oooh spannend!!! die eerste echo!! Ik had ook de keuze maar heb gekozen voor 7 weken omdat ik er 100% zeker van wou zijn of het hartje klopte of niet, maar mijn situatie was anders ik verloor bloed door een hematoom. ik dacht 7 weken te zijn maar bleek 6 weken en 2 dagen te zijn en beide hadden kloppend hartje en echo was via de buik, ik geloof dat het hartje te zien is bij een vaginale echo al bij 5 weken en 5 dagen meestal zien ze het beste bij 6 weken, als je niks ziet kan het zijn dat je wat vroeger zwanger bent wees daar niet meteen bang voor. Het is heel spannend, i know the feeling maar je zult zien die echo komt goed maar het lijkt eeuwen te duren die dagen, teminste dat had ik haha!! <3
Dankjewel voor je lieve berichtje 😘 Ik ben nu vooral erg bang.. Morgen is het dinsdag.. Vorige keer ging het mis op dinsdagochtend toen ik de eerste keer naar de wc ging.. Helderrood bloed.. Zo bang.. Ik ga nu naar bed en hoop dat de nacht snel gaat.. Het is een totaal andere situatie maar het zit zo sterk in me nog dat moment. Dat moment dat ik wist dat het foute boel was.. Toen was ik al over tijd.. Nu ben ik nog niet eens op nod! Dat duurt nog 2 dagen! Sorry voor de rant.. Maar jullie weten precies hoe het is.. Mijn man reageert ontzettend nuchter en mijn beste vriendinnetje zegt dat ik moet proberen de kalmte te bewaren.. Maar hoe bewaar je die kalmte? Datzelfde vriendinnetje woont in Ierland en komt naar nl de week van mijn echo. Ze komt 2 dagen eerder. Ze had tijdens het winkelen een knuffel gevonden die ze wel moest kopen voor ons kleintje. Dat was 2 maanden terug. Hoe mooi is dat?! Zeker nu dat het raak is.. Ik kan helaas alleen maar denken: hoelang duurt het voor het mis gaat?
Ik weet precies hoe je je voelt Sandywich, zelfs in dit termijn heb ik soms angsten dan voel ik ze niet schoppen dan denk ik meteen o god het is afgelopen of het is te mooi om waar te zijn!! laat staan hoe ik was in het eerste trimester lees mijn topics maar eens door pfffffffffft weet niet hoe ik die ben doorgekomen zonder gek te worden, elke week een echo aangevraagd voor bevestiging en geruststelling (soms ook zelf betaald) tot zeker 13 weken!! totdat ik op 14 weken leven voelde werd ik wat zeker, en dan nog is het eng!! voelde ik ze niet huppa weer naar gyn en een echo, had ik steken en kramp huppa weer naar de gyn en een echo, bleek niks aan de hand dan banden/groeipijn.... Mijn ervaring is zo dat de tijd die verstrijkt en elke dag die komt en gaat er weer een dichterbij je bevalling is, wel is het zo dat ik een soort ''bewijsdrang'' naar mijn lichaam voelde zo van bewijs eerst maar of je het kan voor ik kalm kon blijven, het is zo moeilijk als je eerste zwangerschap een MK is dan zit die angst er, zelfs in het termijn dat ik nu ben, bv kijk mijn gedrag tegenover de tandarts en verdoving!! kies moest getrokken worden en ik heb het gedaan zonder pijnstilling omdat ik erg bang was dat het schadelijk is voor de kleintjes, terwijl het zo is dat een goede zwangerschap alles kan hebben: so far hebben mijn tweeling dit meegemaakt: hematoom, stress, ruzies en extreme woede (hormonen LOL), sterfgeval, griep, blaasontsteking, acute nierbekkenontsteking + antibioticakuren, tandarts en ik heb een maagverkleining en ze mankeren niks!! Hoe verder je komt in de zwangerschap hoe meer vertrouwen je krijgt, maar echt die ''angst'' gaat denk ik nooit weg, die zit diep omdat het ZO gewild is, ik zeg altijd ik heb goud in me buik en dat moet beschermt worden alsof er een draak op zijn schat zit!! Ook zei iemand tegen mij op dit forum: je kan beter proberen te genieten, in plaats jezelf voor te bereiden op het ergste, want mocht het misgaan dat komt het verdriet toch, dus kan je net zo goed genieten, je mist zo je zwangerschap, en dit is ZO waar, het hele eerste trimester heb ik niks anders zitten doen dan me druk maken om een eventuele miskraam. Super lief dat je vriendin een knuffeltje heeft gekocht voor je! en als je onzeker voelt schrijf het gewoon hier want we hebben allemaal in hetzelfde schuitje gezeten!! xoxo
Hotsiflots, dan is het zeker wel slim om ze er nu al uit te laten halen voor het gaat ontsteken. Hopelijk gaat het snel beter! Sandywich, fijn dat de verloskundige je gerust kon stellen. En probeer positief te denken, de kans dat het goed gaat is vele malen groter dan dat het niet goed gaat! Zeg ik nu zo heel makkelijk terwijl ik waarschijnlijk bij een volgende zwangerschap ook de bibbers heb de eerste weken :-D en hotsiflots omschrijft het ook heel mooi met je kan beter proberen te genieten, in plaats jezelf voor te bereiden op het ergste, want mocht het misgaan dat komt het verdriet toch, dus kan je net zo goed genieten, je mist zo je zwangerschap
Net weer thuis van de check-echo bij de gynaecoloog en alles was weer perfect in orde, hartjes kloppen goed en ook gehoord, maagje zat goed vol en had genoeg vruchtwater. Ze bewogen zo veel en sterk dat de gynaecoloog het kon voelen onder het echoapparaat door ''zo die zijn sterk'' zei ze over 2 weken heb ik de groei-echo. Nu weer lekker thuis en tijd voor me kattenslaapje haha Echo gehad maar hijs beetje onduidelijk, de tweede meid die was zo aan het bewegen dat gewoon onmogelijk was het gezichtje op de foto te krijgen, dus dit keer alleen 1 van de twee:
Hoi alle bijna-mama's en mama's in spe, Ook ik lees mee en ben blij dat er een clubje is zoals deze. Ik heb 24 feb jl. een curretage moeten ondergaan vanwege een missed abortion bij 9.2 weken. Veel verdriet van gehad en nog steeds. Het is fijn om te weten dat ik niet alleen ben (want zo voel ik me wel vaak) dus dat ik nu dit forum ontdekt heb is fijn! Ik lees ook dat verschillende vrouwen gelukkig weer zwanger zijn! Superfijn want dat geeft mij hoop en moed om niet in te kakken en alleen maar verdrietig te zijn.. Ik word er onzeker van dat het tot nu toe nog niet positief is en ben steeds teleurgesteld en ook een beetje boos op mezelf en op mijn lichaam. Ben er ook erg mee bezig maar kan het uitknopje maar niet vinden.. Ook al ken ik jullie niet, ik hoop oprecht dat we allemaal weer heel snel een lief klein frummeltje in onze buik hebben groeien wat wel blijft zitten! Iets mooiers dan dat is er niet! En voor alle dames bij wie het al zo is; GEFELICITEERD! Geniet ervan!
Welkom in het groepje hier minimam!! wat naar ook een missed abortion, heb ik ook gehad wat voel je dan verraden door je eigen lichaam hé? gelukkig is er licht aan eind van de tunnel, maar ik was ook enorm verdrietig en boos en ''alleen voelen'' heel erg herkenbaar en het enige wat mijn verdriet kon temperen was een nieuwe zwangerschap, dat dacht ik toen en het klopt, het ''verzacht'' maar de angst blijft, ik hoop dat je hier je zorgen, herkenning, steun en verdriet kwijt kan en nog meer hoop ik dat het weer heel snel raak zal zijn, geduld wordt beloont zeggen ze xoxo
Welkom minimam! Hotsiflots: dit had ik nu echt nodig! Ik had even last van nek/schouderpijn links en raakte helemaal in paniek. Vervolgens stond ik net ff snel op en kreeg last van rugpijn met menstruatiekrampen... Vooral het stukje wat je zei over nu genieten want als het mis gaat heb je toch verdriet. Die ga ik echt onthouden. Zo ontzettend gelijk! Ondertussen ook nog hele fijne zure oprispingen! Geweldig!
Hoi Minimam! Welkom hier. Wat rot van je MA hopelijk mag je snel weer een positieve test in handen hebben! ❤ Hier een positieve ovulatietest! 5 dagen later dan verwacht maar toch
Over dat genieten, kan best nog heeeel moeilijk zijn heb ik vandaag nog maals meegemaakt; was een kattenslaapje aan het doen was moe van de check echo en de warmte, word ik wakker lig ik op mijn linkerzij voelde ik iets ''knappen'' en meteen vreselijke buikpijn die naar me rug straalde en voelde ze niet schoppen, meteen de gyn opgebeld en ja hoor moest weer komen *sighs* Maar ik lag nog niet op de behandeltafel en de pijn was weg en voelde toen ook meteen weer leven, toch echo gehad en bleek niks aan de hand te zijn, wat bleek het nou te zijn: ik heb een maagverkleining en bij het groeien van de tweeling die meer ruimte in beslag neemt is er een stuk darm beknelt komen te zitten waardoor er heel erg veel lucht vast zat, wat deed dat pijn zeg!! Maar thank god niks aan de hand met de meisjes.. Net uurtje thuis, dus dat was weer een ontspannend avondje op de bank voor de buis...not Veel klusplezier loveexx ik ga duimen dat het deze maand jou maand is!! Ik ga nu villa directa me nest in kan niet meer, zwanger zijn is mooi en een wonder....maar ook heel erg stressvol.. xoxo
Pfft wat een gedoe hotsiflots! Mezelf kennende (erg ongeduldig en snel in paniek) zal dit ook nog wel een paar keer voorkomen. Nu maak ik me druk over wat nekpijn (die ws er toch al zat vanwege de stress die ik nu heb), maar ik voel echt krampjes en activiteit in m'n baarmoeder. Vorige keer wist ik gewoon dat het op de verkeerde plek zat. Nu heb ik het idee dat het vruchtje op de goede plek ingenesteld zit. Vandaag m'n vrije dag, maar we hebben sinds maandag problemen met de ketel.. Nu dus vroeg op moeten staan en de monteur is er al.. Kans is groot dat we een nieuwe moeten... Zucht! Gaat ons geld weer 😐 Anyways: net een digitale test gedaan, toch spannend om dat zandlopertje te zien knipperen 😂
Prachtig om het echt te zien staan hé Sandywich? hier ook big fan van de digitale, deed nooit de streepjes testen alleen deze Zul je altijd zien vakantie geld komt eraan, gaat er iets stuk in huis pfft hoop dat hij nog gered kan worden!! Nekpijn kan komen door stress, ik had vreselijke beenpijn de eerste week zo raar, spierpijn schijnt normaal te zijn, allemaal hormonen en zoals ik vaker zei wat je gevoel zegt klopt vaak ook!! Hier gaat het gelukkig weer goed geen pijn meer en zelfs me kies die is pijnloos (alleen 1 avond kramperig geweest thats it) ben ik erg blij mee, dan kan ik over 2 weken met een gerust hart de andere laten trekken. Geniet lekker van je vrije dag hoop dat het wat beter weer word xoxo
Ik duim voor je loveexx! En hotsiflots: m'n collegaatje zei al dat het idd stress zal zijn. Dat gecombineerd met slechte werkhouding geeft echt nekpijn. Nu veel last weer van m'n stoelgang.. Misselijkheid wordt gelukkig al iets minder, heb vanochtend drinkontbijt gepakt en dat kan ik goed hebben gelukkig! Wel heel grappig dat m'n kat steeds vaker even bij me komt kijken, controleren of alles goed gaat 😂. Normaal kan het dat beest niks schelen!
Even een vraagje voor degene die een curettage hebben gehad... Sinds de curettage heb ik veel meer last van krampen en zo. Eigenlijk mijn hele cyclus door, voordat ik zwanger raakte had ik daar helemaal geen last van. Word er toch wat onzeker van... is er iemand die dat herkent? Ik vind het ook zo wat om ermee naar de huisarts te gaan Zit nu trouwens op 4/5 dpo... heb er alleen geen heel goed gevoel over. Dat warme weer hielp niet echt haha... Zo genoeg gezeurd hoe gaat het met jullie?
Love ex ik herken het. Ik ben op 24 februari jl. Gecurreteerd bij een zwangerschap van 9.2 weken. Ik zit nu op 5dpo en heb de afgelopen tijd meer 'symptomen' gedurende de periode rond mn eisprong dan voor mn missed abortion. Meer steekjes, rommelende darmen en moe. Daarnaast temperatuur ik ook en kan ik er weinig wijs meer uit.. Het maakt ook mij erg onzeker. Soms angstig voor verklevingen e.d. als gevolg vd curretage maar daar wil ik niet aan denken.. Ik hoop dat ook wij onszelf allemaal weer snel zwanger mogen noemen!
Hier ook herkenning. Sowieso een veel zwaardere en heftigere menstruatie. Hier gaat het ondertussen wel oké! M'n misselijkheid in de ochtend is al wat gezakt dit weekend. Thank god voor smoothies en drinkontbijtjes. Alleen m'n stoelgang is verschrikkelijk.. M'n darmen liggen helemaal plat.. Veel gas en ik kan niet naar de wc.. Vooral dat gas doet ontzettend zeer . Nog steeds wel een beetje angst als ik naar de wc ga, maar ik heb er een goed gevoel over gelukkig! Althans, ik ben er zeker van zowat dat onze pinda op de goede plek zit! Zaterdag hebben we het onze ouders verteld, wat wel erg mooi was om te doen. Ze waren zo ontzettend blij! Hadden het totaal niet verwacht dat het al zo snel weer raak zou zijn (na 4 maanden). Als het al mis zou gaan dit keer ben ik er wel zeker van dat zwanger worden iig geen probleem is! Dit klinkt misschien suf, maar ik ken zo ontzettend veel mensen waarbij het van nature echt niet lukt. Gisteren waren we al een lijstje met namen aan het opstellen, we hebben nu al veel te veel keus, wordt heel moeilijk als het een meisje blijkt te zijn. Bij een jongetje is de kans 70% dat het de naam van mijn man krijgt. Dan hebben we 4 generaties eerste zonen met dezelfde voornaam.
lovexx ik had het na mijn miskraam (spontaan) veel pijn ook als ik ging zitten en staan en als ik moest poepen etc. Ik heb een paar keer een osteopaath bezocht en dit hielp echt super goed. na een keer of 4 was ik er vanaf! en was ik ook weer zwanger. geen idee of dit voor jou wat is. maar baat het niet dan schaad het niet! hier een mopperdagje. veel misselijk en aan het spugen!
loveexx ik herken wel de kramp die ik had na mijn curretage maar duurde niet lang, heb maar 1 menstruatie gehad en toen was ik alweer zwanger, maar die eerste menstruatie omg ik dacht dat ik door de grond ging van de pijn zeg!! die was heel heftig!! Wel had ik contant pijn aan mijn eileiders nu bleek dat het rijpen te zijn geweest van 2 eitjes ai Sandywich obstipatie vreselijk!! heb ik nu nog last van!! dat gas gaat wel weer weg maar die harde ontlasting blijft bij mij tot nu toe aanhouden, het enige wat bij mij helpt is die groene Yakult, misschien een tip? om te proberen. wat leuk dat je ouders zo reageerden <3 hopelijk knap je gauw op het is voor een goed doe hé? de angst is normaal dat zal wel een tijdje blijven hoor hoe verder je komt hoe meer je vertrouwen groeit!! Hoop dat je snel wat beter voelt lin1989 kleine beetjes eten helpt vaak, niet wachten tot je maag leeg is, dat kan misselijkheid voorkomen. Hoop dat het goed gaat met BamRenate de fijne 12 weken grens is behaald zie ik!! Nog steeds niks van Padmee gehoord, maar ik hoop dat ze het goed heeft Hier gaat het zijn gangetje, alles gaat tot nu toe heel goed het schopen word heftiger en voel ze steeds sterkter worden, ik draag heel hoog en breed ''de buik'' begint nu echt te komen. Nu nog over 3 weken baby kamer in orde maken dan heb ik dat vast gehad.
He meiden, ik ben weer even een paar dagen offline geweest met het lange weekend. Afgelopen donderdag had ik mijn bezoek aan de gyn. Ze vond het erg goed nieuws dat ik na 4 weken alweer vanzelf ongesteld geworden was en zej dat mijn lichaam dan ook echt schoon moet zijn nu. Al heeft ze dat verder niet meer bekeken met een echo ofzo. Nu is het deze cyclus even afwachten en dan mag ik de volgende keer weer met de Clomid beginnen. Voor de zekerheid heb ik wel weer duphaston meegekregen mocht mijn ongi niet vanzelf komen na 6 weken. Vandaag zit ik op cyclusdag 19 dus heb nog wel even te gaan. Als ik oer 3 weken nog niet ongesteld ben dan even een test doen en dan eindelijk weer verder! KIjk daar wel naar uit hoor om nu ook weer verder te gaan. We zijn nu al weer 2 maanden verder toen we hoorden dat het hartje van ons kindje niet meer klopte en heb echt het gevoel onwijs stil te staan. Sandi, wat mooi om weer zo'n test te zien! Hoe voel je je nu? en hoe is het afgelopen met je ketel? Qua stoelgang, ik eet regelmatig havermout en dat helpt bij mij altijd wel erg goed. Als je dat lekker vindt zou je dat een kunnen proberen... Loveex, ik heb sinds de curretage ook redelijk veel krampen hoor. De gyn had daar niet echt een verklaring voor. Als je echt al een goede menstruatie hebt gehad dan is de kans op verklevingen echt zo goed als nihil vertelde ze. Hoe bedoel je trouwens dat je door het warme weer er geen goed gevoel over hebt deze maand? Hotsiflots, voor jou gaat het nu ook snel zeg! Voor je het weet ga je straks met verlof :-D