Hallo, ik ben pas bevallen van een zoon en mijn 9 jarige hondje laten wennen aan een baby gaat een uitdaging worden. Nou hoop ik toch op wat adviezen. Normaal houden we hem altijd gescheiden van de kindjes van vrienden omdat we het risico niet kunnen nemen. Hij is echt niet lief tegen mensen (en dus ook kinderen die hij niet kent) Hij verblijft nu bij mijn ouders ivm de kraamzorg die nu over de vloer komt. Hij is vandaag even op bezoek geweest. De baby lag in de box. Hij had hem eerst niet door maar na een piepje van de baby merkte hij hem op. Hij begon op een gegeven moment er wel naar te blaffen maar dit konden we nog stil krijgen met euh zeggen. We hebben hem veel beloond met koekjes. Ze zijn weer vertrokken voordat hij hysterisch kon worden. We hebben hem ook aan een luier laten ruiken. Hoe kan ik dit nu verder het beste aan pakken met wennen. Zodat het wel veilig is voor de baby. Die moeten we wel eens op schoot hebben en het is een klein maar snel hondje. Moeten we hem dan in de bench doen in de huiskamer bijvoorbeeld? Hopelijk heeft iemand een goede tip.
Als dat een diepe angst agressie is bij de hond, zou ik die niet bij mijn eigen kind in de buurt willen... Nooit, helaas. Dit klinkt niet goed, ik zou te bang zijn dat er iets gebeurd...
Ja aan mijn man is hij wel gewend en tegen alle mensen die hij van pups af aan kent is hij vreselijk lief. Alleen tegen vreemden niet.
Mijn dieren zijn mijn kindjes en ik vind topics van baby erin, dier eruit echt schrijnend. Maar wat jij schrijft klinkt niet Oké met een baby. Je kan een dier eigenlijk nooit alleen later met een baby. Maar in deze situatie zal je constant op je hoede moeten zijn. Zelfs als het een hele tijd goed lijkt te gaan. Niet om bang te praten maar pas was toch dat verhaal uit Amerika, kersvers gezin op bed om TV te kijken, moeder Nieste en de hond beet het kindje Helaas tot overlijden toe En daarvan werd niet eens gezegd of het een hond was met een gebruiksaanwijzing. Ik zou heel serieus met een honden trainer/coach om tafel gaan zitten. Kijken of die tot de kern van het probleem zou kunnen komen. Lukt dat niet dan moet je je wel afvragen of je jouw hond nog zo'n fijn thuis kan bieden of dat hij haast noodgedwongen constant wordr weggeduwd om de veiligheid te bewaken. Waarvan jeje kunt afvragen wat dat weer voor risico's in de hand werkt. Super lastig, veel succes maar pak het sowieso serieus aan.
Zon hond zou ik never nooit bij m'n kind in de buurt willen hebben... Gaat geheid een keer mis, en 1x kan gelijk de laatste keer zijn helaas. Ik zou het risico niet lopen
Oh wat lastig voor je. Ik ben stapel op dieren. Onze hond overleed helaas toen ik zwanger was. Maar wat moeilijk voor je. Ik heb geen tips maar hoop dat je hond jullie kindje als 1 van de roedel gaat zien. Sterkte!
Een hele goede professionele trainer (of meerdere) inhuren die weet waar hij over praat. Dit kun je niet zomaar alleen doen! Maar hij is al 9, als de problemen zich niet oplossen zou ik hem toch wegdoen Ja een hond hoort bij t gezin maar een kind hoort altijd voor te gaan, is heel anders dan een dier.
Hij wordt bijna 10 en het is een heel necerveus hondje. Ik heb er in het verleden al 3 gedragstherapeuten bijgehad. Herplaatsen zal niet zomaar gaan buiten het feit dat ik het verschrikkelijk vind een hond weg te moeten doen. Hij is dood ongelukkig als hij ergens naar toe moet waar hij niemand kent. We hebben ooit een kennel geprobeerd voor de vakantie mijn ouders hebben hem op moeten halen omdat hij totaal apathisch was. Het is overigens geen grote hond maar een groot uitgevallen chihuahua kruising. Ik ga zeker geen risico's lopen maar vroeg me af of iemand een idee had hoe ik hem kon laten wennen zonder de situatie te verergeren.
Wonen je ouders in de buurt? Misschien kan hij daar zijn laatsta jaren doorbrengen, maar dat jullie wel zorgen voor het uitlaten, voer en dierenartskosten. Wat een vervelende situatie zeg! Weet je hou het is ontstaan? Jullie hebben hem al vanaf pup, begrijp ik? De hond in combinatie met de baby lijkt me echt te gevaarlijk. Je zult je baby veel vaker op schoot hebben dan tijdens het voeden en de baby zal op de grond gaan spelen en je kunt nou eenmaal niet altijd scherp zijn. Succes met jullie beslissing!
Ja die wonen in de buurt en die hebben een kat die dan vervolgens op zolder moet leven als de hond daar is dus die zitten er ook niet permanent op te wachten helaas. Plus ze gaan oppassen dus zit je als nog dat ze bij elkaar moeten. Ja ik heb de hond vanaf 7 weken oud. Hij is met 9 maanden begonnen met dit gedrag. Toen was ik nog single. Hij is uiteindelijk aan mijn man gewend en daar helemaal gek op, dus hij kan het wel. Verder hebben we door de jaren heen een modus gevonden om hem gewoon boven te doen als er visite kwam waar hij niet samen mee kon. Iedereen die hij van pups af aan kent inclusief de hond van een vriendin gaat top, rest niet.
Je zegt dat ie uiteindelijk aan je man gewend is. Hoe? Want misschien kun je op dezelfde manier de baby laten wennen? Het lijkt me toch wel erg link hoor. Een kleine baby ligt alleen maar in de box of op schoot. Onze dochter kruipt en loopt voortdurend overal, pakt wel eens wat van de hond af, zit wel eens in haar mand... Soms zijn ze paar seconden uit zicht als ik ff wat uit de keuken pak. Hond hoort dan gewoon niets te doen. Zelfs als er perongeluk aan haar oren wordt getrokken oid doet onze hond niks of ze loopt weg. En zo hoort t ook. Als ze dan zou gaan grommen en blaffen enzo.. Dat is echt gevaarlijk
Sorry maar ik zou echt nooit dit risico willen nemen want de kans dat het een keer fout gaat is heel erg aanwezig en dat vergeef je jezelf echt nooit. Ik ben best gek op dieren maar de veiligheid van mijn kinderen gaat voor alles. Ik vind het dan ook zorgelijk wanneer je straks toch besluit de hond in huis te nemen en in wezen een onveilige situatie voor je kindje gaat creeren.
Oeh dat klinkt wel als een heftige angst agressie. Als je het echt wil proberen om jullie hondje te houden zou ik echt eillen adviseren: zoek goede en professionele hulp en ga niet zelf maar wat proberen. Hondje in de bench lijkt me geen doen, als een hond hele dagen in een bench moet dat is ook geen leven voor zo'n beestje. Durf zelf echt geen tips te geven omdat ik de situatie niet ken. En je moet de hond zien om te kunnen zien wat er gebeurd, hoe hij reageert en hoe jullie reactie is. Dus echt, haal dan iemand in huis met verstand van zaken en ga niet zelf lopen klooien. Gaat het mis dan vergeef je het jezelf nooit.
Ik snap dat het vreselijk is je hond evt weg te moeten doen.. Maar het is nog veel vreselijker als ie je kind half opeet... Na een paar maandjes gaat je kind op de grond... dat is het leefgebied voor je kindje... Dat kan toch niet samen met zon hond.. Dan zou je de hond altijd op moeten sluiten, en dan maar hopen dat niemand dat ooit vergeet.
De enige die je misschien kan helpen is een gedragstherapeut. Ik zou niet zomaar van alles proberen. Ik kan je aanbevelen om eens te kijken bij Tinley. Verder zou ik echt heel voorzichtig zijn.
Dit dus. Je moet echt kijken wat voor zowel je kindje als je hondje het beste is. Is je baby goed af bij een hondje wat eigenlijk totaal niet te vertrouwen is? Is je hondje goed af nu hij steeds weggestopt moet worden, omdat de baby er is? En wat al gezegd is: je kindje gaat op een gegeven moment kruipen en later lopen. Dan kan je nerveuze hond dus niet meer in 1 ruimte met je baby zijn. Want je weet dan nooit wat er zal gaan gebeuren. Ook kan het eens gebeuren dat je kindje onverwachts aan de hond gaat zitten. Wat zou er dan gaan gebeuren?
Wij hadden een soortgelijke situatie met een van onze katten. Als ze schrok (en dat kon van alles zijn, iemand noemde bv. al niezen), dan vloog ze alles wat bewoog of haar aankeek aan. En met 6,5 kilo kat, was dat niet prettig, kan ik je vertellen. Met één kind was het nog wel te doen (kat in een andere ruimte en bij ons als de kinderen sliepen ed), maar met twee niet meer. Ook omdat het los van haar buien een enorme kroel was, die gewoon bij ons wilde zijn. Uiteindelijk hebben we (bijna vier jaar nadat we de oudste kregen) besloten dat een ander huisje beter zou zijn voor de kat, hoeveel pijn het mij ook deed haar te moeten missen. Maar haar houden was eerder egoïstisch geweest dan in het belang van de kat. Omdat in onze omgeving iedereen andere katten of kinderen had, hebben we haar uiteindelijk naar het asiel waar ze vandaan kwam gebracht. Een maand of vijf later overleed de kat van mijn ouders en toen hebben we haar direct weer opgehaald uit het asiel. Helaas werd ze een maand later ziek en is ze overleden... Ik begrijp heel goed dat je een dier niet zomaar weg doet, maar ik vind het risico te groot om een dergelijk dier bij een kind te laten. Bedenk je of je je hond nog een waardig bestaan kan geven en of er oplossingen zijn (hond in een andere ruimte of in een bench als je kind speelt of wat dan ook) of dat het eigenlijk gewoon zielig is (bv. als hij zelden of nooit meer bij jullie kan zijn of eigenlijk altijd opgesloten zou moeten zijn).
Ondanks dat ik zelf ook niet zo ben voor 'zomaar' herplaatsen van honden... is jullie situatie wel een heel erg lastige. Heb je pb gestuurd.