Wat een verhaal TS! Je zal zien dat je hier sterker uit gaat komen, ben zelf ook gescheiden na een moeilijk huwelijk van 7 jaar. En ben nu sterker dan ooit te voren. Ik ben terug naar school gegaan, een diploma behaald! In september ga ik verder studeren, heb een fulltime baan, kinderen doen het super! En bijna mijn rijbewijs in de pocket! Waar ik eerst zo belemmerd ben geweest door verschillende factoren heb ik nu de wereld aan mijn voeten samen met mijn geweldige kids <3 Geef de hoop nooit op! Want geloof me je bent beter af zonder zo'n vent en je zal zien dat je sterker gaat worden én gelukkig. Wat je mist is niet hij, maar het ideaalplaatje dat je in je hoofd hebt. Wat het dichtst bij komt is je huwelijk met hem, meer ken je niet. Hier kom je overheen, écht waar! Dit gemis maakt snel plaats voor walging en opluchting...
Wat een rot eikel is hij wel niet :x:x:x Woensdag had hij gevraagd of hij de kinderen kon komen halen op vrijdag want hij had verlof genomen. Ik gaf aan dat het geen probleem was. Donderdagavond stuurde hij om het annuleren en te verplaatsen naar zaterdag. Ook geen probleem. Gisteren stuurde hij nog dat hij in gemeentehuis was en ik een papier moest komen tekenen. Dus hij had sowieso verlof maar tijd voor kids?? Maar geen probleem.... Net komt hij de kinderen halen en er was afgesproken dat mijn dochter ging blijven slapen (hij woont nu terug thuis) omdat ze dat met haar tantes iets kon gaan doen. Mijn zoon kwam hij terug brengen. Eenmaal hier begint hij me ineens uit het niets te verwijten en al tierend als je een ander hebt moet je dat zeggen en dan ga ik co-ouderschap aanvragen enz enz... Mijn dochter doet intussen haar schoenen aan en die zijn wat vuil. (Gisteren bos) En uw moeder moet maar uw schoenen kuisen. Ik zeg ik heb geen schoensmeer meer als je dat straks meebrengt dan zal ik ze wel kuisen.... En waarom ga je er zelf niet achter, verwacht je bezoek enz enz... (Heb gewoon veel pijn vandaag daarom geen zin om naar buiten te gaan) ok als het zo zit dan kom je de kinderen morgen maar zelf halen. Dat is 40min rijden en met mijn knie is dat nog niet mogelijk. Ik geef aan jij komt ze halen dus jij moet ze ook terug brengen... Ja dat denk je maar de kinderen blijven dan bij mij en ik kom ze niet brengen!! Hij zegt tegen mijn dochter om ook maar de pyjama van mijn zoon ook maar te gaan halen... Ik zeg ja maar dat was de afspraak toch niet?? Pff er valt gewoon niet mee te praten....ben het echt beu.... Nu maar afwachten of hij straks mijn zoon brengt of niet
Ook heb ik gisteren ontdekt dat enkele van zijn zussen mij geblokkeerd hebben :x:x:x WHAT??? Het doet pijn en eigenlijk verschiet ik er niet van.... Beter kwijt dan rijk zeker?? Vind het gewoon echt kei erg en respectloos...wie weet wat hij allemaal gaan rondbazuinen is?? Ik bel of sms ook niet in ieder geval!!
Mensen die geloven wat hij rondbazuint zijn écht niet de moeite om in je leven te hebben . Liever kwijt dan rijk. En vroeg of laat valt hij vanzelf door de mand met zijn praatjes. Je straalt meer kracht uit als je doet dat het je ijskoud laat. En vanzelf gaat dat dan ook gebeuren. Laat je niet verleiden om mee te doen aan zijn discussies. Korte zinnen en bij de feiten blijven. Hoe minder je zegt hoe groter hun frustratie. Succes!
Als je altijd een goed contact met ze hebt gehad dan zou ik juist zeker wel even bellen. En dan heel neutraal het gesprek aangaan. Dat het je is opgevallen dat ze je geblokkeerd hebben en vragen waarom dat is. Dat je altijd een goed contact hebt gehad en dat ook wilt behouden. Dat je hen juist niet vraagt om een kant te kiezen.
Net je hele verhaal gelezen Wil je heel veel succes wensen in deze periode, heb wel het gevoel dat je hier veel sterker uit gaat komen Hoe gaat het nu met je ? Hopelijk alweer een stukje beter ..
Mooi gezegd! Het is inderdaad het loslaten van de ideeen die je in je hoofd had. Dat duurt even . Het duurt ook even voordat je jezelf weer hervindt! Wat het blokkeren van zijn zussen betreft. Daar moet je je niet te veel van aantrekken. Het is zijn familie. Ikzelf heb mijn hele schoonfamilie (behalve 1 schoonzusje) van FB gegooid. Niet omdat ik ze niet aardig vind, maar vooral omdat ik door moet en niet in oude dingen moet blijven hangen. Of ik het nou zou willen of niet, ik "hoor" niet meer bij die familie, en inmiddels horen zij ook niet meer bij mij. Als ze me bellen of contact zoeken vind ik dat prima. Een scheiding tussen 2 mensen reikt wat dat betreft veel verder! Sterkte meis, het is een heel proces en met de tijd zal je merken dat het echt makkelijker wordt, jij je sterker gaat voelen en zijn gemanipuleer en streken je niet zo meer van streek zullen maken als dat het nu doet.
Hey iedereen een tijdje niet meer op het forum geweest... Zal even update geven We zijn nog steeds uit elkaar maar verdriet en pijn is er nog steeds ook omdat hij het me heel moeilijk maakt maar daar vertel ik straks meer over... Ik begin nu een beetje te wennen aan de situatie om alleen te zijn. Kinderen zijn in de vakantie meerdere keren naar hun papa geweest en ook dit weekend... Dus ik alleen maar viel best mee... Ben intussen naar OCMW geweest hen heb tijdelijke financiële steun aangevraagd. Ook ben ik ingeschreven bij het sociaal verhuurkantoor en sta ik momenteel op de wachtlijst op nr 85 dus nog even wachten dus. Allimentatie wordt volgende week geregeld via advocaat en ook omgangsregeling. Voorlopig staat het om het weekend naar hun papa. Ik ben nog eens terug naar HA geweest en doorverwijzing gevraagd voor psycholoog. Daar ben ik intussen geweest voor een kennismaking. Binnen 2weken intakegesprek. Het jammere is dat er een wachtlijst is van 6maanden. Nu is er wel afgesproken dat ik toch na het intake gesprek elke maand mag langskomen dus beter iets als niets. Mijn (ex-)schoonzussen hebben zelf contact opgenomen met mij en we hebben lang gepraat. Ze wilden niet eerder bellen omdat ze dachten dat ik er niets klaar voor was. Ze weten nu ook immers het hele verhaal incl zijn ouders... Ze kiezen mijn kant maar vinden ook dat ik hem nog een kans moet geven want hij ziet er hard van af...SAY WHAT?? WTF... En ik dan? Het waren wel zijn keuzes en zijn bewuste fouten! Maar ze zeggen dat ze het begrijpen en mijn keuze respecteren ookal hopen ze op een verzoening... Nu over dat moeilijk maken... Is heel verwarrend en maakt alles nog moeilijker dan het is... De ene dag is hij poeslief (enkel via sms want gsm neem ik niet meer op) en de andere dag ijskoud. De ene dag smekend de andere dag heel formeel. Ik begrijp er niets van. Ook is hij heel gemeen!!:x maar dat is nog niet zo erg... Nu toevallig gisteren de ene sms na de andere dat hij me mist en me terug wilt. Wel zeker 20 sms Dat hij beseft wat voor een dommerik hij is enz enz ik antwoord erop dat ik het niet moet weten en hij niet meer moet sturen dat we verleden tijd zijn en nooit of ter nooit niet meer samen zullen zijn en daarop antwoord hij dan: ok dan zo interessant ben je toch niet... Jij was de enige fout in mijn leven. Kun je nog volgen? Ik niet! 5sms geleden wou je niets liever dan me terug en je kunt me niet loslaten zegt hij...Paar uur later... Sms: heb net ontslag genomen. Ik ga 1j naar het buitenland. Ik heb net met de baas gebeld en ik moet nog 2weken uitdoen en dan vertrek ik. Ik antwoord daarop dat hij dat maar moet doen als hem dat gelukkig maakt. (Kan hij ook ineens een andere vrouw zoeken ben ik van hem vanaf....) Hij stuurt daarop veel succes op je zoektocht naar een ander man. Waarop ik antwoord F*CK YOU 30min later... was maar een grapje zo gemakkelijk geraak je niet van mij vanaf... Pff word echt gek van al die sms als ik niet antwoord is het erg en als ik wel antwoord ook... Ik wil hem wel blokkeren maar als er dan eens iets is met de kinderen dan kan hij me niet bellen... Normaal gezien bleef mijn zoon dit weekend bij mij en mijn dochter zat er al een paar dagen (hij woont nu terug bij zijn ouders en zussen) omdat hij normaal moest werken. Plots krijg ik boze sms omdat ik niet antwoordde natuurlijk dat hij nu onmiddellijk mijn zoon kwam ophalen omdat het oorspronkelijk zijn weekend was... Dus hij had er recht op. Daarom stuurde ik: wraak? En hij schreef nee geen wraak ik wil gewoon met mijn zoon slapen. (Nu slaapt mijn zoon nooit met hem, steeds bij zijn zus of bij een van zijn zussen) ik zeg dan maar ok geen probleem... Nu hoor ik van mijn dochter dat hij zelfs heel het weekend niet is thuis geweest en daar ook niet heeft geslapen... Kun je het u voorstellen?? Hij wou zo graag de kinderen omdat hij ze miste en is hij er niet eens... En gaat hij op een ander (wat ik niet erg meer vind) terwijl hij een paar uur ervoor nog heeft gestuurd dat hij me terug wilt?? Snap je hoe verwarrend en pijnlijk dit allemaal wel is? Daarom dringend therapie nodig om er allemaal mee te kunnen omgaan... Wel houd ik een dagboek bij heb al ong 65 pagina's geschreven op nog geen 2weken tijd... Maar ja dat is niet hetzelfde...
Ik begrijp eerlijk gezegd niet wat er verwarrend is.. Die vent is zo doorzichtig als glas, hij probeert aandacht te trekken en 't lukt 'm deels nog ook! Je geeft hem veeeeeeeeel meer aandacht dan nodig hoor! Ik vind het wel een beetje 16-jarigen praktijken, van beide kanten. Maar goed, je bent wel al een stuk verder dan eerdere posts, dus dat is positief.
Krijg er de rillingen van. Kon wel eens mijn ex zijn pfff.. Ik zou enkel en alleen nog contact hebben als t over de kids gaat. Laat je niet verleiden door hem om te reageren. Gewoon negeren, die kerel is gestoord.
Idd, echt negeren hoe poeslief, formeel of gemeen hij ook doet. Geef dingen over de kinderen door, reageer rustig en formeel op hem als hij iets over de kinderen zegt.
Hij is je zoooo op de kast aan het jagen. En het lukt nog aardig hoor. Op dat soort berichten gewoon niet reageren. Zakelijk antwoorden als het de kinderen betreft en de rest als niet gelezen beschouwen. Wat een mafzak. Wel goed van je dat je de zaakjes hebt geregeld!
Hij begint door te krijgen dat hij de controle over je kwijtraakt,niet meer reageren op smsjes van hem,blijf zakelijk!Bewaar de smsjes in ieder geval ,je weet niet hoe hij later nog gaat doen. Als het echt te erg word zou ik het contact met hem alleen via de mail laten verlopen en mocht er iets zijn met de kinderen zou ik hem bellen bij zijn ouders aangezien hij daar woont.Probeer er boven te staan....blijf schrijven in je dagboek om stoom af te blazen of schop eens flink tegen een boksbal als je knie genezen is maar geef hem niet de aandacht.Even flink schelden tegen een foto van hem lucht ook op... Kom op, je kan het!Denk aan jezelf en je kinderen.
Voel me slecht.... Ik ben al heel de dag aant huilen...kan het niet tegenhouden de tranen stromen eruit. Ik kan niet stoppen...
Lekker huilen dan. Hoort er nu eenmaal bij. Er komt een dag dat je je afvraagt waarom je in godsnaam tranen (en tijd) aan hem verspild hebt, maar zover ben je nu eenmaal niet. Lekker naar buiten, van de zon genieten.
Voel me vanbinnen nog steeds super slecht maar weet het "binnen" te houden...soms toch.. Als de kinderen naar school zijn en ik ben zo allen vloeien de traantjes... Maaaar maandag 1ste intake gesprek met psycholoog. Ik kijk er eerlijk gezegd wel naar uit. Ik heb de hulp echt wel nodig. dus dat is al positief en zaterdag met de kinderen naar de zoo gepland. Dit via goedkope tickets via sociale dienst van het OCMW. Dit hebben we alle 3 wel nodig... Over mijn ex...hij stuurt nog heel vaak sms maar ik reageer niet meer... De ene dag heel lief de andere heel gemeen. Ook vraagt hij mijn dochter uit met wat ik bezig ben enz...ook heeft mijn dochter laten vallen dat we dit weekend naar de zoo gaan en stuurde hij me een sms of hij niet mee mocht... Gisteren waren de sms'je die hij stuurde nog lief vandaag, waarschijnlijk omdat ik niet reageer, heel gemeen " bol het maar af ik ben genoeg vriendelijk geweest. Den boom in piep off. Ik ben zo blij dat ik van jou vanaf ben. Alles wat ik deed is voor de kinderen en niet voor u nare vrouw. Moest je goed zijn geweest had ik niet op een ander moeten gaan marginaal wijf" Zo zie je maar.... Toch blijft het pijnlijk.... Maar ik reageer niet... Maakt me wel heel verdrietig... "Nare vrouw" was oorspronkelijk een ander woord maar website zal deze veranderd hebben
Zooooooo wat een huf...! Wat denkt hij wel?! Knap van je dat je niet reageert, want dat is natuurlijk het beste, maar ik snap dat het hard binnenkomt. Digitale knuffel voor jou. Je bent op de goede weg.