Echt bij een kindje van 8 weken...? Waarom? Lekker bij je nemen, als ze nog niet zelf wil slapen. Draagdoek is ideaal! Ik zou dr helemaal niet op dr eigen kamer leggen hoor! Kindjes van die leeftijd (welke leeftijd wel?) kun je niet verwennen met liefde!
Omdat sommige kindjes daar echt baat bij hebben... Ik had een huilbaby die nooit sliep en een uur of 6-7 per dag huilde waarvan de helft overstuur en ontroostbaar. Totdat ik erachter kwam wat hielp: neerleggen. Mijn instinct zei me dat ik hem moest dragen en dicht tegen me aan moest houden maar daarmee bleef hij ten eerste overstuur huilen en viel hij ten tweede nooit in slaap. Hij is erg prikkelbaar, ook als het om lichamelijke aanrakingen gaat. Als hij wordt vastgehouden of aangeraakt kan hij niet slapen en als ik hem langer dan een paar minuten op schoot heb gaat hij huilen. Leg ik hem dan neer, is het goed en kan hij weer lachen naar me. Sinds ik dat doorheb leg ik hem wakker neer, laat hem even mopperen (niet echt huilen, dan wacht ik even en probeer het een minuut of 5 à 10 later nog een keer) en meestal valt hij dan binnen een paar minuten in slaap, slaapt 2 tot 3 uur en is vrolijk en uitgerust als hij wakker is. Echt, ik heb me zo schuldig gevoeld hierover. En nog. Bang dat hij misschien niet goed genoeg zal hechten omdat hij weinig lichaamscontact krijgt. Maar ik heb nu wel een baby die hoogstens een half uurtje per dag huilt alles bij elkaar en verder vrolijk is, veel kletst en lacht omdat hij nu uitgerust is. Oftewel: kijk gewoon naar de baby. Voor de ene baby werkt bij je houden en wiegen het beste. En de andere baby heeft er meer aan om neergelegd en met rust gelaten te worden als het slaaptijd is.
Fijn topic, ik lees even mee. Hier een beeb die erg van lich contact houdt, erg beweeglijk is en dus veel tegen me aan op of me slaapt. Of draagdoek idd. Weg leggen werkt bijna niet... Blij om te lezen dat het vanzelf goed komt! Dat dacht ik ook wel maar toch fijn om ervaringen te horen.
Hier gaat mijn kleine meid ook juist huilen als ze met rust gelaten wilt worden. Soms slaapt ze wel bij mij. (Overdag. Minislaapje) maar het liefst ligt ze in dr bed. Soms heeft ze wat hulp nodig van dr speentje. Vooral savonds. Met koningsdag nog gehad. Ze had haar fles gehad. En daarna ging ze huilen. En het werd alleen maar erger. Kreeg dr maar niet stil. Na n uur had ik haar on de kinderwagenbak gelegd. En ze was gelijk stil. Ze had 1,5 om dr heen liggen kijken. En daarna viel ze in n tevreden slaap. Helaas moest ze toen weer eten maar inderdaad. Kijk naar je baby
Bedankt voor de tips iedereen. Obdertussen is het alleen maar erger geworden! Zelfs wiegen wilt ze bijna nooit meer, dan blijft ze alsnog huilen dus til ik der weer op. Soms valt ze aan mn borst in slaap, ze gebruikt mijn borst als speen want een speentje moet ze absoluuuut niet hebben dan trekt ze een mondje alsof ze citroen eet. Soms in me armen staand heen en weer draaiend, en heel soms dus wiegend in der wiegje. Oja en uiteraard in de auto haha, maar ze word ook zo snel weer wakker niet normaal. Heb heel vaak de gedachten dat ik wat verkeerd doe, heeft ze misschien nog honger? Luier? Koud/warm? Lastig hoor 😬 snachts slaapt ze wel goed gelukkig , van 8/9 tot 2 uur ongeveer en dan na de voeding gelijk weer tot 5, maar dus van 5 smorgens tot savonds drama om der in slaap te krijgen en als ze dan ein de lijk slaapt is ze zo weer wakker. De laatste dagen merk ik ook dat ze dan tegen de avond helemaal op is en alleen maar nog meer huilt en moeilijker in slaap komt 😢 ik probeer maar zoveel mogelijk toe te geven en de reden te vinden dat ze huilt , wat 9van de 10 keer dus gewoon uit vermoeidheid is. Beetje offtopic maar het zelf laten inslapen is nu al helemaal niet te doen
Hey meid, jammer om te lezen dat het nog erger is geworden. Ik denk niet dat je iets verkeerd doet. Goed dat je je kindje probeerd te volgen en er zoveel mogelijk aan toe te geven. Je doet het vast prima. Het blijft moeilijk met zo een klein hummeltje. Toen mijn zoontje zo oud was als jou dochtertje nu viel hij eigenlijk altijd aan de borst in slaap, dat gaf ons allebei rust. Laten huilen om in te slapen vond ik ook niet te doen. Dan lag zoontje hysterisch in bed en ik werd er zelf ook helemaal gek van. Nu is mijn zoontje nog steeds niet zo een geweldige slaper, heb een paar weken geleden zelf een topic geopend, maar hij valt nu wel meestal zelf in slaap. Ik blijf naast hem zitten en hij houdt mijn hand vast tot hij in slaap is gevallen. Zo werkt het voor ons, bij anderen werkt even laten jengelen mopperen huilen. Ik hoop dat jij ook snel de manier vindt die bij jullie past.
Als je het mist, waarom ben je dan gestopt? Zeker niet om jou "aan te vallen" ofzo hoor, maar meer om aan te geven dat we in deze eeuw in de westerse wereld zo'n vertekend beeld hebben gekregen van wat normaal is, en van wat eigenlijk wel en niet hoort, ondanks wat je moedergevoel zegt. Ik zal je vertellen: mijn dochters van 5 en 2 jaar vallen nog steeds iedere dag tegen mij (of mn vriend) aan in slaap, en zowel zij als ik genieten intens van dat intieme, knuffelige half uurtje. Er zullen best mensen zijn die daar hun wenkbrauwen bij optrekken, maar so what? Ik vertrouw erop dat mijn kinderen dat echt niet meer willen als ze 16 zijn En tot ze zelf bepalen dat het genoeg is, genieten we er gewoon alledrie van. Heerlijk!
op deze leeftijd kun je ze geen 'slechte gewoontes' aanleren, het is belangrijker dat je kindje slaapt! Als ze echt helemaal niet meer slaapt kun je misschien googlen of je iets van (verborgen) reflux herkent in je dochter. Mijn dochter heeft er heel veel last van gehad, huilde de hele dag en sliep overdag tot 23u bijna niet. Sinds 9 weken krijgt ze medicatie en nu kan ik haar wel wakker in bed liggen, of haar in slaap wiegen als het nodig is.