Hoi!! In december 2014 werd ik mama en ongeveer een klein jaar geleden geloof ik liet ik een Mirena spiraaltje plaatsen voor het eerst in mijn leven. Voorheen slikte ik de pil, maar omdat ik pre-eclampsie ontwikkelde aan het eind van de zwangerschap, werd door de internist geadviseerd om i.v.m. een blijvend risico op hoge bloeddruk niet meer voor de pil te gaan. Het spiraaltje zou in vergelijking met de pil veel minder hormonen in het bloed achterlaten. Na mijn zwangerschap heb ik vanwege de pre-eclampsie die aanhield en medicatie daarvoor (methyldopa) een aantal maanden last gehad van meer paniekklachten en wat neerslachtigheid (geen echte pnd gelukkig). Dit werd in de loop van de maanden steeds minder. Echter merk ik toch dat iets van de klachten maandelijks terug blijft keren, voornamelijk voorafgaand en tijdens de menstruatie (bloedverlies heb ik daarbij nog in kleine mate). Ik voel mij tijdens die dagen, soms wel twee weken, een stuk minder goed, zowel fysiek als psychisch. Ik heb last van de volgende klachten: - Meer hoofd- en nekpijn - Gevoelige ogen - Meer piekeren - Negatiever aankijken tegen bepaalde zaken - Prikkelbaar zijn - Het gevoel hebben minder aan te kunnen - Sneller overprikkeld zijn Ik ben altijd wel iemand geweest die piekerde en een aanleg had voor paniekklachten, zeker tijdens de menstruatie, maar ik merk dat ik nu voor mijn gevoel toch wel sneller uit mij hum ben. Misschien probeer ik de verklaring op de verkeerde plek te zoeken en ben ik na mijn zwangerschap gewoon (nog) gevoeliger geworden voor hormonen. Maar mijn zwangerschap is inmiddels al weer 17 maanden geleden... Zijn er mensen die dit herkennen, zo ja; hebben jullie het spiraaltje verwijderd en werd het toen beter? Of misschien mensen die zich na pre-eclampsie zo nu en dan minder voelen nog? Dankjulliewel!! :-*
Ik herken het wel moet ik zeggen. Ik heb ook 2 zwangerschappen met pre eclampsie achter de rug. Voorheen had ik nooit ergens last van, maar vooral na de tweede bevalling heb ik last van allerlei lichamelijke klachten en angsten. De problemen doen zich bij mij hoofdzakelijk voor vanaf mijn eisprong tot mijn menstruatie (ik heb een koperspiraal). Volgens de huisarts zou het ppms zijn, wat zich vaak openbaart na een bevalling.
Dankjewel voor je antwoord @Dens! Wat heftig dat het bij beide zwangerschappen is voorgekomen bij jou! Bij mij begint het inderdaad ook zo rondom mijn eisprong. Vond jij de pre-eclampsie psychisch ook zo zwaar? Ik zou heel erg graag willen uitsluiten dat de klachten door de mirena komen door hem te laten verwijderen. Maar dan moeten we weer condooms gaan gebruiken, hihi!
Ik heb geen pre-eclampsie gehad en herken het grotendeels . Klinkt als PMS en daar kun je op een gegeven moment 'zomaar' last van gaan krijgen. Bij mij begon het na mijn 2e zwangerschap (30 jaar oud) en sindsdien nooit meer weggeweest. Het is nu na mijn 3e zwangerschap erger dan het na mijn 2e was. Het varieert iedere maand wel een beetje, de ene maand meer hoofdpijn, de andere juist weer meer huilerig of meer pijnlijke borsten, of juist meer prikkelbaar en rusteloos. Ik moet wel zeggen dat ik, terugkijkend, met mirena beduidend meer last had, vooral m.b.t. misselijkheid, vermoeidheid, opgeblazen buik, rommelende darmen en psychisch welbevinden. Dus toch echt wel bijwerkingen. Ik voel me wat beter en ook wat minder dagen van de maand last sinds ik de mirena heb omgeruild voor koperspiraal. Maar het is zeker niet verdwenen...
Ik had ook pre-eclampsie. En ik herken het. Bij mij ging het over toen ik mijn spiraal liet verwijderen en de pil weer door ging slikken. Sindsdien heb ik ook geen last wanneer ik ongesteld ben, zo eens in de zoveel maand
Ik heb ervaring met metyldopa. Mijn gyn vertelde dat je er depressieve gevoelens van kunt krijgen, en ik heb daarom andere medicijnen gekregen. Deze mochten ook tijdens zwangerschap en bv en ik voelde me metern beter. Ik herken je klachtrn rond de menstruatie ook. Ik ben daarom even gestopt met de nuvaring. Ben benieuwd of jouw klachten zonder spiraaltje minder zijn. Bij mij helpt het wel...