Pffffffffff.. Zo.. Dat is het enige eat ik de afgelopen dagen uit kan brengen. Ik ben kapot, m'n kleine meid, van ruim elf maanden gaat absoluut niet meer 'zomaar' slapen. Van jongs af aan al wakker in haar bedje kunnen leggen en NOOIT problemen gehad. Nu sinds begin april is het drama. Het begon met beel huilen en niet willen slapen. Toen kwam er een periode dat ze wel in haar eigen bed in slaap viel, maar stipt 23:30 wakker werd en absoluut niet meer ging slapen, alleen bij ons. Waar ik aan toe geef want ik ben gesloopt, en het enige wat ik denk ik; als je maar slaapt, als ik maar slaap, als wij maar slapen.. Nu is het toppunt bereikt, niet slapen, huilen, m'n shirt naar beneden trekken ( ik geef nog bv, maar dit heeft ze nog nooit gedaan!!!!) vervolgend na 2 slokken in slaap vallen, maar als ik dan beweeg.... Het is dramatisch, echt. Ik zit terwijl ik dit typ dus weer met haar op me arm op een stoeltje in haar kamer, alweer anderhalf uur.. En als het zo is als voorafgaande avonden zit ik hier ng wel even.. Help help help!! Laten huilen heeft been zin, ze huilt net zo lang door tot ze overstuur is en ik kom. terug gaan haar kamer in, aai over dr bol en zeggen dag ze moet slapen (cb advies) os helemaal geen succes! Op een stoeltje in haar kamer zitten en haar in bed laten, blijft ze ook krijzen tot ze overstuur raakt. Ik heb het boek lekker slapen zonder huilen besteld, uit wanhoop. Maar nog niet binnen. Ik heb geen idee meer wat ik moet doen..
nou voor de vierde keer ga ik typen..... Hier hetzelfde drama sinds een aantal weken. Alles geprobeerd maar goed niks werkt en nu gaan we voor de harde aanpak (ik hoef geen commentaar, dit is mijn visie, oplossing en veroordeel andere niet die voor iets anders kiezen). Harde aanpak bij ons is, vaste tijd naar bed met ritueel en dan ga ik om de tien minuten terug. Terug gaan geef hem een aai, leg hem recht en zet zijn lampje aan en ga weer weg. Tuurlijk check ik ook zijn luier. als hij slecht gedronken heeft, krijgt hij nog aangeboden. Daarna niet meer. Ik blijf terug gaan tot hij slaapt. Vind het lastig maar dit gaan we nu ff volhouden. Overdag slapen gaat top, dus daar geen drama. Succes, heb geen tips.
Wat bedoel je met dat je voor de vierde keer typt? Ik heb niks tegen je harde aanpak, pff ik ben ook op dat punt. Maar hoe lang ben je dan bezig als je dus elke tien min gaat? Ik weet t niet.. Ik ben bang dat dat me nog meer gaat frustreren! Maar ik denk dat er geen andere optie is..
Helpt het misschien als papa naast het bedje gaat zitten. Hier ging ze ook nooit slapen als ik naast haar bed zat, maar soms lukte het wel als mijn man er naast ging zitten. Die heeft in elk geval geen borstvoeding.
Papa werkt hier elke avond 1 avond per week vrij, en als hij dan gaat lijkt het wel alsof ze er helemaal niets meer van snapt, en blijft ze dus ook huilen
Hier was het een maand terug, en komt weer soms voor. Maar dan als ik echt alles uitgesloten heb; dus schoon luier, geen pijn (soms werd hij ook door tandjes wakker), geen dorst . Gewoon laten staan en elke 5 minuten binnen lopen en kusje geven. Meestal sliep hij na 15 min, maar ook echt paar nachten gehad dat het een uur duurde. Is echt volhouden. 2 avonden moeilijken en dan hebben we meestal een week een goed slapende baby. Hij huilt niet echt hard trouwens, het is gewoon beetje mekkeren en klagen dan.
Gisteren tot 21.30 bezig geweest. Vandaag tot 20.30! Ben die tien minuten wel bezig en babyfoon staat uit, anders word ik gek! Iedere keer ging er iets mis waardoor ik het opnieuw moest typen
ZOOO herkenbaar. Hier met 11 maanden ook een paar weken drama gehad. Ook snachts wakker worden, maar m.n het in slaap vallen. Ik heb maar één advies dat hier echt werkte. En dat is bovenstaande. Wij bouwden het op. Eerst een paar keer om de 5 min. Daarna om de 10 min. Tsja dat was volhouden. Maar uiteindelijk wel met resultaat. Heeel veel succes!
Mijn dochtertje begon toen ze 2,5 was en dit probleem is er nog! Ik heb van alles geprobeerd ; leuke kamer maken, erbij blijven tot ze slaapt, rituelen, wanhopig, boos, geïrriteerd, praten dst monsters niet bestaan, uitleggen wat schaduw doet, geluiden laten horen/zien dir d'r bezig houden, laten gillen,een nachtlampje, in bed nemen, en dt laatste doe ik nog! Meisje ligt bij ons in bed! Ik heb programma gezien en men sprak over veilig voelen en dat meer kinderen tot 5 jaar bij oiders slapen en t daarmee tr maken kan hebben! In oks geval lijkt dit ook zo en ze slaapt lekker in ons bed. Af en toe gast ze nu een klejn slaapje doen jn middag in d'r bed, of gast ze t ff proberen en als t njet lukt ks t njet erg! Ik mAak d'r geen drama van we zetten kleine stapjes en t komt wel
Hier hadden wij ook dat probleem en bleek mijn zoontje oorontsteking te hebben. Buiten het slecht in slaap komen en slecht doorslapen gaf hij geen pijn of ongemak aan. Had geen loopoor enzo. Overdag iets hangerig maar op zich goed te vermaken. Dus wellicht zou je voor de zekerheid nog even de oortjes na kunnen laten kijken?
Hier een zoontje van bijna 14 maanden en ook sinds ongeveer een week dit probleem. Heel gek want eerder sliep hij gelijk... Het ochtend en middagslaapje is geen probleem, ook dan slaapt hij nog gelijk, het is alleen in de avond. Zodra hij in bed ligt is hij stil en lijkt hij te gaan slapen maar na ongeveer 10 minuten begint het feest en begint hij heel hard te huilen... Eerst dacht ik dat ie nog honger had dus klein flesje nog extra gemaakt maar dronk hij geeneens op dus dat was het toch niet. Ook geen vieze luier of iets dergelijks. Na een paar van dit soort avonden hebben we gisteren voor een andere aanpak gekozen, namelijk even terug om weer welterusten te wensen, muziekje aan en naar beneden. En ja hij ging flink tekeer en ik kan je vertellen dat dat echt niet leuk is en ik echt in dubio zat wat te doen... Maar na een kleine 10 minuten werd het al minder en was het meer nog af en toe een kleine snik. Ook toen dacht ik nog 'zal ik nou alsnog even bij hem gaan kijken of toch niet'? maar heb het niet gedaan want vond het risico te groot dat hij weer helemaal overstuur ging worden als hij mij opeens weer zag. Voelde me wel schuldig maar ik merkte ook dat hij al een beetje in slaap begon te vallen en heb de gok dus genomen om niet te gaan. En het werkte, na ongeveer een kwartier in totaal is hij uiteindelijk in slaap gevallen. Ik hoop dat dit iets tijdelijks is want is echt niet leuk zo Heb zelf het idee dat het echt is dat hij gewoon nog niet wil slapen en bij ons wil zijn, hij is ook redelijk eenkennig op dit moment. Maar wil gewoon voorkomen dat hij denkt 'elke keer als ik hard huil komen papa en mama snel aangerend'. Hoe klein ze ook zijn dit soort dingen gaan ze nu wel doorhebben. Ik ben benieuwd naar vanavond, hopelijk weer een avondje zonder dit soort gedoe en gewoon lekker in slaap vallen. En overdag veel extra knuffels geven Succes!
Het is de leeftijd voor verlatingsangst. Hier ook een hele periode gehad. Zwaar, maar het gaat weer over Je kindje heeft je nodig, vindt de kamer waarschijnlijk ineens eng en stil. Mist het bekende. Laten huilen is bij mij dus not done. Hoe moe ik ook ben. Ik ging op de grond naast mijn zoontje liggen. Zonder aandacht te geven. Eerst was een uur nodig, later nog maar 5 minuten. Sterkte, het gaat vanzelf weer beter
Helaas is het bij mijn dochter overdag en savonds! Ik zit dus overdag 2x ruim een uur tot anderhalf uur om haar te laten slapen. Ik ben nu op ene punt dat ik haar niet eens naar bed wil brengen omdat ik er zo tegenop zie. Vanmorgen 9:30 in bed gelegd en een 'harde aanpak' Geprobeerd. Eerst rustig op haar kamertje samen gezeten, toen in bed gelegd. Meteen huilen.. Kus, aai over d'r bol en welterusten en de deur uit. Timer op m'n tel gezet van 5 min. Na 5 min terug en opnieuw welterusten eno, maar wanneer ik dan weer weg ga raakt ze helema in paniek, dat had ze niet verwacht.. Dit 60 minuten volgehouden, dus 12 x terug haar kamer in, en geen succes. Ze blijft heel constant huilen, het word niet meer of minder. Na een uur heb ok heb opgegeven, het is ook nog eens zo benauwd buiten en in haar kamer, dat ze zichzelf een ongeluk zweet van die inspanning, en ik ook 🙄. Ik dacht, misschien hou ik haar juist wakker door elke 5 min terug te gaan, maar als ik langer wacht helpt het ook niet
Het is idd zo zwaar als ik bij haar op de kamer ga zotten huilt ze net zo lang door als dat ik er niet zou zijn, misschien huilt ze dan nog wel harder want ze verwacht dat ze bij mij mag zitten ( verkeerd aangepakt, voorheen haalde ik d'r uit bed en ging ik samen met haar op de stoel zitten tot ze weer rustig was ) Op een bedje naast har liggen/slapen lukt niet helemaal, kamer is nogal klein haha.
Hier hetzelfde al een hele poos. Het gaat met ups en downs, maar doorslapen doet ze zo goed als nooit. Goede nachten gaat ze slapen om 19u en wordt ze 1 keer wakker 's nachts, dan haal ik haar op en slaapt ze tussen ons in verder. Slechte nachten wil ze niet gaan slapen of slaapt ze niet verder als ze bij ons ligt en is het alleen huilen. Ze klampt zich dan ook helemaal aan mij vast. Ik vermoed dat het een combinatie is van verlatingsangst en tanden/kiezen die doorkomen steeds. Wat hier het beste helpt is haar gewoon lekker bij ons laten slapen, daar heeft ze blijkbaar behoefte aan. We beginnen wel altijd in eigen bed en soms slaapt ze daar eerst een hele poos en soms helemaal niet. Door er gewoon aan toe te geven krijgen we allemaal een stuk meer slaap.
TS! Niet om je te ontmoedigen want het was hier van 11 Tot 15 maanden en met vlagen Nog wel eens. We hebben haar bij ons in bed genomen. Ze had ons duidelijk nodig. Nu slaapt ze elke nacht weer heerlijk in eigen bedje met een enkele slechte nacht ertussen. Het is doorbijten, dodelijk vermoeiend maar gaat over..! Laten huilen is hier overigens ook geen optie. Ik heb ook echt nooit de indruk gehad dat ze er een potje van maakte. Het was oprechte verdriet. Combinatie tandjes verlatingsangst? Wie zal het zeggen.
Ik neem haar snachts nu ook bij ons, dat vinden we beide niet echt erg. Maar.. Voor die tijd is het drama. Vanaf dat zij naar bed gat tot wij naar bed gaan. Soms ga ik zelfs al om 20:00 naar ber zodat ik haar bij me kan nemen en dat gaat me eigenlijk te ver! Ze mag best bij ons, maar alleen wanneer ze wakker word als wij zelf al in bed liggen zeg maar.. Me avonden zijn de enige tijd voor mezelf en dat heb ik nu al ruim een maand niet:'(
Exact dat was hier soms ook. Even rustig in bad oid zat er niet meer bij. Elke avond begon ze in haar eigen bed en elke ochtend werd ze wakker bij ons.