Ik besef me heel goed dat iedereen zijn kind geniaal vindt en de liefste en de leukste, maar ik vraag me dit toch af: wat zijn de tekenen van hoogbegaafdheid bij een peutertje? Ik heb namelijk toch echt het idee dat ons zoontje heel erg slim is voor zijn leeftijd Een paar voorbeelden: - Een liedje dat ik 3 keer heb gezongen en wat hij dan gewoon grotendeels al zelf zingt (een dag later, dus ook nog eens een hele dag onthouden, en het was geen kort liedje, maar een liedje van zo'n 6 lange zinnen) - Kent alle kleuren al, ook kleuren als oranje en paars, zwart, grijs, wit, dus niet alleen de primaire kleuren - Weet wat links en rechts is - Onthoudt dingen heel lang. Heeft het bijvoorbeeld nu nog over sinterklaas die bij het werk langskwam als we even bij kantoor langsgaan - Een paar weken geleden had ik last van mijn rug, vandaag waren we voor mijn zoontje bij de dokter en dat zegt ie dus doodleuk 'dokter ook naar mama kijken, mama heeft pijn in rug' - Hij begint al interesse te tonen in dingen als schaduw en hoe dat dan werkt - Spreekt soms zinnen uit van meer dan 10 woorden ik vind dat allemaal best wel veel voor een 2,5 jarige. En nee, ik wil niet zo'n moeder zijn die direct denkt dat haar kindje hoogbegaafd is en daar enorm over opschept, maar aan de andere kant wil ik het wel weten ALS het zo is, zodat ik hier rekening mee kan houden qua school uitzoeken. Dus ik vraag me af of mensen dit herkennen? Of ben ik toch gewoon een over-enthousiaste en trotse moeder?
Je kunt nooit TE enthousiast zijn toch Maar officieel spreken ze hooguit van een ontwikkelingsvoorsprong op die leeftijd. De tijd zal het leren..
Ja, dat inderdaad. En hier juist een kindje dat niks van dat alles deed, maar nu wordt er wel hoogbegaafdheid vermoed. Je zult het wel zien uiteindelijk. Het hoeft niks te zeggen, maar kan wel.
2,5 is erg jong, bij mijn broer is het getest rond de 7 jaar, ik was toen 4 jaar maar bij mij is t nooit "officieel" vastgesteld. Wat bij ons vooral kenmerkend was dat wij erg ongelukkig waren voornamelijk op school vanwege verveling. Alles was te saai en te makkelijk en we vonden weinig aansluiting met leeftijdsgenoten. Ik sloeg een klas over, mijn broer sloeg 1,5 klas over en toen ging het iets beter, ook zijn we naar een ander soort onderwijs gegaan (montessori en dalton). Vooral ik werd altijd gezien als lastig, op school zat ik meer op de gang dan in de klas. Thuis was ik agressief. Hoogbegaafdheid is zeker niet altijd leuk in ieder geval, ik hoop dat het gewoon een lekker slim vooruitlopend mannetje is Het kennen van een heleboel kleuren, zoals lila en beige, dat hadden wij ook. Net als dat ik bijv heel vroeg kon lezen, toen ik 3 jaar was las ik gemakkelijk boekjes zonder vinger erbij. Ook moeilijke woorden waren later geen probleem. Ook hadden wij interesse in dingen die normaalgesproken nog weinig interesse wekken bij jonge kinderen, denk aan de ruimtevaart. Maargoed dat zal je in de komende jaren wel gaan zien denk ik mocht hij hoogbegaafd zijn. Het verschilt ook echt weer per kind
Bij mijn zoontje zijn vermoedens, de cb arts vielen dingen ook gelijk op dus er komt binnenkort een orthopedagoge op de psz meekijken. Wat bij hem altijd erg opviel, al vanaf mini af aan was t volgende; - was altijd gefrustreerd.. Pas toen hij liep en kon praten was dat over. - keek in de kraamweek al idioot wijs en hield alles al in de gaten - bewust schaterlachen met 5 weken - nog geen 5 maanden oud en al bewust ja knikken en nee schudden op vragen - motorisch zeer snel - sprak net na zijn eerste verjaardag al volledige zinnen Inmiddels is hij bijna 3 en kent hij alle kleuren, kan tellen tot over de 20 (en zegt niet het 'telversje' op zeg maar want hij zegt dan bijv kijk mam daar staan 11 auto's op een rij), praat als een veel ouder kind, legt heel snel verbanden tussen dingen, is bezig met beginnende geletterdheid, kleedt zichzelf al een tijd volledig aan en uit, was een paar dagen na z'n 2e verjaardag overdag zindelijk en niet heel lang daarna ook volledig nachtzindelijk. En dat gaf hij allemaal zelf aan, maakt enorme puzzels, en zo kan ik nog wel even door gaan. Maar wat het meest opvalt is dat hij vragen stelt. Continue. Vragen die andere kinderen van zijn leeftijd niet stellen over onderwerpen waar de gemiddelde peuter nog niet mee bezig is. En het is nooit genoeg.. Altijd doorvragen en dan bedoel ik niet een waarom vraag. Vind sowieso geen aansluiting bij leeftijdsgenoten. Vraagt op de psz aan een ander kindje tijdens t kleien; ben jij een microscoop aan t kleien? Of een telescoop? En dan verantwoordigd zeggen mama dat kindje geeft geen antwoord. Begint daarom met 'klooien' op de psz. Het speelgoed wat daar staat hebben wij al meer dan een jaar niet meer in huis. Dat ze mij aanspraken over een gesprek bij een arts was 2 weken geleden. Hij krijgt nu sinds anderhalve week ander soort werkjes en taakjes en nu gaat t beter. Ik ben absoluut geen poch moeder maar ik heb wel altijd geweten dat er 'iets' met hem is. Maar in hoeverre ben ik dingen gewend of is t aangeleerd dat wist ik niet dus ik dacht er niet zo veel van. Maar na de eerste keer psz zeiden ze al jeetje die is wel wijs he en zelfstandig he. En na krap 3 maanden op de psz kwamen ze met het idee dat het misschien wijs is als er iemand eens mee zou kijken omdat ze niet goed weten hoe ze hem het beste kunnen begeleiden.
Dat van die liedjes herken ik, mijn zoontje hoort 1x iets en zingt t de 2e keer helemaal mee bij wijze van, dit was al vanaf anderhalf. Heeft een mega geheugen, kan nu nog dingen opnoemen die meer dan een jaar terug zijn gebeurd. Links en rechts was ook net na anderhalf dat hij dat wist. En ze spreken inderdaad niet van meer of hoogbegaafdheid op deze leeftijd maar over een ontwikkelingsvoorsprong. Mijn zoontje moest bij de arts opdrachtjes doen voor 3 jaar, 3 en een half, 4 jaar en 4,5 jaar en toen is ze gestopt. Zit je zoontje op de psz? Misschien kan je aan hun eens vragen of er iets opvalt?
Voor zijn leeftijd is hij inderdaad erg slim. Was mijn oudste ook, dat valt me nu vooral op als ik filmpjes terugkijk, net 2 en al hele lange zinnen praten. Toen vond ik dat ze ook al veel kon, als ik nu filmpjes terugkijk ben ik echt heel verbaasd hoe klein/jong ze toen was . Maar goed, ze heeft 2,5 jaar gekleuterd en komt nu lekker mee in groep 4. Mijn jongste was volgens mij helemaal niet zo snel (zei wel haar eigen naam met 14 maanden ), maar zit in groep 2 en leest al op M3/E3 niveau. Maar is volgens mij niet hoogbegaafd, wel wat gevoelig en pikt dingen snel op, onthoudt veel, maar mee niet heb ik het idee. Oftewel, je kan er helemaal niets van zeggen . De voorsprong die hij nu heeft kan hij houden of kan weer verdwijnen.
Deel 2 van mn verhaal verdween geloof ik.. Mijn browser crashte tijdens het posten Belangrijkste is dat je zijn interesses volgt en mee gaat met wat hij graag wil leren. Niet overvoeren met kennis.. Maar wel gewoon mee gaan in wat hij aangeeft. en je vooral niks aantrekken van andermans mening daarover. Mijn dochters favo uitje toen ze een jaar of 4/5 was.. wAs het natuurhistorisch museum. Gewoon lekker doen dan. Ook al vinden anderen dat onzin. (wAnt welk kind van 4 gaat nou vrijwillig naar een museum vol opgezette beesten... Tja de mijne dus) Met 6 jaar stranden we per ongeluk in het mauritshuis.. (tentoonstelling wAs verplaatst maar het museum waar we wel bewust heen gingen) Lekker belangrijk dat een ander schilderijen saai vind... we zijn om 5 uur eruit gezet omdat ze gingen sluiten Lekker doen wat jullie leuk en interessant vinden.. En of hij dan hoogbegaafd is of niet.. Daar leren ze het meeste van. En een bredere basiskennis is goed voor elk kind En tegen de tijd hij naar school gaat.. Zoek een school uit waar ze kunnen omgaan met verschillende niveaus in de klas. Laat je adviseren door de psz.. Hou contact met de juffen. En bovenal: geniet!
@Riverr: op het KDV valt ze ook wel op dat hij met sommige dingen wel heel snel oppakt, en tegelijk zeggen ze ook dat hij heel erg zijn eigen gang gaat, soms niet echt mee lijkt te doen en in zijn eigen wereldje zit. Maar tegelijk merk ik dan weer dat ie dan wel degelijk dingen heeft opgepakt, zoals dat links en rechts....
@bolkje: mja als iemand naast jou gaat zitten breien.. En jij houdt daar niet van. Doe je toch ook niet mee? En op die leeftijd snappen ze nog niet altijd dat ze sociaal wenselijk geacht worden mee te doen.
Herken je voorbeelden wel en op de psz was zoontje ook erg op zichzelf maar hoorde en zag alles om zich heen. Een paar weken geleden tijdens ons eerste 10 minuten gesprek op de kleuterschool zeiden ze ook dat hij erg veel weet voor z'n leeftijd...maar daarentegen is hij geen ster in knippen Ik hou het gewoon op slim
Dat is ook helemaal waar! Helaas brengt mijn man hem vaak en wordt ie meestal opgehaald door opa en oma, dus ik spreek ze vrij weinig. Maar ik weet dat ons zoontje soms erg op zichzelf kan zijn, hij kan zichzelf ook goed alleen vermaken, dus ja... Dat ie niet altijd meedoet verbaast me niks. Zelf zijn we ook niet van die groepsmensen
Hehe wij ook niet. Wij zeggen dus ook altijd; tja.. Ze heeft het niet van vreemd. En met kinderen/mensen die ze wel leuk vind is ze hartstikke gezellig en sociaal en kan ze uren spelen. Dus dat scheelt weer verkeerde conclusies.
Dat is echt wel iets om trots op te zijn. Hoog begaafd weet ik niet want daar weet ik te weinig van. Maar alles wat je opnoemt doet mijn dochter ook en zoals ik ook al hier tussen de reactie zag staan, op het cb noemen ze het een ontwikkelingsvoorsprong. Wel merk ik dat ze heel gevoelig is voor emoties. Ze weet heel goed wat boos, lief, verdrietig, verbaasd is. Ze kijkt graag masha en de beer, daarin is masha verdrietig omdat ze haar verjaardag vergeten zijn, haar jurk vies wordt en haar ballon wegvliegt. Dat komt ze me dus echt half huilend vertellen en dat ze het zo erg voor masha vind. Ook harde geluiden werken nu enorm op haar zenuwen. Ze worden heel bewust van alles om zich heen en dat is toch veel om te verwerken voor zo'n kleintje. Verder lekker stimuleren en vooral heel trots en enthousiast zijn
Leuk onderwerp! Ik vind je zoon erg slim Bolkje. Geen idee of hij hoogbegaafd is, maar duidelijk is hij snel met dingen. Mijn broer en vader zijn hoogbegaafd. Bij hem heeft het sociale isolatie. Ze zijn beiden heel eenzaam en voelen zich bijna altijd onbegrepen. Ik baal er dus van als iemand het over onze zoon heeft en zegt dat hij zo slim is Maar pas hadden we een gezellige middag met de dames van de pufclub van mn zoontje en toen vielen de verschillen me heel erg op. Hij moet nog twee worden en ik kan echte gesprekken met hem voeren. Hij zegt zinnen van rond de tien woorden. Gebruikt woorden als: appelboom (ipv boom), kliko wagen (ipv auto/wagen), prullenbak, pijnboompitten enz. Ook onthoud hij wat waar is. Ik ben eens bij een vriendin geweest en toen we twee maanden later in diezelfde buurt reden zei hij: Hee,.... (naam vriendin) Links en rechts weet hij ook al en de meeste kleuren. Ik hoop dat hij hbo niveau heeft en vooral veel vrienden. Ik hoop heel erg dat hij niet hoogbegaafd is!
Ik vond mijn zoontje ook altijd bijzonder slim.. volzinnen met 1, kende alle kleuren toen hij net 2 was, tot 100 tellen en woordjes lezen toen hij 4 werd.. Maar nu op school zijn er eigenlijk veel meer kindjes in zijn klas die zo zijn en zelfs nog slimmer! En mijn zoontje wil nu eigenlijk alleen nog maar voetballen en star wars films kijken ipv naar het museum... dus de lijn zet niet door zeg maar Ik weet dus eigenljk niet meer hoe bijzonder dat nu eigenlijk is. het kan alle kanten op. Belangrijk vind ik is dat je de interesse van het kind volgt en de motivatie ook vanuit het kind komt. Urenlang vervelen tijdens klassikale lessen is niks, maar iedere keer uit de klas geplukt worden voor extra lessen in Spaans of programmeren terwijl je liever wou gaan voetballen met je vrienden is ook niks.
Ik heb er geen ervaring mee hoe je het bij kleintjes zou kunnen zien. Dan zou ik mn moeder even aan dr haren moeten trekken. Wat wel gelijk opvalt: dyslectie gaat vaak hand in hand met hb. En aangezien je kleine het verschil tussen links en rechts weet is de kans daarop vrij klein. Verder als je twijfelt is het goed om uit te zoeken hoe je dat dan moet begeleiden. Zorgen voor de juiste soort onderwijs, evt het sociale gedrag extra in de gaten houden, opletten dat de dingen die niet interessant gevonden worden niet overgeslagen worden, leren omgaan met frustratie als hij niet begrepen word en misschien ook zorgen dat de kleine niet weet dat ie voorop loopt. Ik was een jaar of 5 a 6 toen het vastgesteld werd. Maar zoals Veera al zegt het is niet alleen een blessing.
Heel herkenbaar. Dat hoop ik ook voor mijn oudste. Laat hem maar gewoon zijn. Ik heb gezien wat hoogbegaafdheid kan doen (man en zusje) en nee, voor mijn kids liever niet. Gewoon slim is meer dan prima.
De dingen die je noemt doet mijn dochter ook. Als mama ben ik daar heeeeeel trots op, als ze mij heel wijs komt uitleggen met volledige zinnen die in mijn oren te ingewikkeld zijn voor zo'n kleintje dat dit rietje lichtblauw is en dat kleurpotloodje donkerblauw sta ik er wel even van te kijken. Ik hoor ook wel eens dat ze erg voorloopt op andere kindjes maar zelf heb ik daar weinig zicht op, je moet maar net vergelijkingsmateriaal hebben zeg maar, maar ik denk niet dat je een kindje nu al als hoogbegaafd kunt bestempelen. Het is volgens mij ook echt een kwestie van interesses en persoonlijkheid. Mijn dochter kent al die kleuren al heel lang, tekent gezichtjes met oogjes, oren, mond, neus en haren en bloemetjes. Gewoon omdat ze kleuren zo leuk vindt en dat al doet zolang ze in staat is een potlood vast te houden. Een ander kind vindt kleuren misschien helemaal niet leuk en leert die dingen dus ook minder snel. Lekker trots zijn als mama en als het zover komt dat het heel erg op begint te vallen dat je kind voorloopt dan kun je daar dan altijd nog iets mee.
Ik herken ook veel bij mijn zoontje...hij wordt trouwens doorgaans ouder geschat..vanwege zijn gedrag