Herkenbaar! Ik ben er ook helemaal klaar mee nu (33,5). Eerst tot 20 weken heel erg misselijk geweest met veel overgeven. Toen bekkenklachten en toen vanaf 28 weken idioot veel harde buiken. Vorige week opgenomen in het ziekenhuis met 2 cm ontsluiting, baarmoederhals van 0,5 cm en alles verweekt. Nu thuis met complete bedrust. Ik ben er zo klaar mee. Sterkte allemaal met de laatste weekjes.
Zo herkenbaar. Dit weer helpt dan ook niet mee. Ik ben blij dat het zonnetje eindelijk schijnt, maar dat vocht in je benen en voeten is ook niet grappig Ik probeer positief te blijven dat ik nog maar max. 9 weken hoef als ik tot 42 weken moet lopen. Ik hoop zelf nog maar 5 weken te 'hoeven'. En volop te genieten van mijn dreumes van 18 maanden
Herkenbaar meiden! Ik heb het ook wel een beetje gehad. Begin steeds meer op een kamerolifantje te lijken Maar aan de andere kant is dit weer ook wel lekker. Van regen zou ik alleen maar somber worden denk ik.
Als het zwaar is, horen deze gevoelens er ook bij. Probeer er vooral ruimte aan te geven. Zelf een paar zware weken achter de rug. Sinds afgelopen week weer iets beter. Maar het is zwaar, niemand kan het voor je dragen en ook niemand begrijpt wat jij voelt. Heel veel sterkte en hoop dat je weer wat energie vindt om nog vol te houden totdat het zover is!
Heel herkenbaar helaas Kamp al sinds week 16 met verschrikkelijke jeuk (zwangerschapcholotase), een erg pijnlijke ischias (zenuwbeknelling) en heb ook last van vreselijke bekkenklachten. En nu blijk ik ook nog een voetschimmelinfectie te hebben Morgen wordt er gekeken of en hoe ik ingeleid kan worden. Aan de ene kant laat ik graag de natuur haar gang gaan, maar aan de andere kant, met 38 weken zou inleiden prima moeten kunnen. En als ik nog een paar weken moet doorlopen zo, dat ga ik dnk ook echt niet redden
Hier ook van die dagen...heb ook bi...1 kind van 5 en 1 kind van 17 maanden...de jongste slaapt nog steeds niet door....ligt tussen ons in... Mijn moeder die in de terminale fase ligt...en maar hopen dat zegde bevalling nog mag meemaken... Vandaag zo'n dag dat ik heel de dag duizelig ben. Maar ondanks alles blijf ik het toch positief inzien...omdat je het anders echt niet meer gaat trekken... Dus probeer eens de positieve punten te benadrukken...en laat het huishouden gewoon voor wat het is....
We zijn alweer wat verder! Vandaag 36 weken en de laatste dagen echt het gevoel dat "eindelijk" het einde in zicht is en eigenlijk maakt dat me heel erg blij! Alles is inmiddels wel echt zwaar geworden en leun nu veel op mijn man en super lieve schoonouders die me ontzettend helpen en veel uit handen nemen. Ik merk wel dat ik echt van dag tot dag leef nu haha