie keer buisjes gehad. Door de voorlichting wist ze precies wat ze kon verwachten. Enige wat een beetje vervelend was, was bijkomen uit de narcose, maar na de eerste keer wist ik dat dat makkelijker gaat als ik erbij ben, dan is ze rustiger. De keren erna haalden ze me eerder en ging het dus een stuk beter.

 

Niet nerveus zijn !! Het valt echt mee..!

Zoontje heeft buisjes en neusamdel (keelamandel waarschijnlijk in september/oktober hij was nu nog te jong). En het uit de narcose komen vond ik wel echt heel rot. Huilen , huilen , hij leek wel bezeten. Nou is mijn zoontje een stuk jonger dus die snapten er helemaal niks van. Maar voor de rest viel het echt hartstikke mee. Ik heb wel gehoord dat keel wat heftiger is vooral qua napijn zeg maar.

Heel veel succes en alvast beterschap voor je zoontje.

 

Mijn oudste vond t idee van bij de dokter slapen ook erg gaaf haha. Overigens met keel krijgt je kindje naw ook een diclofenac zetpil bovenop de grwone pcm. En krijg je ook n recept voor diclo zetpillen bij je apotheek. Wel tijdig recept inleveren want vaak moeten ze besteld worden omdat t geen standaard medicijn is. Mijn dochter heeft n hoge pijngrens maar heeft de diclo wel n paar dgn nodig gehad

 

In slaap brengen en wakker worden is zoals gezegd het vervelendst, maar verder viel het me ontzettend mee. Lekker vasthouden bij inslapen en je staat er weer bij als ze wakker worden.
En hou vooral het eindresultaat in gedachten, onze zoon heeft er zo ontzettend veel baat bij gehad, toen hij voor de tweede keer moest heb ik geen moment getwijfeld!
Succes

 

Zoon is al 3 keer onder narcose geweest. Niet voor amandelen of buisjes.
De narcose in gaan is minder. Ze kunnen zich dan verzetten en dat is geen prettig gezicht, vond ik. Was vooral de eerste keer het ergst. Maar toen was zoon ook pas 2.5.
Bij de 2e keer ging het beter en de laatste keer ging zonder problemen (toen was hij 6)
Uit narcose komen ging hier zonder problemen. De laatste keer was zoon zelfs al wakker toen ik op de verkoever kamer kwam. Was dan ook maar kort onder narcose geweest.

Wij hebben wel van te voren uitgelegd wat er ging gebeuren. Dat hij een kapje op zijn mond kreeg, wat niet zo lekker ruikt. Dat hij daarvan diep gaat slapen en de dokter dan datgene kunnen doen zodat hij niks van pijn voelt.
Verpleging heeft dit ook van te voren laten zien en hem bij zichzelf dat kapje op laten doen, zodat hij wist wat hij kon verwachten op de operatie kamer.

 

Met keelamandelen erbij is het best een heftige ingreep (sorry, beter kan ik dat niet maken voor je), maar zowel onze oudste als onze jongste knapten er enorm van op.
Bij de oudste was het met een paar dagen wel weer OK, jongste heeft nog een week aan mij vastgeplakt gezeten. Maar die was dan ook echt letterlijk altijd ziek, dus die kwam van veel dieper, zeg maar.
De eerste periode na de ingreep merkten we het verschil alleen in geen ontstekingen meer hebben, maar na 1,5-2 maanden merkten we echt duidelijk verschil. Zijn echt blij dat we het gedaan hebben beide keren.