Ik heb sinds het begin van mijn zwangerschap heel veel pijn van een niersteen. Hij zit in mijn nierbekken en is erg groot. Zo groot dat hij niet in de urineleider kan gaan vastzitten. Helaas kunnen ze hem tijdens de zwangerschap niet verwijderen. Tot 2 weken geleden had ik er alleen last van met bewegen, lopen, staan ed. Als ik lag of sliep zakte de pijn af. Tot ik opeens ook snachts pijn kreeg en in rust belde ik de uroloog. Ik sloep nauwelijks nog. Echo gehad en meteen opgenomen aan het infuus met buscopan en 4000 mg pcm. 2 dagen later naar huis en nog geen 3 uur thuis kreeg ik enorme koliekpijn. Echt een bevalling is peanuts ermee vergeleken. Overgegeven en gekermd van de pijn. Weer naar het ziekenhuis. En daar lig ik nu nog. Aan het infuus. Gisteren zou er een nierdrain geplaatst worden maar is niet doorgegaan omdat mijn nier niet uitgezet was (en dus lastiger aan te prikken) Vandaag gaan ze nog een poging doen. Maar nou begin ik enorm te twijfelen. Gaat die drain mij wel van de pijn af helpen? Kan ik echt niet die laatste weken thuis uithouden met zwaardere pijnmedicatie? Die pijn van zaterdag wil ik echt nooit meer meemaken maar die drain plaatsen schijnt ook een hel te zijn. En hebben ze ook röntgenstraling voor nodig wat me ook niet lekker zit. Ik hoop op ervaringen of helpende gedachten. Alvast bedankt.
Jeetje wat heftig 😨 Zelf alleen ervaring met nierstuwing (en dát vond ik al hels, vreselijk). Heel veel sterkte gewenst in ieder geval en vooral: hou vol 🍀
Wat vervelend voor je zeg, wat ik altijd begreep was dat niersteenaanvallen inderdaad een stuk pijnlijker zijn dan weeën. Ik wil je veel sterkte wensen!
Dank jullie! Nou de drain is gistermiddag geplaatst en het was echt verschrikkelijk... als ik had geweten dat het zo'n pijn zou doen had Ik het niet gedaan. Maar misschien maar beter ook. Het is nog afwachten of het heeft geholpen voor mijn klachten, op dit moment heb ik nog veel pijn in mijn nier van het plaatsen.