Help! Bang voor de bevalling

Heb je geen cursus of iets gedaan? Je weeen kunnen weg puffen is toch echt wel van essentieel belang.
Ga lekker douchen of in bad (als je vliezen nog niet zijn gebroken).
Zet een muziekje op en probeer te ontspannen.
Als jij gespannen bent en het niet zo goed los kan laten tijdens de bevalling zal de bevalling zelf ook niet zo snel vlotten.
Hoe meer relaxt jij bent hoe sneller de ontsluiting zal vorderen. Laat het allemaal op je af komen. Straks heb je een mooi kindje....

Succes

 

Ik heb ook een erg lage pijn grens, ik heb vier bevallingen gehad

Ik wil je zeggen dat ik op de eerste drie echt heel positief op terug kijk het deed pijn ! Maar daar had ik een ruggen prik voor, het persen was geweldig, ja klinkt stom maar het persen was zoveel fijner dan die weeen, en dat je daarna je kindje eruit voelt komen en je kindje nat en naakt op je lichaam krijgt het is een wonder een geweldig magisch gevoel dat gevoel van dat moment is echt wauw !

De vierde eigenlijk net zo hoor die was ook geweldig alleen daarna heeft hij 4 weken ziekenhuis moeten doen en dat was wat minder.


Maar echt het komt goed ! Probeer rustig te blijven adem
In adem uit, Go with the flow en schroom niet met die ruggenprik als je je daar beter bij voelt !!

 

Probeer je goed te ontspannen! Wie weet bestaat er nog wel een online cursus.
Ik heb een kleine zwangerschapscursus gehad van een uurtje.
Wel veel aan gehad. Kon goed mijn weeën opvangen.
Mede door veel steun van mijn man. Anders had ik het nooit gered met die beenweeën.
Kijk wat voor jou prettig is! Misschien vind je rustige muziek wel fijn. Of wil je helemaal alleen zijn.

Hoezo mag je pas na 2u bellen? En als je ze om de 5min hebt?
Hier bleven de weeën maar onregelmatig komen. Deden ook niet echt pijn. Op een gegeven moment toch maar vk gebeld. & had toch wel al 4cm. De weeën zijn bij mij daarna ook niet regelmatiger gekomen. Ben op gegeven moment ook niet meer gaan timen hoor. ene keer zat er maar 2min tussen andere keer 5min.

Douchen: heb ik niet gedaan. Had ik geen behoefte aan.
Ik heb eigenlijk bijna de gehele bevalling op de bank gelegen.
eerst verplicht 2u door het huis gelopen. Om een vochtblaas te creëren. Vliezen zaten nl. strak op het hoofdje.

In het ziekenhuis hebben ze soms de neiging om te snel acties te gaan ondernemen. Maar luister naar je lichaam!
Bij mij zouden ze de vliezen gaan breken om een uurtje of 3. Maar ik kon de weeën goed opvangen en ontsluiting kwam ook wel aardig op gang. Toen gewacht tot 7u. Toen had ik 8cm maar toch wilde ik geen vliezen breken. Bang voor een weeën storm.
Nog steeds geen spijt van gehad.
Om 8u vliezen laten prikken. Maar bleek toen al 3kwartier lang volledige ontsluiting gehad te hebben. (had geen erge persweeën)

 

Warmte werkt ontspannend dus zal de pijn moeten verlichten.
Het is voor iedereen persoonlijk en elke ervaring is anders.

Google nog even over je ademhaling bij de bevalling! Even last minute inlezen is wel echt aan te raden.

Mijn bevalling was echt hels maar achteraf gezien zou ik het zo weer over doen.
Dat zei ik meteen een paar uur later al... Je bent het echt zo vergeten zodra je je kleintje in je armen hebt.
Er is een goed medisch team om je bij te staan en pijnstilling bij de hand.

 

Je mag in een pb je email adres wel eventjes sturen.
De stuur ik je alle gegevens naar je die ik heb gekregen met de cursus. Als je daar behoefte aan hebt natuurlijk.

Probeer goed op je ademhaling te letten tijdens de bevalling.
Door je neus in en mond uit!
Kan helpen om dat nu af en toe te oefenen.

 

Hier was ik bij de eerste ook echt enorm bang. Maar toen de weeën eenmaal begonnen was die angst eigenlijk compleet weg, kreeg echt een oer drang niet normaal. Was helemaal niet meer met die angst bezig. Dit terwijl ik echt de laatste weken zelfs vaak heb zitten huilen dat ik niet durfde. Ik kon en wilden absoluut niet bevallen.

Ik heb een hele zware bevalling gehad maar zou het echt zo overdoen (en met een beetje geluk is het hier ook bijna zover haha). En achteraf vond ik het zo magisch je heb daarna gewoon een kindje. En zelf heb ik mijn kindje na de bevalling niet eens bij mij gehad , moet je nagaan hoe je je voelt als je wel je kindje op je borst heb liggen.

Probeer je er niet zo druk om te maken , je lichaam weet echt wat je moet doen echt!

Succes !!

 

Hoi Lizzy,

Ik kan me alleen maar aansluiten bij al het voorgaande.

Maar misschien kun je me zeggen waarvoor je precies bang bent. De pijn? Dat het mis gaat? Dat je het niet kunt? Of misschien wel het nieuwe leven en de verantwoordelijkheid die daarna komt?

Wat het ook is, miljoenen vrouwen hebben het voor jou ook gedaan en klaargespeeld. Dat klinkt cliché maar is het is wel een feit. Je lijf is gebouwd om een kind te kunnen verwekken en het gaat straks automatisch in de modus om het kindje geboren te laten worden. Er zijn wat tips en trucs die je kunnen helpen, maar mijn bevalling ging zo vlug met constant weeënstorm dat douchen, badderen, fatsoenlijk ademen, op een bal zitten, massage en weet ik het wat allemaal voor mij niet nodig was. Wel kreeg ik pijnstilling via infuus (en ik zag op voorhand op tegen infuus maar op dat moment kon het me geen donder schelen). Weeën zijn heftig, maar wel te doen. Iedereen in het ziekenhuis let goed op je. Weeën worden gemonitord, de hartslag van de baby ook. Ik zou mijn bevalling echt zo over doen. Want, dát is de onmoeting met je kindje waar je zo lang op gewacht hebt!

 

Misschien kun je wat bevallingsverhalen doorlezen, en op youtube bevallingsfilmpjes kijken. Dan krijg je een beetje een beeld van hoe het kan gaan. Ademhalingsoefeningen zijn wel echt een must, die geven een houvast voor als je het even niet meer weet. Als je in paniek raakt, focus dan op je ademhaling. Rustig en krachtig blijven doorademen.
Ik vond het boek 'veilig bevallen' ook fijn ter voorbereiding.

 

Op papier heb ik best een heftige bevalling gehad. Eerst een weeënstorm en vervolgens een persfase die niet opschoot. M'n zoontje kreeg het moeilijk dus toen forse knip en pomp.

MAAR!

Ik heb het niet als zwaar ervaren! Je lichaam is hier voor gemaakt en neemt het over! Ook ik had geen cursus gedaan, mijn verloskundige zei dat ze me binnen 3 seconden kon leren hoe ik moest puffen en dat je dat zelf ook heel goed aanvoelt. Dit klopt ook echt!! Ik ben nu hoogzwanger van m'n tweede kindje en kijk echt uit naar de bevalling. Ja het doet pijn en overvalt je, maar als jeje lichaam haar werk laat doen is het echt zo weer voorbij! En dan ben je mama!! Zoals hierboven ook al gezegd; geef je eraan over en dan gaat het sneller (adrenaline werkt oxytocine tegen, dat laatste hormoon heb je nodig voor een vlotte bevalling dus is biologisch ook echt zo!)

Wbt bellen, overleg nogmaals met je verloskundige hierover. Maak duidelijk dat jij echt veel minder stress (adrenaline dus) hebt als je mag bellen wanneer je het niet vertrouwt.

Heel veel succes! Geef je over en het komt echt goed!

 

Oef, wat vervelend dat je zo'n angst hebt voor de bevalling. Dat van je kennis is natuurlijk ook heel erg maar je zegt zelf al dat je niet precies weet wat daar de oorzaak van was. Bedenk dat in dat soort gevallen het meestal een combinatie van factoren is waarom het zo mis gaat, zeer uitzonderlijk in NL hoor. Bij de meeste vrouwen gaat alles goed. Als de verloskundige zegt dat zowel jij als de baby het prima doen dan mag je er best op vertrouwen dat het laatste stukje ook goed gaat. Vrouwen zijn gemaakt om te bevallen.

Ik weet dat het lastig is maar probeer je angst los te laten, het komt zoals het komt. Niemand van ons wist van te voren hoe weeën zouden voelen, hoe lang het zou duren, hoe het zou verlopen. Ik was zelf niet echt bang voor de bevalling (ben daar erg nuchter in, kom maar op met die weeën), vond meer het grote onbekende moeilijk.
Bedenk dat bevallingen meestal rustig beginnen. Het bouwt zich op. Je zal niet het ene moment rustig tv zitten kijken en het volgende moment ineens heel erg weeën hebben.
Mijn tip is: accepteer de pijn. Deze pijn is een goede pijn. Je hebt het nodig om je kindje op de wereld te zetten, elke wee brengt je dichter naar de geboorte toe. Adem jezelf er doorheen en rust tussen de weeën door goed uit. Ik dacht tijdens een wee vaak: ja laat maar komen, kom maar (puffpuffpuff). Toen de bevalling eenmaal op gang was, was ik gek genoeg ook helemaal niet angstig of bang meer, ik was immers al bezig.

Veilig bevallen (van Beatrijs Smulders) vond ik ook een fijn boek, heeft mij heel erg geholpen om niet angstig de bevalling in te gaan. Als ik jou was zou ik hem vanavond nog bestellen.
Succes met de laatste loodjes, je kan het!

 

Bij mijn verloskundige is het mogelijk om een geboortetens te lenen. Misschien is dat ook wat voor jou.
Bij mijn jongste kreeg ik een flinke weeënstorm waar ik van in paniek raakte. Ik heb nu de Tens klaarliggen om deze paniek te voorkomen. Ik hoop dat het net de scherpe randjes eraf haalt of dat ik afgeleid ben door de knopjes 😊
Al is het maar voor onderweg naar het ziekenhuis voordat ik een ruggenprik krijg.

 

Als je zo'n ervaring hebt in je omgeving is het natuurlijk extra moeilijk om er ontspannen in te gaan. De kans erop is heel klein, maar jij weet dat die kans wel bestaat, dat is heel zwaar. Heb je dit al overlegd met je vk? Ik denk dat het heel belangrijk is dat zij dat weten. Daar kunnen zij dan ook rekening mee houden.

 

Mij is destijds verteld dat wanneer je denkt dat het echt niet meer gaat dan is je kindje er ook bijna!
Bij beide kindjes klopte het tegen de tijd dat ik dacht het lukt niet meer toen waren ze er ook zo!
En wat hierboven al is genoemd pijn hoort erbij bij de 1 meer dan de ander.
Wel is het zo hoe ontspannener jezelf bent hoe makkelijker de bevalling verloopt. Ook gebruik je dan je energie voor de bevalling en gaat het niet ten koste aan de stress.
Wanneer het zover is zolang mogelijk relaxed proberen te blijven. lezen,tv, muziekje, bad/douche.
En idd een gesprekje met je verloskundige vooraf zou je ook geruststellen!

 

Je kunt nog snel het boek Duik in je weeën bij bol.com ofzo bestellen. Daar staan veel voorbereidende oefeningen in, die heb ik ook niet gedaan, maar er wordt ook uitgelegd wat je met je spieren moet doen tijdens de bevalling.
Overigens begrijp ik je angst. Ik heb precies hetzelfde en moet van een tweede bevallen. Ik zie het gewoon als een noodzakelijk kwaad... maar als het goed is wel voor een goed doel...