Nee en ja Sowieso gaan mijn nekharen snel overeind staan van hiërarchie, ik denk dat ik daar maar eens wat mee ga doen. En ik merk dat ik op de avond voordat ik weer naar mijn werk ga, bij alles wat ik doe, nadenk. Bang om ziek te worden. En dat geeft stress en stress is niet goed voor de weerstand.... Wat ik eerder al aangaf, niemand vraagt om ziektes, zeer, slechte weerstand. Ik en TS ook niet. Ik vraag niet om endometriose waarbij ik meer dagen wel pijn heb dan niet, TS vraagt niet om prikkelbare darmen en nu zo ziek. Daarbij, met kinderen om je heen ontkom je niet aan bacteriën en virussen. Ik heb een dochter, veel vriendinnetjes van haar over de vloer én ik werk met kinderen. Verder heeft het gesprek mij wel aan het denken gezet, wil ik werken voor een bedrijf wat zo met mensen omgaat terwijl we zelf met mensen werken. Maar ook kijk ik kritisch naar mezelf, doe ik genoeg om fit te zijn en blijven.
Bij ons werkt het ook zo. Een gesprek is echt meer om te pijlen hoe het met je gaat en of er wat aan gedaan kan worden. Wij hebben 2 collega's die 75% van de tijd dat ze aanwezig zijn zich niet goed voelen en dat constant uitten. Wat ook weer op de stemming van anderen werkt. En daarnaast zijn zij het afgelopen jaar al meer dan 8 x ziek geweest. En dat kan gewoon niet. Je kan dan niet op ze bouwen. We kunnen er bijna niet meer vanuit gaan dat ze komen werken. Dus daar worden speciale regelingen mee getroffen.
Ik snap het. Wat vervelend zeg.. Wat moet het vervelend zijn om elke avond voor je naar het werk gaat je zo te voelen...
Ja ervaring mee. Ze gaan vragen waarom je zo vaak ziek bent geweest en of je wel gezond leeft, geen vreemde dingen doet waardoor je ziek wordt. Ook verzoeken ze je er alles aan te doen om zo'n melding in de toekomst te voorkomen... zo'n standaard blabla gesprek. Tip : ga er nuchter en open in, voel je niet aangevallen.
Nee ik ga me er verder ook niet te druk meer om maken. Het is wat het is.. Kan er verder ook niks meer aan doen...