Oke dames ik zit met een dilemma, waarover ik graag jullie mening zou willen. Vriend en ik hebben een sterke kinderwens, alleen zijn bang dat we misschien beter zouden kunnen wachten...dat wachten is alleen makkelijker gezegd dan gedaan! Even een schets van onze situatie: Ik werk vanaf september 2015 fulltime bij een detacheerder in de sociale zekerheid sector. Ik heb nu nog een jaarcontract, maar ga per september over op een vast contract. Als het goed is tenminste. Vanaf begin april ben ik via die detacheerder aan de slag gegaan op een project voor een onbepaalde duur( bij goed functioneren). Ik ben in deze opdracht gekomen door een enorme gunfactor, en daar ben ik ook heel blij mee. Nu heb ik na een weekend vol wikken en wegen vanochtend de huisarts geveld. Morgenvroeg gaat mijn spiraaltje eruit.. Alleen nu slaat de angst toe. Wat zullen ze op mijn werk zeggen? En in mijn omgeving? Wellicht zouden andere mensen een jaar wachten slimmer vinden, maar dat kunnen we gewoon niet meer. Ik ben overigens jong, 26. Mijn vriend werkt fulltime als docent, maar zonder vast contract. Wat zouden jullie doen als je mij was?
Wanneer is het wel het juiste moment? Al heb je een goede baan met vast contract kan het bedrijf failliet gaan en is je baan ook weg. Je weet ook nooit wanneer je zwanger raakt kan zo een tijdje duren gezien je een spiraal hebt gehad. Ik zou er voor gaan als jullie wens zo groot is zekerheid heb je nooit, zo kun je altijd wel denken wat als?! Over wat anderen denken zou ik mij al helemaal geen zorgen maken, is toch jullie keuze succes met de beslissing.
ik zeg het moment is juist als jullie liefde te groot wordt voor zijn 2en hihihihi en de rest heb je geen controle op... als je weet wat je kan en je zeker genoeg bent van je eigen vakkundigheid zou ik me geen zorgen maken qua werk of werk vinden evt. daarna, mocht het fout gaan. Als ik terugkijk heeft nooit een baan of wat voor situatie dan ook me dwars gelegen... alleen was mijn relatie niet stabiel.. en nu kan ik echt zeggen, dan is het dus niet het juiste moment eigenlijk.. maar ook dat komt goed, want ik ben moeder en zorg hoe dan ook voor mijn kids Its a luffff thing hihihi
Mijn beste vriendin zei altijd tegen me: 'Als je zit te wachten op het goede moment, kun je beter stoppen met wachten. Er is namelijk altijd wel "iets" waardoor je gaat twijfelen' Ik denk dat het toch met angst voor het onbekende te maken heeft. Mijn man en ik (27 en 30 jaar) zijn ook sinds afgelopen december aan het warmlopen omdat we gezinsuitbreiding willen. Ons grootste excuus was: 'Kan het financieel gezien wel?' Ook daar had mijn beste vriendin een goed antwoord op: 'Financieel gezien komt het nooit uit, het kost nou eenmaal wat om een kindje op te voeden. Maaaaar je kunt het zo duur of goedkoop maken als je zelf wilt. Ga je voor huismerken of A-merken, borstvoeding of flesvoeding? etc' Misschien heb je er wat aan
al het bovenstaande. Je kunt altijd wel een reden vinden om te wachten.... Wij wilden in eerste instantie wachten tot vriend hier werk had gevonden. Dat duurt nu al 5 jaar..... ben inmiddels zwanger van de 2 van vriend en mij samen en het loopt allemaal prima ook met vriend die nog steeds over ver werkt
Volgens mij komt het perfecte moment nooit. Mijn beste vriendin zit in de schuldhulpverlening en werd ongepland zwanger, die redden het. Andere vriendin werd ongepland zwanger, relatie ging stuk en heeft het ook gered. Wij zijn al 2 jaar bezig met het krijgen van een kindje. Tot vorig jaar gewerkt, baan kwijt geraakt en besloten om toch verder te gaan. Jaar later staan we nog steeds met lege handen en is het emotioneel gezien erg zwaar. Maar toch willen we doorgaan. Het is niet te plannen en misschien zijn we nog 2 jaar bezig.
Ach meid, lekker die spiraal er uit en genieten. Mocht je echt binnen 1x zwanger zijn zie je dat dan wel weer. Het is nooit het goede moment voor een kleintje, want er kn altijd van alles gebeuren. En wie weet heb je al wel je vaste contract tegen de tijd dat je zwanger bent. Heel veel plezier en ik hoop dat je snel zwanger mag zijn van een gezond kindje. Daarnaast zegt leeftijd zo weinig En ik vind 26 niet extreem jong voor een kindje
Het klopt dat het nooit het juiste moment is, maar in jouw geval zou je ook eerst nog veilig kunnen vrijen en kijken hoe je cyclus is, en dan vanaf juli/augustus gaan proberen zwanger te raken. Dat is nog maar 3 maanden wachten en als je dan meteen zwanger bent, ben je ongeveer 10 weken zwanger als je een vast contract krijgt. Maar goed, wat ik zou doen, ik zou denk ik geen geduld hebben . Toch lijkt bovenstaande me theoretisch het beste
Dankjewel dames voor jullie ideeën! En Snoopy...wachten tot juli was inderdaad ook ons idee. Maar de uitvoering is haast onmogelijk haha! We willen zo graag, ik ga gewoon met vertrouwen morgen het spiraaltje eruit laten halen, en dan zien we wel!😊
Alles is al gezegd denk ik, er is altijd wel een reden te bedenken waarom het verstandig is nog even te wachten, dus mijn advies zou zijn volg je gevoel Als je een huis hebt, gezond bent, je relatie goed zit wat staat je dan in de weg?
Het goede moment is nooit. Wij hadden goede timing dachten we, maar ik was net zwanger en de crisis brak uit. Geen inkomen meer, geen hypotheek meer etc.. En het kwam allemaal goed. En zo rot tijdstip als wij hadden kan bijna niet
Zoals mijn vriendin destijds tegen mijn twijfelende man zei: als we allemaal ons gezonde verstand gebruiken komen er wel erg weinig kinderen op deze wereld.
Herkenbaar verhaal. Maar ik denk dat er zo altijd wel iets is om er niet aan te beginnen. Als jullie het graag willen waarom zou je wachten? Je weet ook niet hoe het gaat lopen, of je snel zwanger bent etc. Natuurlijk is het goed dat je over zulke dingen nadenk. Je wilt het beste voor je kind. Maar ik zou er niet meer te veel over twijfelen en gewoon doen wat jullie graag willen
Zoals al meerdere malen gezegd is: het perfecte moment komt toch nooit, dus waarom wachten? Wij hebben ook lang getwijfeld, vriendinnetje van mij heeft me ook laten inzien dat het wachten op het perfecte moment alleen maar uitstel is, er is altijd wel iets wat je zou kunnen gebruiken als excuus om het niet te doen. Conclusie: Go for it!!
Helemaal eens met de rest. Hier op een 'slecht' tijdstip zwanger geraakt. We wilden het wel graag, maar het was net in de periode dat ik mijn baan verloor en we nog wat andere tegenslagen kregen Toch heel blij mee en we hebben het prima gered uiteindelijk. Vriendin van me hebben ook lang gewacht op het 'juiste' moment. Die kwam maar niet want er gebeurde zoveel in de tussentijd... en gaan voor een kindje werd maar steeds vooruit geschoven. Een paar maanden geleden hebben ook zij besloten er gewoon voor te gaan. Helaas nog zonder succes maar het kan natuurlijk altijd wat langer duren. Kortom... ga er gewoon voor en je ziet het wel.
Wanneer is wel het goede moment? Ik was ook altijd aan het wachten op het goede moment. Mijn man wilde al wel maar ik had steeds wel iets als excuus. Eerst een vaste baan, dan een koophuis... ik wilde een goede basis. Toen dat alles er was zou ik mijn vaste baan weer kwijtraken vanwege krimp in het onderwijs. Dat was het moment waar een collega tegen mij zei dat er nooit een goed moment zou zijn. Dat zette mij aan het denken en wij hebben toen de knoop doorgehakt. Situatie: man tijdelijk contract en ik zou mijn baan verliezen. Uiteindelijk kon ik mijn baan toch behouden, ben ik nu 30 maar helaas ook al lang bezig om zwanger te raken... als ik dit had geweten was ik al veel eerder begonnen. Je hebt het dus ook niet altijd zelf in de hand...
Het goede moment komt nooit, dat is wat mijn psycholoog mij zei toen ik op mijn 32e toch besloot kinderen te willen (moeilijk verhaal). Ik zat op dat moment net in het tweede jaar van mijn 3 jarige opleiding. Er toch voor gegaan. Nu superblij met een geweldig zoontje en in normaal tempo met wat hulp van mijn collega's en leraren gewoon mijn opleiding af kunnen ronden. Op dit moment zwanger van de tweede. Mijn man zit op zijn werk in een dikke reorganisatie doordat de baas de boel verkocht heeft, ik ben van werk gewisseld en heb maar een jaar contract. So what... Gewoon er voor gaan en lekker genieten.
Dankjewel voor jullie lieve positieve reacties dames! Alleen nu was ik vandaag bij de huisarts, en kon ze de draadjes van de spiraal niet vinden😓 Nu moet ik een afspraak maken met de gynaecoloog om de spiraal eruit te laten halen... Hopelijk zal dit zonder pijn verlopen. Het plaatsen was namelijk al zó'n tegenvaller, daar heb ik nu echt geen zin in. Wordt vervolgd....