Ik snap dat je je zorgen maakt! Wat is weinig voelen? Die van mij is momenteel ook wat rustiger vowl hem nog steeds regelmatig maar ipv 5x per dag echt oorlog in mn buik tot 3x per dag even wild en dan weer rustig. Hij reageerd inderdaad als ik por. Ze hebben nu idd minder ruimte en slapen wat meer. Als je t niet vertrouwd kan je altijd even met de gyn of vk bellen toch? Dan heb je zekerheid. Stress is ook niet goes vooe buikbaby's en beter een x teveel gebeld dan een x te weinig.
Moekie, het infuus heeft hoogstens 10 minuten aangestaan. Voor mij had t niet gehoeven, maar gezien de frequentie van de weeen namen ze dus niet van mij aan dat het heel erg opschoot. Dat is wel jammer. Maar goed, het is allemaal goed gekomen
Ben je straks bevallen en heb je zin om verder te kletsen? Kom gezellig http://www.zwangerschapspagina.nl/de-mamas/620869-mei-mamas-2016-a.html#post19760513
Ik ben weer gerust gesteld. Na wat getrappel en gedraaid uit zich zelf heeft hij nu de hik. Wat kan ik daar nu van genieten.
lang verhaal maar dit zijn bij mij de redenen: ik heb al vanaf het begin van de zwangerschap veel pijn van een niersteen van 2 cm. Daardoor al snel in de ziektewet, ik kon/kan niet langer dan een half uur staan/lopen. Tussen 31 en 34 weken ben ik 3 x opgenomen geweest in het ziekenhuis, vanwege ondraaglijke nierkolieken/nierstuwing. Ik heb daar aan het infuus buscopan gelegen en kreeg pethidine injecties. Uiteindelijk hebben de artsen besloten om een nierdrain te plaatsen, om in ieder geval te zorgen dat de urine zich niet in de nier opstuwt en mij van de meeste pijn af zou helpen. Het plaatsen was echt een hel, zo ontzettend pijnlijk (ze kunnen de nier niet verdoven en prikken hem aan en plaatsen dan een buisje) ik kon dagenlang niet lopen en slapen van de pijn. Daarna ging het steeds ietsje beter en na een week kon ik zelfs weer de kinderen naar school brengen. Het slapen bleef en blijft rot, want ik kan alleen nog maar op mn rechterzij liggen en ik was zo gewend steeds van zij te wisselen. En er zit natuurlijk altijd zo'n slangetje en urinezak aan je lijf, niet bepaald fijn. maar goed, de kolieken waren over! Tot ik een week later weer onhoudbare pijn kreeg. Waarschijnlijk een ontsteking. 2 dagen opgenomen geweest en toen met de gyn besproken dat ik het echt niet meer trok. Steeds weer proberen moed te krijgen. Nooit weten of en wanneer ik die pijn weer krijg. Die pijn is erger dan de pijn met een bevalling. Dat nekte me psychisch ook, samen met het slaaptekort. Ik loop ook al bij de pop-poli. De gyn vond het reeël en we zouden kijken bij 37 weken of ik inleidbaar ben. Ik was toen 33,5 week en het voelde echt als een last van mn schouders dat ik die dag had om naar uit te kijken. Thuis ging het weer een weekje goed en toen kreeg ik blaasontsteking. kuur gekregen, en het ging over. na 4 dagen zonder ab kreeg ik weer een ontsteking! en nu ben ik vandaag aan mijn laatste dag van de kuur. ik hoop zo dat ik geen ontsteking meer krijg voor de bevalling. Ik drink al ontzettend veel maar de helft gaat natuurlijk maar door de blaas, de andere helft meteen uit de nier in de zak. En nu is er nog een reden bijgekomen voor inleiden. Ik ben blijkbaar draagster van de B streptokok bacterie, waardoor ze willen dat ik beval met een antibiotica infuus en de baby 48 uur moet blijven ter observatie (ze kunnen er heel ziek van worden) Maar aangezien ik de vorige keer in 4 uur ben bevallen is de kans groot dat ik dan niet lang genoeg aan het infuus kan als ik de bevalling zelf zou afwachten. Dus nu word ik opgenomen op de dag van inleiden en krijg ik eerst een paar uur ab infuus voordat ze de vliezen gaan breken.
ik heb trouwens geen ervaring met rug of been-weeën, lijkt me erg naar! @theemuts, jeetje, de baby is dus nog gedraaid met 36 weken? bizar! voelde je dat niet enorm goed? hopelijk lukt de versie. probeer zo veel mogelijk te ontspannen en goed op je ademhaling te letten. @nicole, vervelend. ik heb wel veel last van harde buiken en mn bekken steekt enorm, ik kan nauwelijks opstaan en lopen. @ minder bewegen, hier gelukkig nog geen last van. maar ik herinner het van mijn oudste ook vanaf zo'n 38 weken. @sammie, leuk! met lotgenoten kletsen is erg prettig
Ow moekkie, en wij maar klagen heb je al heel wat moeten doorstaan deze zwangerschap zeg! Nou mijn weeen zaten overal, pff dan weet je je echt geen houding aan te geven als ze van alle kanten komen dus hoop dat nu niet te krijgen maar het zit nu al in me benen en rug dus bang van wel, maar goed het s voor goed doel!
Gefeliciteerd sammie!! Hier ook heel veel harde buiken. En daardoor wordt m'n baarmoeder zo geprikkeld en gevoelig dat ik de beeb ook regelmatig minder voel. Bij mij helpt het om m'n hand aan de linkerkant halverwege mijn buik te leggen (dit ligt er natuurlijk net aan hoe je kindje ligt, dit is bij mij de tegenovergestelde kant van 't ruggetje) dan voel ik tussen de harde buiken door vaak wel iets schuiven. Maar het blijft eng en vermoeiend! Hoop daarom ook zo dat het een keer gaat doorzetten.. Die regelmatige harde buiken van mij doen al zo lang niks dat ik begin te denken dat ie niet meer komt
Moet even kwijt hoor; net slijmprop verloren en bij m'n eerste begon het een paar uur later.. spannend!!! Goede afleiding gehad dankzij Max Verstappen
Wow wst een heftig verhaal!! Dan snap ik ook heel erg goed dat ze je gaan inleiden. Ia voor jou en de baby t beste. Heb 1x een zware nierbekkenontsteking gehad en dat is de ergste pijn die ik ooit gehad heb en jij loopt daar dus al maanden mee. Heb t evht met je te doen!!
Ik heb serieus 2 uur lang harde buiken gehad tijdens de race hahah. Mn man belde in tranen op na de race. Zo blij was hij, hoj volgt max al vanaf zn kart tijd. En heeft altijd gezegd dat word een grote. Ik grapte nog nou als ik vamdaag ga bevallen komt t door max (word ool de tweede naam van onze kleine dus zou wel leuk zijn om vandaag te bevallen 😂
@moekje; haha! Supermooi voor je man ook! Ik duim met je mee dat je vandaag je kindje mag verwelkomen! Mijn man is meteen gaan koken toen ik zei dat het nu serieus begint te rommelen.. bij m'n eerste moest ie tijdens het koken met spoed met mij naar het ziekenhuis en heeft nu samen met mijn zusje nog een trauma omdat ze zo'n honger hadden
@Moekkie: jeetje wat een pittige, zware zwangerschap heb jij tot nu toe zeg. Petje af dat je dit zo volhoudt. Ik snap helemaal dat ze in jouw geval voor inleiden kiezen en ik snap ook helemaal dat je aan het aftellen bent. Hier is baby inderdaad met 36+4 naar stuit gedraaid. Ik vond het eigenlijk al vreemd dat ze al sinds 32 weken in de "juiste" positie lag Onze oudste draaide met 34 weken van stuit naar hoofdligging en zoon met 36+3 van stuit naar hoofd. Maar.... Dit had ik natuurlijk niet verwacht, dat ze nu nog eens in stuit zou draaien! Maar we zien het wel. Ik heb er alle vertrouwen in dat ze voor dinsdag nog draait of dat de versie lukt. Over of ik het ook gevoeld heb: ik heb helaas voor de derde keer deze zwangerschap longontsteking. Daardoor hoest ik zo enorm veel en komt er zoveel kracht op mijn buik dat alles beurs is. Ik voelde dus wel dat mijn buik naast pijnlijk ook 'raar' voelde en dat ze dus niet meer bewoog... Bboom: wat spannend! Duim mee dat het doorzet en jullie jullie wonder spoedig in jullie armen mogen sluiten. Moekje: hebben de harde buien bij jou nog doorgezet?
Nee die harde buiken waren denk ik van de spanning want ze zijn weer weg hahha heb dat al een ruime tijd dus zolang ze geen zeer doen ga ik ook nergens van uit Jeetje spannend dat hij zo laat nog in stuit is gaan liggen! Onze uk ligt sinds 36 weken goed, maar daarvoor alleen maar in stuit gelegen terwijl de eerste op een echo nooit anders heeft gelegen als met zn koppie naar beneden haha. Ik duim voor je dat hij uit zichzelf goes draait! Wanneer staat de versie gepland?
Gelukkig dan nu een rustige avond Moekje, nagenieten van de prestatie van Verstappen De versie staat gepland voor dinsdag. Dan ben ik 37+2, ben benieuwd! Hier vanavond de laatste hand gelegd aan de familiewieg. Heb de bekleding die we erin hebben gemaakt toen ik zwanger was van dochter eruit gehaald , gewassen en er nu weer in genaaid. Was een heel karwei maar ben blij dat ik het gedaan heb. Na 4 kindjes geboren in de familie was de witte bekleding niet echt wit meer en nu ziet hij er weer fris uit.