zolang ik leef

Ik heb het gezien en ga het zeker verder volgen...

 

Ik heb heel kort gekeken. Ik kan dit soort programma's niet kijken, omdat ik dan alleen maar ga zitten huilen en vervolgens niet kan slapen.

 

Ik heb het ook gezien.
Vond het een mooi programma en heb respect voor hoe ze in het leven staan .

 

Ik heb het ook gekeken gisteren. Wat vond ik het indrukwekkend hoe sterk zij zich hield voor haar man en kinderen.
Echt moeilijk weten dat je sterven gaat terwijl je kinderen nog jong zijn en je nodig hebben.

 

Ook gekeken...De fout die ze maken bij zo'n uitstrijkje zou echt niet mogen..

 

Ik vond het ook indrukwekkend. Alleen sommige opmerkingen van Peter vond ik echt niet kunnen. Zo wie weet zijn jullie nu wel vrienden voor het leven? Serieus? Dat zeg je toch niet? Ook nog lachend. Bah, tenenkrommend

 

Ik vind Peters opmerkingen ook niet kunnen. Dan deden Rob Kamphues bij Mijn laatste keer en Valerio bij Over mijn lijk het toch stukken beter!

Zwarte humor is wel gebruikelijk als je ziek bent (heb zelf borstkanker, gelukkig tot nu toe zonder uitzaaiingen elders). Maar zulk soort opmerkingen kun je alleen als patient zelf maken. Dit soort humor trekt je er zo nu en dan doorheen. Maar dat doe je natuurlijk alleen op een bepaald moment, dit is niet altijd gepast. Het is echter not done als een buitenstaander het doet. Peters opmerkingen zijn daarom over de grens en komen tactloos over.

 

Als je hem zelf maakt, is het anders dan wanneer een gezond iemand een grove opmerking over jouw ziekte of situatie maakt. Je doet het zelf omdat het mede een manier is om ermee om te kunnen gaan. Het is een stukje stress, angst, verdriet, frustratie, afreageren. Als een buitenstaander zoiets zegt, dan is het gewoon grof en tactloos.

Hier zelf ook wel eens behoorlijk sarcastische opmerkingen gemaakt over het zelf kiezen van mijn cupmaat (ik heb borstreconstructies gehad), het kaal worden en dragen van een pruik, chemo, bestralingen, bijwerkingen en gevolgen. Maar alleen bij mensen die heel erg dicht bij je staan en die snappen dat het eigenlijk niet grappig bedoeld is, en die ook weten dat ze zelf zoiets niet kunnen zeggen.

 

Ik kijk het ook!
Heel ingrijpend, maar mooi programma!!!

 

Ik snap het nut niet van die programmas. Kijken naar de pijn en het verdriet van andere mense op een commerciele zender. Waarom? Iedereen weet dat er mensen zijn die dit meemaken en die helaas zo moeten leven, waaeom elke keer dit soort programmas maken.

Deprimerend. En ja het is realistisch en blablabla maar ik kijk liever naar een gelukkig vrolijk gezin met jonge kindjes ipv naar een gezin waarvan je weet dat het zsm uit elkaar wordt gerukt door een of andere kloteziekte.

Vind het helemaal niet leuk of interessant om naar te kijken.

 

Ik vind het juist interessant om te zien hoe zulke gezinnetjes ermee omgaan. Stel dat het je zelf overkomt dan heb je er misschien zelf ook iets aan?
Zelf ben ik een dierbare verloren aan een vreselijke ziekte en zij ging er weer heel anders mee om dan de personen die ik zie in dit programma.
Zwarte humor hou ik zelf niet zo van en hier in de familie maakte ook niemand zulke grapjes. Daar moet ik best wel aan wennen in dit programma.

Ik was echt geschokt dat door een medische fout die ene vrouw nu niet meer beter kan worden.
Als de diagnose destijds goed was vastgesteld kon ze waarschijnlijk gewoon nog oud worden
En een ongeneeslijk zieke moeder van jonge kinderen is altijd vreselijk.. als ik er alleen al aan denk krijg ik een brok in mijn keel.

 

Dat mag. Ieder zijn mening. Ik vind het niet interessant en probeer vh leven te genieten. Ik ga niet denken van: o stel je voor dat ik het ooit krijgt dan ga ik dit programma maar kijken omdat ik er dan misschien iets aan heb. Nee. Als ik ooit in die situatie kom, wat ik niet hoop, dan doe ik dat op dat moment zelf.

Nu weer een programma over kinderen met kanker. Moet niet gekker worden. Wat een drama tv. Echt verschrikkelijk. We weten niets om uit te zenden dus laten we verschillende programma's maken over mensen en kinderen die doodziek zijn en met allemaal chemokuren bezig zijn en aan allemaal apparaten liggen en nog voor de laatste keer naar de dierentuin gaan , hartstikke leuk en interessant om naar te kijken.

Niets voor mij. Ik kijk liever naar leuke vrolijke programma's. En niet omdat ik het niet aan kan of de waarheid niet wil zien maar puur omdat ik er absoluut het nut niet van in zie om dood en doodzieke mensen en kinderen op tv te zien die vol met verdriet zitten en straks hun kinderen moeten missen.

 

Ik snap niet zo goed waarom er alleen maar positieve dingen gedeeld mogen worden.. Is toch helemaal niet realistisch? Zo zit de wereld nou eenmaal niet in elkaar.

Ik vind het een mooi programma. En niet omdat ik denk er ooit nog wat aan te hebben, maar omdat ik het mooi vind om te zien hoe die mensen met hun ziekte omgaan. Denk ook dat het voor de dierbaren heel mooi beeldmateriaal voor later is

 

Omdat er al zoveel negatieve en deprimerende dingen zijn op tv. Waarom niet een keer vrolijke leuke programma's. De laatste tijd is het alleen maar mensen met kanker, kinderen met kanker, die weer doodgeschoten, daar weer een bomaanslag met 100en doden. Daar weer een overval met dodelijke afloop etc etc. Ik word er zo triest van. En dan nu weer twee van deze programma's op tv.

 

Ik vind dit soort series interessant, met name de kracht van deze mensen. Maar deze serie is heel dubbel, ik heb Wouter namelijk gekend. De laatste jaren als verre kennis maar wel bizar om hem nu zo te zien. Aan de andere kant vind ik het voor zijn vrouw en met name zijn jongens een mooi aandenken aan hoe hij was. Mijn nichtjes hebben jaren terug op jongere leeftijd hun vader plotseling verloren en 1 van de 2 geeft aan dat ze eigenlijk niet eens meer weet hoe hij klonk en deed, dat zullen Wouter z'n zonen niet hebben.

 

Ik vind het een interessant programma. Net als over mijn lijk of mijn laatste keer.
Wat betreft de opmerkingen; dat kan echt niet hoor. Als de zieke mensen het zelfs doen prima. Maar als gezonde buitenstaander kun je dat niet maken.

Ik heb met een vriendin ook vaak tumor humor. Maar dat is tussen ons omdat wij allebei lever tumoren hebben. (nog goedaardig)

 

Gelukkig bestaat er een afstandbedining Devilschase je bent niet verplicht het te kijken.

Ik ben blij dat ook dit soort programmas op tv komen, dit is de werkelijkheid waar heel veel gezinnen dagelijks mee te maken hebben. Ik zie het als een stukje bewustwording, vooral als je er zelf nog nooit mee te maken gehad hebt, kan dit helpen om wat inzicht te krijgen in de inpact voor het gezin.
Ik kijk ook graag vrolijke programm`s maar ook zeker dit soort programm`s waar ik dan bij zit te huilen, (meelevend) Ik blijf het volgen. volgende week gaat ook weer verdrietig worden gezien het voorstukje.