Mijn vriend en ik proberen wel regelmatig te helpen. Ik kan redelijk makkelijk een paar uur van mijn werk weg, dus die dagen lukt het vaak wel. Op woensdag ben ik thuis met onze jongste zoon en dan wordt het lastiger. Hij zou mee mogen, maar dan ben ik drukker met achter hem aanrennen dan met de daadwerkelijke activiteit Dit schooljaar hebben we geholpen met: 2x schooltuin, Koningsspelen en uitje naar de bibliotheek. We komen waarschijnlijk nog 10 jaar op deze school en ik vind het leuk om hier wat mensen te leren kennen (zowel ouders als leerkrachten).
Wij helpen wel veel, ja. Tot de jongste vorig jaar geboren werd, ben ik bij zo'n beetje elke knutselochtend en ieder uitstapje geweest als ik niet hoefde te werken. Ook ieder jaar mee op schoolreisje en op de jaarlijkse schoonmaakavond. Op mijn vrije dag gaf ik NT2-onderwijs aan anderstalige kleuters. Dat is nu lastiger, met een kleintje erbij. Maar mijn man zit nu in de MR, dus we doen nog steeds wel wat. We staan zelf ook allebei voor de klas, dus wij vinden eigenlijk ook dat het er gewoon bij hoort. Zodra de jongste ook op school zit, wil ik op mijn vrije dagen weer meer gaan helpen. Zo trots als je kinderen dan zijn: onbetaalbaar!
Vorig jaar zelf gevraagd of ik bij de kleuters voor mocht lezen op maandagmiddag 20 minuutjes, vonden ze top! Begin van dit schooljaar heb ik schoongemaakt op een avond en man heeft geholpen met het buitentoestel. Voor de rest niet. Ik vind het wel belangrijk dat je iets doet. Je moet t (vind ik) toch met zn allen doen.
Ik help mee als biebouder. Dat is meestal om de week anderhalf uur. Dat is voor het einde van de schooltijd, dus ik ga 2 uurtjes eerder naar school dan normaal Ik ben ook niet zo goed met kinderen die ergens geen zin in hebben, dus iets als leesouder is niks voor mij. Maar als biebouder is het wat meer adhoc, korte contacten, en dat ligt me wel. Sommige kinderen zie ik vaker en dan ken je ze een beetje. Maak je een dolletje als het rustig is. Maar daar hou je weinig contact met de leerkrachten aan over, die zitten natuurlijk in hun eigen klas. En verder help ik af en toe mee, bij het zomerfeest volgende week (ipv schoolreis kleuters hebben ze een feestdag), bij een uitje geholpen met rijden, schoonmaak van de klas. School regelt ook best veel zelf, onderling met de leerkrachten, de mensen van de BSO en bijv bij de sportdag studenten van de sportopleiding..
Moet heel eerlijk zeggen dat ik het nooit geprobeerd heb, maar bij onze school heerst een voortrek cultuur. Kort uitgelegd er is een juf met een kindje op school, dat kind werd al voor getrokken door de kleuterjuf incl vriendjes. Toen wij daar na onze verhuizing op school kwamen waren wij ons hier niet van bewust. Het is echt populaire kinderen en ouders en daar zijn wij gewoon niet van. Dat weerhield me er sowieso al van om mee t helpen toen en de juf mocht ons zoontje ook niet zo. Nu in de nieuwe groep is dat niet zo heel erg gelukkig, maar ik ben denk ik ook gewoon onzeker. Ik wil het wel een keer proberen, maar zoals ik al aan gaf, zijn veel van de vooral leuke dingen, op de dagen dat ik werk Op de juf afstappen doe ik sowieso wel, als er iets is wat me niet bevalt zeg ik het wel. Maar deze juf is ook wel voor redevatbaar.
Ik help vrij veel mee op school. Ben in de kleuterklas van de oudste indertijd klassemoeder geworden- en toen de jongste daar kwam (aansluitend) dat gebleven. Nu dus 3 jaar op een rij. Ik heb dus veel contact met de juffen. Maar sluit me aan bij de anderen: Omdat je elkaar een beetje meer kent, praat je gemakkelijker (ook gewoon een kletspraatje) en stap je er gemakkelijker op af. In de klas van mijn oudste nu, heb ik nooit zo heel veel gedaan en heb ik ook veel minder contact met de juffen. Ik ken alle kinderen ook nog steeds niet (een paar niet ) . Terwijl ik dat bij de jongste wel ken + welke ouder bij welk kind + veel voornamen van ouders. Andere kinderen uit de klas bij de jongste begroette me ook enthousiast (erg leuk ) . Maar bij de oudste is dat veel minder, omdat ze me niet zo goed kennen. Hier zie ik geen voortrekkerij. En al helemaal niet naar kinderen van de 'speciale' ouders toe ofzo. Maar misschien zie ik dat sowieso wel niet.. ik ben ook weer niet heel opmerkzaam wat dat soort dingen betreft .
Ik ben dit jaar klassemoeder dus ik help veel. Ook bij de kleuters al, rijden, schoonmaken enz. Nu veel regelen vooral een bij activiteiten aanwezig zijn. Ik neem r af en toe ook vrij voor of gooi mijn werk uren om. Groepjesvorming is er wel wat, niet veel, maar daar Doe ik toch niet aan mee.
Ik probeer regelmatig te gaan helpen als er activiteiten op woe of vrijdag vallen (mijn vrije dagen). Dat doe ik dan niet om in de smaak te vallen bij de juf, maar voor mijn dochter. Zij vindt het echt prachtig als mama komt helpen en als broertje dus soms ook even in de klas mee mag doen. Overigens vind ik het gewoon ook belangrijk om betrokken te zijn bij school.
Ik ben juf en ik heb ook hulpouders. Die zijn niet per definitie aardiger dan andere ouders. Met de één klikt het nu eenmaal beter dan met de ander. Wij zijn vorig jaar verhuisd en ik help regelmatig mee op haar nieuwe school. Ik ben bieb-moeder en help met decoreren en raamschilderen bij het wisselen van de thema's / seizoenen. En als het op mijn vrije dag is wil ik ook wel helpen begeleiden met uitstapjes. Het heeft me erg geholpen om nieuwe mensen te leren kennen in dit dorp. Maar ik geloof niet dat ze me aardiger vinden omdat ik meehelp op school.
Hmm ik vraag me af of dat ze echt aardiger worden gevonden. Ik geef 1x per week klokkijkles en daardoor spreek ik de meester dus ook vaker. En doordat je elkaar vaker spreekt heb je ook meer om over te praten. En het is toch echt dezelfde meester als aan begin van het schooljaar die ik verder nooit sprak. En ik ben redelijk kritisch en dus doorgaans niet de meest geliefde ouder. (Vanuit diezelfde krtische houding ben ik overigens bijles gaan geven... Ik wil best helpen ipv alleen maar klagen. Maar ik werk ook 32 uur per week dus dat is wel passen en meten doorgaans.)
Ik help ook mee, eerst omdat ik benieuwd was hoe het er aan toe gaat op school en hoe de kinderen met elkaar omgaan, nu omdat ik het meestal ook wel leuk vind. Er zijn verschillende dingen, schoolplein onderhouden, schoonmaken, uitstapjes, knutselen. Ik denk dat er voor iedereen wel wat tussen zit, maar ik begrijp ook goed dat niet iedereen op elk moment de tijd heeft, in verband met werk, jongere kinderen of andere verplichtingen. Moet wel zeggen dat ik bij sommige dingen denk dat het ook werkzaamheden zijn die in andere landen door betaalde krachten worden gedaan, bijvoorbeeld bij ons wordt alleen de vloer schoon gemaakt, de rest moet door ouders en leerkrachten worden gedaan. Soms vind ik het ook wel lastig, bijvoorbeeld laatst bij de Koningsspelen, naar mijn mening waren er te wenig begeleiders. Er waren groepen van 9 kinderen en ik had er kindjes tussenzitten die niet zo veel zin hadden om mee te doen, steeds wegliepen of met iets anders bezig waren, maar ondertussen moest ik ook opletten dat ze zich bij de oefeningen in de gymzaal niet bezeren, want nog niet iedereen kan in groep 1 helemaal zelfstandig klimmen of zelfstandig ergens bovenop lopen. Een juf kent de kinderen veel beter en weet wat ze aankunnen en hoe ze reageren, maar als hulpouder moet je dat eerst nog maar zien en je wilt toch echt niet dat de andere kinderen zich bezeren onder je hoede. Ik ben ook klassenouder ( omdat ze nog iemand zochten en niemand anders het wou doen). Ik help wel graag, maar om cadeautjes kiezen voor de juffendag en andere ouders motiveren om schoon te maken...nu ja dat is nu niet het allerleukste wat ik kan bedenken. En niet alle ouders willen ook bijvoorbeeld in een whatsapp groep...het wordt wel voor iedereen makkelijker, wanneer meer ouders zich betrokken voelen en meehelpen. Ik denk niet dat mijn zoon daardoor voordelen heeft, daarom doe ik het ook niet. In het begin vond ik het ook leuk om bij het groepje van mijn zoon ingedeeld te worden, maar het moet niet zo zijn dat hij zich daardoor belemmert/ onder controle voelt, dus eigenlijk heb ik nu liever dat ik bij andere kinderen zit. Moest wel schrikken toen ik een keer aan het schoonmaken was en mijn zoon huilend van het schoolplein naar binnenkwam en direct naar de juf liep...maar zo moet het ook zijn, op school luister je naar de juf en ga je bij problemen ook naar de juf. Oh ja, en zonder hulpouders zijn bepaalde dingen ook onmogelijk, je kunt één juf niet met 31 kleuters op stap laten gaan, ik vind het al twijfelachtig binnen het schoolgebouw, eerlijk gezegd. Ik heb diep respect, hoe ze dat allemaal voor elkaar krijgen, dat ze aan het eind van de week allemaal wat geknutseld hebben, niemand van de glijbaan gedonderd is en al de kleine ruzies zijn bijgelegd. En dan hebben ze vaak ook nog extra werk met de nieuwe kindjes.
Jammer dat er niet goed gelezen word. Ik zeg nergens namelijk dat dat bij jullie zo is. Hier is dat over duidelijk wél het geval en dat vind ik jammer. Niet iedereen is gewoon geschikt om mee te helpen. Sommige mensen kunnen niet vanwege het werk (heb ik ook al 2x aangegeven). Met kerst heb ik gewoon wat lekkers gemaakt en mee genomen en met Pasen terwijl ik zelf 39graden koorts had en al een paar weken ziek was heb ik gewoon een ontbijtje gemaakt voor een ander kindje. Onze school nodigt gewoon niet uit om mee te helpen omdat er duidelijk een populaire groep is. Die ouders kennen elkaar allemaal, ze zien elkaar privé en het is gewoon een kliek. Ik hou daar niet van, dat hoort niet. Het is echt een elite clubje... Die kinderen kennen elkaar ook allemaal niet en als je het zoontje van die ene juf niet mag of corrigeert op zijn aso gedrag dan word je meteen met de nek aan gekeken. Die juf leidt zo ongeveer alles daar en gelukkig zijn wij niet de enige ouders die dit zien.
Ik dacht dat de vraag algemeen bedoeld was? Dus hoe het bij anderen is? Ik doe vrij veel op school, zit in de OR, ben websiteouder, als ik kan ga ik mee met uitstapjes, enz. Ik heb niet het idee dat mijn kinderen daardoor bepaalde privileges krijgen of anders behandeld worden (zou ook niet mogen!). Wel heb ik het idee dat ik beter weet wat er speelt op school en dat het contact tussen mij en de leerkrachten makkelijker verloopt, wat anderen hier ook al schrijven. Wat andere ouders wel of niet doen zal me een zorg zijn. Ik doe het omdat ik het leuk en belangrijk vind, als een ander een andere mening heeft, dan moet hij daar naar handelen. Ieder zijn ding, toch? Vind het alleen wel jammer als ouders die om wat voor reden dan ook nooit helpen (wat hun goedrecht is, daar niet van), gaan lopen zeuren ed op activiteiten of op mensen die wel helpen.
Ik help regelmatig met rijden, schoonmaken en afgelopen week bij de meester en juffendag met spelletjes. Dit vind ik prima. Schoolreisjes ga ik niet mee. Een ochtend of middag prima. Geen hele dag haha.
Wat vervelend dat je dat zo ervaart. Hier ook groepjes hoor. Ik zie het maar kan me er niet zo aan storen. Ik help omdat ik graag betrokken wil zijn bij school en hou me niet zo bezig met wat ze van mij of mijn kinderen vinden. Merk wel dat als je vaker je gezicht laat zien je meer mensen leer kennen en de lijntjes wat korter worden. Ik help dus wel veel op school maar heb dan ook geen baan en ontzettend veel tijd over. Ik ben sinds kort luizenmoeder, biebmoeder, help met schoonmaken en zit in de OV. Afgelopen week met schoolreisje mee geweest, geweldig vond ik dat! Rijden kan ik helaas niet want heb geen auto tot mijn beschikking. Maar als er een plekje over is bij iemand zou ik zo meegaan voor een extra paar handen. Ook meld ik me aan voor de voorleesmomenten en help ik met de koningspelen oid. Ik wil nog graag klassenouder worden maar helaas nog geen plekje er hangt op de school zelf een fijne sfeer en we wonen er tegenover. Dat maakt het wel wat makkelijker allemaal.
Heb je al eens gevraagd of je een keer mag helpen? En dat je dus gewoon zegt binnenkort is er een feestje of ontbijt of whatever en of jij kunt helpen. Dus dat je al weet dat er ouders zijn die meehelpen maar dat je graag ook eens iets wilt doen en dat je kind het ook leuk zou vinden. Denk miet dat een leraar dan gaat weigeren en je anders wel in zijn achterhoofd houdt bij een volgende activiteit. Wie weet kun je zo tussen dat kliekje komen waardoor het opengebroken wordt.
Ik vind overigens dat' kliekjes' overal wel zijn m.i. Ook voor ons is/was het lastig, in een andere gemeente. Maar als je je niet openstelt, (wat ik dus doe met helpen bijv) wordt het contact er zeker niet beter op 😉
Ik help veel mee op school. Ik vind het fijn betrokken te zijn op school. Ik denk dat ik wel beter zie hoe de sfeer op school is, dan wanneer ik niet zou helpen. Lijntjes worden kleiner. Ik geloof niet dat de juffen mij of mijn dochter voortrekken!! Maar ik merk wel dat veel kinderen mij kennen en naar me toe komen. En dat vind ik wel fijn, dan ken ik d'r klasgenootjes ook. Ik vind nu wel dat ik bij té veel dingen help. Maar als ze hulp vragen en er komen maar geen aanmeldingen, dan denk ik toch: ach ik doe het wel.... 😐 Ouders die werken kunnen natuurlijk minder dan ik. Maar voor sommige leuke activiteiten nemen ze vrij of komt er gedoe over wie mag. En bij andere, saaiere activiteiten, krijgen ze niemand gevonden...
Ik help veel op school. Zit in de ouderraad. Leid samen met een andere moeder de bieb. Luizenmoeder en als ze voor andere dingen hulp nodig hebben, dan ben ik er ook. Krijg nu niet het idee dat de juffen mijn kinderen voortrekken. Je staat vaak wel met dezelfde moeders te praten omdat je even iets wilt bespreken of wat dan ook. Dan lijkt het een kliek, maar is het niet.