Mijn man is vandaag weer aan het werk gegaan, mijn zoon is naar de opvang en ik ben nu voor het eerst alleen met mijn dochtertje van 2,5 week oud thuis. En ik vind het me toch een partij spannend... Zo stom! Ik weet nog goed dat ik er bij mijn zoon ook enorm tegenop zag, maar dit is de tweede, je zou toch denken dat het nu piece of cake zou moeten zijn? Eind deze week ben ik voor het eerst met beide kindjes alleen thuis, dat vind ik eigenlijk nog veel spannender Vooral wanneer mijn dochter huilt (of meer brult ), hoe ga ik dat allemaal doen met mijn zoontje erbij? Om nog maar te zwijgen van het slaapgebrek en mijn hormonen die soms op hol slaan haha Het heeft vast even tijd nodig, maar het helpt al enorm om hier even van me af te schrijven Herkent iemand dit?
Yup. Ik vond het de eerste weken ook flink aanpoten. Vooral als ik even met mijn dochtertje bezig was (verschonen oid) en mijn zoontje begon te huilen. Dan moest hij gewoon even wachten. En ik ben echt niet van het laten huilen. Maar goed, het wordt met de tijd echt wel makkelijker en je krijgt er handigheid in
Hopelijk duik je straks even je bed in als je kindje slaapt! Je kan dit gewoon hoor, het is flink omschakelen, 2 kindjes alleen, maar je kan dat! Soms moet er even een wachten, maar soms is wat de ander nodig heeft ook belangrijk. En dat mag ook wel even de baby zijn, als je met de oudste bezig bent. Heb je een Draagdoek? Ik had de jongste om m'n rug (met 2 weken) als ik de oudste in bad deed etc.
Ik heb dat de afgelopen dagen ook wel gemerkt inderdaad, dat ik mijn dochter sneller eventjes laat huilen dan dat ik bij mijn zoon deed, omdat ik op dat moment even bezig was met mijn zoon en mijn man in de douche stond, bijvoorbeeld. Hup, daar komen de tranen, want daar voel ik me dan weer schuldig over Maar het is niet anders, ze moeten beide leren dat ze soms even op hun beurt moeten wachten... Wanneer wordt het 'makkelijker', na hoeveel weken/maanden hadden jullie een lekker ritme te pakken?
Alleen zijn met de jongste vond ik niet spannend (dit was na een week). Met 2 kinderen (2,5 en 2 weken) alleen vond ik wel spannend! Bang de ene te kort te doen, als je druk met een ander bent. En ja, ze moeten idd beide weleens even wachten. Toen de oudste nog zo klein was stond ik met elk huiltje direct bij hem, nu kan dat niet meer. Houden ze heus niks van over hoor. Ik heb de jongste veel in de draagzak, waardoor ik mijn handen wat vrijer heb (de jongste wil overdag alleen bij mij op de arm of borst slapen). En op de dag dat ik alleen ben met beide wordt er iets meer tv gekeken dan op de andere dagen, met name tijdens de fles geven omdat de oudste juist dan de engste stunts uithaalt. Ik heb nu een aantal dagen alleen erop zitten en het valt me echt mee, alhoewel ik blij ben als man weer thuis is, zodat we de zorg kunnen verdelen. En ik bijvoorbeeld even rustig naar de wc kan
Rustig blijven! Das het enige advies. Peuter van 2 speelt om me heen, als baby in bad gaat kijkt hij mee (dat hij dan zelf ook zijn sokken bat krijgt omdat net in die plas gaat staan neem ik op de koop toe) .. Bij borst/fles samen een boekje lezen of zijn lievelingstv serie kijken (die neem ik op) .. Daarnaast ligt baby (nu 6 wk) nog vrij veel in bed. Wij hanteren hier een vrij strak schema in de zin van; wakker worden; schone luier; fles; uur a anderhalf uur wakker en bij de eerste moeheidsignalen in bed, geen verhaaltjes/liedjes maar gewoon knuffeltje erbij, kus, aai en welterusten. Hierdoor is baby erg rustig relaxed en weet waar hij aan toe is. (Regelmaat) De eerste week vond ik ook spannend.. Maar t viel me heel erg mee.. Nu met 6 wk vind ik de dag dat peuter naar de opvan ga t drukst. 😜
Ik heb gemerkt dat het eigenlijk allemaal wel losloopt. Ik probeer de twee (3jr en 8m) zoveel mogelijk er bij te betrekken. M'n dochter speelt op d'r kamer en m'n zoontje ligt in de maxi cosi in mijn zicht terwijl ik douche bijvoorbeeld. Mijn dochter loopt mee met max in bed doen en we zingen samen een liedje. Veel erop uitgaan etc. In de praktijk valt het eigenlijk allemaal wel mee. Ik zag er ook tegenop! Maar komt goed! Geniet ervan vooral.
Ik heb vandaag ook mijn eerste dag alleen. Maar dan ook met de oudste nog thuis. Het gaat Tot nu toe verrassend goed. Bij jou? De kindjes moeten af en toe even wachten. ..maar dat is niet anders.
Bedankt voor alle tips en adviezen! Ik ben de hele dag zenuwachtig, nergens voor nodig want ze doet het prima... Ik merk dat ik wel heel erg moet wennen aan het huilen. Gelukkig is de piek met 6 weken en neemt het dan weer af hihi. Fijn dat het goed gaat met beide kindjes, mevr Pinguin! Was je ook zo nerveus? Pff ik herken mezelf vandaag even niet, moet ook om de kleinste dingen huilen. Heb haar voor het eerst even in de box gelegd, ze lag daar zo relaxed om zich heen te kijken. Vond het zo mooi, weer tranen... Raaaaar! Ik geef de schuld maar aan de hormonen en slapeloze nachten!
Het is helemaal niet raar. Ik heb dat nog steeds "de tranen van geluk" momenten en ze zijn nu "al" bijna een half jaar. Lekker laten lopen. En ja, ook ik was zo bang om alleen te zijn met twee baby's. Ik had hulptroepen paraat als t niet zou lukken. Het ging prima, ik voelde me zo trots op mezelf en vond en vind het heerlijk om een dagje alleen met ze te zijn 😃