Hoi meiden, Moet even wat kwijt, en hoop misschien op andere die mijn verhaal herkennen. Met 27 weken ben ik wat minder gaan werken ivm mijn lichaam aangaf dat het wat minder moest (veel hardrbuiken ect) heel braaf ging ik nog maar 2 dagen werken en kreeg ik veek steun van collega's met tillen ect heel erg fijn! Thuis heb ik een dochtertje van 5 en een kleine van toen bijna 1 (inmiddels 1 Jaar geworden) dus best pittig als je het rustig aan moet doen maar dat ging eigelijk best goed. Dochtertje bleef wat vaker over op school en zoon is zo makkelijk ventje heb je geen last van. Nou is het toch mis gegaan met 30 weken ik werd gecheckt bij het ziekenhuis omdat de verloskundige het niet vertrouwde, daar een uurtje later weeën om de 10 min. Ik was zo bang dat ik bijna eigenhandig de weeën remmers en infus in mijn arm had geprikt (mijn kindjes zijn beide binnen 3 uur geboren) kreeg de eerste paar uur de hoogste dosis daarna werd die omlaag gegooid en voelde gelijk weer gerommel . Longrijping prikken gehad en na 48 uur van de remmers af, 3 uur later weer weeën om de 13 min, gelijk mega shoot magnesium bah wat een troep is dat zeg, en met spoed naar een ander ziekenhuis gelukkig na paar dagen daar werd het rustig. Magnesium wordt in andere landen ook als weeën remmers gebruikt hoorde ik van de specialist maar ik kreeg het voor hersenrijping voor de baby maar ben blij dat ik het gekregen heb anders was het anders afgelopen. Nu 2 weken verder wel lekker thuis ben ik iedere keer bang als ik iets voel en ben ik alweer aan het tellen. De harde buiken heb ik nog steeds en contracties ook maar gelukkig veroorzaakt het nu verdere ontsluiting niet. Eergisteren avond voelde ik me zo raar en druk beneden dat ik maar met een matje heb geslapen. Ik ben gesloopt geestelijke en lichamelijk door dat ik een week in het ziekenhuis huis lag ben ik ruim 3 kg afgevallen van stress spierspanning ect. Ik ben bang dat ik dit niet tot 40 weken kan vol houden. Sorry voor dit lange verhaal, wil me ook niet aanstellen maar het is gewoon eng allemaal ik heb 2 gezonde kids en hoop dat het 3x scheepsrecht wordt. Herkent iemand dit?? Groetjes en liefs Extra informatie ben overal op gecheckt heb geen infecties of hoge bloeddruk. Dokters weten ook niet hoe dit kan gewoon. Pegh dus. En sinds ik thuis ben doe ik eigelijk niks meer dan zitten en hangen voor de rust
Geen ervaring maar wil je wel heel veel sterkte wensen! Hoop dat de kleine toch nog effe lekker binnen blijft!
Mijn dochter is spontaan met 32.6 geboren. Wel zware weken vooraf gehad met veel harde buiken maar absoluut geen tekenen van een aankomende bevalling. Heb wel weeën remmers gehad maar dat mocht niet meer baten. Ook longrijpingsprikken gehad maar ze kwam al heel snel. Vanaf het begin heeft ze het fantastisch gedaan. Zelf ademen ging ook prima. Geen dipjes op de monitor gehad. Mocht na 5 dagen de couveuse uit en mocht met 35.4 mee naar huis. Terwijl het minumum eigenlijk 36 weken is. Maar ze deed het zo goed en dronk ineens alle voedingen zelf. Spannend is het zeker maar het kan dus ook al heel goed gaan.
Oh echt niet leuk dit en snap helemaal dat je je zorgen maakt. Ik heb hetzelfde had bij ons 1ste kindje aan 28 weken. Ook weeënremmers en longrijping en platte rust gekregen. Mocht de eerste weken zelfs niet opstaan om naar toilet te gaan, moest met bedpan. Het bleef rustig en dan naar huis mogen gaan maar ook nog platte rust. Ik heb toen ook nog pillen meegekregen die ik dagelijks 3 keer moest in nemen om de baarmoeder rustig te houden. Heb jij dit niet gekregen? Ik hoop echt dat de baby nog even blijft zitten. Maar zou zelf ook kalm aandoen. En als je kan platliggen, dan is er minder druk op de baarmoedermond wat ook de kans op opening enzo kan verminderen doordat daar dan geen gewicht en druk op zit (hebben ze mij toch gezegd he)
@Meissie goed om tehoren hoop als het fout gaat op goede afloop. @mb90 ppff 28 weken dat zal ook wrl schikken zijn geweest. Nee ik heb niks mee gekregen omdat die contracties die ik heb nu niet veroorzaken zodra ze dichter/erger/langer of ook maar iets is wat ik niet vertrouw heb ik spoed nummer en kan ik gelijk terug wat ik natuurlijk niet wil. Het ziekenhuis is 10 min hier vanaf gelukkig. En ja doe zo min mogelijk of alles zitten (bijvoorbeeld douchen) en hangen liggen achtig iets. Hoe heb jij de tijd uit gezongen?
Dat is echt niet grappig, en weet er helaas alles van. Ik heb vanaf week 13 veel harde buiken gehad, vanaf week 18 vroege weeën. Gelukkig is uk blijven zitten en met 24 wk weeen remmers gekregen ( indocid) en paar dagen opgenomen geweest. Maar m'n cervix hield het godzijdank! De weeën deden dus niks. Even voor het beeld, had ze elke 3 min en dan gemiddeld vanaf halverwege de middag tot aan het begin van de nacht, dan trok het vaak weer weg. Dit ging iedere dsg zo door... Zat 3-4x per week in de verloskamers voor ctgs en cervixmetingen. Maar cervix bleef stabiel. Met 27 wk ben ik overgestapt op adalat als weeën remmer. Met 32 weken moest ik daarmee stoppen omdat de baby vanaf toen 'veilig' was. Uiteindelijk is ze blijven zitten tot 37.4 weken. Toen spontane vliesscheur en weeen dus spoed ks ( ivm stuitligging). Bleek wel bij aankomst in het zh dat ik al 4 cm ontsluiting had; zonder bloedverlies of meer pijn dan anders Het kan dus echt goed aflopen, maar het is idd enorm slopend. Ik begin ook nu pas weer wat energie terug te krijgen sinds m'n bevalling, was helemaal op. Houd moed!
Veel in de zetel door gebracht... De eerste weken thuis mocht ik enkel opstaan om naar toilet te gaan en eten. na enkele weken, weet wel niet meer precies wanneer, mocht ik voorzichtig wat meer wandelen. Maar niet lang en mocht zeker ook niets in het huishouden doen, zelf niet koken. Man moest echt ALLES doen. Eens de 37 weken er waren mocht ik weer meer doen, want dan kon het niet zoveel kwaad meer moest het doorzetten. Ik zat dus veel met de laptop op mijn schoot, boeken lezen, tv kijken en films zien. Heel erg saai vond ik het! Maar het moest voor ons kindje. Ik heb zelfs niet eens kunnen (mogen eigenlijk) helpen in de kinderkamer Uiteindelijk is ze maar 3 dagen vroeger geboren. Jij hebt nu wel nog 2 kindjes lopen, dus rust is dan heel moeilijk natuurlijk. Nu ben ik 19 weken zwanger en zooo bang dat het zich terug zou herhalen. Wil al aan de kamer beginnen om niet het risico te lopen dat ik niet zou kunnen meehelpen. Maar man wil wachten tot zijn groot verlof.. Nu ben je 32weken zeker als ik het goed kan uitmaken uit je bericht?
@mb90 Ja het is heel lastig ik voel me tekort schieten naar mijn andere 2 die het natuurlijk niet begrijpen. Wat verschikkelijk dat het al zo vroeg begon bij jou. Ja gelukkig hebben we Netflix maar heb ondertussen vierkante ogen. En ja ik ben nu 32 weken ik moet af en toe wel wat dingen doen om trombose te voor komen tot zo ver het goed gaat natuurlijk dus minimaal En ik snap je angst heel goed wij willen geen 4 e meer na dit mag blij zijn met de gezonde kindjes die we hebben / en dan mogen hebben