Absoluut van te voren vertellen. En in ieder geval vertellen!! Wij hebben vrienden die ook geen kinderen konden krijgen. We hebben het hun altijd als eerste verteld na onze ouders dan. Voor hun was het een lastige boodschap. En ook als brenger van de boodschap ben je verdrietig want je gunt hen het ook zo enorm. Ze hebben het altijd heel erg gewaardeerd dat we dat deden. Zij konden het verwerken voordat ze van alle kanten hoorden dat ik zwanger was. We hadden een gezamenlijke vriendenkring dat is in jouw geval niet zo als ik je bericht bekijk. Tweede tip die ik mee wil geven. Ook als je kleine er is....er zijn meer dingen op deze wereld belangrijk. Ook al loop je over van verliefdheid op je kleintje. Zwijg het niet dood tijdens gesprekken, dat vooral ook niet, maar praat niet alleen over je kind. Niets is zo vervelend als mensen die alleen maar over hun kinderen praten. Vind ik trouwens ook al heb ik zelf wel kinderen. Blijf vooral ook geinteresseerd in de ander en wat ze bezig houdt. Jullie hebben blijkbaar iets wat je samen deelt anders zou je niet al zo lang bevriend zijn met elkaar.
Gefeliciteerd met je zwangerschap! Ik zou het ook van te voren vertellen.. dan heeft ze de tijd om het te laten bezinken. Ik zelf vind het ook moeilijk, weet sinds een paar dagen dat ik zwanger ben, heb een zus die geen kinderen kan krijgen. Zij heeft gekozen voor adoptie maar het blijft toch moeilijk.
En? Heb je al besloten wat je gaat doen? Of heb je haar misschien zelfs al gesproken? Moest vandaag ineens weer aan je verhaal denken...