Schoonmoeder

Hoi Robano88,

Heel je topic doorgelezen en snap je frustratie! Het komt op me over als dat je ruzie met je sm vanwege de bijkomende drama van haar kant koste wat kost wilt voorkomen en dat je daardoor zo gestrest raakt van haar gedrag.

Zou het helpen om bij jezelf en jouw keuzes te blijven?
Zij kan in haar huis doen wat ze wil, maar bij jullie thuis sta je op je strepen...en anders is ze maar boos. Loop je gewoon weg. Met haar kinderen mag ze zelf weten hoe ze ze opvoed, met jullie kind past ze zich (voor het overgrote deel) aan. En anders niet oppassen! Kdv is zo geregeld voor een dag extra.

Zou dat je geen rust geven? Laat haar drama bij haar. Komt een verwachting niet uit en gaat ze huilen? Geef een zakdoek of zeg Doei en ga je eigen weg.

 

Zo kan zij blijven wie ze is en kiezen wat ze wil, maar jij ook. Vorig mij werkt dit erg goed met mensen die ik moeilijk vind in de omgang. Meestal kan ik dan niet tegen ze op en vergeet wat ik nou zelf wil. Zodra ik dat weet handel ik ernaar en laat de zooi van de ander waar die hoort...bij die ander.

 

Sommige dingen snap ik, andere niet.

Laat ze lekker kopen wat ze willen. Dit is hun pleziertje. Hoef jij geen last van te hebben, want het kamertje staat in hun huis?

Dat van het oppassen zou mij ook irriteren, maar jullie lijken niet echt makkelijk met elkaar te communiceren? Blijf gewoon dicht bij je gevoel en wees duidelijk maar vriendelijk. Ze zal vast vaker over jouw grenzen heengaan, maar probeer jezelf steeds af te vragen of het de moeite is je er druk om te maken of niet.

 

Misschien gewoon eens aankaarten? «Schoonmoeder, ik merk dat je al heel enthousiast dingen aan het plannen bent voor de baby. Superleuk, maar misschien is het ook wel handig om onze acties op elkaar af te stemmen? Leuk dat je een autostoel gekocht hebt bijvoorbeeld, maar je weet misschien niet meer dat een mc in het begin makkelijk uit de auto gehaald wordt, dus dan moet jij die niet kopen. En (bijvoorbeeld) je kocht al een dekbed voor de baby, maar wij geven gewoon een slaapzak mee als hij langskomt, want dat wordt immers aangeraden tegenwoordig. »

Misschien helpt het gewoon als je zelf wat proactiever wordt, zodat je haar keuzes wat meer kan sturen? Misschien is ze gewoon erg ongeduldig en vult ze haar vragen zelf in, terwijl ze jouw input ook wel zou accepteren?

 

Misschien toch vragen of zij van te voren dingen aan jou vraagt of je vriend?
Hoe moeilijk dat ook is.

Ik heb het met een weekendje weg. 6 weken na de uitgerekende datum zijn mijn schoonouders 40 jaar getrouwd en willen ze met 13 man weg. Huisje alles is geboekt. Krijg er nu al jeuk van! Onwijs lief maar ik zie t niet zitten. Dan zegt mijn SM: gaan jullie lekker slapen en dan geef ik wel een flesje etc etc. Maar tis een 1.5 rijden. Moet een andere auto lenen. De honden moeten naar 't pension. Dus ik heb aangegeven dat ik wel kijk of wij mee gaan of anders 1 dag.
Ja sorry maar dat hadden ze ook goed kunnen overleggen.

Ik zou gewoon aangeven dat je sommige dingen in haar handelen niet fijn vind. Ondanks dat 't haar kleinkind is, is t jouw kind en leven. ze kan toch even bellen of appen: joh vind je dit of dat goed. Nou binnen 10 min klaar als 't meezit. Succes meid!

 

Herkenbaar hoor, ik vond al die spullen bij mijn schoonouders in het begin ook zo overdreven. Nu denk ik; het is jullie huis, al zet je het helemaal vol met kinderspullen, ik zit er niet tussen...dat geeft wel rust en het is ook wel handig af en toe.

Wat ik je wel mee wil geven is dat je heel duidelijk bent in je verwachtingen van haar als ze op jullie kleintje past. Voeding, schema etc moet ze zich redelijkerwijs aan houden. Dit doe je ook in overleg met een andere (al dan niet betaalde) oppas of een kinderdagverblijf, dus ook met haar. En dat is je goed recht, houdt ze zich daar niet aan, dan geen vaste oppasdag voor haar. Bij mijn schoonouders moet er altijd verwend worden met eten en snoep, iets wat ik sowieso onzin vind, want verwennen kan ook met een boekje lezen, spelletje, uurtje kinderboerderij, ik noem maar wat. Mijn schoonmoeder heeft het gepresteerd 3 dagen voeding mee terug te geven na het logeren van mijn oudste dochter (toen 4 maanden) omdat ze haar alleen maar 'pyjamapap' had gegeven. Alleen maar melk vond ze zo zielig voor haar. Voor mij was dat de druppel, maar dit had voorkomen kunnen worden als ik haar niet zoveel ruimte had gegeven.

Vanaf toen ben ik heel duidelijk geweest in wat wij willen voor onze kinderen, en als ze het er niet mee eens is dan wordt ze maar boos. Ik merk bij jou heel erg dat je bang bent voor haar reactie, zet je daar overheen. Mijn schoonmoeder heeft een man en een zoon die altijd naar haar pijpen hebben gedanst, en dacht bij ons thuis ook de boel wel even te regelen. Wees daarover realistisch tegen haar, dit is jullie gezin waarin jullie de lijnen uitzetten. Net zoals zij dat vroeger binnen haar gezin heeft kunnen doen.

Nu is bij ons het oppassen incidenteel, maar gaan we vaker gewoon even op visite en dat is een mooie middenweg. Kinderen bouwen een band op met opa en oma, en omdat het dan echt een beetje feest is kunnen opa en oma kleinkinderen verwennen met snoep. Maar als het 10e spekje bij mijn zoontje van twee naar binnen gaat zeg ik er nog steeds wat van. Op de een of andere manier hebben ze totaal geen idee van wat normale porties en hoeveelheden zijn voor kleine kinderen.

Sommige mensen hier noemen je ondankbaar omdat je maar blij moet zijn met zo'n schoonmoeder. Ik zeg, sommige mensen (of het nu je eigen ouders zijn of je schoonouders) zijn gewoon niet geschikt als wekelijkse oppas. Probeer deels dingen die bij haar thuis gebeuren, of waar je kind/jullie opvoeding niet direct nadeel of hinder van ondervindt los te laten. Geef haar een kans om dingen goed te doen of te verbeteren, maar blijf duidelijk. Het wordt makkelijker zodra jullie zoontje ouder wordt. Succes!

 

Waar ik altijd wat moeite mee heb: het oppassen door grootouders is haast geen gunst meer van de grootouders, maar een geschenk van de ouders aan de grootouders.
Dat is gewoon niet zoals ik het zie.
vaak wordt het gratis en met veel liefde gedaan wordt. Grootouders maken er veel tijd voor vrij die ze ook aan andere dingen zouden kunnen besteden.
Mijn ouders hebben 4 kids grootgebracht, mijn so 5 (en het product van hun opvoeding, daar ben ik stapelgek op!)
Ook al doen ze niet alles op mijn manier, dat wil nog niet zeggen dat jouw manier de enige juiste manier is.

Heel eerlijk: ik zou later graag een goede band met mijn kleinkinderen krijgen en als ik op zou moeten/ mogen passen, ook prima, maar als daar van tevoren al zoveel eisen aan gesteld zouden worden zou ik vriendelijk bedanken.

 

Ik weet niet of het bezitterig is maar erg beschermend is het inderdaad wel. Ik geloof zelf ook niet dat dat goed is, maar mensen verschillen daarin nogal. Ik zeg: gewoon je grenzen aangeven. Dat is bij een baby niet moeilijker dan bij andere dingen. En verder geen stress om dingen die je niet aangaan: hun huis, hun babykamer, hun kinderstoel. Tenzij onveilig zou ik niet weten wat daar mis mee is. Het enige wat ik kan bedenken: leef je eens in: zij wordt oma en zit ook met allerlei nieuwe gevoelens. Net als sommige moeders in spe niet kunnen wachten om kleertjes te kopen en opleven van de aandacht van een babyshower terwijl anderen daar weinig mee hebben, geldt dat ook voor oma's.

 

Nou de SO van TS moet perse oppassen, iets wat TS ook graag zou willen.
Daarnaast snap ik niet, dat het kind nooit op de eerste plaats komt (veiligheid en voeding) maar wel wat SO wil.

 

Tja.. bij mij is er te veel gebeurd voor de leuke band met haar. Mijn dochter weet niet beter dan dat ze haar maar weinig ziet. Als ze haar ziet is het leuk voor onze dochter maar ik irriteer me groen en geel. Ik mag haar niet, laat E. Nog geen 5 min alleen bij hun. Kan dan ook niet heel happy een band op laten bouwen met alles wat zij ocer onze dochter gezegd heeft. Maar zoals ik al zei, bij ons is veel voorgevallen.

 

Waar maak jij op uit het stuk van ts of dat van mij dat het kind niet op de eerste plaats komt of dat de veiligheid in het geding is???
Natuurlijk komt het kind op de eerste plaats maar er zijn vele wegen die naar Rome leiden.....

 

Ik zou wat relaxter worden. Je vult al veel dingen in voor na de bevallig, wacht gewoon even af joh, misschien valt het wel mee. Wanneer er iets voorvalt dan, kun je er direct op in haken en zo de juiste weg hierin vinden. Je kunt dingen nog zo mooi bedenken, in de praktijk werkt het vaak toch anders.

 

Ik vond het wel relaxed! Mijn ouders hebben ook een babykamer ingericht met bedje, badje, commode, buggy, slaapzakjes, kinderwagen, maxicosi, box, kinderstoel etc etc. HIj is daar ook een dag per week en soms nog wel meer en ik vind het altijd heerlijk dat ik niks mee hoef te nemen
Bovendien is het voor hem ook lekker ''thuis'' omdat hij daar ook een soort van zijn eigen spulletjes heeft. Zelfs zijn replica knuffels liggen er! Ook een autostoel zodat ik niet steeds dat ding van ons hoeven te switchen.

Mijn schoonmoeder komt hij wat minder maar ook daar heeft hij een bedje. Heerlijk juist.

Ik zou het gewoon bespreekbaar maken en verwachtingen managen. Waarschijnlijk zijn ze gewoon enthousiast! Wat vind je vriend ervan?

 

Over oppassen stelt ts toch helemaal niet veel eisen. Ze wil dat het bij haar thuis is waar alle vertrouwde dingetjes van de baby zijn en ze wil dat ze de eerste paar maanden nog niet met de auto gaan. Dat vind ik vrij normale dingen eigenlijk. Verder vind ik het ook vrij normaal dat ouders ouderdagen regelen met werk en dat opa en oma dan op de andere dagen eventueel oppassen, niet dat papa zijn papadag moet omgooien omdat oma pertinent op die ene dag moet oppassen. Bij mij zou dat echt zoiets zijn als... nou dan niet hoor.

Overigens was het bij ons idd iets wat opa en oma graag wilden en wat wij hen gunden. Het was niet nodig, zoon zat op de creche. Maar opa en oma wilden heel graag eens in de 2 weken een dagje oppassen.

 

Alhoewel ik mijn schoonmoeder ook niet kan uitstaan, denk ik dat die van jou vooral over enthousiast is. Ik zou waarschijnlijk ook even moeten slikken net als jij toen je de babykamer stond te bekijken. Als je schoonmoeder regelmatig gaat oppassen (mijn ouders doen dat eenmaal per week), dan is het alleen maar heel praktisch. Mijn ouders hebben dat ook gedaan, met het oude ledikantje etc die ze nog van mij hadden. Ideaal geen gesleep te hebben. Denk dat het voor een kindje ook goed is om te wennen aan slapen in een andere omgeving. Kan geen kwaad denk ik.
Wat betreft een tobi autostoel..... Dat is wel erg voorbarig. Eerst jaar mag het kindje daar sowieso niet in, liefst langer nog niet. Vanaf 2018 komen er nieuwe regels en zullen dergelijke autostoeltjes moet eens meer verkocht mogen worden.

Maak het verder gewoon bespreekbaar. Als je echt structureel gaat oppassen is het voor je schoonmoeder wellicht prettig om in haar eigen omgeving te zijn en niet bij jullie thuis. Ik heb de oppas opa en oma hier gewoon de vrije keuze in gegeven. Vind het heerlijk om te zien dan mijn kinderen hun huis ook als een thuis zien. Betekent niet dat ze nooit bij ons in huis oppassren, gewoon wat ons alles het beste uit komt. We kunnen alle kanten op.

Kortom, ik snap ten dele je gevoel. Denk ook dat je hormonen daar nu ook wel enige rol in spelen...... Eerst maar bevallen, dan genieten van je kraamtijd en verlof en dan even rustig kijken hoe en wat!

 

Ben het hier helemaal mee eens. Blijf in gesprek met haar.

 

Inderdaad het gesprek aangaan en ook na de geboorte steeds duidelijk je grenzen aangeven. Jij bent de moeder, jij bepaalt wat er wel of niet gebeurt. Die rol moet je wel echt zelf pakken. En als je kleine dan een jaar is en iedereen een beetje gewend is aan zijn nieuwe rol ga je het echt heel erg waarderen dat ze zo gek op je kleine zijn en dat je 'm met een gerust hart daar kan achterlaten, geloof me.

 

@Robano, ik begrijp je helemaal. Het is ook schrikken als iemand zo bovenop jouw kind zit. Als ze dat nu al doet zal dat na de geboorte misschien ook zo zijn.
Soms kun je het gesprek niet aangaan omdat daar geen begrip voor is, ik weet niet hoe dat bij jouw sm zit..
Maar het aller belangrijkste is dat jij en je man op 1 lijn zitten. Bespreek vooral met hem wat je wel en niet wilt en probeer daar samen een lijn in te trekken. Hij kan vervolgens beter met zn eigen moeder gaan praten, zo werkt t meestal.
Blijf goed naar jezelf luisteren en probeer daarnaast ook redelijk te zijn en de relatie goed te houden, en probeer je een beetje in te leven in je so. Soms maakt dat het wat makkelijker om een weg te vinden in bepaalde dingen. Maar houd wel je grenzen in de gaten..

 

Heftig schoonmoedertopic weer... Wat je wel en niet prettig vind is heel persoonlijk en heeft waarschijnlijk grotendeels met jullie voorgeschiedenis te maken. Je vraagt om tips, wat lastig is om bovenstaande. Hier lijkt het inderdaad alsof je bij alles wat je schoonmoeder doet en zegt bij voorbaat al je hakken in het zand zet. Wat enerzijds logisch is wanneer ze zo sturend is maar het lijkt in je verhaal ook niet te leiden tot een betere band en communicatie te leiden.
Mijn tip is dan ook om niet te veel al bezig te zijn met wat er mogelijk in de toekomst gebeurt maar wel goed te weten wat je wel en niet wil. Durf tegelijkertijd ook je eigen verwachtingen en regels soms wat los te laten. Hiermee bedoel ik niet dat je alles moet accepteren maar vaak ligt de oplossing ergens in het midden. Wanneer zij stug is en blijft in acties en reacties en jij ook kom je alleen maar tot conflicten of irritaties die zich opstapelen.

Zo kan je het voorbeeld van het oppassen ook in een ander daglicht bekijken. Zoals ik het begrijp: Jullie willen graag dat ze oppast en zij heeft zich hier ook al helemaal op gesteld. Het komt nu op je over dat ze er maar vanuit gaat en haar wil is wet. Misschien denkt ze ook wel zo maar je kan bij jezelf denken: fijn dat wij graag willen dat ze oppast en zij dat ook wil. Klaar en niet met negativiteit naar gaan kijken op de manier waarop.
Dan volgt de oppasdag. Het wordt mij niet helemaal duidelijk waarom zij de vrijdag graag wil(werkt ze nog of heeft ze andere verplichtingen?). Maar als dat graag is wat zij wil en je kan haar niet overtuigen een andere dag te doen dan kan dat je irriteren of je probeert het naast je neer te leggen en verschuift zelf je werkdag (dat hebben jullie gedaan las ik) of je zoekt een andere oppas. Ze is immers niet verplicht om op te oassen. Daarna zo snel mogelijk naast je neerleggen en weer positief vooruit kijken en zorgen dat problemen en irritaties die al zijn opgelost niet op een grote bult komen met alle ergernissen.

Ik weet en ga er vanuit dat bij ons ook wel een aantal grenzen worden overschreden. Maar het gebeurt allemaal vanuit de beste bedoelingen en is misschien ook wel nodig om opnieuw grenzen af te tasten want voor iedereen veranderd er veel wanneer er m'n een eerste (klein)kind komt. Met een positieve en duidelijke communicatie kom je dan het verste lijkt me.

Ik hoop dat je hier wat aan hebt, want het lijkt me best veel stress te geven en dat is jammer in zo'n bijzondere tijd.