Zitten er hier dames op het 'wachtbankje?' Ik wel, en het is opnieuw spannend! Dacht dat het bij een 2e minder zou zijn haha
Goeiemorgen allemaal, Mag ik me ook aansluiten? Iez, jou ken ik al, wat fijn dat je al op de helft bent! Ik ben 37 jaar, woon in Spanje, ben getrouwd met de allerliefste en heb twee kindjes. Een mooie dochter, Noa Hanna, die helaas is overleden met 38.5w en een zoontje van 11 weken, Kaléb. Ik ben na het overlijden v mijn dochter wel altijd bij God gebleven, maar merk toch dat het mijn geloof heeft veranderd. Ik weet dat Hj er is, maar heb soms moeite met vertrouwen. Het lijkt me leuk om af en toe mee te kletsen.
Surprise: wat spannend allemaal. Fijn dat je goed onder controle wordt gehouden, en hopelijk blijft de kleine mooi zitten tot na 36 wkn. Miracles: heftig zeg wat je met je ex hebt meegemaakt, fijn dat je de liefde weer heb kunnen vinden. Het lijkt me moeilijk om na zoiets in staat te zijn om je weer voor iemand open te stellen en volledig te vertrouwen. Klein: ja heel vermoeiend, had ik maar jou type jetlag gehad veel fijner. Spannend wanneer is je NOD? Conejita: hey meid, welkom. Herkenbaar dat vertrouwenskwestie richting God. Maar menselijk gezien logisch als voor je gevoel je vertrouwen is beschaamd (tenminste zo voelde dat voor mij). Alles goed met de kleine?
Iez, rond 19 april, (20 april ben ik jarig!) ik blijf sinds mijn ei steekjes etc voelen. En heb nu al een hoofdpijn die normaal 1a2 dgn voor mijn nod komt
Dank je wel! Voorlopig lijkt het er eerder op dat ik richting ongesteldheid ga zo te voelen. Dan komt de grens eng snel dichtbij Ik besluit de club toch te verlaten, ik kan het even niet aan kijkend naar de samenstelling. Ik gun het iedereen, dat zijn echt 2 verschillende dingen, en ik bid voor jullie!
Conejita, jij hebt ook een poosje mee gechreven in de besloten club toch? Goed om te lezen dat jullie een gezond zoontje hebben mogen krijgen! Aloly, fijn om je hier ook weer tegen te komen. Schrijf en lees mee als jij daar behoefte aan hebt meid. Sterkte! Surprise, een spannende zwangerschap voor jullie idd, maar fijn dat het vooralsnog goed lijkt te gaan. Hopelijk blijft de kleine zitten tot min. 36 weken! Miracles, mooi en fijn dat je weer nieuwe liefde in je leven hebt mogen leren kennen en bijzonder dat er er nog zo'n mooie verrassing op jullie pad kwam . Klein; spannend! Hopelijk ben je deze ronde zwanger! Iez, wat een spannende zwangerschap moet dit ook voor jullie zijn. Fijn dat je vooralsnog de zwangerschap wel vrij rustig kan door maken, maar ik kan me enige angst en zorgen wel voorstellen. Sterkte! Voor de meiden die mij niet 'kennen' vanuit de besloten club, even in het kort; 34 jaar, 12 jaar getrouwd met mijn lieve man. Wij zijn ruim 9 jaar 'bezig' geweest met onze kinderwens, maar ongeveer 1,5 jaar geleden hebben wij onze droom definitief los moeten laten. Reden ( 1 van de ) is dat ik endometriose heb, waardoor zwanger worden nooit is gelukt en als gevolg van de endo ook niet meer mogelijk is Inmiddels gaan wij dus samen door het leven en ondanks dat het gemis en verdriet er soms nog is, is het vooral ook goed voor ons. We hebben rust en berusting gekregen. Ondanks dat een zwangerschap er voor ons niet meer in zit,ben ik wel blijven hangen op zp en vind ik het nog wel fijn om hier met jullie mee te lezen en te schrijven. W.b. achtergrond; beiden zijn wij van huis uit hervormd, wij 'horen' ip nog bij de hervormde kerk, maar bezoeken ook graag diensten in de evangelische hoek. Als ik terug kij naar de afgelopen jaren ervaar ik dat God er altijd bij is geweest, Hij heeft ons niet gegeven wat we zo graag wilden, maar heeft ons wel de rust gegeven om te berusten in onze situatie en dat is heel wat waard! De tekst uit Jeremia 29:11 over een hoopvolle toekomst liep in die jaren altijd als een rode draad door mijn leven en heeft mij veel kracht gegeven.
Sifra, wat bijzonder dat jullie die rust hebben gevonden. Stoer dat je hier gewoon mee blijft schijven! Aloly, sterkte. Met mijn zoontje gaat het goed, hoewel hij veel last heeft van krampjes. Echt wel zielig en intensief. Maar verder een blije baby. Sorry ik heb niet op iedereen gereageerd. Komt wel beetje bij beetje . Iez, ja het is niet niks he, om je kind te verliezen. Soms kan ik het niet goed rijmen allemaal. Meestal probeer ik dat dus niet te doen. En te kijken naar wat ik nog wel met God heb.
hoi allemaal, de besloten club heb ik nooit gezien. Of ik echt heel actief in de club zal zijn weet ik niet, maar zal zeker vaker langs komen. Ik zal even kort iets over mezelf vertellen: Ik ben 38 jaar en ben 17 jaar getrouwd. Mijn man en ik zijn de trotse en dankbare ouders van 7 kinderen. de oudste is bijna 16 en de jongste is 5 maanden. Ik lees hier verschillende verhalen. Tjonge wat hebben veel mensen toch veel meegemaakt voor ze een (gezond) kind in de armen mogen sluiten of zelfs dan nog geen kind mogen krijgen. Soms voel ik me bijna schuldig over het feit dat het bij ons zo makkelijk gaat. Ik wil jullie daarbij heel veel sterkte wensen. Regelmatig moet ik echt slikken om de reacties die hier op het forum gegeven worden. Meestal klik ik dan maar weg. Reageren heeft meestal toch geen zin. Fijn dat er ook een ander topic is.
Wow Sifra wat een heftig verhaal joh! Wat mooi dat zo'n tekst je extra kracht kan geven heh. Aloly ook voor jou vreselijk... snap je gevoel heel goed. Ik heb ook een vriendin.. leren kennen in de gemeente en die zijn al jaren bezig. Zo vreselijk dat ik haar moest vertellen weer in verwachting te zij en dan ook nog zonder dat we het gepland hadden. Voelde me zo schuldig... terwijl dat natuurlijk ook raar is. Ik kan er ook maar weinig aan doen... maar jeetje dat soort dingen zijn gewoon erg vervelend en vreselijk moeilijk. Heb respect voor die mensen die hoop blijven houden en blijven geloven dat ook al was het niet jullie plan en wens dat je weet dat Hij wel een plan heeft.
Ik ben bijna 40, mijn man is 50 en onze dochter wordt bijna 10. Tot anderhalf jaar gelden hadden wij het goed met ons drietjes. En toen kwam ons grote wonder: ik raakte zwanger zonder dat we dat ooit nog verwachtten en over een paar weken viert onze zoon zijn eerste verjaardag! Ons leven is totaal op zijn kop gezet door zijn komst, vooral mijn dochter moest echt even omschakelen, maar vanaf zijn geboorte zijn ze stapelgek op elkaar en daar zijn wij erg dankbaar voor! Ik ben zelf opgegroeid in een evangelische gemeente in Apeldoorn, mijn man is later tot geloof gekomen en wij 'horen' nu bij de Baptisten, ergens in het midden van het land.
Klein: hopelijk is het raak, zou een mooi verjaardagscadeau zijn. Aloly: ik weet niet of je ons al hebt verlaten, maar mocht je toch lezen, dan wil ik dat je weet dat ik (en ws meer met mij voor je zullen bidden) dat de volgende ronde de ronde zal zijn dat je droom mag uitkomen. Ik snap dat hier blijven moeilijk is, heb ik ook met een paar groepen gehad toen ik m'n kindjes verloor. Ik hoop dat je door alles heen gedragen mag voelen door God. Sterkte. Sifra: dank je wel. Ik vind het weer prachtig om te lezen hoe je steeds meer je weg begint te vinden in het met z'n 2tjes verder gaan in het leven. Het lijkt mij ontzettend moeilijk maar wat Een getuigenis gaat er van je verhaal uit. Bloesempje: van welke groep ken ik jou? Conejita: fijn om te horen dat het over het algemeen goed gaat met je zoontje. Hopelijk herstelt hij snel van de krampjes. zoals je zegt ik kan datgene mij is overkomen niet rijmen met de liefde van God. Maar net zoals jij, probeer ik niet daaraan te denken, maar juist te kijken naar de zaken waar ik wel Zijn liefde en genade ervaar. En gelukkig heb ik daar steeds meer oog voor. Grietjenb: welkom, wow wat een zegen zoveel kids! Fijn dat je met ons meeleeft. Nou dan zal ik maar kort ook wat vertellen voor de nieuwe dames. Ben 34, 9 jaar getrouwd. Kon eerst geen kinderen krijgen. In 2012 ben ik dmv gebed genezen en in 2013 was ik spontaan zwanger geraakt (na 7 jaar proberen). Helaas is m'n zoontje met 24+3 wkn geboren en 4 dagen later overleden door complicaties. Een jaar later werd ik zwanger van m'n dochtertje en die is aan een genetische afwijking overleden (ze is geboren met 33+3 wkn). En nu dus zwanger van de derde en hopelijk heeft m'n kleine meid de genetische afwijking niet (25% kans op ziekte en 75% kans op gezond zijn).
Zo, daar ben ik dan weer. Ik ben Bloesempje, 29 jaar. Ik ben actief lid van een Hervormde bondsgemeente en getrouwd met een niet-gelovige man. Mijn man (47) en ik wonen in het midden van het land. 8 november is ons zoontje geboren, na 3,5 jaar wachten/hopen en 5 IUI's. Helaas bleek hij na zijn geboorte ziek, na veel onderzoeken etc bleek hij het pigN-syndroom te hebben. Dit is een erfelijke ziekte, maar helaas ook extreem zeldzaam. B. was de 10e persoon ooit ter wereld waarbij dit syndroom vastgesteld is. Zo extreem zeldzaam betekende ook dat er vrijwel niks over bekend was en er geen behandeling is. Precies anderhalf jaar hebben we voor hem mogen zorgen en van hem mogen genieten. Hij ontwikkelde zich praktisch niet, kon dus niet rollen, zitten enz, niet zelfstandig eten (volledige sondevoeding) en niet praten. Desondanks was het een heel tevreden en lief mannetje, die zochtbaar genoot van knuffelen en onze aanwezigheid. 7 mei 2015 heeft hij volledig onverwacht een hartstilstand gehad. Mijn moeder en ik zijn gelijk gaan reanimeren, wat overgenomen is door ambulancepersoneel. Na een half uur (we waren inmiddels in het zkh) was er weer hartslag, maar helaas waren alle andere functies al uitgevallen. We hebben afscheid genomen en de beademing is gestopt waarna hij gelijk overleed, het was toen inmiddels 8 mei. Op het moment dat B. overleed was ik 6mnd zwanger. Deze zwangerschap was volledig spontaan. We waren niet heel bewust bezig om zwanger te worden, maar waren wel heel bewust niet met anticonceptie bezig. Een 2e kindje was namelijk meer dan welkom. We zaten midden in het vraagstuk of we pgd-ivf moesten/mochten inzetten toen ik zwanger bleek. Wat een wonder en een antwoord op mijn worsteling. Pgd was niet voor ons, ik mocht spontaan zwanger zijn. Wel was deze zwangerschap enorm spannend, omdat we elke zwangerschap 25% kans hebben op een ziek kindje. 5 augustus 2015 ben ik bevallen van ons meisje, en ze is gezond! We genieten intens van haar, het is echt een heel makkelijk, lief en vrolijk popje. Verdriet en geluk liggen enorm dicht bij elkaar. We worstelen nu met het vraagstuk of we durven te gaan voor een 3e kindje, los van of het ons gegeven is natuurlijk. Ik wil sowieso alleen nog op de natuurlijke manier zwanger worden, geen mmm meer voor mij. Ik denk dat jullie nu wel genoeg over mij weten
Jaaaa, toen ik je verhaal las wist ik het meteen!! Ik heb niet meer meegekregen dat je dochtertje geboren is, wat fijn dat ze gezond is!
Dank je! Echt een zegen (wat heerlijk om dat hier zo te kunnen zeggen/delen!). Ik hoop enorm dat dit jou dit keer ook gegeven is. Gaat alles tot nu toe goed?
Bloesempje Wat enorm heftig jullie verhaal, wat beschrijf je het mooi en liefdevol. Wat een zegen om nog een gezond meisje te mogen ontvangen. Ik kan me voorstellen dat de afweging voor een.derde moeilijk is. Ik zal jou en de andere meiden v hier ook meenemen in mijn gebeden.