Mijn zoontje is van baby af aan, al een behoorlijk ondernemend en druk mannetje! Altijd aanwezig, niet stil kunnen zitten, maar ook niet 'normaal' kunnen bewegen, is bijvoorbeeld altijd aan het rennen en springen, korte concentratieboog en daardoor niet goed/lang kunnen spelen, snel afgeleid. Soms vervelend, maar nog mee om te gaan... Nu hij wat ouder word merk ik dat het wat meer problemen gaat geven, luisteren bijvoorbeeld, is echt een dingetje, het lijkt niet te blijven hangen, alles moeten we 10x herhalen, snel boos/geïrriteerd, grote mond en waarschijnlijk door de hele situatie gefrustreerd! Ik merk dat ik er ook een beetje klaar mee ben, waar komt dit gedrag vandaan? Vind het soms moeilijk zijn positieve kanten, die er gelukkig wel heel veel zijn, nog te zien en proberen te benadrukken.... Ook papa's geduld is redelijk op, al met al niet erg gezellig dus! We proberen consequent te blijven, en één lijn te trekken, straffen hem als het nodig is, en hebben een beloningssysteem. Heb vanavond eens zitten googlen, ik zelf heb al eens gedacht aan ADHD... Als ik de symptomen zie, en een enkel verhaal van andere ouders lees, komen er natuurlijk altijd dingen overeen. Wat moet ik hier nu mee! Hij is ook nog zo jong! Ergens zit ik niet te wachten op een stempel, maar als het wel zo is, is het misschien wel makkelijker hem te begeleiden en rekening met dingen te kunnen houden! Iemand in hetzelfde schuitje? Of tips? Liefs Liefde is...
Ik herken best wat in je verhaal (mijn zoon is nog een stuk jonger maar vertoont ook zulke trekjes en mijn man heeft ADHD), specifieke tips voor zijn leeftijd enzo kan ik je helaas niet geven. Allereerst wil ik jullie graag een compliment geven mbt het trekken van 1 lijn. Sowieso is dat al erg belangrijk voor kinderen maar helemaal bij ADHD hebben ze er veel baat bij. De "ouderwetse" 3 R'en helpen ons hier erg veel. Ook mijn man heeft (ondanks dat hij in de dertig is) nog steeds heel erg veel baat bij een zeer regelmatig leven, als we een paar chaotische dagen hebben duurt het ook echt even voor hij weer in zijn ritme/hum is. Onze dreumes is precies zo. Je kan dus proberen (voor zover je dat niet al doet) om elke dag, zowel doordeweeks als in het weekend, hetzelfde te laten verlopen. Zelfde tijd opstaan, eten, slapen etc. Ook geen gebruik meer maken van een uurtje extra liggen als de kleine toevallig doorslaapt maar toch opstaan om hem op het vaste tijdstip eruit te halen. Mijn ervaring is dat wanneer je dat toepast, de kleine veranderingen/verschillen tussen week- en weekend dagen de kleine minder ontregelen en dat in het verlengde daarvan ook andere "onverwachte" gebeurtenissen minder storend werken. Succes!
Kijk is naar een observatie advies centrum in de buurt. Zo zijn wij ook achter de autisme van onze zoon gekomen
Er zijn meerdere boeken over begeleiden/opvoeden van 'drukke' kinderen. Misschien fijn om eerst eens erover te lezen. Hoe oud is je zoontje? Is zijn gehoor goed en zijn zicht?
Dankjulliewel, voor de lieve reacties! Ja, zijn gehoor en zicht zijn goed! ☺️ Heb je titels van boeken?
Ik zou eerst gewoon eens aankloppen bij iemand die jullie opvoedadviezen kan geven. Ik hoor weinig vreemds voor een peuter van 3-4 jaar en zou het eerst zoeken in hoe jullie ermee omgaan, in plaats van er direct een sticker op te plakken.
Mee eens. Als een kind een diagnose krijgt krijg je zoveel kritiek: "oh moest er weer een stempel op?!" En dat komt omdat mensen en ongekwalificeerde hulpverleners zelf labelen, ongefundeerd. Dus niet googelen en niet zelf dingen gaan vermoeden, als je naar zijn gedrag wilt laten kijken kun je beter iemand inschakelen via bijv vroeghulp die eens thuis meekijkt. Als zij dan ook zegt dat hij apart gedrag vertoont kun je eens verder kijken. Veel succes!!!
Ik zou ook niet te snel zelf dingen gaan googelen. ADHD mag ook pas vanaf 6 jaar worden vastgesteld, omdat daarvoor veel kenmerken gewoon bij drukkere kinderen horen. Wat je kunt doen is veel voorspelbaarheid inbouwen in je dagen en veel structuur/vastigheid. Dat kan erg helpen. Ook helpt het om bijvoorbeeld af te spreken dat je zoontje iets mag kiezen om te doen en daarmee blijft spelen tot bv de kookwekker gaat (eerst 5 min, dan 10 min, zo ietsje opbouwen). Zo kunnen kinderen leren om langer met 1 ding bezig te zijn. Maar voor de leeftijd is het niet perse heel gek vind ik hoor, wat je beschrijft ...