Even een vraagje. Vanaf hoeveel maanden na de geboorte van het eerste kindje (via ICSI) gingen jullie weer de behandelingen in voor het tweede kindje? Momenteel ben ik nog zwanger en geniet ik daar met volle teugen van. Aangezien wij heel veel jaar hebben gedaan om zwanger te worden van dit eerste kindje vragen wij ons af hoe snel je weer de volgende behandelingen in zou willen. Tuurlijk gaan we van dit kindje genieten en ik denk dat als we voor de tweede willen gaan ik er iets minder gespannen zal zijn. Aangezien we al een groot wondertje gaan krijgen. Toch speelt in mijn hoofd, wat als het bij de tweede ook zolang duurt, moeten we niet rond 6 maanden na de geboorte langzaam gaan opstarten? Wat hebben jullie gedaan/advies?
Lastige, Toch even een felicitatie met je huidige zwangerschap natuurlijk. En vergeet niet te genieten he! Tja wij hebben naar ons gevoel nu ''te'' lang gewacht, maar dat voelen we nu achteraf pas. Ook nu de angst, hoe lang gaat het nu duren? Je zal denk ik echt je/jullie gevoel moeten volgen na de bevalling.... een paar maandjes... en dan even jullie individuele gevoel/wensen open bespreken met elkaar en van daaruit je evt al wel/niet melden.
Ik zit er ook nu al mee in mijn achterhoofd hoor. Mijn gevoel zegt ook dat we, als ik er fysiek klaar voor ben, we meteen beginnen voor een tweede. Ik denk dat we zo'n 6 maanden na de geboorte weer eens contact opnemen met het ziekenhuis en kijken wat zij adviseren.
Rik riep 4 weken binnen 5 minuten na mijn bevalling dit wil ik nog een keer doen! Eerst mijn lichaam goed de tijd geven om te herstellen, ze zeggen 9 maanden zwanger, 9 maanden ontzwangeren. Ik verwacht dat wij einde van het jaar weer contact leggen met het ziekenhuis om de wens voor een tweede te bespreken, mits alles met onze dochter goed gaat natuurlijk.
Mij duurde het vanaf stop pil naar onze dochter zo'n drie jaar. Ik kon eigenlijk gewoon beginnen toen ik in januari een gesprek met de Gyn had. Je hoeft in ieder geval niet alle onderzoeken etc door het gaat nu echt veel sneller. Maar om antwoord te geven op je vraag: ik ben na 1,5 jaar weer naar het ziekenhuis gestapt. In de verwachting dat ik dan nog een wachttijd had van een paar maanden overigens. Die wachttijd was er niet dus ik kon gelijk beginnen. Dat hebben we ook gedaan (cryo tp) maar daarna heb ik even een pauze ingelast. Even alles laten bezinken en voorbereiden dat ik daadwerkelijk weer regelmatig met mijn benen omhoog lig (niet dat ik daar problemen mee heb maar ik merk wel dat het al met al best een belasting is) Deze maanden zijn mijn "geestelijke en lichamelijke voorbereiding op zwangerschap"smaanden. Ik ga in mei weer aanmelden voor een cryo tp.
In mei 2014 moeder geworden, ik wist al tijdens de zwangerschap dat ik een tweede wilde. Na 3 maanden begon het bij mij te kriebelen. Manlief moest er nog even over denken, want het traject was niet heel makkelijk. Een half jaar na de geboorte gingen de condooms de deur uit. Maar er gebeurde niks. Toen ze bijna een jaar werd contact opgenomen met de kliniek. We konden de volgende dag al terrecht. We hadden 1 cryo. Deze is in juli teruggeplaatst (het kon eerder maar ik kreeg een longontsteking tussen door) helaas werd dit een mk. In november een poging gedaan, die mislukte. En nu zwanger van de tweede icsi. Ik moet wel zeggen dat ik mijn biologische klokje voelde tikken, ben nu 36.
Iets waar ik ook al enige tijd mee bezig ben. Het is dat ik een keizersnede heb gehad en borstvoeding geef maar ik denk dat ik anders het los had gelaten en we zien het wel. Ondanks dat de kans klein is kunnen we het risico niet lopen. Gyn heeft geadviseerd een jaar na KS te wachten en zolang ik borstvoeding geef gaan klinieken vaak geen behandeling aan omdat de kans van slagen lager ligt.
Ik na 4 jaar pas. De eerste jaren geen polonaise aan mijn lijf, genoeg hormonen en onregelmatigheid gehad. Daarna door privé omstandigheden niet het juiste moment en na 4 jaar gingen we er weer voor. Met succes. Ik vind het knap hoor als ik alle verhalen zo lees, zo kort op elkaar opnieuw de achtbaan in. Ik trok dat niet!! Iedereen alle succes gewenst!
Toen ik zwanger was dacht ik dat ik er wat meer tijd tussen zou willen. Met de gedachte, eindelijk mama dus eerst maar eens van de spruit genieten. Maar toen zl eenmaal was geboren voelde dat helemaal niet goed. Ik had al heel snel weer kriebels om voor een tweede te gaan. En ookal zouden we versneld door het mmm traject kunnen (meteen hormoonspuiten en als we wilden IUI, zonder het lange voortraject), had ik toch in gedachte dat het ook weer wat langer kon duren. En het leek me toch wel leuk om een niet zo heel groot leeftijdsverschil te hebben. Mijn cyclus was na de bevalling weer een zooitje, erg onregelmatig. We hebben tussendoor alleen condooms gebruikt, ik wilde verder geen andere ac. Toen zl 9 maanden was besloten om geen condooms meer te gebruiken en toen hebben we ook een afspraak bij de gyn gemaakt, kort na de verjaardag van zl. Dus we zouden 3 maanden zelf proberen. Maar met mijn cyclus kon dat goed maar 1 kans betekenen.. Eind november had ik een eisprong en wonder boven wonder bleek het raak te zijn nooit verwacht, maar super blij natuurlijk. Straks zit er ongeveer 19 maanden tussen de kids.
We zijn twee weken terug weer bij de gyn geweest. Ons meisje is nu 7 maanden. Scheelt wel dat ze het super doet, heel rustig tevreden meisje wat met drie weken al doorsliep en sinds een maand om 7 uur naar bed gaat en om half negen s morgens moet ik haar wakker maken. Heb provera kuur gehad en ben nu aan het wachten op mijn menstruatie (zit al op dag 6 na laatste pil 😟
Half jaar na geboorte van de twins heb ik weer ivf gedaan. Heb ook een ks gehad en gaf nog borstvoeding maar ik wilde perse door. Uiteindelijk had ik overstimulatie en geen tp, een wachtmaand, toen een tp zonder resultaat en de ronde erop spontaan. Over 5 weken komt de derde en de tweeling is nu 16 maanden.
Hier zwanger geraalt door iui. Heeft ook lang geduurd. Wij hebben het ook al over een tweede en hoe snel wij dat zouden willen. Eerst dachten wij heel makkelijk van nou we gaan niet meer aan anticonceptie en als het na een half jaar niet spontaan is naar het zh. Maar toen las ik hele enge verhalen van snel na bevalling weer zwanger raken en complicaties... En nu denk ik dat ik de 1e 3 maanden zoiezo oversla😜 Maar wij zouden niet lang willen wachten voor een volgende aangezien de 1e zo lang op zich liet wachten😊
Wauw Klaasje! En dat met tweeling.. Werd het niet afgeraden in DD?? Hoor vaak dat ze afwijzen icm borstvoeding tenminste als je nog geen regelmatige cyclus hebt van jezelf. En daarnaast KS wat zeiden ze daarvan? Wij hebben nog 2 cryo's in DD.
Hier een prachtige zoon van nu 2 jaar via IVF. Toen hij anderhalf was hebben we gebeld voor een doorverwijzing en drie maanden later konden we terecht. Ik wilde graag proberen op mijn 34e een tweede kindje te krijgen, om voor mezelf de deur naar een eventuele derde open te houden. Ik had er misschien ook niet echt rekening mee gehouden dat het zo vlot zou gaan. Ik was de tweede cryo poging zwanger. Onze zoon is 2,5 als we ons tweede kindje hopen te verwelkomen. Van mij had er iets meer tijd mogen zitten al zijn we natuurlijk enorm blij en dankbaar dat we zoveel geluk hebben.
Ik had een brief van mijn eigen gyn bij waarin stond dat ik een goede tweeling zwangerschap had gehad en de sectio keurig in genezing was. Zes maanden is dan prima. Dat heeft DD overgenomen, ik krijg alleen nooit meer een tp van twee. Ook de borstvoeding was geen probleem want ik had al weer een regelmatige cyclus. En ik heb verder twee super makkelijke en lieve kindjes Verder laat mijn diagnose, de vervroegde overgang, ook echt geen tijd om te wachten. Wat heerlijk dat je nog 2 cryo's hebt, dat is een fijne gedachte he?
Bedankt voor je reactie. Wij gaan niet direct in behandeling tenminste dat wil mijn man niet. Maar wil wel met 6mnd die rot condoom overboord gooien. Acht de kans erg klein dat ik zo zwanger word maar dan hebben we het in ieder geval wel de kans gegeven. Verder nog geen menstruatie te bekennen geen idee of dit bij mezelf ligt of door de bv komt. Heb nooit een regelmatige cyclus gehad. Hoelang heb jij nog bv kunnen geven tijdens de zwangerschap? Inderdaad fijn dat er nog cryo's zijn. Moet er nog niet aan denken een hele nieuwe ICSI behandeling in te gaan.
Ik was al aan het afbouwen met BV. De tweeling dronk altijd tegelijk en dan moest dus alles uit. Dat had ik na 6 maanden wel gehad dus met 7 maanden gestart met kv. Dat zie ik met 1 baby hopelijk anders en langer doorgaan. Ik had niet zo heel veel moeite met opnieuw beginnen maar ik heb ook maar 1 ivf gehad en niet meerdere zoals jij en ook geen IUI en jij wel begrijp ik. Dan heeft het er ongetwijfeld veel meer ingehakt en snap ik je gevoel heel goed. Condooms zou ik zeker wegdoen 😉😃
Hier hebben we toch er ook af en toe over ondanks dat ik nu 24 weken zwanger ben van de eerste. Wij zijn door iui zwanger geraakt en ik vond dat best heftig en traumatisch (veel bloed bij de inseminatie en pijn en de hormonen etc) Ik weet dat ik in ieder geval niet aan de pil ga of what ever. Stiekem hoop ik op moeder natuur tegen die tijd. Weten in ieder geval dat we niet veel leeftijd verschil tussen die kinderen willen.
Ik snap je goed hoor Harlene, ik zou hierna nog meer kindjes wensen en ook geen AC meer willen nemen. Een goede zwangerschap ( normale bloeddruk, geen eclampsie, geen complicaties) zal een fertiliteits arts doen instemmen met spoedig weer behandelen. Als je een heel zware zwangerschap hebt gehad kunnen ze aanraden tot langer wachten. Mijn tip is om het gewoon te vragen tijdens de nacontrole van je bevalling.