Goedemorgen! Hier een dreumes van 1 jaar en 8 maanden. Heerlijk ondernemend mannetje en zo makkelijk, maar op het moment kan ik hem op sommige momenten wel achter het behang plakken 😱 Het gehuil om alles wanneer het niet gaat zoals hij in gedachten heeft. En dan bedoel ik niet het gejammer, nee hoppa volume omhoog haha. Hij is mega papa fan en soms als papa weggaat of gewoon even de woonkamer verlaat om te plassen oid, wil meneer natuurlijk mee. Wanneer dat niet kan, is het huilen geblazen om maar niet over verschonen te praten. Ik haal mn zoontje vanmorgen lekker vrolijk van bed. Ik verschoon hem dan altijd gelijk, omdat zn luier altijd super vol zit en nu had zn luier ook nog es gelekt. Pffff drama om hem te verschonen. Hij wil ten eerste al niet stil liggen en moest hem zowat in de houdgreep houden. Hij was vanmorgen helemaal van de rel. Ik blijf rustig, maar man man... kan niet zeggen dat ik mijn zoontje op dat moment leuk vindt ofzo. Ik weet dat het een fase is hoor en dat het erbij hoort en ik hou wel van een kind met karakter, maar ik vind het dan best wel pittig en vermoeiend. Misschien nu ook omdat hij grote broer wordt en ik wat sneller vermoeid ben. Meer mama's hier die deze ervaring delen rond die periode? En hoe vonden jullie dat?
Aaaah een lotgenoot!! Mijn zoontje is ruim 1,5 en een draaaamaaaa momenteel. Vorige week is hij ziek geweest (drie dagen hoge koorts) en sindsdien is hij alleen maar boos of hij huilt. Pffff. 'S nachts in de weer, overdag slecht willen slapen en inderdaad als het niet kan of mag zoals hij bedacht heeft....berg je maar. Uit frustratie knijpt hij zijn zus en als ik hem dan aanspreek gaat hij hard huilen... Hij was vanmorgen erg vroeg wakker, half 6 ofzo en net deed hij alweer niks anders dan jammeren dus weer op bed gelegd maar nu schreeuwt hij alles bij elkaar....
Das toeval, want mijn zoontje is vorige week ook ziek geweest en is nadien dus zo! De vorige keer dat hij ziek was geweest, had ik precies hetzelfde bedenk ik me nu. Heeft toen zo'n 2 weken geduurd. Gelukkig is hij 's nachts wel rustig en slaapt verder overdag ook goed, maar idd wel vroeg wakker. Vanmorgen 05:00 uur, maar hij huilt dan verder niet en kan hem gerust een dik uur laten liggen. Lees meer dat kids nu ineens vroeg wakker zijn.. Dat gefrustreerde herken ik ook ja. Hij heeft nog geen zusje of broertje, maar hij gaat dan gewoon met dingen gooien en knijpt zichzelf....
HERKENBAAR!!! Nu was onze meis altijd al heel duidelijk in haar voor- en afkeuren, maar momenteel kan ze idd ook gaan huilen om NIKS. Ik heb haar vanochtend dan ook blij bij de kdv achtergelaten; zo lossen jullie het maar op ! Terwijl ik het normaal altijd vreselijk vind om haar achter te laten daar. Hielp ook wel dat ze direct lekker ging spelen, maar goed...ik zit nu ook in de fase dat ik haar soms liever achter het behang wil plakken. Wat een zeiksnor. Ze is het vervelendst als ze hongerig is, maar dan wil ze natuurlijk niet eten, oh ja wel ik wil wel eten, maar dan wel met knuffel en boek er bij en alles vies maken - AAARGHH!
Ah hier nog één af en toe. Pfff, vooral dat volume. Wat knap dat je rustig blijft, ik ben daar helemaal niet goed in. Dus dan word ik af en toe boos. Vooral het verschonen is vaak een ramp. En later denk ik, waarom doe ik dat nou want het helpt niks. Ik denk dat we allebei een beetje opvliegend zijn.
Aah meer lotgenoten lees ik haha! Wat zou het fijn zijn als ze wat meer konden praten of dat je ff in hun koppie kon kijken ... zou het een stuk gemakkelijker maken 😜
Dit topic komt als geroepen. Net uit frustratie mijn man zelfs geappt dat ik er he-le-maal klaar mee ben. Dat afschuwelijke gejengel om álles (of eigenlijk, om niets). Wat niet mee werkt is dat ik zwanger ben en geen kant uit kan, dus zij verveelt zich ook gigantisch natuurlijk. Ook dat gemekker met eten is zo irritant. Dol op kiwi's, nu op de grond. Dol op leversmeerworst, nu keihard huilen. Nou, veeg mij maar op hoor.
Billy! Ik moet eigenlijk wel erg lachen om je reactie, omdat ik het helemaal voor me zie 😂 Maar ik snap je frustratie. Dat je zwanger bent, helpt zeker niet mee nee! Ik zei eerder dat ik rustig bleef. Dat is me later in de ochtend niet gelukt en was blij dat ik hem rond 12:15 uur op bed kon doen. Rust!! Ik haal hem vervolgens weer van bed, super lief. Geen kind aan! Zit heerlijk naast me op de bank....
Whaha, lach jij maar. Kan niet wachten tot mijn man thuis is. Dan is 't een stuk minder, bij jullie ook? Rustig blijven is echt moeilijk. Ik heb ook veel ongeduldiger nu ik zwanger ben. At the moment loopt ze zacht huilend door het huis om haar speentje te roepen. Grr. Ik weet dat als ik m nu geef, het heerlijk rustig wordt. Maarja, dan geef ik toe hè. En speentjes overdag moeten we niet, behalve bij het slapen. Moeilijk..
Haha sorry!! Ik voel met je mee 😉 Nou de ene keer is hij wel rustig als mn vriend thuis komt, maar aangezien hij papa fan is wil dat soms ook wel eens anders zijn en begint hij juist te huilen. Raar!! Zie dat je een tweeling verwacht en inmiddels 30 weken bent, dus snap je helemaal dat je minder geduld hebt 😂 Hopelijk is deze fase snel voorbij. Sterkte!! 😉
Zo herkenbaar, as we speak gilt dochter al een half uur om werkelijk helemaal niks 🙈 Het zal inderdaad wel een fase zijn maar ik vind dit toch echt een behoorlijk lastige.
Mijn zoon wordt morgen 2 jaar. Ik herken het precies! Bij ons begon het met 9mnd en nu nog. Huilen, dreinen en zeuren als het niet precies gaat zoals hij wil. Druk, altijd willen stoeien, tegenstribbelen met tandenpoetsen en verschonen. Moet zeggen dat ik behoorlijk immuun ben geworden voor krijsbuien in de Hema etc. Ik kan me niet meer druk maken om starende blikken van mensen. Ja, mijn zoon is heel druk en heeft een heel ineminie lontje. Maar ik kijk vooral naar zijn positieve kanten. Overigens gaat het hier vlotter als ik alleen met hem ben. Mijn vriend en ik liggen niet altijd op 1 lijn qua opvoeding.
O help.. hier nu 17 maanden en ik vind het momenteel al drama. Echt niets is goed. Gelukkig praat ze al enorm goed, dus kan ze best vertellen wat er is. Maar vanmorgen ook. Wat wil je op brood? .... hagelslag!!! Gaat in kinderstoel en zegt ... mmm lekker! Zeg ik: kijk hier is je brood ... reactie: NEEEEE NEEEEEEEENeeeeeeeee!!! Huilen, mevrouw wil uit dekinderstoel. Even kroelen. Dan weerin de kinderstoel, dusik heb ze maar even laten zitten. Trekt zein eensbord naar zich toe en begint te eten. Oppassen dat ik geen 'goed zo' zeg, want dan beginthet drama weer... na een tijdje zeg ik 'hier, drink maar wat..' had ik niet moeten doen. Weer drama. En dat herhaalt zich heel vaak op een dag. Maar het wordt dus nog erger..?
Oooh gelukkig ik ben niet alleen. Wat een drama deze leeftijd. Kan me niet herinneren dat onze dochter ook zo'n fase heeft gehad. Soms helpt het hier om echt streng te zijn, soms dan he.
Poeh die volumeknop! Zou bijna oordoppen halen . Verschonen doen we maar met broekjes romperloos. Dan is een plas luier in 10 sec gedaan. Plakken, en als mama dan even bezig is gaat hij negatieve aandacht trekken. Ik mag zelfs niet eens de open keuken in zonder dat hij boos word. Maar hij knuffelt en geeft kusjes nu veel uit zichzelf. Ook aan de baby. Zelfs alle knuffels moeten gekust worden door ons voor slapen gaan. En als ik zijn projectie lamp in handen geef heb ik er geen kind meer aan
Pff ja overdag valt het wel mee. Behalve als ze haar zin niet krijgt natuurlijk... Maar hier is het sinds zondag drama met slapen. Op bed leggen, MAMA DAAR! En dat gerust een half uur. Helaas werkt alleen laten liggen bij onze dochter. Na tijdje hoor je ook. Hmm gaat ze liggen en slapen... Pff kleine troela. Kunnen jullie kindjes ook zo goed huilen zonder tranen? Zodra ze de zin krijgen is alles opeens over...
Heel wat lotgenoten lees ik! En heel veel dingen komen gewoon overeen met elkaar. Loveloes: of het erger wordt, weet ik niet. Hoop het niet voor je 😜 Mamale: Yep! Dat kan onze kleine draak ook, maar ook tranen met tuiten en blijft er soms wat lang in hangen. Irritant!
Ik heb er twee tegelijk in deze leeftijd maar nog niks aan de hand. Misschien stilte voor de storm? Of doordat ze tweeling zijn meer afleiding aan elkaar en begrip van elkaar?
@Klaasje: het hoeft niet altijd raak te zijn. Mijn oudste heeft nooit echt een hele vervelende fase gehad rond deze leeftijd. Vergeleken met andere kindjes leek ze de redelijkheid zelve en echt heel boos werd ze maar zelden. Dat werd overigens vanaf 3,5 wel even anders, haha. Wat betreft de jongste is er hier heel veel herkenning. Oef, wat kan zij onredelijk boos worden over de bizarste dingen (speeltje doet niet wat zij wil, kat loopt weg, oudste vindt het niet leuk als jongste speeltjes afpakt, etc.). Ze blijft er soms ook heel lang inzitten en blijft dan maar op de grond liggen krijsen. Twee a drie maanden geleden was ze meestal na een minuut of twee wel over de woede heen, maar nu is dat heel anders. Hopelijk is het van korte duur!