Hoi dames! Het is vroeg, maar over 2 weken moet ik weer op controle bij de gynaecoloog. Ze wil het dan al over de bevalling gaan hebben omdat ik daar een klein beetje eigen keuze in heb. Mits de zwangerschap goed gaat. 5 jaar terug heb ik in mijn zwangerschap een tia gehad, 6 mnd naar bevalling een herseninfarct en paar weken terug ben ik weer met uitval verschijnselen opgenomen maar er konden toen geen scan etc gedaan worden ivm zwangerschap. Ik mag (tot nu toe) aangeven wat ik liever wil. (Naar infarct ook veel angst en paniek klachten gehad) voor vriend is het heel duidelijk; keizersnede. Hij is bang dat weer die druk op mijn hoofd met persen voor iets eng zorgt. Maar ik zie alleen maar nadelen van keizersnede; 6 wkn niks doen, niet eerste badje, flessen etc. Baby niet kunnen optillen, katheter, ruggenprik etc. Bij E. Ben ik in 2.5 uur bevallen. Een super bevalling Nu zou ik graag ervaringen willen lezen van dames die het Alle 2 gehad hebben of ervaring van keizersnede. Ik weer dat het bij iedereen anders is. Maar zoals ik al zei denk ik nu alleen maar aan de slechte dingen. Liefs x Ps. Mocht er nog iets gebeuren gaat de gyn. In overleg met neuroloog en heb ik waarschijnlijk geen keuze. Hangt ook af van mijn controle afspraak bij de neuroloog over paar weken.
Informeer eens naar Hypnobirthing! Dan probeer je juist helemaal niet met veel druk te persen, en vooral houdingen te gebruiken. Ik ben ook hb docent dus doe me gerust een pb Zeker voor je angst is dit een fijne cursus..
Ik heb een keizersnede gehad en het is me reuze mee gevallen. Je mag idd 6 weken niet zwaar tillen, maar je baby tillen mag wel. Als jij je goed voelt mag je ook gewoon het eerste badje doen. Flessen geven mag ook gewoon. De ruggeprik heb ik niks van gemerkt, maar ik had een spoedks en de prik werd tijdens een wee gezet. En dan gaat de katheter erin, waar ik ook niks van heb gemerkt. Katheter ging er de volgende morgen al weer uit. Ik hoop dat ik nu natuurlijk kan bevallen (heb wel de keuze gehad voor een geplande ks). Gewoon omdat het herstel daarna meestal sneller gaat en ik nog een dreumes heb die ik moet tillen en dat mag dan niet.
Ik heb een spoed-ks gehad. Ik heb inderdaad de eerste luiers niet kunnen verschonen maar het eerste badje thuis heb ik zelf gedaan. Ik mocht van de gyn baby+maxicosi tillen qua gewicht. Overigens tilde ik alleen baby en zette ik maxicosi op wagen onderstel. Het herstel is mij meegevallen al met al. Ook de ruggenprik op de o.k. viel mee. Ik vind het jammer dat ik niet natuurlijk ben bevallen en hoop dat ook de 2e keer wel te kunnen doen. maar de ks is verder geen slechte ervaring voor me.
Ik heb welliswaar alleen nog maar ervaring met een keizersnede, maar mijn ervaring is veel positiever dan jij voor ogen hebt. (gezien je verhaal hier) Het inbrengen van de katheter viel me alles mee, evenals de ruggeprik. Na de geboorte van mijn dochter heb ik haar de hele tijd bij me gehad en kwam de borstvoeding goed op gang. In de loop van de dag ben ik al snel gestopt met de morfine en viel de pijn mij alles mee, welliswaar lastig dat je niet uit bed kan/mag en dat ml mijn dochter iedere keer moest aangeven (ookal lag ze bijna constant bij mij op de arm) 's avonds heb ik even op de rand van het bed en een stoel gezeten, hier werd ik wel even heel misselijk en heb alles eruit gekotst maar dat link ik aan de bijwerking van de morfine waar ik niet zo goed tegen kan. De volgende morgen uit bed en lekker onder de douche (daarna is de katheter verwijderd en scharrelde ik weer langzaam aan wat rond. Dochter is toen ze 3 dagen oud was voor het eerst in bad geweest, dit heb ik zelf gedaan (alleen het aankleden heb ik door de verpleging laten doen omdat ik toen weer wou zitten) Op de dag dat we naar huis gingen tilde ik haar zelf uit het wiegje en deed verder alles zelf. Thuis wel rekening mee gehouden door 6 weken niet zwaarder te tillen dan DL en niet te stofzuigen/was te doen ed. maar met dochter kon en mocht ik alles zelf doen. Nu heb ik wel een goed herstel gehad en nagenoeg geen napijn. Succes met het maken van je beslissing.
Ik heb alleen ervaring met een geplande keizersnee. Catheter ging erin voor de ruggeprik en dat viel eigenlijk best mee. Ruggeprik zelf niets van gevoeld omdat je van te voren word verdoofd, de co-assistent heeft hem drie keer moeten prikken omdat hij niet goed zat maar dus niets van gevoeld. Het enige wat ik eng vond was dat ik daarna mijn benen niet kon voelen er dus geen controle over had. Catheter volgende dag eruit en zelf lekker douchen. Heb gewoon het eerste badje gedaan, verzorging van zoon. Wiegje stond naast mijn bed en kon hem er zelf in een uit doen. Ik stond in mijn kraamweek thuis 's morgens de kraamhulp op te wachten met koffie. Dan waren zoon en ik al lekker in de kleren, man natuurlijk ook maar die kan het zelf
Ik ben alleen bekend met ks. Eerste was een spoed en de 2e was gepland. Deze word dan ook een ks. Klopt dat je 6 weken niets zwaars mag tillen, maar je baby oppakken en verschonen dat mag wel. Er werd mij verteld dat ik niks zwaarders mocht pakken dan mijn kind. 6 weken niks doen, dat hou je niet vol. Dat heb ik zelf ook niet gedaan. Ik heb gedaan wat ik lichamelijk aan kon. Wanneer mn lichaam zei dit kun je niet, of je voelt wat, dan stop je. Het inbrengen van de katheter vond ik mee vallen en voelde ik nauwelijks. Ik snap dat je man zegt een keizersnede. Ik denk dat het wat veiliger voelt voor hem. Hij maakt zich zorgen om je en dat het zelfde weer gebeurd. Pijn viel me heel erg mee. Na de operatie kreeg ik een neusspray voor de pijn (Naam weet ik niet meer). Mocht zelf bepalen wanneer ik het wou gebruiken. Met paracetamol samen is het goed te doen. Alles wat ik zelf wou doen met overleg of samen met mn man heb ik ook zelf gedaan. Het valt allemaal reuze mee.
Hier 2 gewone bevallingen en 1 spoedkeizersnede. Maar doe mij de gewone bevallingen maar. Ik vond en vind de keizersnede erg tegenvallen, ruggenprik was hel, katheter viel wel weer mee. De dag erna doe je alles wel weer, maar het herstel duurt gewoon veel langer. Alleen je baby tillen, niet teveel trap lopen. Niet auto rijden. Het is natuurlijk voor iedereen anders. Dus je waarschijnlijk voor jezelf wel de juiste beslissing nemen.
Hier enkel ervaring met spoedkeizersnede. Ik vond het reuze meevallen, sterker nog als ik de keuze zou hebben zou ik misschien wel weer voor keizersnede kiezen (en in jouw geval denk ik helemaal..) maar dat komt misschien ook omdat er heel veel uren weeen en persweeen aan vooraf gingen (sterrenkijker) wat ik echt de hel vond. Ik kan me voorstellen als het allemaal wat soepeler verloopt een natuurlijke bevalling de voorkeur heeft. Catheter heb ik nauwelijks gevoeld, ruggenprik al helemaal niet. Herstel viel ook wel mee, als je gescheurd of geknipt bent voel je je ook niet echt top de eerste weken volgens mij. Kortom ik kan er (ondanks dat het spoed was) met een goed gevoel op terug kijken. Succes met het maken van je keuze.
Ik heb alleen ervaring met een keizersnee na 14 uur non stop weeën. Ik ben bijna tot het einde gekomen, 8/9 cm. Dan had ik graag dat laatste stukje ook zelf gedaan. Ik heb 3 dagen op bed gelegen en kon niets. Daarna moest ik er uit en o wat een hel! Nee, ik hoop nooit meer een keizersnee te krijgen. Vreselijk. De weeën deden ontzettend pijn, zo pijn dat ik me geen houding wist, kon niet praten en niet bewegen. Maar de pijn na de keizersnee? Héél anders, maar dat vond ik veel erger. Zo zie je maar dat het voor iedereen anders is. Als jij een gewone bevalling aan durft en de artsen ook, zou ik daarvoor kiezen. Succes.
Ik heb twee keer een geplande keizersnede gehad. Het plaatsen van de katheter deden ze de eerste keer nadat de ruggeprik al gezet was, voelde er niets van! De tweede keer voelde ik het wel een beetje, maar was meer even licht ongemakkelijk, dan echt vervelend. De ruggeprik was prima te doen, ook niet gevoeld. De eerste keer vond ik het herstel heel pittig en pijnlijk, maar dat kwam (bleek achteraf, pas na de tweede ks) doordat ik diclofenac kreeg zonder maagbeschermer. Ik had dus eigenlijk meer vreselijke maagkrampen/pijn, dan pijn van de ks. De tweede keer ging het prima, tot ik weer diclofenac kreeg! En toen zei een verpleegster dat zij dat nooit geeft zonder maagbeschermer. Gelijk gestopt met die troep en toen was de pijn gelijk weg! Qua herstel ging het elke dag een stukje beter. Het is wel echt aan te raden om het rustig aan te doen de eerste 6 weken!
Ik heb na 8 uur weeën een ks gehad i.v.m. de hartslag van mijn zoontje. Tijdens de ks kwamen ze er pas achter dat het een sterrenkijker was. In principe vond ik de operatie meevallen. Ik heb nergens echt pijn aangehad en ik was ook vrij snel weer op de been. Een nadeel is dat je een aantal dagen in het ziekenhuis moet blijven en je geconfronteerd wordt met hun protocollen. Je moet best goed weten wat je wil, als je in de gaten wil hebben dat er keuzes zijn die wellicht niet onderdeel uitmaken van het protocol. Anders lijkt het net alsof er maar één keuze is. Wat ik wel heel erg vond was dat mijn borstvoeding niet snel op gang kwam, waardoor problemen zijn ontstaan en ik uiteindelijk na drie weken alles op alles zetten toch besloten heb om ermee te stoppen. Daar kan ik echt nog steeds verdrietig van worden, want ik wilde het zo graag! Daardoor is het begin van ons leven als gezin wel heel erg in het teken van het stimuleren van de borstvoeding komen te staan, wat niet echt een positieve ervaring was. In praktische zin hoop ik de volgende keer geen ks te krijgen. Met één baby is het nog vrij makkelijk om je 6 weken lang aan te passen (niet meer tillen dan je baby - maxi cosi dus niet -, niet auto rijden, herstellen van een buikoperatie, etc.). Als je al een kindje hebt mag je je oudste kindje dus niet optillen en moet je heel erg opletten met je wond. Mijn zoontje is erg druk, dus ik zie het al gebeuren dat hij per ongeluk op me springt of me schopt. Je kan natuurlijk gewoon doen wat je wil, maar je herstel kan erdoor belemmerd worden waardoor je nog verder van huis bent. Het niet mogen autorijden vond ik echt een inperking van mijn vrijheid. Je zit dan echt aan huis gekluisterd. Jij mag niet met de auto en je nieuwe kindje mag nog niet op de fiets. Mijn wereld werd beperkt tot het huis, het winkelcentrum en een klein rondje park. Met jouw geschiedenis zou ik ook advies vragen van de gynaecoloog over de risico's. Uiteindelijk zou ik voor de veiligste optie kiezen. Meestal is dat een vaginale bevalling. Daar hoop ik heeeel erg op als ik nog eens mag bevallen.
Ik heb ook alleen ervaring met de ks, geen natuurlijke bevalling. De eerste twee dagen kon ik weinig doen, behalve met de rolstoel rondgereden worden of liggen. Maar je baby kun je uiteraard gewoon vasthouden. Het eerste badje was rond dag 4, dat heb ik zelf gedaan, in ons zh worden de babys pas in bad gedaan als het navelstompje eraf is gevallen, voor die tijd worden ze alleen met een washandje gewassen. Luier verwisselen deed mijn man of de vp. Vanaf dag 5 kon ik alles weer zelf doen, ook met de baby rondlopen ed. De was en stofzuigen deed ik al na een week, geen problemen mee gehad. Zware manden tillen deed mijn man. Hij had 3 weken vakantie genomen, dus hoefde ik niet zelf auto te rijden, maar vanaf week 3 reed ik gewoon zelf. Al met al viel het reuze mee
Jeetje wat heftig wat je allemaal al meegemaakt hebt... Probeer ook na te denken over de verdere gevolgen van een keizersnede, het is een buikoperatie, infectiegevaar maar ook de gevolgen die er zijn voor een volgende zwangerschap met al een litteken in de baarmoeder... Lees veel "positieve" verhalen over een keizersnede, ik persoonlijk zou m niet snel aanraden. Helemaal niet als je de vorige keer in 2,5u bevallen bent! Dat is echt mega snel en vaak gaat een 2e nog sneller.. Mogelijk wat langer doorzochten bij volledige ontsluiting totdat het hoofdje op bekkenbodum staat? En dan het laatste stukje wel actief mee persen om het hoofd en de schouders goed geboren te laten worden? Veel succes met je zwangerschap en straks de bevalling...
Bedankt voor de reacties! Ik weet nog niet wat ik wil. Gelukkig duurd het nog even maar toch. Ik wil ook graag met onze oudste dochter knuffelen spelen etc. En niet haar een beetje haar gang moeten laten gaan. Ze is echt een mama's kindje (knuffelen kusjes etc) Ik neig nu meer naar gewoon bevallen. Ze zeggen een tweede sneller toch? En aangezien E. Er zo snel en makkelijk was (geen knip hechting oid) waarom nu niet. Maar is Dat niet egoïstisch? Want wat als er wel iets gebeurt? Heb nu een paar keer 'geluk'.gehad met infarct enz maar kan ook anders aflopen. Zucht. .
Moeilijk Ben bij de eerste vaginaal bevallen in 2.5 uur, eigenlijk vrij weinig pijn en had zoiets van dat doe ik nog 10 Wel ingeknipt maar ook daarvan niet veel last gehad,wel mijn stuit gekneusd. Bij tweede een keizersnede ivm stuitligging. Dit is me super meegevallen, dag erna uit bed en vrijwel geen pijn gehad alleen ontzettend veel naweeën die vreselijk ware . Was meteen weer op de been. Derde... 8 weken geleden vaginaal bevallen. Jeetje wat een hel! Vliezen braken en meteen om de 3 minuten flinke weeën. Ben in 2 uur bevallen met een knip en helemaal ingescheurd met totaal reptuur. Dit keer mijn stuitje omgeklapt /gebroken. Dus als ik Dit geweten had was ik mooi voor een keizersnede gegaan.. al was het wel heel speciaal want heb de kleine zelf aangepakt. Ik mag nu ook nooit meer vaginaal bevallen
Ik vond keizersnede ook een hel. Eerste fles,luier en badje niet kunnen doen. Ging met mijn dochter niet goed. Lig je daar in je uppie zonder partner zonder kind terwijl je buik rustig wordt dicht genaaid. Ik viel de eerste 5 dagen gewoon flauw. Herstel was erg pijnlijk en duurde lang was enorm aan Hulp gebonden. ... leuk wanneer jij naar huis moet en je kindje nog in ziekenhuis ligt. Nu bijna 9 maanden later draag ik nog zwangerschaps leggings omdat litteken gevoelig is. Zoals ik er nu over denk? 1x en nooit weer! !!!
Ik zou doen wat minst risicovol is voor jou en baby Ik heb ook keuze tussen ks of natuurlijk maar ik kies wegens me gezondheid en tbv het kind voor ks!
Dit is wel een beetje een horror-scenario. Ik heb 2 weken geleden mijn derde keizersnede gehad en hoewel het herstel de laatste keer moeizamer gaat dan de vorige twee keren: als ik eerder een keizersnede had gehad zoals deze dan had ik veel minder moeite gehad met in ieder geval de keizersnede van mijn middelste zoon. Waarbij het herstel overigens ook niet bewonderenswaardig snel ging, maar gewoon zoals het hoort. Dus: naweeën, weer moeten 'leren' lopen (is best pijnlijk, ja, maar gaat elke dag wat beter) etc. Ik kan prima knuffelen met mijn zoontje en nu, 11 dagen later best 'oké' uit de voeten. Goed naar je lichaam luisteren is en blijft de sleutel.
Ik heb ook een (spoed)ks gehad, ondanks dat de bv totaal niet op gang kwam zou ik het bij een tweede (die er overigens niet gaat komen ) weer doen. Ik zou dan wel voor een gentle sectio kiezen, want ik vond het toch wel jammer dat ik die eerste momenten met onze dochter niet echt heb kunnen meemaken. Het herstel is me echt reuze meegevallen. Ik heb me wel braaf gehouden aan alle adviezen. En ik raad je aan om hulp in te schakelen de eerste 6 weken in het huishouden wanneer je dat fijn/belangrijk vindt. Ik liet een meisje dat ook onze oppas zou worden vanaf 3 weken, 1 keer in de week komen om me te helpen met het huishouden. Dan kon zij stofzuigen en andere zware dingen doen en ondertussen deed ik lichter werk.