Mijn oudste heeft altijd weinig energie en motivatie om te lopen. Hij stond vastgeroest op het meerijdplankje tot hij 5 was. Daarna hebben we dat ding maar opgeborgen om hem aan het lopen te krijgen. Zijn broertje van 2 is heel anders, hij wil alleen in de buggy als hij wat lekkers krijgt. Hij loopt zonder problemen een uurtje of 2 door de stad en langer nog door de dierentuin , hij loopt echt door tot hij zo ongeveer omvalt. We hebben ook een rose & rebellion rugdrager en daar wil hij dan wel even in om te knuffelen en uit te rusten. Dus ik ben er echt van overtuigd dat het een aangeboren verschil is en dat opvoeding er weinig toe doet.
Op hun 2 jaar liepen ze hier al makkelijk een hele dag in Plopsa rond om een gedacht te geven. Nu zijn ze 5 en 4 jaar. wandelen is nooit een probleem geweest. Maar we hebben hun wel amper gedragen. In een buggy wilde ze amper dat vonden ze al snel kinderachtig terwijl ze zelf amper uit de pampers waren ). Ze kunnen een stukje verzetten hier.
Ja, hier ook zo'n verschil. De oudste houdt er niet van om zich in te spannen. Ze heeft de neiging om snel op te geven als het tegen zit. Dit is met wandelen zo en met fietsen. De jongste twee hebben dit helemaal niet. Is echt een verschil van karakter.