Totdat je drie meiden hebt...dan is het zielig als de volgende een jongetje wordt. Andersom is dit niet zo...(3 jongens en dan een meid)
Het maakte mij in het begin niet uit ..maar zwanger raken en blijven ging moeizaam .dus begon ik een lichte voorkeur te krijgen voor een jongen totdat ik echt zwanger was en bleef, ging mijn voorkeur uit naar een meisje Ik kreeg idd. een meisje. 2e zwangerschap wilde ik graag weer een meisje, dit was ook zo, maar ik vond het wel zielig voor mijn man (die het overigens weer niet zo erg vond als ik dacht ) Kort samengevat: Ik ging alle kanten op met mijn voorkeur, maar ben super blij met mijn 2 meiden
Ik heb een lichte voorkeur voor een jongentje omdat die toch wat relaxter zijn in mijn ogen. Maar mocht ik ooit een meisje krijgen dan zou ik dat ook super vinden. Ik sprint dan waarschijnlijk naar de winkel om schattige jurkjes te halen haha.
1e zwangerschap geen voorkeur. 2e zwangerschap had ik het leuk gevonden als het een meisje geweest zou zijn. Allebei de geslachten. En bleek idd een meisje ☺
Ik wil graag een dochter! Daarom wou ik graag dat mijn eerste een dochter zou zijn, dan had ik die alvast . Het werd een jongetje en gelukkig ben ik toch meer een jongensmoeder dan ik dacht. Mijn zoon is awesome. Maar toch wil ik nog een dochter. Als ik nu weer zwanger raak en het zou weer een jongetje worden, dan zou ik dat heel moeilijk vinden. Ook zou ik dan de optie voor een derde openhouden. Terwijl als ik nu een meisje krijg, ik 100% klaar ben. Fingers crossed.
Bij deze zwangerschap had ik heel erg de hoop dat het een meisje zou worden. Ik vond mezelf echt een meisjes mama. Maar nu ik een zoon heb ben ik erg ontzettend dankbaar voor. En mijn man wou heel graag als eerste een zoon. Ben zo gelukkig voor hem dat hij dat nu heeft. En we houden ontzettend van onze knul!
Stiekem was mijn voorkeur een jongen, ik ben zelf ook geen meisje-meisje en mijn vriend wilde ook graag een jongen. Toen we te horen kregen dat we dan ook echt een jongetje gaan krijgen konden we het allebei niet geloven haha. Al waren we met een meisje net zo blij geweest uiteraard.
ik wilde altijd heel graag een meisje, toen het zwanger worden uitbleef maakte het mij niet meer uit als ik maar een kindje kreeg. toen ik eenmaal zwanger was had ik sterk het gevoel dat we een dochter zouden krijgen maar net voor de geslachtsbepaling kreeg ik twijfels en dacht ik dat het een jongen zou worden en daar werd ik blij van maar toen we eenmaal te horen kregen dat ik zwanger was van een meisje maakte mijn hart een sprongetje en deed ik stiekem een vreugdedansje dus blijkbaar had ik onbewust wel een voorkeur..
Ik wil/wilde graag meisje.. zeker na drie jongens. Nu weer inverwachting van een jongen. Ik moest wel effe schakelen omdat een vriendin stellig van overtuigd was dat meid zou zijn. Maar ik ben ook blij dat we jongen krijgen! Als het maar gezond en lief is... dat is het belangrijkste!!! Alleen niet fijn de opmerking "alweer JONGEN" grrr fijn.. ik ben allang al blij dat ik weer zwanger mag zijn!
geen voorkeur hier, maar de eerste keer wel sterk het gevoel dat 't een jongen zou zijn. is ook zo.. nu sterk het gevoel dat 't een meisje is. maar eerst maar eens wachten op een hartje. dan ben ik al dolgelukkig/..
Stiekem wel. Ik heb al een dochtertje en ik heb het idee dat ik meer een meisjesmoeder ben. Ik ben ook heel praktisch ingesteld. Ik heb nog een kast vol kleertjes. Hartstikke handig. Ze schelen straks ook maar twee jaar en ik denk/hoop dat het leuker is als ze ook een soort vriendinnen kunnen worden. Met een jongen en een meisje is dat toch anders. Een jongen zou ik ook niet erg vinden hoor. Het mooie daaraan is dat ik dan uiteindelijk ervaring heb met een zoon en een dochter. Dat is ook mooi om mee te maken, lijkt me. Maar ik ben niet zo van ridders, piraten, draken, dinosaurussen of voetbal. Dat laatste vind ik echt verschrikkelijk. Haha.
De 1e maakte me niets uit.. Werd een jongetje! Nu zwanger van de 2e en zou het heel leuk vinden als het een meisje is. Gewoon om van beide geslachten 1 te hebben.. en al die meisjesspullen.. heerlijk! Vind die geslachtsbepaling best spannend.. soms een beetje bang voor mn reactie als het weer een jongetje is. Niet dat ik diep teleurgesteld zou zijn en huilend weg zou rennen, haha! Maar gewoon... weet niet.. zou het niet leuk vinden als ik ook maar enigzinds iets van teleurstelling voel. Als ik om me heen kijk, hebben jongensgezinnen wel wat. Zeker als ze wat ouder zijn. Agh.. we zullen zien. Hebben t niet voor het zeggen.
Ik had dit ook, vooral omdat die zwangerschap ook mijn laatste zou zijn. Ik was dolblij toen ik hoorde dat we een dochtertje zouden krijgen, maar raad eens: ik moest vooral heel erg wennen en het idee van nog een jongetje (waar ik mezelf enigszins op had ingesteld) echt een beetje moest leren loslaten. Ik werd zelfs een beetje week wanneer ik moeders met twee boefjes zag lopen en mezelf besefte dat ik dit nooit zou krijgen. Maar toen realiseerde ik me één ding: ROZE! En daar ben ik ook mee losgegaan. Heerlijk!
Eigenlijk gaat mijn voorkeur stiekem toch wel uit naar een jongen.. omdat ik zelf ook helemaal niet een meisje meisje ben. Maar met een meisje zou ik ook dolgelukkig zijn hoor
Bij mijn eerste had ik niet echt een voorkeur, maar ik kon me wel meer voorstellen bij een meisje (thuis hadden we geen jongens . Het werd een jongetje. Nu weer zwanger, en nu heb ik wel voorkeur voor een meisje. Lijkt me erg leuk om dat ook mee te maken. Maar aan de andere kant, een broertje lijkt me voor mijn zoontje ook wel weer heel leuk...
Geen voorkeur, maar wel ergens het idee dat ik alleen maar meiden krijg. Heb al een dochter en nu net zwanger van nr 2, we gaan het zien over een week of 12
Hier bij tweede kindje lichte voorkeur voor een meisje. Gewoon om dat ook mee te maken. Bleek toch echt weer een jongetje. Nu vind ik het geweldig die twee kereltjes, zijn zulke maatjes. Kan ik me van de relatie tussen mij en mijn broertje noet zo herinneren. Mijn voorkeur werd denk ik ook beïnvloed door mijn omgeving. Ik ken vooral gezinnen met een jongen en een meisje. Ook toen ik kind was hadden mijn vriendinnen meestal een broer of broertje. Was eigenlijk het standaard gezinsbeeld dat ik had. Nu de derde op komst. Meisje zou ik wel heel erg leuk vinden, maar voel niet meer die voorkeur die ik bij de tweede wel had. Voor mezelf is een meisje misschien leuker om dat alsnog eens mee te maken. Moeder-dochter band opbouwen 'het standaard verhaal' en shoppen voor meisjes vind ik leuker/ makkelijker. Zoals er voor vrouwen ook gewoon veel meer keuze is dan voor mannen...... Voor mijn jongens zou ik een broertje leuk vinden. De oudste zegt nog een exemplaar van zijn jongere broertje te willen 😂
Bij de eerste wilde ik graag een jongentje en t was een jongen. Mn tweede wilde ik stiekem heel graag een meisje en als mensen zeiden ik denk dat t een jongen is raakte ik lichtelijk geïrriteerd. Uiteindelijk was het ook een meisje was best fijn. Toen ik net bevallen was van mn dochtertje voelde ik dat ik een jongen zou krijgen en dat heeft mn voorkeur natuurlijk beïnvloed.. daarnaast wilde mn zoon zo ontzettend graag een broertje. Nu een jaar na mn dochtertje al weer 7 mnd zwanger van... een meisje.. moest wel wennen en mn zoon zegt nog steeds mn broertje.. moeilijk wennen aan t idee maar ik vind t wel leuk twee kleine meisjes zo snel na elkaar.
1e; Altijd graag een meisje gewild, maar dacht toen dat het een jongentje was. We hadden zelfs de naam al. Toen bij de geslachtsbepaling bleek dat ik roze kon gaan shoppen, moest ik daarom heel even wennen, maar wat was ik blij met een meisje op komst!!! 2e; Ik had een enorme voorkeur voor nog een meisje en wist vanaf 6 weken ook al zeker dat het een meisje was. Mijn gevoel kreeg gelijk, een 2e dochter! 3e; Een cadeautje deze zwangerschap! Vooraf gedacht dat als er nog een 3e kindje zou komen, het een jongentje zou zijn. Pril zwanger had ik dat gevoel nog, maar wederom sloeg dit gevoel om met 6 weken zwangerschap. En ja hoor, ons 3e meisje op komst! We zijn 'over the moon!
Oh, ja zeker! Ik was er van overtuigd dat ik echt een meisjes moeder zou zijn! VL en ik hadden ook de overtuigen dat het meisje zou zijn... Niet dus! We hebben allebei echt even aan het idee moeten wennen