Hoi lieve mensen. Ik ben een flinke tijd "weg" geweest van het forum. Dit alles omdat het ons maar niet lukte en de frustratie best hoog werd. Ik als nuchter persoon, weet zelf dat ik dan toch even afstand moet gaan nemen. Inmiddels gaan we ziekenhuis in en uit. Vele onderzoeken verder en er vinden er nog wat plaats. 25 April hebben we onze 4e afspraak waar het vooral om vriendlief draait. Krijgen we de uitslag van een uitgebreider semenonderzoek uitgevoerd door Radboud Nijmegen, uitlas van zijn bloedonderzoek en krijgt vriendlief een lichamelijk onderzoek. Wat hij we van dat laatste moeten verwachten? Geen idee. Iemand? Anyway. Ons formulier voor uitgebreider semenanalyse in Radboud Nijmegen betrof de vraag; Geschikt voor ICSI? Dus we hopen 25 April groen licht te krijgen voor ICSI. Om mij heen verbaas ik me enorm hoeveel mensen er zwanger raken... de één nog sneller als een ander. En toch vaak de vraag; Goh, jullie nog steeds geen kind. Wat een rot vraag! Als ik ze uit de muur kon trekken stond ik voor aan! Maar helaas. Emotioneel gaat het tot nu toe, best redelijk. Wel frustratie en ongeduld. Maar ergens toch ook rustig en optimistisch. Met vriendlief hier over praten gaat ook steeds beter. Hij is nu denk ik ook over zijn boosheid op zichzelf heen.. Ik hoop overigens wel dat ik nog voor de zomervakantie kan starten. Heeft het bij jullie lang geduurd? Ik weet dat dit niks wil zeggen over en voor ons. Maar toch, lees toch wel graag. Bedankt dat jullie meelezen, moest echt even van me af schrijven.
Hey Hey, Pfff wat kan het allemaal frustrerend werken he. Het lange wachten, de eeuwig durende onderzoeken en indd al die mensen om je heen die maar zwanger lijken te worden door wijzen naar de baarmoeder. Ik ken het probleem, wij proberen al ruim 2 jaar zwanger te worden en vlak voor de kerst kwamen zowel mijn broertje met zijn vriendin als mijn zusje thuis met het nieuws dat ze zwanger waren, en het ergste van alles: Ongepland!!!! Nou dan vreet je je schoen op hoor. Dat lichamelijk onderzoek bij je vriend stelt geloof ik niet zo veel voor. het is volgens mijn man alleen even voelen aan de testikels of er geen rare bultjes zitten ofzo. Ik hoop voor jullie dat jullie snel mogen beginnen want ik weet hoe vervelend het wachten is. Wij zitten in middels na onze tp op de 3de wachtdag dus nog 10 dagen en dan hopen op een positieve test. Het klinkt cliche maar weet dat het lange wachten beloond word. groetjes ineke
hoihoi, wij lopen vanaf dec 2015 in het zkhs. ml heeft 3 weken geleden het lichaamlijk onderzoek gehad en ze idd de testikels en penis bekijken/voelen/kneden en er word een echo van de testikels gemaakt met zn dopthome (of hoe je dat schrijft) wij doen dus ook aan ivf-icsi omdat het aan ml ligt. hij was daar ook erg gefrustreerd over maar weten dat ze ons kunnen helpen. 8 mei begin ik met de eerste spuiten decepeptyl. dus kan je niet vertellen of het lang duurt ik hoop zelf natuurlijk dat het de eerse ronde raak is. ook ik vind het erg vervelend om zoveel mensen om me heen zwanger te zien, of te horen dat ze zwanger zijn. en dan al die maxicosi's die overal ziet!! ik gun het iedereen maar inderdaad wanneer ze dan vragen wanneer wij er is aan gaan beginnen nou dan moet ik mijn handen toch echt in mijn broekzak stoppen voordat ik ze aanvlieg. :x en dan ben ik nog niet eens begonnen met die hormoon spuiten
Tis hier slechter dan verwacht. Na het 4e Onderzoek brengt ze in twijfel of icsi wel mogelijk is. Ze sprak zelfs al over mesa of pesa. Vl z'n zaad balletjes zijn aan de te kleine kant. Vermoedelijk heeft het jaren omhoog zitten van z'n balletjes toch enorm veel schade aangericht. We zijn er kapot van. Hoe ver willen we gaan... en vooral, wat kunnen we aan.
Spannend zeg, wat heb jij voor kwaaltjes ibla? Heftig om te horen dat ze twijfelen voor icsi, hebben ze iets gezegd over hoeveelheden levende zaadcellen? Geef de moed niet op er is gelukkig veel mogelijk. Heel veel sterkte, wij zitten nu in de ww na icsi. Ook mijn man is verminderd vruchtbaar.