Hoi allemaal, Mijn zoon wordt in augustus 3. Hij eet eigenlijk al sinds een jaar ofzo erg slecht. Vooral groenten en "normale" kost gaat er niet in. Iets proeven doet hij gewoonweg niet. Ik kan op mijn kop gaan staan. Als ik het hem soms snel iets in zijn mond stop, zodat hij het niet meteen doorheeft wat het is, spuugt hij het uit alsof ik hem aan het vergiftigen ben. Brood gaat over het algemeen redelijk (de laatste weken ook erg slecht eigenlijk). Eerst gaf ik hem nog wel eens wat yoghurt ter compensatie, maar nu is hij oud genoeg - vind ik - om te begrijpen dat een toetje een beloning is. En nee een toetje hoort bij ons niet tot de standaard maaltijd. Wij hebben zelf zelden een toetje. Ik ben altijd heel meegaand geweest, zo van: het is een fase en het komt nog wel. Maar het komt dus niet en zijn eetgedrag wordt alleen maar erger... Maar pff hoe frustrerend is het... hij eet zo weinig, wil niks nieuws proberen, wordt driftig wanner hij gedwongen wordt. Je wil niet weten wat hij paraat maakt als hij van mij twee aardappels moet eten, alvorens een toetje te krijgen. Ik hou wel vol, maar het is moeilijk hoor. Iemand hier nog ervaring mee? Advies/tips zijn zeer welkom!
Niet dwingen. Eet hij niet, dan niet. Een gezond kind hongert zichzelf niet uit en ze groeien van lucht en liefde op deze leeftijd. Het is echt een fase. Eentje die heel lang kan duren. Ga dus niet de strijd aan, want je wint het niet. Geen alternatieven aanbieden, geen snoeperij als er niet gegeten wordt, (en wees daar consequent in!) en dan eet hij echt wel wat hij nodig heeft. Ik neem aan dat hij gewoon normaal groeit? Zolang hij dat doet, is er niets aan de hand.
Mijn dochter van ruim 3 jaar was vroeger altijd een makkelijke eter, wilde alles proeven en ze at altijd alles mee. Daar kwam langzaam verandering in en vanaf 2,5 jaar viel het mij ook op dat ze weinig proeft en echt veel minder lust als normaal. We hebben er weinig aandacht aan gegeven en geven er nog steeds niet veel aandacht aan. Sinds enkele weken begint ze weer wat makkelijker te worden. Waarom ineens weet ik niet, maar ze proeft weer meer, lust weer meer en zeurt minder. Ik denk dus dat het een fase is en die duurt blijkbaar lang.
Hele bekende fase die heel lang kan duren, zou deze topic even doorlezen : http://www.zwangerschapspagina.nl/peuter-kleuter/621767-een-kleuter-1-hapje-laten-proeven.html
Niet eten geeft aandacht. Als je meer gerichte aandacht geeft op andere momenten en de aandacht bij het eten echt compleet weghaalt, dan gaan ze wel eten. Dus niet positief en niet negatief. Gewoon lekker kletsen, eten aanbieden en zelf eten. Verder niks. Ook geen koek, snoep, limonade etc. Ze moeten zich realiseren (zonder dwang, boosheid, negeren) dat slecht eten geen aandacht oplevert. Als je het eten wat je serveert gedurende dag gezond houdt, komt het vast wel goed. Het moeilijkste is om zelf echt neutraal te blijven. Kinderen voelen jouw spanning aan zonder dat je iets doet. Laat het los. Desnoods pak je tijdens het eten een voorleesboek of puzzel zodat jij en je zoon iets positiefs doen, niet op eten gericht. Het helpt ook om voor het eten even 10 minuten intensief samen te spelen, dan hebben ze die aandacht even gehad en zoeken ze het niet op tijdens het eten.
Inderdaad geen aandacht aan besteden. Hou de maaltijd gezellig, jij bepaalt wat er op zijn bordje ligt en hij hoeveel hij eet. Een vriendin verstopte vaak groenten in dingen die hij wel lekker vond (pastasaus ofzo). Misschien is dat wat? Één aanvullende tip. Heb je het idee dat hij allergisch zou kunnen zijn? Een andere vriendin is allergisch voor zo'n beetje alles (sla! Wist niet eens dat het kon). Zij was ook een moeilijke eter, maar dat bleek achteraf dus goed te verklaren.
Helemaal mee eens! Kan idd erg frustrerend zijn maar dwingen werkt averechts. hou het gezellig aan tafel en klets met elkaar, aandacht haal je dan van het niet eten af en de kans is dan groot dat je kind onbewust gewoon begint te eten. (Hier al een aantal keren meegemaakt)
Hoi allemaal, Bedankt voor de reacties. Ik heb hem nooit gedwongen om te eten. Heb altijd gedacht het is een fase en het gaat wel voorbij. Maar het probleem is dat het dus al bijna een jaar duurt en hij dus een toetje verwacht na de maaltijd. Hier zijn natuurlijk ook veel discussies over (straffen door toetje weg te pakken of niet... jullie kennen het waarschijnlijk wel). Maar in ieder geval heb ik hem in ieder geval altijd - als hij dan in ieder geval IETS gegeten had - beloond met een toetje. Dat wil ik dus niet meer doen. Niet eten, ook niks lekkers meer. Heb het ander topic (Hoe één hapje laten proeven) inderdaad ook gelezen, maar pas nadat ik dit topic had gestart. Maar hier staat inderdaad zo ongeveer hetzelfde in! Ik ga gewoon door met wat ik doe, ga alleen het lekkers nog meer verminderen.
Niet dwingen en gezellig houden. Beperkte tussendoortjes, om toch fruit/ groente binnen te krijgen zou ik smoothies maken. Gezond en simpel. Offtopic: banaan, paar aardbeien( diepvries), scheut melk,scheut yoghurt. Als je ook de banaan in de diepvries doet en niet te veel melk krijg je meer richting ijs. Leuk om samen te maken en misschien wel leuk als beloning om goed te eten. In het begin kleine porties en enthousiast zijn wanneer hij eet. Niet eten is negeren. Succes!!
Hier 3 kinderen en alledrie goede eters. Moet wel zeggen dat ik ze bij het avondeten vaak afleid met een filmpje. Dan zit het hele bord er binnen 5 minuten in. Als ze wat ouder zijn gaan we wel eens een keer aan tafel zonder filmpje maar nu werkt mijn partner vaak dus sta ik er alleen voor dus maak ik het mezelf en hun gemakkelijk. Daarnaast ben ik wel een drammer. Bord gaat gewoon leeg. Zo niet gaat filmpje uit en wordt er niet gespeeld. Nu lusten ze hier bijna alles en hoeven ze dus niet net dat ene te eten wat ze niet lusten. Als ze zelf stoppen met eten ga ik naast ze zitten en voer ik ze net zolang tot het bord leeg is. Aangezien ik dat vanaf kleins af aan heb gedaan zijn ze niet anders gewent. Ben wel blij dat het hier geen drama is bij alledrie.
Met het "dwingen" hun bord leeg te eten kan je overgewicht in de hand werken. Ik ben van mening dat een kind op deze manier niet leert wanneer hij of zij vol zit. Erg ongezond op de langere termijn.
Smoothies heb ik geprobeerd maar die wil hij niet. Gewoon fruit eet hij wel dus wat dat betreft ook niet nodig. Filmpjes kijken onder het eten ben ik geen voorstander van. Ik begrijp wel waarom je het doet, maar niet mijn ding. Het eten is ook gezellig bij ons totdat wij (mijn partner en ik) klaar zijn met eten en mijn zoon om een toetje vraagt. Dan geef ik hem de kans om wat te eten, en dit weigert hij. Maar als ik zijn bord wegpak begint het drama...
Dat vind ik echt onzin. Mijn kinderen kunnen heel goed aangeven wanneer ze vol zitten. Daarnaast ken je je kind goed genoeg om het verschil te zien tussen vol zitten en niet willen eten. Je wilt graag gaan spelen? Prima, eerst bord leeg. Een banaan? Prima eerst bord leeg. Iedereen mag zijn eigen keus hierin maken maar ik ben erg blij met mijn keus. Ze eten super goed en gezond. Koek en snoep hebben we nooit in huis dus ze mogen zoveel tussendoortjes als ze maar willen (fruit en droog brood). Tijdens het winkelen een croissantje en bij de bakker een bolletje.
Maar voor jullie zoon is dit toch wel het geval? Althans hij heeft het altijd gehad. Mijn man en ik eten ook geen toetje maar mijn zoontje wel. Yoghurt, fruit en heel soms ijs/danoontje e.d. Zijn toetjes slecht? - Schoolkind - 9 jaar | Ouders van Nu
Ik neem ook nooit een toetje, man en zoontje wel. Als je zoontje gewend is een beetje yoghurt te krijgen na het eten dan snap ik het drama wel, persoonlijk vind hem ook nog wel jong voor de regel 'eerst je bord leeg eten, anders geen toetje'. Als ie overdag gewoon z'n fruit en alles eet en het gewoon goed doet zou ik het voorlopig nog los laten. Zoontje hier heeft ook nog wel eens crackerfases ipv brood, kan toch...ik hoef ook niet elke dag hetzelfde. 's Avonds is het eten wat de pot schaft en de ene keer zijn het een paar hapjes en een andere keer is het twee keer opscheppen en van 1.5 tot zeker 3 jaar is ie regelmatig zonder avondeten naar bed gegaan.
Hier ook een slechte groenten /avond eten. Cb zegt hier wel een toetje maar van tafel af = geen eten meer, niet nog iets ter compensatie voor het slapen gaan ( wij gaven bijv een sneetje brood. Het werkt nog niet maar geloof dat het uiteindelijk wel keertje komt. Hij groeit niet heel goed maar staat niet stil of valt af niet af. Hij is verder happy en vrolijk. Ik zou zeggen geef het toetje en heb geduld
Pffff het enige wat je kunt doen is heeeeeel veel geduld hebben. Niks anders aanbieden en het verder totaal los laten. Maar ga vooral geen alternatieven aanbieden, het is eten wat voor je staat, of niks eten. Verder is eten een gezellig moment om met elkaar te praten, dus daar vooral de nadruk op leggen. Hier ook een dochter die de laatste tijd regelmatig niks eet qua avondeten, zelfs niet wanneer we iets eten wat ze echt wel heel lekker vindt (of vond). Ik ben overdag thuis, dus ik geef haar nu regelmatig 's middags warm eten, maaltijden die ze over het algemeen lekker vindt. En ook regelmatig smoothies met het ontbijt waar bv spinazie etc in zit. Dan krijgt ze toch haar groente binnen (fruit is sowieso nooit een probleem) en maakt het me eerlijk waar niet veel uit of ze 's avonds nou wel of niet eet ... Ik denk dat het vanzelf weer komt
Mijn beide jongens zijn heel erg slechte eters geweest. Jongste wilde alleen brood en banaan. Verder niets. Oudste at gewoon weinig. Jongste eet nu een klein jaar in elk geval avondeten. Wat het ook is, pasta, rijst, soep, lasagne enz. Eerst weigerde hij altijd pertinent en hij eet niet een bord vil ofzo maar wel genoeg hapjes. En alleen omdat hij erna een toetje krijgt. Ik beloon daar dus wel mee en sinds ik dat ben gaan doen ert hij. Fruit krijg ik er echter op banaan na niet in maar groentes bij het avondeten dus wel. Oudste eet steeds beter maar nog niet veel. Maar ook hij zeurt niet meer en eet omdat hij weet dat ze daarna een toetje krijgen. Ik ben er van overtuigd dat ze nog steeds niet zouden eten als ze wel een toetje kregen ongeacht wel of niet eten.