Dag dames. Ben in juni'15 gestopt. Zie mijn handtekening. Vandaag helaas weer ongesteld geworden dus een baaldag. Na deze ronde zijn wij een jaar bezig... dat zet me aan het denken. Een jaar is volgens mij de grens om naar de huisarts te gaan. Maar wat volgt er dan? Wordt de spanning dan niet alleen maar groter? Wie wilt zijn ervaringen/adviezen met mijn delen? Wie herkent zich in mijn lange en onregelmatige cyclussen met heftige menstruaties en is naar een jaar wel naar de huisarts gestapt?
Ik lees ook mee ik ben al ik april 2015 gestopt(prikpil niet meer laten zetten) ben nu wel paar dagen later weekje.. Maar geen positieve test gehad nog. Dus lees even mee
Ik twijfel er ook over om naar de huisarts te gaan. Wij zijn nu zo'n anderhalf jaar bezig voor een tweede namelijk. Ik durf alleen niet goed. Toch zullen we binnenkort de stap toch wel gaan nemen denk ik..
Ik zou zeker naar de huisarts gaan; ook omdat je cyclus zo varieert. Dan kun je wellicht een verwijzing krijgen naar de gyn die het eens goed nakijkt. Nee het is niet fijn, maar het gaf mij wel rust toen bleek waarom het niet lukte.
Nee mijn cyclus was goed, maar bij mij kukte het niet meer na een buitenbaarmoederlijke zwangerschap. Ik mis hierdoor 1 eileider en twijfelde of mijn andere het nog wel goed deed. Eht die onzekerheid is killing dus ik wilde gewoon zekerheid. Uiteindelijk bleek mijn gevoel juist te zijn, maar ik ben blij als ik nog had gewacht dan wist ik nog niet waar ik aan toe was en nu ben ik gewoon zwanger na mijn eerste IVF Je moet eht een soort drempel over, maar een cyclus van 105 dqgen is niet gewoon. Dus het is wel handig dat daar even naar gekeken wordt (al zorgt het er alleen maar voor dat je gerustgesteld wordt )
Wij zijn na ruim een jaar naar de huisarts getaand. Zijn doorverwezen naar een Fertiliteitskliniek, moet zeggen dat het me wel spanning oplevert maar ik kijk van afspraak naar afspraak. En dan zien we het vanzelf!
Ik ben 14 maanden stoppen na de pil, kinderwens en niet spontaan zwanger kunnen raken naar de huisarts gestapt. Ik had met mezelf afgesproken er geen ding van te maken maar vond het gevoelsmatig toen wel een ding. Ik deed m'n verhaal en er kwamen tranen. Kennelijk deed het me toch meer. Maar toen ik eenmaal naar buiten stapte voelde ik me opgelucht dat ik de stap genomen had. De afspraak was toen nog een maand of drie te proberen zelf en anders terug te komen voor verwijzing voor fertiliteitsonderzoek. Maar misschien krijg jij bij jouw huisarts meteen de doorverwijzing. Paar maandjes later volgende inderdaad het fertiliteitsonderzoek. Ik vond het fijn dat we op dat punt beland waren, want het maakte me minder onzeker en ik had het idee dat we 'het probleem aan het aanpakken waren'. Al met al is het bij mij geen zwaar traject geworden. Door het volgen van m'n cyclus ben ik na een maand of twee spontaan zwanger geraakt. Ik was zo blij dat we destijds gewoon naar de huisarts waren gestapt. (Het 'aparte' is dat ik na de geboorte van m'n eerste ineens heel snel zwanger was van m'n tweede. Of schijnbaar toch niet zo apart omdat dit ook met hormonen te maken heeft in het lijf.)
Ik ben in februari 2015 gestopt met de pil en ook ik liep tegen dat moment aan te hikken. Ik zag heel erg op tegen de huisarts, maar al na de eerste afspraak was ik opgelucht. Het gevoel van 'en nu komt het goed overheerste. Bij mij heeft de huisarts eerst een zaadonderzoek voor vriendlief laten doen en vervolgens de doorverwijzing naar de gyneacoloog geregeld. Daar zijn we vorige week geweest. Inmiddels nog een zaakonderzoek en ik heb bloed laten prikken. Vervolg afspraak staat nu voor 6 juni gepland. Dit alles loopt vanaf eind maart. Mijn cyclus is zoals je ziet ook erg onregelmatig. Dat viel de gyneacoloog ook op. In eerste instantie zijn er nog geen bijzonderheden aan baarmoeder of eierstokken gezien, maar ze gaat in ieder geval wel wat doen aan mijn cyclus heeft ze gezegd. Maar weet verder nog niet wat. Eerst de bloedonderzoeken afwachten. Laat je niet opjutten en ga pas na de huisarts als jij er klaar voor was. Het is letterlijk een drempel, ik snap je helemaal. Maar weet wel dat zodra je geweest bent er steeds weer weken voorbij gaan van afspraak naar afspraak. Je mag me altijd pb'en voor vragen. Je situatie lijkt heel erg op die van mij. Succes!
Ik ben in april naar de huisarts geweest na een aantal maanden gestopt te zijn met de pil (die ik nog geen jaar geslikt heb) en ik nog steeds geen menstruatie had. Doordat ik altijd een heel onregelmatige cycli had, wilde mijn dokter toch al meteen onderzoeken doen naar PCOS (mijn zus afgelopen jaar ook gediagnostiseerd met PCOS, maar ik weet niet of het heeft meegespeeld in het snelle starten van onderzoeken). Ik heb dan wel nu helemaal geen eigen cycli meer, maar die van jou zijn ook erg onregelmatig en vaak lang. Ik zou toch even naar de dokter gaan, het is even een drempel maar wie weet is het iets wat zo verholpen kan worden. En zo niet ben je waarschijnlijk later achteraf blij dat je nu al naar de dokter bent gegaan. Ik kreeg begin april de onderzoeken, midden/eind april de diagnose, eind april de provera kuur en 12 mei begon ik met Clomid. Ik vind dat alles best snel gegaan is. Succes en ik hoop dat je snel zwanger bent!
Ik ben na 5/6 rondes al naar de huisarts gegaan. Cyclussen van 40+ en 2 van 60+ dagen. Gynaecoloog heeft onlangs pcos vastgesteld dmv inwendige echo. Gister tweede afspraak gehad en kan clomid ophalen bij de ziekenhuis apotheek Vandaag. Heb al een zoontje waarvan ik snel zwanger was zonder poespas. Nu voelde ik vrijwel meteen, aan mijn 'onderbuik gevoel', dat er iets niet klopte. Vandaar dat ik eerder dan een jaar al op de huisarts ben afgestapt. Heb nu overigens wel een dilemma. Bij clomid is de kans op een tweeling groter.. Dus ik moest even nadenken van de arts of ik clomid wilde gaan slikken. Moet eerlijk zeggen, dat een tweeling niet mijn voorkeur heeft, dus moet even bedenken of ik echt ga slikken. Ik heb namelijk wel een eisprong van mezelf, maar vanwege pcos lange cyclussen, dus weinig 'kansen' op jaarbasis. Mijn tip aan jou: volg je 'onderbuik gevoel'. Helderheid en weten hoe het zit, kan je rust geven.
Het is zeker een hele stap. Je moet dan ook aan jezelf toegeven dat je hulpt nodig hebt. Maar in een fertiliteitskliniek doen ze in eerste instantie alleen onderzoeken en als ze geen duidelijke oorzaak vinden dan mag je het nog een tijdje zelf proberen. Alleen weet je dan zeker dat er niets is. Als er wel iets is dan mag je altijd nog zelf beslissen hoe ver je gaat met de behandelingen. Maar het is natuurlijk wel een stap
Hier heb ik vorige week de stap genomen heb via de assistente een doorverwijzing kunnen regelen. Ik ben sinds de missed abortion vorig jaar nog maar een aantal keren ongesteld geweest, dit jaar nog maar een keer. Heb pas in juli een afspraak maar het lucht zo op.
Bedankt allemaal voor jullie reactie. Fijn om ervaringen te horen. Gisterenavond met manlief ook nog over gehad. We proberen het deze ronde nog met ovulatietesten en mocht dit niet lukken gaan we naar de huisarts. Net wat jullie zeggen, misschien is er wel niets maar dan geeft het rust. Ik heb zelf wel iedere keer het gevoel gehad dat er iets niet klopt ivm mijn cyclussen. Ik ben wel nog relatief jong, maar het is een bewuste keuze en wens om nu voor een kindje te gaan. Dus leeftijd is geen reden om nog af te wachten.
Hou ook rekening mee dat er niks uit kan komen. Ik had geen probleem om de stap na de ha te doen omdat ik ervan overtuigd was dat er wat was en dat bevestigd zou worden. Dat was niet t geval. Wij zijn allebei vruchtbaar en toch raak ik niet zwanger. Alle onderzoeken gehad en niks uit gekomen
Jeetje! Ik zie ook dat jullie hebben besloten om samen verder te gaan. Ondanks dat jullie beide vruchtbaar zijn, lukt het niet... kan een gynn dan echt niets betekenen? Het gaat dan toch ergens fout? Ik zie zoveel verhalen over onderzoeken en echo tijdens vruchtbare periodes etc. Of heb jij dit allemaal wel gehad?
Wij hebben alles gehad Zaad onderzoek ik heb 5 maanden lang inwendige echo's gehad elke 3 dagen hsg gehad samenleving test Alles is goed en idd ergens moet t fout gaan is ook onze gedachten maar ja Idd hebben we besloten ons leven samen verder te gaan en te gaan reizen en te genieten van andere kinderen in de familie anders ga je er aan onder door