Jeetje wat enorm triest, de hele situatie. Vriendin kun je zo iemand niet noemen hoor. En dierenarts mag de naam ook niet dragen. Die zou ik zeker aanklagen, zo slecht. Heel veel sterkte met alles!!!
Wat een ontzettend verdrietig verhaal, voor jouw hond en voor jullie. En bizar dat die vriendin geen enkele actie heeft ondernomen. Zelfs al zou je niks met honden hebben (wat me onwaarschijnlijk lijkt als je voorstelt om op te passen), dan heb je als leek toch ook in de gaten dat er iets niet klopt. En dan laat je een dier toch niet pijn lijden zonder ook maar iets te doen... Veel sterkte met het verlies en hopelijk weten jullie het een plekje te geven.
Dit gaat door merg en been.... wat heftig om zo je hond op te halen (in de veronderstelling dat alles goed is gegaan) en het lieve beestje te zien sterven. Ik word er helemaal naar van in mijn buik. Ik zie het helemaal voor me. Arm beestje. En die "vriendin" en dierenarts... daar zou ik nog lang niet klaar mee zijn. Eerst maar tijd nemen om dit te verwerken. Sterkte!
Ik heb hem ook gelezen en dat bericht kwam uit Zwolle maar als ik het goed heb ging dat over Parvo (al lijken de klachten ook op een zonnesteek) TS heel veel sterkte voor jou en je gezin!!
Die indruk krijg ik ook. Alsjeblieft dien een klacht in bij het Veterinair Tuchcollege Monique, laat die idioot hier niet mee wegkomen hoeveel stroop hij misschien ook gaat uitsmeren...... Is er verder nog nieuws over jullie maatje? Is de uitslag al binnen? Ook mij laat het niet los dit verschrikkelijk verdrietige verhaal. Weet je 'vriendin' nu inmiddels dat het beestje dood is? Hoe heeft ze gereageerd? Ik zou ook aangifte tegen haar doen van dierenmishandeling, die spoort volgens mij echt niet wat ik zo lees. Nogmaals heel veel sterkte, denk aan jullie.
Je hond heb je er inderdaad niet mee terug, maar het is wel een heel nette reactie van de dierenarts.
Eens. Dien een klacht in is wel makkelijk gezegd, maar ik zou daar wel even over nadenken. Ik vind het ook netjes dat hij je een aanbod doet. Waar gewerkt wordt worden (hele domme) fouten gemaakt, hopelijk neemt hij alsnog zijn verantwoordelijkheid. Een klacht indienen bij het tuchtcollege neemt al gauw een jaar in beslag. En kost je veel tijd en (negatieve) energie. Ook daar krijg je je hond niet mee terug. Reageert de dierenarts nog steeds laks, tuurlijk dan moet je het indienen van een klacht overwegen. Maar anders zou ik proberen er in goed overleg uit te komen. Sterkte
Jeetje ik lees dit nu pas , wat vreselijk !! Ik kan me niet voorstellen hoe je je nu moet voelen. Onze dame is pas 7 maanden en ik zou echt niet zonder haar kunnen. Het is het meest fantastische ras ooit. Ik denk ook niet dat ik het erbij zou laten zitten , en hier in ieder geval melding van maak. Wij zijn juist op zoek gegaan naar een DA die bekend is met Husky's juist omdat er om gezondheidsvlak haken en ogen aan zitten. Heel veel sterkte met jullie verlies!
Hij dekt zich in, niets meer en niets minder. Met de klachten die de hond had, had deze dierenarts met iets heel anders op de proppen moeten komen dan een "de hond stelt zich aan" en dat beseft hij nu ook donders goed. Ik zou nu al mijn geld terug eisen, hij heeft een zeer grove fout gemaakt. Misschien komt er wel helemaal niets uit dat onderzoek en dan? Nee zo makkelijk mag dat niet gaan.
Ik heb dit hele topic gevolgd en vind het echt verschrikkelijk wat er met je hond is gebeurd. Ik wil je dan ook heel veel sterkte wensen. Ik snap ook maar al te goed wat je schrijft: dat mensen zeggen 'het is MAAR een hond'. Maar dat is het niet voor jullie. Hij hoort bij jullie gezin. Wij hebben zelf een golden retriever van 2,5, die ik vaak echt achter het behang kan plakken. Maar ik zou haar voor geen goud meer willen missen. Zij hoort bij ons, onze kinderen groeien met haar op. Dus ik zeg ook: ze is niet MAAR een hond, ze is ONZE hond, ze hoort bij ons gezin. Nogmaals heel veel sterkte.
Oh geniet echt van haar hoor.. Ik wilde 'vroeger ' altijd een husky .. Mijn ouders niet dus toen Ik op mijzelf ging wonen kocht ik deze prachtige hond .. Echt geweldig beest .. Moeilijk karakter hebben husky's maar ik kon daar zo van genieten .. Hij had soms meer werk dan onze 4 kinderen .. Maar nooit spijt gehad .. Hij was zoooo lief en zo mijn hond .. Mijn droom hond .. Sommige mensen vragen of ik een nieuwe hond neem .. Nu voorlopig niet hoor maar ik weet Ook niet of ik nog wel een hond durft te nemen .. Het doet zoveel pijn om hem te verliezen 😭 Vooral op deze manier
Dank jullie wel allemaal voor jullie mede leven .. Tenminste mensen dir weten hoeveel een dier voor een gezin kan betekenen .. En dan lees je vandaag op fb dat er weer een hond in een warme auto is achter gelaten .. Domme achterlijke mensen .. Vandaag voor het eerst echt alleen thuis geweest .. Ik was iets eerder klaar dan mijn oudste zoon .. Dus ik ga naar huis om ff op hem te wachten doe ik vaker en ga daarna naar het Kdv .. Maar dit keer was er echt helemaal niemand .. Geen hond die op mijn sprong kwispelend blij was dat ik er weer was.. Geen riem die ik kom pakken om ff een rondje te wandelen voor de boefjes thuis kwamen ... Deed echt ff pijn en tranen stonden alweer in mijn ogen .. Zijn riem hangt nog op de vaste plek .. Zijn voer staat nog in de kast en zijn voerbakken staan nog in de keuken .. Elke dag praten we er over tijdens het eten maar vooral lachen we over zijn gekke dingen hoor .. Het verdriet heerst hier nog heel erg ..
Natuurlijk heerst het verdriet enorm, en dit zal ook nog lang zo blijven. Alleen al om het feit hoe alles is gegaan. Je hond hoort pas op latere leeftijd te overlijden, na een mooi leven bij jullie. Dit is abrupt, en nog zo jong. Zo verschrikkelijk oneerlijk! Probeer het los te laten als mensen zeggen het is maar een hond.. Deze mensen begrijpen vaak niet dat een hond gewoon een gezinslid is, mee draaien met alles thuis. Ze geven je zo enorm veel liefde, ik heb serieus liever mijn honden om mij heen dan bepaalde mensen. Nogmaals heel veel sterkte. Het blijft ook maar door mijn hoofd gaan
Ach meid wat pijnlijk. Die eerste dagen en weken zijn het ergste. Maar vergeten doe je toch nooit. Wie weet wil je toch nog wel een hond, het is een leegte en die wil je mogelijk ooit toch weer opvullen. Ook al zal geen enkele andere hond deze kunnen vervangen. En dat hoeft ook niet. Elke hond heeft zijn eigen karakter. Probeer eerst dit maar een plaatsje te geven. Tijd zal wel uitwijzen of jullie ooit klaar zijn voor een nieuw gezinslid. Ik verloor vorig jaar mijn pup van 17 weken door verstikking, ex waarvan ik net de sleutels had genomen omdat ik hem buiten wilde, heeft een kong in haar keel geduwd (heb ik niet gezien) waardoor ze geen lucht meer kreeg, heb haar proberen te redden maar helaas kon ik niks meer doen. Het is vreselijk om je lieve schat op dergelijke manier te moeten afgeven en dat blijft een groot litteken. Ik had gelukkig nog een andere hond, maar toch voel je die leegte alsnog want elke hond heeft zijn eigen persoonlijkheid. Het is nu ruim een jaar geleden maar die beelden van haar laatste strijd krijg ik nooit meer weg... ook mijn zoontje praat nog regelmatig over haar (hij was toen bijna 5 en aanwezig toen het gebeurde). Ook op hem heeft het toch een behoorlijke indruk nagelaten. Hij weet wel niet dat mijn ex dit waarschijnlijk veroorzaakt heeft, daar vind ik hem te jong voor. Maar hopelijk kan ook hij het nog een plaatsje geven en hopelijk kunnen jouw kinderen dat ook. Het zal niet gemakkelijk zijn!
Lees ik nou goed dat jouw ex moedwillig een pup heeft vermoord?? Wat vreselijk gestoord zeg!! Afschuwelijk
Natuurlijk heerst er verdriet. Jullie hebben je hond verloren op best traumatische wijze. Neem de tijd om het verdriet een plek te geven. Heb je die zogenaamde vriendin al gesproken?