Hier: samen slapen (eerste weken in bed, daarna co-sleeper), bv op verzoek, dragen, buikslaper. Maar ook: wel vaccineren volgens schema, vroeg begonnen met bijvoeding, geen rapley maar potjes. En nu krijgt hij opvolgmelk uit een fles, slaapt hij in zn eigen bedje en heeft hij het soms nodig om in slaap te huilen. Sommige dingen doen wij anders, andere dingen zijn we weer mainstream. Maar weet je... Dat interesseert me toevallig geen biet, want we doen wat het beste voelt voor ons. Misschien is dat ook wel 'anders'? Je niet zoveel laten leiden door wat anderen vinden.
Helemaal mee eens. Hier gedragen, Rapley, tot 4 maanden naast me geslapen, of op me, nu buikslaper, slapen en eten op verzoek. Nooit geweten dat dat 'anders' is ofzo. Maar idd wel vaccineren volgens rvp en (helaas) geen borstvoeding. Ik doe gewoon wat bij ons en bij haar past.
Hier iemand die het "anders" zou doen, ik vind het normaal. Maar inderdaad op het D&V forum vindt je dan meer mensen die het zo doen.
Ik heb ook het boek van dr.sears en ben nog steeds heel erg fan van zijn visie op ouderschap. We hebben wel een moeilijke start gehad wegens verbogen reflux en overmatig huilen/niet slapen. Ik heb uren rondjes gelopen met haar in de draagdoek, als ik ook maar een seconde stopte met hupsen/lopen werd ze wakker en zette ze het op een krijsen. Niet het romantische beeld wat ik vantevoren van dragen had, het was echt een 'last resort' voor ons (en erg vermoeiend). Nu mijn dochter medicatie krijgt gaat het super goed maar hanteren we wel een strakker 'regime' Ze slaapt niet meer in bed bij ons maar in de co-sleeper, altijd ook voor haar dutjes. En als ik zeker weet dat ze geen honger heeft ed maar wel heel erg moe is, dan laat ik haar gerust 5 minuten jammeren. Dat heeft ze soms echt nodig om in slaap te vallen, want als ik met haar ga sjouwen valt ze uberhaupt niet in slaap. Borstvoeding doe ik overdag om de drie uur (tenzij ze er eerder om vraagt natuurlijk) en onze prikkelbare dochter heeft echt wel baat bij wat meer regelmaat en structuur... al is dat niet altij makkelijk voor een chaoot mama zoals ik Dragen doe ik nog steeds af en toe, maar de kinderwagen vind ik soms ook erg fijn! Hier wel heel erg eens met de filosofie van AP, maar blijkt in de praktijk niet altijd het beste te werken voor mijn kindje.. Vaccineren doen wij trouwens gewoon volgens schema, wij wonen in het buitenland en hier heersen veel kinderziektes zoals de mazelen etc. nog omdat mensen te bijgelovig zijn om te laten vaccineren.
Onder "anders" versta ik vooral dingen die tegen de officiële richtlijnen in gaan. Nederland is een land van regeltjes, schema's en boekjes, we willen overal controle over houden . Samen slapen met je baby in bed is "anders" omdat het volgens de algemene richtlijnen wordt afgeraden. Zelf vind ik het juist normaal om mijn baby bij me in bed te nemen, ik vind dat helemaal niet anders. Maar vergeleken met de Nederlandse richtlijnen is dat het wel. Rapley is inmiddels niet meer anders, dat wordt overal gewoon algemeen genoemd als optie voor bijvoeden. Op reguliere sites, in foldertjes van het CB... Bijvoeden tussen 4 en 6 maanden is de algemene richtlijn. Ieder die voor 4 maanden of na 6 maanden start met wat voor reden dan ook doet het "anders". En zo wel met meer dingen. En je kan inderdaad op één punt anders zijn en op een ander punt niet . Ik slaap samen met mijn kind (na de nachtvoeding inmiddels), maar ik leg hem overdag en 's avonds wel wakker in bed en laat hem zelf in slaap vallen. Ik vaccineer niet maar heb geen enkel probleem met het CB dus ga gewoon iedere afspraak erheen. En ik ga niet per se tot 6 maanden wachten met bijvoeding, ik volg liever de ontwikkeling van mijn kind en wie weet val ik dan zomaar spontaan in het "normale" vakje van 4-6 maanden. Maar juist de punten die als "anders" gezien worden in de maatschappij, over het algemeen, zijn soms zo lastig (ivm commentaar erop) dat ik al snel het gevoel krijg dat ik als een totaal alternatieve geitenwollensokkenmoeder wordt gezien. Terwijl ik ook best een hoop dingen mainstream doe. Ik kijk gewoon naar wat bij ons past, wat "hoort" en "normaal" is kijk ik niet naar.
Op de buik slapen is ook "anders" omdat het afgeraden wordt ivm wiegdood? Mijn zoontje heeft net leren omrollen en doet dat de hele dag door, nu ook in zijn slaap! Is ie dan aan het oefenen? Hij slaapt trouwens op zijn zij. Dat is ok toch? Deed ik ivm met krampjes maar volgens mij ligt ie zo lekkerder. (Met iets achter zijn ruggetje). En nu dus ok op buik. Linnaea hoe laat je hem zelf in slaap vallen? Bv moeders: ik geef bv ook op míjn verzoek: zo krijg ik hem in slaap. Doen jullie dit ook? Hij gaat naar bed als ik zie dat hij moe is. Maar in de avond probeer ik wel 19.30 aan te houden (wat volgens mij hier in Spanje heel vroeg is!) Twinkle, hoe heb je dat fading gedaan en vanaf wanneer? Hier in Spanje zeggen ze: bv op verzoek en bijvoeden na 6 mnd. Oh en hij gaat ook in de kinderwagen hoor. Hij weegt al 7300 kg! Heel de dag dragen word ik ook doodmoe van
Zolang we het met maar genoeg ouders anders doen, wordt het vanzelf normaal. Ik doe wel borstvoeding op verzoek. Dragen niet zo veel, wel bij draag en dans en het wandelen, maar hij vindt het ook prima om lekker in de wagenbak te liggen of in de box lekker alles te ontdekken. Slapen doet hij in z'n bedje, net als bij linnaea hier een zoon die de rust nodig heeft en bij teveel prikkels niet slaapt. In het begin vaak met wat huilen, maar nu is het meer gebrabbel voor hij in slaap valt. Echt prikkels verwerken dus. Op het in slaap 'huilen' na, laat ik hem niet huilen. Zodra er wat is, lekker bij mama (of papa). Dit is naar mijn mening het niet anders doen. Doen jullie ook bzc? Ik word hier echt heel gek aangekeken als ik hierover vertel. Doe het zelf niet volledig, maar lijkt me wel heel fijn om te kunnen. Zet zoontje wel na het slapen en na de voeding op het potje. En als ik denk dat hij moet poepen ook.
Haha dat begrijp ik, maar omdat veel van wat ik erover lees toch wel uitgaat van het belang van borstvoeding is dat wel een 'groot' thema erin. Had het ook graag gedaan. AP is als je Sears echt tot de letter zou volgen wel extreem veeleisend en zwaar, maar qua visie dat je vooral dicht bij je kind moet blijven en zijn emoties serieus moet nemen daar ben ik het wel mee eens. Mensen die het hebben over baby's verwennen en dat je in de eerste plaats strikt moet zijn, daar krijg ik rillingen van.
Waar krijg je in Spanje 'commentaar' op? Ben benieuwd omdat mijn vriend (en dus schoonfamilie ook) Spaans is en we straks weer een maand die kant op gaan en ik me afvraag wat daar de 'standaard' is en waar ik opmerkingen over kan verwachten.
Borstvoeding is in de visie van AP belangrijk vanwege het huidcontact wat je tijdens de voedingen hebt, wat zo goed is voor de hechting. Maar datzelfde huidcontact kan natuurlijk ook met kv. Stukje van je bovenlijf bloot, baby met hoofdje ertegenaan en dan de fles geven. Het gaat niet om de soort voeding maar om het huid op huid drinken.
Ik laat hem zelf in slaap vallen door hem gewoon wakker in bed te leggen, speentje, muziekje aan, knuffeltje erbij en dan weglopen. Dat ging echt niet meteen goed. Sterker nog, in zijn bed kan hij het pas sinds 1,5 week. Daarvoor al wel enkele weken in de box. Maar nu leg ik hem in bed, zeg welterusten en ik hoor hem niet meer. Alleen 's avonds moet ik vaak nog 2 of 3 keer terug want ik laat hem niet huilen in zijn bedje. Ik voed ook wel eens op mijn verzoek hoor. Als we weg moeten, of als ik weg moet en hij thuis blijft, of als mijn borsten op knappen staan, of als hij huilt en ik hem niet getroost krijg... Niet om in slaap te komen want hij slaapt zelden aan de borst, dus dat werkt hier niet. Slapen gaat altijd op mijn verzoek, wanneer hij zichtbaar moe wordt is hij al te moe om te slapen dus dat moet ik voor zijn. En 's avonds altijd 19:00-19:30 naar bed.
Toch wel interresant om te lezen dat er meer zijn die het op aan "andere" manier doen. Mijn schoon ouders begrijpen het helaas niet. En die passen wel op 1a 2 keer in de maand, dus redelijk frustrerend! Bv gaat hier ook op verzoek ook in de nacht. Mijn broer zei 'wat doe je jezelf aan zeg'! Ik moet er om de 3 a 4 uur uit, hij is 6 maanden nu. En overdag slaapt hij 3 keer een half uurtje. Wel altijd vrolijk ondanks zijn eczeem. Hij zal wel genoeg hebben een een half uurtje elke keer. Slaapt zonder protesteren in zijn eigen bed, wel altijd op zijn zij. En krijgt geen vitamine d druppels. Toen ik zwanger was had ik mij ontzettend verheugd op lekker samen slapen tussen de middag, lekker op de bank even. Maar helaas slaapt hij alleen als hij in zijn eigen bed ligt. dus dat was wel een teleurstelling. En dragen vindt hij pas sinds kort leuk. Elk kind is anders en daar kan je denk ik geen naam of methode aan vast plakken. Hoe ik het doe is niet beter of slechter als hoe een ander het doet. Open staan en luisteren/voelen hoe het beste voelt vind ik belangrijk.
Hier ook een voorstander van AP. En ja, het roept inderdaad soms reacties of scheve gezichten op. Maar dan interesseert mij echt helemaal niets. Ik ben wetenschappelijk opgeleid en heb veel kennis van hechting, trauma en opvoeding wat mij vooral sterkt in de gedachte dat je met AP een stevige basis legt waardoor een kind latere stormen in het leven beter aan kan. -Onze ukkepuk krijgt nog steeds borstvoeding (alleen nog avondslaap en op verzoek late nacht/vroege ochtend voeding) -hij mag zoveel bij ons zijn als hij wil (qua slapen start altijd in eigen bed, slaap overdag altijd in eigen bed maar komt vaak halverwege de nacht bij ons slapen) maar mag altijd op schoot of juist weer weg als hij dat wil -hebben heel bewust niet voor kinderdagverblijf gekozen maar voor opvang in netwerk en beiden een dag thuis. -in de opvoeding begrenzen we zo min mogelijk middels nee (alleen bij gevaar of echte grenzen) maar veel door aan te geven wat hij wel mag en prijzen voor positief gedrag. Was vooral een schakeling voor mijn man maar ook hij ziet dat onze zoon supergoed luistert als je zegt wat wel mag en dat ''nee of stop ermee'' juist vaak leidt tot een herhaling van ongewenste gedrag want ja..wat moet hij dan doen? -hebben m niet zoveel gedragen maar dat heeft ook te maken met zijn drang om de wereld te zien en te ontdekken, hem vooral gevolgd daarin. -hij mag exploreren met alles binnen veilige grenzen, rapley gestart maar gecombineerd met prakjes omdat meneer wilde proeven en rapley te lang duurde. Vriendin van mij haar kindje mag niet met de handen eten (vies en onhandig), wij stimuleren juist ontdekken...als jij eet vinden wij het prima ongeacht de manier waarop. Gooien en smijten met eten accepteren we niet maar sturen we bij door aan te geven wat hij wel mag. het is een ontzettend blij, lief en exploratief mannetje met een sterke eigen wil maar die zich wel makkelijk laat bijsturen. En ja, hij is aanhankelijk naar ons toe, maar tegelijkertijd ook heel zelfstandig, niet eenkennig en geniet enorm van de wereld. In mijn ogen leggen we dan een superbasis voor een veilige hechting, een positief zelfbeeld en een fijne relatie.
Ik lees nu voor het eerst dat mensen UP/AP 'anders' opvoeden noemen, wat een aparte benaming! Anders dan wat? AP is hedendaags steeds meer gebruikelijk ook nog, het is een tijdje zo'n rage geweest dat de meeste mensen inmiddels bekend zijn dat laten huilen schadelijk is, voeden op verzoek gezond, en de draagdoeken zijn niet aan te slepen . Wij voeden al 7 jaar op obv veel ap aspecten, en ik kom al jaren geen mensen tegen die het niet kennen of als 'anders' beschouwen..
Bv is wel normaal hier. Ik heb meerdere keren in het openbaar gevoed , zelfs een keer in de trein, en niemand keek raar op. Krijg juist leuke reacties. Op det dragen krijg ik ook alleen maar positieve reacties. Verder vond mijn schoonmoeder de Tummy tub "slecht" maar ze kent het niet, én ze is Ecuadoriaans, dus niet echt Spaans. Ja, in mijn schoonfamilie zeggen ze "hij wil alleen maar in je armen", ja hè hè tis een baby natuurlijk wil hij dat! Ik hoor daar wel kritiek in maar ja, zij zijn niet Spaans dus. Spaanse mensen vinden het normaal om overal commentaar op te geven en aan je kind te zitten. Ze weten het vaak beter, maar volgens mij is dat overal zo! Tenminste dit zijn de wat ouderen hoor, de jongere generatie is net als ons denk ik. Over wel of niet laten huilen weet ik niet. Ik heb veel internationale vrienden en schoonfamilie is dus Ecuadoriaans. Ik vermoed dat ze hier veel minder strikt zijn met regeltjes. Meer op gevoel. Ik heb wat Spaanse vrienden en die zouden hun kindje denk ik niet laten huilen.
Haha dit herken ik wel van mijn schoonmoeder, als die een willekeurige baby van een wildvreemde op straat ziet rent ze erop af om te gaan knuffelen en kletsen. Heeft inderdaad ook overal een mening over en bemoeit zich met alles, maar dat doet ze niet alleen als het over baby's gaat
Ja vandaar tussen aanhalingstekens. Maar ik woon in het noorden en in mijn omgeving merk ik wel: doe maar normaal dan doe je al gek genoeg. Vroeger deden we het altijd zo en we zijn allemaal groot geworden. Dat soort termen hoor ik hier om mij heen. En dat jij al jaren geen mensen tegen komt die het niet kennen is natuurlijk een drogrede.
Hier ook "anders" dan mainstream. Er zit veel AP bij, en ook wat UP. Ook ik ben best geïnteresseerd in die facebook-groep. - We zijn een Nederlands-Canadees gezin in Canada. Nou heeft dat alleen zijdelings met opvoeden te maken, maar het is toch wel "anders" he. Ik neem aan dat wij veruit in de minderheid zijn - Poging tot thuisbevalling (dat is in Canada nog vele malen "anderser"dan in Nederland ) - Borstvoeding op verzoek. Ook in slaap voeden, en nu na 3 jaar voed ik nog steeds 2x per dag (slapen gaan en opstaan) - We hanteren een vorm van samen slapen: Dochter slaapt op een matras op de grond in haar eigen kamer, en als ze ons nodig heeft, kruipen we er even bij. En soms vallen we zo dus in slaap - Rond 6 maanden begonnen met bijvoeden, in grote lijnen volgens de Rapley methode. Het was zooo leuk joh! - Wij hanteren empathische discipline zonder straffen en grotendeels ook zonder belonen - Wij benaderen onze dochter met het zelfde respect, empathie en positiviteit als waarmee we elkaar benaderen Inenten doen wij wel volgens schema, alhoewel we voor de BMR (hier MMR) hebben gekozen voor het schema zoals ze dat hanteren in Nederland: Eerste BMR-prik met 14 maanden in plaats van 12. Is er serieus geen Nederlandse vertaling van de boeken van dr. Sears?
Hier ook zo'n schoonmoeder, maar daar heb ik al meerdere topics over geopend . Dat aanraken en kletsen is wel heel Spaans. In het begin zei ik, ik spreek geen Spaans, en vervolgens kreeg ik hun hele levensverhaal te horen . Trouwens ik ben ook al 2x bv voedende vrouwen tegengekomen in de trein, en die kindjes waren ruim 1 en ruim 2 jaar. Gister nog een moeder op het pleintje, dochter van 2, gaf nog steeds bv. En een buurvrouw van mij gaf bv tm 1.5 jaar. Raket78 via Google vond ik geen officiële vertaling nee. Anders doen... Ik merk wel dat van mijn Nederlandse vriendinnen en meer zijn die slaaptrainingen met laten huilen hebben gedaan. Dat is wel 4 of 5 jaar geleden. Of "uit laten huilen" bij het naar bed gaan. Misschien waren de opvattingen toen nog anders? Is de verschuiving naar meer sensitief opvoeden iets heel recents?
Nou ik weet niet of het recent is... veel moeders in mijn omgeving praten toch veel over schema's, doorslapen op eigen kamertje, niet teveel verwennen, laten zien wie de baas is... En als je hier op ZP kijkt wordt er ook vaak genoeg slaaptraining aan jonge baby's geadviseerd en dergelijke. Ze zeggen dat er meer dragers en doeken zijn als voorheen wel. Maar ik zie er toch niet vaak een. En dat ik meer dan een jaar bv geef en nog steeds nu ik zwanger ben vind iedereen maar raar. Ik begin er geeneens aan te vertellen dat zl in cosleeper slaapt Ik ben er zo ingerold eigenlijk doordat mijn zoon ontzettend veel behoefte aan mama had/heeft en ik in zijn behoeftes en ritme meeging. Zo ook op D&V forum terrecht gekomen op een gegeven moment, op zoek naar medestanders. Ben het niet met alles altijd eens maar hou wel erg van dat bewuste keuzes maken door naar je kind te kijken ipv te doen wat iedereen doet.