Ben op dit moment 9 weken zwanger. Niet gepland maar ben er wel heel blij mee. De vader van dit kind helaas niet. Die wil het niet en wil de zwangerschap beëindigen. Hij denkt dat de zwangerschap over een paar dagen afgebroken gaat worden. Maar ik denk niet dat ik dit kan Ons laatste gesprek mondde uit in een discussie waarna we uit elkaar gegaan zijn. Ben zo boos en teleurgesteld. Wat moet ik nou doen?
Kies voor jezelf en je kind meid. Je krijgt spijt als je de zwangerschap beëindigd terwijl je er niet achter staat.
Ah wat een *#& situatie! Zoals gezegd, doe geen dingen waar je niet achter staat. Je geeft aan blij te zijn met de zwangerschap. Een kindje is het mooiste wat je kan krijgen! Misschien draait hij bij? Misschien moet je het alleen doen. Hoe dan ook, Gefeliciteerd
Accepteer dat hij het niet mag willen en jij het tegelijkertijd wel mag willen. Een dergelijk verschil van mening is waarschijnlijk wel aanleiding voor jullie relatie om het niet te redden en dat is verdrietig. Maar als je om hem een keuze maakt waar je in je hart niet achter staat, dan gaan jullie het ook niet volhouden. Als jij ervoor kiest om het zelf te doen en hij niet bijdraait, laat hem dan ook los. En ook je teleurstelling in hem. Daar hebben je kind en jij niks aan.
Ik zou voor je eigen gevoel gaan, het is jou lichaam en ook joun vlees en bloed wat er in je groeit en niet alleen van hem. Mrt geluk draait hij nog bij, en anders maar niet. Das dan zijn verlies.
Ik heb in dezelfde situatie als jij gezeten helaas, ongepland zwanger en we zijn niet samen. Hij wilde het niet, heeft aangestuurd op abortus en raakte in paniek toen ik overwoog het te houden waardoor hij een hoop nare dingen heeft gezegd (je doet het expres, het gaat je om de alimentatie, het is misschien wel niet van mij etc etc). Je kunt iemand ook niet dwingen om een kind te willen. Ik heb daarom los van hem mijn beslissing genomen en hem daar vervolgens van op de hoogte gesteld. Ik had het hem trouwens ook niet kwalijk genomen als hij zou besluiten om niet aanwezig te willen zijn. Dat was dan zijn keuze en zijn verlies geweest. Nu een paar weken later is de paniek gezakt, en is hij inderdaad bijgedraaid. Hij heeft nu aan iedereen de echo's laten zien en is supertrots. Ik hoop dat hij nog bijdraait als hij eenmaal aan het idee gewend is. Maar maak geen beslissing voor hem. Als je abortus laat plegen om hem een plezier te doen, dan kun je daar de rest van je leven spijt van hebben. Probeer het los te zien, sterkte.. Abortus is iets wat je moet kiezen omdat je daar zelf volledig achter staat, niet om anderen tevreden te stellen. Ik sluit me volledig aan bij Hilly, die heeft het precies goed verwoord.
Dat dus. Het ook niet tegen je zin laten weghalen, omdat je dan je relatie denkt te redden. Dat is niet zo. De abortus zal altijd tussen jullie in blijven staan. Je zult hem dat onbewust altijd kwalijk blijven nemen. Gevolg: relatie alsnog stuk. Vriend kwijt en een abortus rijker!
Inderdaad niet iets doen waar je niet achterstaat. Als je het kindje over een paar dagen laat weghalen terwijl je dit eigenlijk niet wilt, zal het je blijven achtervolgen en krijg je echt spijt. Als hij het niet wilt, hoe verdrietig ook maar dan zul je moeten kiezen voor jezelf en je kindje. Ik zou het wel tegen hem zeggen, vertellen dat je het niet gaat weghalen, want dat is je goed recht. Zoals mijn voorgangers ook al gezegd hebben; de relatie gaat het waarschijnlijk niet redden, met of zonder kind. Dus maak je eigen keuze erin, maar als ik jou was geweest was ik ervoor gegaan, dan maar in mijn eentje! Succes en sterkte met alles!
Kies voor jezelf en het kind, verbreek de relatie en voed hem/haar alleen op. Al lijkt het nog zo moeilijk, je komt er wel uit, echt! Zorg er wel voor dat hij de baby erkent zodat je financieel gesteund wordt door hem en je kind een vader heeft op papier (en hopelijk leren ze elkaar ook kennen als hij wat bijdraait). Het is ook zijn kind en zijn verantwoordelijkheid dat jij zwanger bent, dus laat hem er maar voor opdraaien.
Kies voor jezelf en je kindje en bedenk je goed wat je met je relatie wilt.. waren jullie al lang samen? Wonen jullie samen of apart? Hoe oud zijn jullie? Ben je in staat om alleen je kindje op te voeden? Heb je steun van familie en vrienden? Je moet goed nadenken over waar je beslissing meid. Niet zomaar dingen laten aanpraten. Als jij het kindje wilt houden dan is dat je goed recht. Bedenk je dan wel goed hoe je het gaat doen. Je moet niet alleen aan jezelf denken maar ook aan de toekomst van je kindje. Vind jij dat je jou kindje een toekomst kan geven die het verdient? Naast abortus zijn er ook nog opties voor adoptie. Klinkt heel heftig allemaal maar het zijn wel dingen waar je over na moet denken.. Dus stel jezelf echt kritische vragen en vooral met je relatie.. wat ga je daarmee doen? Ik ben het er niet mee eens dat je hem voor alles moet laten opdraaien, hij geeft aan het niet te willen en als jij anders besluit is dat jou besluit. Ik denk dat het de relatie niet veel goed zou doen als je hem zal dwingen tot erkenning en alimentatie.. Ik zou dan liever zeggen dan doe ik het alleen en dan zal je hem/haar ook niet leren kennen. Het lijkt mij voor jullie kindje ook niet leuk als papa nog wel voorkomt in zijn/haar leven maar dat hij/zijn voelt en weet dat hij/zij totaal nooit gewenst is geweest bij papa en dat papa en mama altijd ruzie hebben over van alles. Maar dat is mijn mening hoor! Jij moet zelf doen waar jij je goed bij voelt! Ik zou alleen niet met ruzie dingen afdwingen.. probeer het gewoon goed en rustig uit te praten en uit te leggen. Ik wens je heel veel succes en sterkte meid in welke beslissing je ook neemt!!
Wat een nare situatie! Ook ik adviseer je om het kindje niet weg te laten halen, hier blijf je eeuwig spijt van houden denk ik. Zeg hem dat je het kindje niet weg laat halen omdat het voor jou wel gewenst is. Geef hem de tijd eraan te wennen. Hopelijk draait hij nog bij en kunnen jullie weer gelukkig samen verder. Veel sterkte!
Hoi meid , Wat goed dat je op zoek bent naar advies in deze situatie. Ik ben het helemaal eens met wat de andere meiden hier zeggen; als jouw gevoel is om ervoor te gaan , lijkt me dat het beste. Er zijn ontzettend veel moeders die moeder werden zoals jij. Inclusief mijzelf. Geloof me, dat werkt , ook als je het alleen moet gaan doen in het uiterste geval. Als je voor abortus gaat omdat hij dat wilt zul je hier zelf vroeg of laat mogelijk spijt van krijgen. Een zwangerschap kun je afbreken maar niet uitwissen.... Succes!
Ik vind dat het heel erg aan de situatie ligt, maar ik vind ook dat je de mening van je vriend niet zomaar aan de kant kan schuiven. Het is immers ook zijn kind. Was je gestopt met de pil? En zo ja, wist hij daarvan? Gebruikten jullie voorbehoedsmiddelen? Ik vind het erg makkelijk om te zeggen dat jij het wilt houden en hij niet wanneer het om de toekomst van jullie beide levens gaat. En bedenk je goed; wil je dit alleen? Kun je dat, zie je dat zitten? Heb je er de nodige middelen en ruimte voor? Begrijp me niet verkeerd; ik weet dat ik nu kritisch overkom, maar beslissen of je een kindje alleen op gaat voeden is niet niks. En wat wordt de rol van de vader van je baby? Neem je tijd en denk over alle opties na en probeer er met mensen in je omgeving over te praten. Zij kennen jou en de situatie het beste, wij kijken alleen mee vanaf de zijlijn. Veel sterkte met je beslissing!
Wat een misselijk advies. Deze man zegt gewoon eerlijk: 'ik wil geen kind'. TS heeft dezelfde keuze. Echt hoor.. Als zij zou zeggen: 'ik wil geen kind', mag hij dan van haar een schadevergoeding eisen?! Bah bah bah @TS jij hebt de keuze, maak hem vanuit jezelf en draag er dan ook gewoon de verantwoordelijkheid voor.