Is toch lang niet altijd een kwestie van moeten? Voor mij zou geen enkele carrière op kunnen wegen tegen het zoveel weg zijn van mijn kinderen. Ik zou dus niet hiervoor kiezen.
Zeker gezien je leeftijd zeg ik doen !!!! En ik heb nu een leeftijdsverschil van 5 jaar ( baby komt in juli). Ideaal. Stan begrijpt alles heel goed en maakt t bewust mee. Daarnaast is hij ook alweer net wat zelfstandiger en heeft hij het eerste basisschool jaar achter de rug! Succes met je keuze!
Als je kinderwens kan wachten zou ik het zeker doen. Het is even 2 jaar pittig maar daarna krijg je er veel voor terug. idd meer regelmaat. Ik werk zelf 24 uur als Senior verpleegkundige in het ziekenhuis, en heb ook ambities om VPS te gaan worden als de kans zich voordoet. En 4 dagen werken met kinderen teveel voor kinderen??? werd hier boven genoemd) dat vind ik echt onzin. kinderen hebben daar echt geen last van als je 1 dag meer werkt. Ik werk door de onregelmatigheid soms ook 4 dagen in de week. Nou zitten die van mij wel op school dat scheelt misschien. Maar ik heb genoeg quality time met ze en ze komen echt niks te kort Dus overweeg of je kinderwens kan wachten en zo ja dan zeker doen
Je doet je kind echt niet te kort door voor een leuke, uitdagende baan te kiezen. Sterker nog, ik denk dat je alleen maar een heel goed voorbeeld zou vormen voor je zoon (en je toekomstige kind), omdat je er voor kiest om jezelf te ontwikkelen en uit te dagen. En 1 jaar lang 4 dagen en daarna 3 dagen bij je kind weg zijn is ook niet zo vreselijk hoor. Je bent niet dagen van huis of wat dan ook. Ik ben pas een vreselijke moeder. Ik zit over 2 weken een halve week in het buitenland. Gelukkig komt dat niet zo vaak voor.
Wat super dat je die kans sowieso geboden krijgt. Leuk! Wat betreft je beslissing; vaak is het zo dat je het antwoord onbewust op je vraag al weet. Vraag het maar aan jezelf en luister goed naar wat je eigen ik je probeert te vertellen. Ook helpt het om de reacties te lezen en te kijken hoe je buikgevoel reageert op de verschillende antwoorden. Veel succes met het nemen van je beslissing, wat het ook wordt!
Ik heb voor een soortgelijke beslissing gestaan en ik heb het gedaan. Geen seconde spijt en ik ben bijna klaar. In mijn opleidingsgroep zijn er meerdere zwanger geworden tijdens de opleiding en de meesten hebben kleine kinderen. Ik heb niet het gevoel dat ik mijn kinderen tekort heb gedaan. Ik kreeg juist veel energie van de opleiding en dat kwam de zorg voor mijn kinderen alleen maar ten goeden. Wat voor mij wel belangrijk was dat mijn man achter mij stond en mij veel uit handen nam met betrekking tot het huishouden en de zorg. Mijn man heeft een aantal uren ouderschapsverlof opgenomen, verder hebben we een hulp in de huishouding genomen en doen we sindsdien online de boodschappen. Straks als ik klaar ben liggen de banen voor het oprapen voor een interessant loon en dat is natuurlijk ook een fijne bijkomstigheid.
Ik zou het wel doen als ik jou was! Ik ben zelf ook vpk en zit heel erg met de onregelmatigheid diensten, zou ook graag vastigheid willen. Nu is dat super lastig te vinden met ons beroep en dit klinkt als de ultieme kans voor jou! en al helemaal voor de toekomst. Snap de wens voor een 2de maar dit is echt een hele mooie kans.
*aangepast omdat ik nu pas lees dat je na de opleiding 3 dagen mag gaan werken, dan zeg ik: doen als je nu psychisch in goede gesteldheid verkeerd en de druk aan gaat kunnen*
Ik zou het niet doen. Ik vind gezin 100 keer belangrijker dan carrière. Lees hier veel opmerkingen over jonge leeftijd dus nu kan het nog.. ik ben 26, man 28. Maar wel met een vruchtbaarheidstraject achter de rug. Leeftijd zegt geen reet wat dat betreft.. dus is ook geen excuus.
Wat een reacties, heel fijn! Super lief dat jullie de tijd nemen om te reageren, heb er ook echt wat aan. De ouderschapsverlof optie voor papa is idd een goeie, die gaan we nog even uitzoeken. Van onze zoon zijn we zwanger geraakt ondanks pil gebruik, het zou me dus verbazen als een tweede niet zou lukken, maar besef me goed dat ik me niet rijk moet rekenen hoor! Over psychische gesteldheid.. Ook een goeie, man vindt dat ik snel stress en de lat te hoog leg, ik vind mijn stress vaak wel reëel en behaal wel altijd goede studie resultaten hierdoor (+ een stukje man-vrouw verschil?). Ik gebruik wel sertraline vanwege depressie in het verleden, heb tijdens zwangerschap af proberen te bouwen maar dat ging niet. Ben al wel 5 jaar helemaal stabiel verder en echt gelukkig. Maar dat zou een valkuil kunnen zijn bij veel druk. Verder zit ik in het bestuur van een zeilvereniging en hier zou ik mee kunnen stoppen. De boodschappen kunnen via AH.nl. Poets kunnen we inhuren.... Maar twee jaar lang m'n ventje 4 hele dagen niet zien vind ik veel! En als ik klaar ben dan zou ik 'al' Dertig zijn, toch een stukje verder qua vruchtbaarheid. Ontzie ik mijn kind geen plezier en kameraadschap door zes jaar leeftijdsverschil te creëeren? Pffff dilemma's!
Hoe kun jij nu stellen dat dat onzin is? Ik heb genoemd dat het 4 dagen werken mij tegen zou houden voor die baan omdat ik dat te veel zou vinden. Niet elk kindje accepteert dat even gemakkelijk en ook niet elke ouders is hetzelfde. Dus "dat is onzin" kun je zo niet zeggen. Daarbij als ik lees dat sommigen zeggen: mijn kinderen vinden het prima ben ik benieuwd of ze daarvan uitgaan en of dat er daadwerkelijk gevraagd is aan de kinderen: zou je willen dat papa/mama meer dagen thuis zou zijn? Er zijn vast papa, mama's en kinderen die het prima vinden, maar je kunt niet stellen dat het onzin is als iemand daar anders over denkt.
Ik ben bang dat dit toch een beslissing is die alleen jij en je gezin kunnen nemen. Er zijn zowel voors en tegens en die zijn eigenlijk allemaal wel genoemd hier. Ik zou het allemaal nog eens doorlezen en dan van binnen kijken welk gevoel overheerst: - ja dit is een topkans: doen - nee het is te veel weg bij mn kind Suc6!
Ik vind het idd geen onzin wat je zegt Tuc. Ik denk dat peuters graag bij papa en mama zijn ondanks dat ze het leuk kunnen hebben bij opvang/opa&oma. Voor wb onze zoon, het is echt een mama's kindje en een knuffelkont, vraagt ook geregeld of ik thuis blijf. Dus in die zin zou mijn zoon het (denk ik!) fijner vinden als ik slechts 3 dagen weg ben ipv 4. Ik snap de reacties: carrière maken kan altijd. Maar zoals sommige van jullie misschien weten is zo'n functie erg zeldzaam en zeer Gewild, is ook wel het hoogst haalbare voor ons als verpleegkundigen...
Zou je man niet minder kunnen gaan werken? Dan zou je zoontje een dagje minder naar de opvang kunnen. Misschien scheelt dat voor jou.
Onzin is het inderdaad niet. Maar ik vind het ook oneerlijk om te vragen naar wat een kind precies wilt... Kinderen krijgen nu eenmaal niet altijd wat ze willen. En wij werken allebei voltijds , en ja, mijn dochter zeurt vaak dat ze wilt dat ik thuis blijf bij haar. Vijf minuten later zeurt ze dan weer dat ze naar oma wilt gaan spelen, of dat ze naar haar vriendjes van school wilt. Daar kan je dus geen staat op gaan TS: ik zou het doen. Een job doen die helemaal jouw ding is, is zalig. En daar wordt je kind óók beter van, zelfs al betekent dat dat je minder vaak thuis bent. Mama zijn is nu eenmaal niet je enige rol. En voor alle duidelijkheid: prachtig voor wie dat boven alles anders zet. Maar uit alle posts van TS blijkt dat zij zo niet is. En dat is ook prima.
Je bent al een heel eind in de sollicitatie procedure, dus snap ik dat je nu vragen hebt voor jezelf. Vroeger zeiden ze: it takes a whole village to raise a Child. Dat is vast niet zomaar . Oma en het KVD kunnen ook heel goed je kindje waarden en normen bijbrengen, en liefde geven. Maar het is net hoe jij je voelt, als jouw rol daarin kleiner is/wordt. Het is echt een superfunctie, als je dit ambieert. Maar het gaat echt meer belasting geven op je werk, privé, echtgenote en moeder zijn..... Kun je dat aan? Dan doen.
Doen!!! En zorg dat je er vrede mee hebt dat andere dingen (sport) minder kunnen plaatsvinden. Ik werk 4 dgn, 9 uur per dag en ik heb de andere dagen volop tijd sn liefde voor mijn peuter. Ik ben alleenstaand dus ik zal voor eigen inkomen moeten zorgen. Je hogere inkomen over 2 jaar maakt dat jullie een buffer kunnen ophouwen ondanks dat je dan 3 dgn werkt. Klinkt als een eenmalige kans en als een groot compliment van de chirurg die je vroeg te solliciteren. Tof zeg!