Iets waarmee ik toch al langere tijd zit... Bij mijn vorige bevalling zat mijn zoontje klem met zijn schouder achter mijn schaambot (schouderdystocie) Ik heb er veel over gelezen op Internet en zo vond ik dus ook een aantal artikelen van een verloskundige die zegt dat het vaak de hulpverleners zijn die een schouderdystocie veroorzaken. De meeste vk's en gynaecologen gaan nl het hoofdje als dat is geboren naar beneden duwen om te helpen de schouder te laten komen. Is bij mijn bevallingen dus ook gebeurd. Op de video's kan ik zien dat zodra het hoofdje er is ze meteen ging duwen/bewegen. Mijn vk bevestigt dat ook dat ze dat doen. Het streven in NL is om het hoofdje aan het begin van een wee, en de rest op het eind van een wee geboren te laten worden. Terwijl ze in Engeland rustig wachten op de volgende perswee ook al is het hoofdje eruit. Het liefst wil ik dat ze helemaal haar handen eraf houdt. Pas als er moeilijkheden zijn. Hoe ging dat bij jullie? -werd de hele baby op 1 perswee geboren? (Vanaf het staan van het hoofdje) -werd er wel/niet aan het hoofdje gezeten? -wel/niet moeite met de schouders?
Bij de eerste tweede en derde heb ik 12 8 en 8 minuten geperst, vooral op het hoofdje zeg maar, als die er eenmaal was dan moest ik nog 1 maal persen en kwam het hele lichaam Bij de vierde heb ik 20 minuten geperst en ook nadat het hoofdje er was, schouder zat bij hem ook vast. Of er aan de hoofdjes gezeten werd weet ik eigenlijk niet, ben ik nooit zo mee bezig geweest. In mijn hoofd denk ik te herinneren van wel Maar omdat ik er niet zo mee bezig ben geweest kan ik het niet met zekerheid zeggen 🙈
Wat een vervelende ervaring! Ik had een sterrenkijker dus er werd op mijn buik geduwd en de gynaecoloog had de vacuümpomp op het hoofdje gezet, hij zat constant aan het hoofdje te voelen. Dat herinner ik me omdat het zeer onprettig voelde, die ronddraaiende vingers brrr.. Het is allemaal wat wazig doordat de bevalling zo lang duurde maar toen het hoofdje er eenmaal uitkwam moest oo direct persen om hem er helemaal uit te laten glijden.
Dat lijkt me ook echt geen pretje nee.. Ik heb 2x heel soepel en makkelijke persfase gehad, en je denkt dan ook dat het hoofdje het moeilijkste deel is. Is meestal ook zo. Maar bij mij werd het daarna pas moeilijk, verwacht je dan echt niet
Bij mn eerste wilde mn vk dat ik doorpersde nadat het hoofdje eruit was, zodat het lijfje gelijk zou volgen. Ik weigerde en zei dat ik op de volgende perswee wilde wachten. Alles ging immers toch goed met mn dochter en met een wee persen is veel prettiger. Mn Vk ging er verder niet tegenin. Als er geen noodgeval is ofzo mag je echt zelf wel de regie hebben hoor. Als jij niet wil persen dan pers je niet. Niemand die jouw lijf beheerst. En als jij wilt dat ze de baby nog even laten (mits alles goed gaat natuurlijk) dan moet dat gewoon kunnen. Gewoon aankaarten dus!
Hier stond het hoofdje op het eind van een wee. Ze hebben er niet aan gezeten en moest wachten op de volgende wee. Wat trouwens echt verschrikkelijk was... Daarna kwam ze er direct uit. De gynaecoloog riep nog wel even dat ik moest stoppen met persen, dus dat deed ik braaf 😃
Hoe ging dat bij jullie? -werd de hele baby op 1 perswee geboren? (Vanaf het staan van het hoofdje) Nee. Bij allemaal 1 perswee voor het hoofdje en 1 voor rest van lijfje -werd er wel/niet aan het hoofdje gezeten? Weet ik niet. Heb ik niet gezien . Bij mijn middelste denk ik wel, die had navelstreng 2 keer om de nek en dat moest eerst 'opgelost' worden, voordat lijfje geboren kon worden. -wel/niet moeite met de schouders? Nee. Geen moeite. Bij mijn oudste 20 min geperst en toen hoofdje er eenmaal uit was, floepte lijfje er vanzelf uit bij de volgende wee. Bij mijn middelste heb ik zelfs niet eens mogen persen, ging allemaal veel te snel , ze werd zo ongeveer gelanceerd. Bij jongste floepte ook lijfje er zo uit. Ondanks dat ze allemaal groot waren (4355 g, 4520 g en 4260 g).
Ik heb eigenlijk geen idee hoe dat bij ons is gegaan... Mijn dochter zat ook vast met de schouder. Duurde 5 minuten voor ze haar loskregen en hebben alle grepen uit het protocol moeten toepassen om het te verhelpen... Maar ik herinner me dus niet meer dat het hoofdje eruit was en of ik toen door moest persen oid... Zie op tv (TLC enzo) idd vaak dat het lijfje prima even kan wachten tot de volgende wee. Ga het hier ook even navragen bij de gyn over hoe ze dit doen en waarom.
Hier zat het schoudertje ook iets achter het schaambot. Maar was nog net geen schouderdystocie. Geen idee hoe ze het verholpen hebben. Na het hoofdje.heb ik nog 2x moeten.persen. Ze floepte er helaas niet meteen eruit. Geen idee of hij gelijk aan het hoofdje heeft gezeten. Zou ik aan mn man moeten vragen Denk het haast niet want ik moest kijken toen het hoofdje was geboren. Alleen lukte dat niet met die buik hihi.
Goh had geen idee dat het zo heette! Hier bevallen van dochter terwijl haar hoofdje tot haar wenkbrauwen geboren was en toen bleef ze steken. Helaas brak op dat moment de navelstreng af en werd erop de noodknop gedrukt en kwamen er een heleboel witte jassen binnen. Uiteindelijk moest ik op handen en knieën en kwam ze er zo uit. Geloof niet eens dat ik een perswee had.
Bij mijn oudste weet ik het niet precies meer. Hij had nood en is met de vacuüm pomp geboren. Bij mijn jongste , vorige week geboren : hoofdje stond aan het einde van de wee en toen moest ik wachten op de volgende persee (die niet kwam man oh man wat een hel en pijn haha, wee opwekkers gingen weer aan om het te versnellen ). Dus bij de volgende pers wee werd zoontje geboren.
Dat is niet fijn nee. Maar idd wel gebruikelijk dat ze dan nog een wee af willen wachten. Het hoofdje dat staat betekent trouwens dat het niet meer terugglijdt, niet dat het hoofdje helemaal geboren is. Ik wist dat eerst niet, dacht dat dat het betekende.
Ik heb het toevallig ookngefilmt, daarbij is te zien dat ik haar hoofd eruit schoot (ging erg snel) en verder enkel haar hoofdje ondersteunt, met nog 1 perswee haar zelf eruit geperst. Ze heeft dus zo min mogelijk geholpen, vond ik overigens wel fijn! Me vorige bevalling meen ik me te herineren dat ze wel iets naar beneden heeft geduuwd, zelfde vk ander persoon (meerdere vk in de praktijk) misschien kan je het vragen of ze dat niet willen doen enkel bij noot en zoveelmkogelijk het lichaam zelf laten doen?
Hier een zelfde ervaring. Hoofdje werd erg naar beneden gedrukt om schouder vrij te maken, ging moeizaam. Nieuwe wee moeten wachten om de 'schouders te ontwikkelen'. Lijfje volgde niet in een 'floep' heb ook nog voor zijn bekken dat moeizaam uit mijn bekken kwam flink moeten persen. Knip was al gezet want hartje bleef dippen/laag, kraamverzorgster hing op mijn buik die laatste weeën. Heb ook gelezen dat juist de 'bovenste' schouder eerst geboren te laten worden eigenlijk tegennatuurlijk is. De schouder het dichtste bij je anus zou eigenlijk eerst moeten komen en dus het hoofd eventueel naar boven ondersteunen i.p.v. naar beneden te duwen. Maar ja durf dit niet goed aan te geven bij mijn vk....hopelijk gaat deze bevalling soepeler....
Bij de eerste moest ik van de gynaecoloog ook in 1 keer door duwen zegmaar. Bij de tweede was ik zo panisch voor de hechtingen dat de vk koos om het hoofd een wee te laten staan (zoals ze dat noemde). Héél pijnlijk, maar het lijfje kwam bij de volgende wee en ondanks zijn 4,5 kg had ik geen schade. Nu heb ik gezegd dat ik het weer zo wil dus je kan het aangeven bij je vk.
Ik had zelf amper iets door want het enige wat ik dacht was ze moet eruit!!! Zoon was ook al met complicaties geboren en doordat ik ging verhuizen werd ik overgedragen naar een ander ziekenhuis en de gyn die een dag later kwam zei ook dat ik nooit vaginaal had mogen bevallen na de geboorte van mijn zoon. Haar precieze woorden waren "dit geintje doen we niet meer, de volgende keer loopt het minder goed af." Dus hier blijft het bij 2. Goddank zijn ze er beide goed vanaf gekomen.