Hallo dames, Alvast bedankt dat jullie mijn lange verhaal willen lezen. Hopelijk hebben jullie tips/advies of een vergelijkbaar verhaal want overal om me heen lijken kinderen binnen een week volledig zindelijk te zijn.. Mijn zoontje is september vorig jaar 3 geworden. Oktober/november zijn luier af gelaten. Hij wou het zelf en wij zijn daarin meegegaan. Vanaf die tijd is het met ups en downs gegaan. Soms gaat het weken goed, dan weer een paar dagen (soms meerdere keren) mis. Poepen gaat eigenlijk gewoon goed. Hij geeft het aan als hij moet poepen want in zn broek poepen vindt hij vies. Nu gaat het de laatste tijd bij de oppas goed, daar gaat hij zelf naar de wc, of als ze vraagt of hij moet geeft ie eerlijk antwoord en gaat dan.. Alleen bij ons thuis is het bal.. Hij wil niet gaan.. stickervel/belonen/boos worden/'verplichten' te gaan.. alles hebben we al wel geprobeerd.. Maar niks lijkt te werken. Nu zijn we zondag begonnen met wat wij zien als 'laatste redmiddel'.. Gewoon 'negeren'.. We hebben een stapel schone broeken beneden liggen. Voor we weggaan of gaan eten vragen we of hij moet plassen, zegt hij nee dan gaan we niet de discussie aan om het even te proberen maar laten we het erbij.. Wat er vervolgens gebeurt is dat hij ONWIJS zit te wiebelen.. Als we vragen 'moet je plassen?' zegt hij 'nee'. Wij willen hem niet dwingen, en nog geen 2 seconden later heeft hij in zn broek geplast. Het lijkt erop dat hij niet gaat plassen omdat hij niet meer de 'aandacht' krijgt die hij kreeg om hem maar naar de wc te laten gaan. Want vervolgens laten we hem zelf een schone broek aantrekken en daar maakt hij een hele 'show' van, om maar aandacht te krijgen (achteraf nu dus, negatieve aandacht is ook aandacht).. Dit proberen we te negeren. Maar de afgelopen 2 dagen heeft hij dus 3/4 keer per dag in zn broek geplast en geen een keer op de wc gezeten.. Gisterochtend was het eerste wat hij vroeg 'ik hoef toch geen babyluier om he mama?'.. Hij wil het echt niet, maar daar tegenover staat dat hij ook echt niet gaat plassen.. terwijl hij steeds zegt het wel te gaan doen. En hij voelt het echt wel.. hij wiebelt zich een ongeluk.. Natuurlijk helpt het niet mee dat er thuis veel gaat veranderen doordat hij 2! zusjes erbij krijgt en we daar ook druk voor zijn.. Wat moeten we nu doen? Even doorzetten, hoort dit erbij (overgang, wennen aan nieuwe aanpak)?.. toch weer gaan pushen naar de wc te gaan af en toe (dwingen?). Ik word er zo gefrustreerd van.. Ik zie dat hij moet, maar hij zegt gewoon NEE, gaat niet, en plast dan in zn broek.. dat je denkt 'ga gewoon, dat is voor iedereen lekker toch?'.. Misschien verwacht ik te snel resultaat hoor.. en mn hormonen helpen ook niet mee.. Maar wat zijn jullie ervaringen? Even volhouden? Van strategie veranderen, weer?.. Nou.. dat dus.. het van me af schrijven lucht al wel op..
Als ik aan zoontje vraag of hij moet plassen zegt hij 9 van de 10 keer ook nee maar voordat we de deur uit gaan en voordat hij naar bed gaat moet hij gewoon even naar de wc en soms komt er wel wat uit en soms niet. Ik zou hem denk ik gewoon elk uur op de wc zetten en er verder geen woorden aan vuil maken. En voordat bij zoontje de luier uit ging heb ik het hele zindelijkheidsgebeuren eerst een tijdje laten rusten, om die frustratie bij mij weg te halen...en hij was uiteindelijk met 3.9 jaar binnen een week zindelijk.
Ik zou hem inderdaad ook om de zoveel tijd naar de wc laten gaan. Verleg de aandacht van het plassen. Laat hem een boekje uitkiezen welke jij voorleest. Of kies iets anders wat hij leuk vind en laat hem dat meenemen naar de wc. Grote kans, dat er dan binnen no time een plas in de wc ligt zonder dat hij dit doorheeft. Of wellicht helpt het om hem alleen te laten gaan? Hoe groot is hij dan?! Hij voelt dan misschien de 'druk' niet zo.
Maar als ik hem toch weer ga 'dwingen' het te proberen.. krijgt hij er toch weer aandacht voor en gaat hij nog steeds niet uit zichzelf naar de wc (zoals hij dat wel bij de oppas doet).. Ben zo bang dat hij dan straks op school in zn broek plast omdat hij niet uit zichzelf gaat.. Boekjes voorlezen hebben we al geprobeerd. Hij voelt het prima als hij moet plassen/poepen en wil ook eigenlijk altijd alleen.. Plassen doet hij 9 van de 10 keer al staand als hij het op de wc doet, want hij is 'een grote jongen'
Wilt hij wel op het potje gaan? Misschien vindt hij jullie wc voor een of andere reden eng, maar wilt hij wel op het potje voor tv zitten ofzo?
Ik herken het wel hoor, mijn zoon was zo 1tje die binnen een week helemaal zindelijk was. Hij heeft wel periodes gehad dat die ongelukjes kreeg, maar dit was zelden bijvoorbeeld toen die naar de grote school ging speelde het weer op. Ik zou sowieso geen stapel kleding beneden neer leggen, ook al is dat wel makkelijk maar geeft nou niet het vertrouwen aan je kind. Als hij het heel erg vind om een luier weer aan te moeten trekken zou ik daar wel op in gaan spelen, ermee dreigen maar niet echt aandoen want straks zit je daar weer mee... Goed uitleggen elke ochtend wat verwacht je van hem, en dat er gevolgen zijn als die geen zin heeft om te luisteren. Want klinkt alsof die het heel goed zelf aanvoelt maar gewoon een beetje lui is
Nee, potje staat alleen naast zn bed.. Daar gaat hij zonder problemen op voordat hij gaat slapen en smorgens met aankleden.. Dan zeg ik tegen 'm 'hup, even op het potje' en dit is ook nooit een strijd.. Verder wil hij als een 'grote jongen' op de gewone wc.. Potje in de woonkamer wil hij niet.. Misschien beter de kleren op de trap leggen, als in dat deze nog naar boven moeten na het opvouwen van de was.. ? Ja, dat dreigen met een luier doen we al wel, maar inderdaad we willen hem niet echt aan doen.. Misschien toch een keer doen? een veel te kleine luier dan wel zodat het niet lekker zit.. ? Heb vanmorgen tegen hem gezegd voor ik ging werken dat hij goed naar papa moest luisteren en als hij de hele dag niet in zn broek zou plassen we na het avondeten een nieuw spelletje op de tablet zetten..
Het lijkt er hier een beetje op dat hij 2 dingen wil: hij wil geen luier meer aan en hij wil aandacht van jullie in een drukke tijd. Zijn manier van aandacht trekken is blijkbaar iets met het zindelijk worden. Misschien toch proberen om hem meer aandacht te geven, ondanks dat jullie erg druk zijn. Je zou hem ook meer kunnen laten merken van hoe het bij jullie zelf gaat. Melden dat je naar de wc gaat en daarna vragen of hij ook gaat oid.
Ja precies, denk ook echt dat het een aandacht dingetje is.. We zeggen het nu ook steeds als we gaan plassen en vragen of hij dan niet ook even moet.. En zoals gisteren was ik alleen thuis met hem de hele dag en hebben we ook echt samen gespeeld en boodschappen gedaan enzo.. maar toch doet hij het in zn broek.. zo lastig.. misschien toch nog paar dagen aankijken ofzo..
Ik zou dat echt niet doen. Ik zou ook niet dreigen met de luier oid. Je zou kunnen zeggen dat je zo wel heel veel moet wassen en dat er vlekken op de vloer komen en dat dat niet fijn is en dat het ook niet fijn is voor zijn huid om steeds al die urine er op te krijgen en dat je daarom een luierbroekje aan doet.
Dat ik heel veel moet wassen interesseert hem niks.. dat de vloer vies wordt ook niet.. Maar om hem nou daadwerkelijk een luier om te doen, daar zie ik een beetje tegenop.. voelt als 'terug bij af' Misschien toch proberen om hem te 'dwingen' te plassen voor het eten / voor het weggaan.. en dan thuis maar kijken wat hij doet?
Misschien nog een keer uitleggen dat hij net als bij de oppas thuis naar de wc moet gaan als hij voelt dat hij moet plassen, zeggen dat jullie het in ieder geval elk uur gaan proberen en verder niet teveel aandacht aan schenken...lijkt mij voor beide partijen nu even het beste ja, de druk en frustratie eraf halen.
Waar in dit verhaal zie jij druk voor het kind? Ik lees dat er druk en frustratie bij moeder zit, logisch als je meerdere keren op een dag bezig bent met praten praten praten en vervolgens een halve kledingkast beneden hebt liggen omdat haar zoontje gewoonweg geen zin heeft om naar de wc te gaan. Even geen aandacht eraan schenken lijkt me het domste wat je kan doen in deze situatie, straks zit je met een kind van 5 jaar die nog niet zindelijk is zoals al zovaak gebeurd in deze tijd. Want we zijn niet meer bezig met opvoeden, nee het kind mag bepalen hoe en wat er gebeurd. Echt te gek voor woorden! Succes ermee, zal waarschijnlijk nog een hele tijd duren op deze manier als het bij praten blijft. Misschien een ideetje om een cd op te nemen met dezelfde zinnen? Kan je op replay drukken
Ja precies.. al lijkt elk uur me misschien iets teveel.. dan krijgt hij er weer de hele dag aandacht mee.. Maar gewoon op vaste momenten inderdaad.. Voordat hij gaat slapen en met aankleden gaat hij altijd zonder problemen even op het potje om te proberen.. omdat het altijd al zo gegaan is, vanaf moment één.. Misschien nu een paar dagen strijd maar hem wel voor elke maaltijd even laten proberen, en voor we weggaan ofzo.. Dan kan je er ook nog van maken dat hij pas zn broodje krijgt als hij even geprobeerd heeft, en dat we pas weg kunnen als hij het geprobeerd heeft.. Hopelijk wordt dit dan ook gewoon een 'routine'.. En buiten die tijden om, niet teveel aandacht aan het plassen zelf schenken en kijken wat hij zelf aangeeft.. Zoiets misschien proberen?
Wow beetje gefrustreerd? Niet heel aardig om dat dan over TS uit te storten! Een opbouwende reactie of tips van jouw kant uit zijn dan handiger.
Toen we hier net begonnen en veel ongelukjes hadden deden we haar op vaste tijden op de wc. Standaard bij het wakker worden en voor het naar bed gaan. En verder altijd 15 min nadat ze wat gedronken had. Plaste ze toch moest ze zelf naar boven schone onderbroek pakken en zichzelf uitkleden en schoonmaken. In het begin gaf dit veel drama, maar ik hielp daar echt niet bij. Ging ze krijsen mocht ze op de gang staan, net zolang tot ze het wel gedaan had. Heeft hier goed geholpen en nooit meer ongelukjes gehad.
Wij zijn ook bezig met de zindelijkheid. Al vaker geprobeerd maar toen vond hij de wc nog wat eng en het potje voor babys . Nu sinds 2 weken de luiers uit en alleen luierbroekjes voor 'ver weg' en in de nachten. Hij wil ook vaak niet naar de wc wanneer ik het vraag. Ik maak er dan na 1x nee een spelletje van. Nadat hij nee zegt, roep ik oke wie er het eerste is oid. En dan rent hij naar de wc en is er niets meer aan de hand. Misschien zoiets proberen. Dus niet met druk uitoefenen om hem naar de wc te laten gaan maar met een spelletje. Ik zeg ook wel eens, wie het eerste alle wc rollen heeft geteld of eens kijken of we nog een lege rol hebben die we als verrekijker kunnen gebruiken, en dan 'als we er toch zijn kunnen we net zo goed even plassen'. Dus wel dwingend maar met gezelligheid en zonder dat ze het als dwang voelen.
Nou dan ga ik maar even de knuppel in het hoenderhok gooien. Wat als je hem wél dat luierbroekje aangeeft? Ja, dat voelt misschien als terug bij af, maar is dat wel écht zo? Op deze manier is het geen doen. Hij kan het blijkbaar wel, want bij de oppas doet hij het ook goed, maar thuis gooit hij er met de pet naar. Persoonlijk zou ik zeggen: "hier heb je een luierbroekje. Mama heeft niet de tijd om de hele tijd alleen jouw kleertjes te wassen. Als je moet plassen kun je naar de wc/ potje, want werkt hetzelfde als een onderbroekje. Als je geen luierbroekje meer nodig hebt laten we hem wel uit." Mijn zoon is 6. Is met 3,5 zindelijk geworden. Van 4,5 tot nu regelmatig ongelukjes. Gaat vaak genoeg naar het toilet, maar zit soms teveel in spel om te gaan. Als we vragen: "Joh, J moet je niet even plassen?" zegt hij soms ook nee, waarna het soms toch misgaat. Kan een keer gebeuren. Maar structureel? Nee hoor, dan maar een luierbroekje. Onze zoon is 's nachts nog niet altijd zindelijk. Hij heeft ook epilepsie en daardoor 's nachts aanvallen waarbij hij niet zindelijk is. Niet elke nacht, alleen als het druk is. Dan worden die aanvallen getriggerd. Hij heeft 9 van de 10 keer 's nachts een luierbroekje aan. So be it. Je bent behoorlijk zwanger, van niet 1 maar zelfs 2 kindjes. Wat is er mis mee om jezelf wat rust en minder was te gunnen door hem een broekje aan te doen? Dat wil toch niet zeggen dat 'je hem zijn zin geeft' of nog erger die ik hier gelezen heb "dat je hem niet opvoedt?" Elk kind is anders en elk kind heeft baat bij een andere aanpak. Succes!
En waar ben jij gefrustreerd over Ik lees ook vooral frustratie bij de moeder en daarmee staat er druk op het kind, en hier werkte dat even laten rusten duidelijk wel. Na deze rustperiode was hij met een week zindelijk. Ik zou 'm niet steeds vragen of hij moet plassen maar hem elk uur op de wc zetten, dan heb je die frustratie van als hij nee zegt en vervolgens in z'n broek plast al niet bijvoorbeeld, en verder geen poespas. En desnoods wel weer even die luier omdoen, zie @Daniellexxx
Nou zeg, ongesteld? Ik vraag om adviezen en tips.. Als je die niet hebt, reageer dan niet. We denken gewoon dat het nu meer 'negatieve aandacht is ook aandacht' is.. Dus als we hem die 'negatieve aandacht' niet geven krijgt hij misschien door dat hij beter gewoon naar de wc kan gaan net zoals hij overal verder doet.. Ja, zo hebben we het eerder ook wel gedaan inderdaad.. Een spelletje ervan maken en hem zo (met minder strijd) toch even laten gaan.. Maar het is zo raar dat hij overal gewoon gaat als hij moet en dat wij er een spelletje van moeten maken..