Eigen bedje met 3 weken oud

Geen tips, maar waarom zet je zijn bedje niet aan jou bed als co sleeper?

 

Gewoon elke dag proberen in zijn eigen bed te leggen. Gaat hij huilen, dan is hij er nog niet aan toe. Er komt een dag dan zal hij niet huilen maar in slaap vallen. En ja, dat kan lang duren. Bij mijn neefje duurde het tot hij 10 maanden was, maar toen ineens viel hij van de één op de andere dag in zijn eigen bedje in zijn eigen slaapkamer in slaap. En sindsdien kan hij het.

Ontwikkelen en zelfstandiger worden zit in de natuur van een baby. Dus vroeg of laat kan hij wel in zijn eigen bed slapen. Als je de mogelijkheid hebt om daarop te wachten, dan zou ik dat doen.

Hier bijna 3 maanden en 's nachts bij mij in bed en overdag in de box. Probeer hem regelmatig in de slaapkamer te slapen te leggen overdag maar hij gaat dan huilen en valt niet in slaap. Nouja, dan niet. Volgende keer nieuwe kans.

 

Als ze zo klein zijn dan heb je soms slaapkopjes die zelf in slaap vallen, maar ook kindjes die of wiegen, of de borst of whatever nodig hebben. In de boekjes die ik heb wordt dit laatste streng afgeraden, want verkeerde slaap associaties. Dus zo snel mogelijk afleren.
Dus. Vervolgens werd er nauwelijks meer geslapen, want zoon hier, hij snapt het gewoon niet alleen, dan zou je idd moeten laten huilen.

Ik heb een vast ritueel savonds en ook voor de korte slaapjes overdag(3 maanden oud nu) bied ik eenzelfde ritueeltje. Savonds lukt eigenlijk altijd, overdag gaat moeizamer door krampen. Lukt het mooi, lukt het niet pech. Dan maar op mij of in de draagdoek. Ik blijf het aanbieden en dan valt vanzelf het kwartje. Zo is het met alles gegaan tot nu toe, eigenlijk liet niets zich dwingen of sturen op een manier waar we allemaal gelukkig mee waren. Genieten, Go with the Flow.
Wat ik nu al gekmakend vaak heb gehoord is: geniet er maar van, ze zijn zo groot. Als jij er geen problemen mee hebt moet je je afvragen of je die kostbare tijd wilt verspillen met jezelf afvragen hoe het moet

Btw, als je er zelf wel aan onderdoor gaat ander verhaal, dan moet je naar oplossingen kijken maar dat lees ik niet in jouw verhaal

 

Hij pikt het vanzelf wel op. Ik probeerde het niet elke dag, maar na 2 maanden begon ik behoefte te krijgen om eens van zij te kunnen wisselen 's nachts. Hij sliep altijd direct naast mij. Ik probeerde het eens een keertje om hem in de cosleeper te leggen, werkte het, dan mooi. Werkte het niet dan nam ik hem terug naast mij. Zo steeds vaker geprobeerd, maar altijd afgegaan op hoe hij reageerde. Met een maand of 5 lag hij in de cosleeper, met 9 maanden is hij naar zijn eigen kamertje gegaan omdat ik hem wakker hield op een of andere manier. Daar sliep hij vanaf de eerste nacht prima.

 

Wij hadden ook geen plek voor een echte co sleeper, dus ml heeft een co sleeper gemaakt ter grootte van een wieg matras ( 45x60). Hier heeft ze tot 2 weken terug in gelegen. Heerlijk dichtbij!

onze dochter sliep wel gelijk in dr eigen bedje maar werd en wordt vaak rond 4.00 wakker en is dan onrustig. Dan neem ik dr vaak bij me. Kan me weinig schelen wat de rest daarvan vind, maar dat duurde ook even voor ik dat kon denken. Je wordt er toch onzeker van..

 

Meeste van die verhalen blijken niet precies zo te zijn als mensen je vertellen. Ze moeten er vaker uit of het duurde langer voor het goed ging. Echt heel veel baby's moeite met meteen alleen in slaap kunnen vallen. Ze bestaan natuurlijk wel, baby's die echt vanaf dag 1 probleemloos in eigen bed slapen en na een paar dagen al doorslapen. Maar de meeste baby's moeten gewoon wennen aan hun nieuwe woonomgeving.

Jij zou ook moeten wennen als je op een dag ineens op de maan wakker wordt en daar maar moet gaan leven . Reken maar dat je in het begin écht niet doorslaapt en het liefst dichtbij iemand slaapt die er al langer woont en de omgeving al kent. Dat voelt veel veiliger.

 

Heel logisch dat hij nog zo lang bij je wilt zijn, sinds zijn hartje klopt zijn jullie samen, hij niets anders.

Persoonlijk vind het afgrijselijk als ik hoor van kindjes die al vanaf dag 1 in hun eigen kamertje slapen en het liefst nog de hele nacht door ook.

Hij is pas 3 weekjes, hij kent echt nog niets anders zijn mama, en heeft nog een enorme mama-honger. Je kan hem nu echt nog niet verwennen. Straks komt er meer ritme, ga je werken, langer wakker, dan verandert zijn hele situatie, grote kans dat hij wel in zijn bedje wil slapen.

Overigens dl heeft de eerste maand in de kinderwagenbak naast mijn bed gestaan, daarna tot 7 maanden in de wieg bij ons op de slaapkamer. Toen werd ze te groot, dus moest ze naar haar eigen bedje. Uiteindelijk sliep ze bij ons in bed, ivm de borstvoeding, ik vond het namelijk te vermoeiend om elke keer uit mijn bed te gaan. Pas sinds ik gestopt ben met borstvoeding slaapt ze de hele nacht in haar eigen bedje. Dat gaat helemaal zonder problemen overigens!
Als ze nog ziek is, hangerig of gewoon mopperig, slaapt ze lekker bij ons in bed. Ik zie dit juist als het inspelen op haar behoeften. HOpelijk leert ze ervan dat ze altijd welkom is bij mama

 

Zit je op Facebook? Dan zou je je misschien kunnen aanmelden in de groep "Veilig Samen Slapen". Daar kun je tips vragen en/of geruststelling vinden dat je hem veilig bij je in bed kunt nemen.

 

Dat je samen slaapt vind ik echt niet gek hoor.
Hier stond t ledikantje de eerste 8 maanden pal naast mijn bed, toen waren we t pas allemaal zat haha. Als ze ziek is mag ze alsnog tussen ons in liggen
Maar dat je op een randje ligt en haast geen oog dicht doet, dat kan wel anders denk ik. Is er zo weinig ruimte voor een kleine baby?
Misschien kunnen jullie wat lager gaan liggen met de deken en hij in t midden met een slaapzakje? Of toch een kleine co-sleeper waar jij dan tijdens de bv tegenaan gaat liggen zodat je hem niet meer hoeft te verplaatsen als hij in slaap is gevallen en jij hoeft je alleen nog maar om te draaien

 

Met de oudste hadden we die mazzel wel echt. Toen de tweede kwam had mijn vriend er geen seconde aan gedacht dat het ook anders kon. Hoe vaak ik hem ook erop voor probeerde te bereiden...

Ik zou toch kijken naar de mogelijkheid van een hele kleine co-sleeper. evt een tweedehands wiegje ombouwen. Niet om wat anderen ervan vinden. Maar om zelf wat relaxter te kunnen slapen.

 

Hier valt mijn dochter ook aan de borst in slaap. Zeker s'nachts. Nu kan ik haar vrij makkelijk overleggen naar haar eigen bedje. (geef haar voeding op haar eigen kamer, in een stoel)
Wat de eerste weken goed hielp was tijdens het voeden haar inwikkelen in een lekker dekentje. Wanneer ze in slaap gevallen was legde ik haar met deken en al zo in haar bedje. Na verloop van tijd de deken vervangen voor een hydrofiel en nu niks (extra)
Nu, met 8 weken valt ze vaak zelf in slaap. Is ze wel slaperig maar nog niet helemaal vertrokken. (s'nachts dan, overdag leg ik haar wakker in de kinderwagenbak beneden om te slapen)

 

Onze uk heeft tot 3 mnd bij ons geslapen (slaapzak aan en dan hoog in bed en wij wat lager. Door de slaapzak geen deken nodig en wij zo laag dat hij er nooit onder kon komen. Overdag geoefend met slapen in eigen bed op once kamer.

Daarna van 3-8 maanden alle slaapjes bij ons op de kamer in eigen bed. Als hij snachts wakker werd kreeg hij bv en ging hij bij voorkeur terug, als dat niet lukte bij ons.
Vanaf 8 mnd op eigen kamer. Ging probleemloos!

Wij zijn erg van nabijheid bieden als t nodig is. Hebben nooit de angst gehad dat hij niet in eigen bed ging slapen. Bij sprongetjes slaapt hij nog wel eens bij ons, net als bij ziekte maar verder altijd eigen kamer.
Volg lekker je gevoel, slaap veilig en geniet van dat kleine mensje.
Hij heeft 9 mnd heel dicht bij je mogen zijn he dus tis prima als je veel samen bent!

 

Hier tot een week of 6 ook gehad. En bij beide meisjes heb ik ze toen overdag in hun wiegje gelegd. Soms gewoon als ze wakker waren en ik de was ging vouwen. Zo vielen ze vaak in mijn nabijheid wel in slaap.

De tukjes zijn dan kort en soms, door even bij ze te blijven wanneer ze door hun eerste slaapfase gingen, tutje te geven en ze de volgende slaapfase in te begeleiden.

Aan huilen doen/deden wij ook niet. Als baby niet, maar ook niet als peuter/kleuter.
Soms is nabijheid al genoeg. Sussen, kroelen... Of je kunt eventueel iets met jouw geur in de wieg leggen. Werkt ook vaak.

 

Ach ja, als ik de wereld om mij heen geloof ben ik een vreselijke moeder die haar kind verpest. Hij krijgt voeding op verzoek, slaapt overdag nog steeds zowat alleen bij mij of zn vader op schoot. Hangt elke dag lekker in de draagdoek, k laat hem niet huilen en als hij aandacht vraagt krijgt hij dat.
Ik heb een baby die behalve bij krampen of na een drukke dag nooit huilt, snachts nu ( eerste tijd ook nauwelijks) in zn eigen bed alaapt, bij mij naast mn bed trouwens, altijd vrolijk is, hollands welvaren is en zich als een speer ontwikkeld en zich rustig 1,5 uur alleen vermaakt in de box of op zn speelkleed. Ik doop mijzelf zo nu en dan in een pot vaseline en laat alle opmerkingen lekker van me afglijden 😁 Baby blij, man en ik blij, verder lekker belangrijk.
Volg je gevoel, daar ben je moeder voor ^^

 

Lekker bij je laten slapen. De oudste kon bij ons niet in een bedje naast ons slapen, daar was geen plek voor, dus sliep ook vaak tussenin, maar die kon zelf al na 2/3 weekjes heerlijk in zijn eigen bedje liggen, en sliep dan redelijk snel zelf, maar de jongste heeft heerlijk lang tussen ons in geslapen, of op mijn borst. (Je gaat echt niet zomaar op je kleintje liggen, en ook stikken ze niet zomaar in het dekbed of onder de lakens)
inlezen in samen slapen is altijd goed. Ook heeft mijn man weleens een paar keer in de logeerkamer geslapen omdat hij bijv. belangrijke werk dingen de volgende dag had en een goede nacht moest maken.

Maar volg gewoon je gevoel, als het voor jou nog fijn is om met je kind te slapen is dat prima! hele volksstammen slapen met het hele gezin bij elkaar, we zijn kudde dieren. Op den duur raak je ook wat meer gewend aan je kindje en kun je zelf wat fijner gaan liggen. ik snap dat je nu soms op een klein randje gaat liggen, maar je kunt je kindje best wel een klein stukje voorzichtig opschuiven.

Verder kun je natuurlijk overdag af en toe eens in de box of het bedje leggen om te slapen. maar je kindje is nog zo klein. gewoon lekker toegeven aan de behoefte van de kleine, en die zal bij jou willen zijn!