Ondanks dat ik naar mijn idee voldoende slaapuren maak voel ik me alsof ik slaap tekort kom. Ik slaap tussen de 7u en 20min en 7 en 45min per nacht, in het weekend ong 8 en half uur. Over het algemeen slaap ik nonstop. Een paar jaar geleden kon ik prima functioneren met 6 en half a 7uur per nacht. Maar nu voel ik me regelmatig echt brak: moe, wat misselijk, duizelig en gebrek aan concentratie. Precies het gevoel alsof ik maar een uurtje of 4 geslapen heb. Wat gelukkig bijna nooit voorkomt, onze zoon wordt zelden wakker 's nachts. Ik vraag me af of ik een vitamine tekort kom of iets dergelijks. Ik word in juni 34, niet bepaald echt oud ofzo Zou het iets met vitamine te maken hebben? Ik ben verder heel gezond.
Ik lees even mee, heb de zelfde klachten. Mijn vitamines zijn niet zo lang geleden gecontroleerd en die waren goed.
Aan het einde van mijn zwangerschap zou ik een maandsalaris overgehad hebben voor een nacht met meer dan 5 uur slaap Het is overigens niet gewoon moe, maar echt het "slaapgebrekgevoel", katterig, hoe noemen ze dat?
Slaapapneu? Qua vitamines, vit B, D en ijzer, magnesium. Wat bij mij ook helpt als ik gaar wakker wordt; gelijk na het opstaan 2 grote glazen water drinken. Las dat laatst ergens en dacht, whatever. Maar goed, toch gedaan en het werkt wel.
Ik heb hetzelfde alleen lig ik dan snachts ook nog wel wat uurtjes wakker. Daardoor slaap ik dan wel wat minder maar tot voor kort kon ik prima functioneren. Echter na tal van andere klachten erbij toch bloed gaan prikken. Blijk ik de ziekte van Pfeiffer te hebben. Niet dat je daar wat mee kan dus ik ben er niks mee opgeschoten maar toch. Ik zou het even laten onderzoeken wie weet wat er uitkomt..
Hier hetzelfde, en had fors vitamine b12 en d3 gebrek. Voel me nog niet veel beter na een hele hoop injecties. Maar ik wijt t ook aan 34 uur werken icm kind van net 1, met een vriend die 's nachts werkt. Dus doordeweeks sta ik er alleen voor. Daarbij al een jaar tinnitus. Ik begin te denken dat dat me ook veel energie kost. Het is nooit stil in mn hoofd. Erg vermoeiend.
Heb je er al lang last van of pas sinds een paar weken? Wanner het sind een ween of 2 is, lekker naar buiten en van het voorjaarzonnetje genieten (als die er is ). Wanneer je er al langer last van hebt, zou ik de HA bellen en hem je klachten voorleggen. Een vitamine B of D tekort kan zeker!
Nee in principe niet! Wel het broertje of zusje! Maar het kon bij mij ooi ijzer vitamine d etc zijn. Heb je verder nog klachten?
Verder eigenlijk geen klachten. Wel een drukke winter achter de rug: forse operatie ondergaan (borstverkleining), verhuizing, drukke dreumes en baan van 34 uur. Ik merk wel dat ik veel vaker verkouden ben geweest deze winter, vergeleken met andere winters. Dat brakke is een week of 3 bezig nu. Ik slik wel multivitamines.
Ik voel me al jaren zo en ben pas 20. Gedacht aan pfeiffer en bloed laten prikken maar niets uitgekomen. Multivitamines, energiepilletjes noem maar op helpt niks. Ik ben eigenlijk altijd moe, hoe lang ik ook slaap
Het kan zijn dat door narcose je B12 wordt afgebroken. Is de vermoeidheid ontstaan na je operatie? Het lijkt me wijs om even je bloed te laten prikken .
Ik heb hier ook al jaren last van. Vanaf dat mijn eerste is geboren. Meerdere malen bloed laten prikken en op van alles laten testen.. kwam niks uit.. antwoord van de dokter was "tja een moeder leven kan soms zwaar zijn misschien ben je daarom wel zo vaak moe" Heb ook van alles geprobeerd meer slapen, minder slapen etc. Heb wel een keer energy pilletjes van supradyn gebruikt die vond ik wel helpen
Ik ben ook al jaren moe, maar nu helaas oververmoeid met alle vervelende klachten die je maar kan bedenken. Mijn bloed is goed en verder geen gekke dingen te vinden. Ik moet dus na ruim een jaar te weinig slapen meer slapen en dan hopen dat het beter gaat. Ik ben in het verleden meerdere malen geopereerd en had na die tijd ook veel last van vermoeidheid. Als je er al een tijdje last van hebt zou ik even langs de ha om te kijken of je ergens een tekort hebt of dat er andere oorzaken kunnen zijn.
Hier al jaren op en af. En telkens niks te vinden in het bloed. Maandag weer heen. Kan zo gewoon niet verder ...
Ik zou even bloed laten prikken, ik denk allereerst aan een simpel ijzergebrek. Dat is heel simpel even te checken bij de assistente van je huisarts.
Soms zijn je waarden binnen de normen, maar voel je je er wel brak bij. Ik heb bijvoorbeeld al klachten van ijzertekort als mijn HB tussen 7,0 en 7,5 is, terwijl dat prima zou moeten zijn. En als mijn TSH boven de 2,0 uitkomt, voel ik me ook al heel belabberd en heb ik echt herkenbare schildklierklachten, terwijl dat nog heel erg ruim binnen de marges valt. Soms kun je het oplossen met gezond eten, maar zeker bij klachten rond ijzerwaarden is het vaak geen probleem om wel even een kuurtje te krijgen.
Mijn ijzer (hb) is altijd rond de 10, eerder dus aan de hoge kant. Zelfs na mijn bevalling kwam ik niet lager dan 8,7. Schildklier is niet lang geleden getest. Was 1,7. Voor mijn zwangerschap was dat meestal rond de 0,7. Vanmiddag toch weer even een uurtje in bed gedoken terwijl zoonlief sliep. Misschien heeft het ook met de hooikoorts te maken? Andere jaren had ik pas rond juli last, maar nu al in april. Mjn operatie was in september. Zou de narcose nu nog invloed kunnen hebben? De dagn erna was ik wel heel moe, terwijl ik qua pijnstilling alleen 1x Naproxen heb gehad
Dan zou het ook je schildklier kunnen zijn waar je last van hebt. Gaan ze bij deze waarden alleen niets aan doen...