Mijn dochter (5) heeft 2x bij mijn schoonmoeder gelogeerd en 1x bij mijn schoonzus. Bij mijn schoonmoeder vond ze het zo-zo. Bij mijn schoonzus vond ze het fantastisch (is ook helemaal verwend). Nu wil ze niet meer logeren. Ze wil niet bij oma "want die is zo streng, ik moest al mijn melk opdrinken en mijn bord leegeten!" (dat hoeft bij ons niet). Nu is oma ook niet de meest warme persoonlijkheid in haar manier van doen en uitstraling, maar ze bedoelt het wel heel goed! Ze wil wel bij mijn moeder logeren, maar die wil het zelf niet. Mijn moeder brengt haar wel naar muziekles elke week en ook past ze iedere week op mijn neefje, dus het is niet dat ze geen actieve, betrokken oma is, maar dit wil ze gewoon niet. Dat wil ik ook respecteren. Bij mijn schoonzus wil ze ook niet meer logeren, "want dan mis ik jullie". Wat vinden jullie, bepalen wij dit of zij? Mijn zoontje gaat nog niet logeren. Ik vind dat gevoelsmatig te jong. Hij snapt het nog niet. (Overigens gaat hij wel gewoon naar KDV en we hebben een oppas, dus niet dat hij altijd maar bij ons is). We gaan dus nog geen weekendjes weg, maar heel af en toe even rust van de oudste zou eigenlijk wel lekker zijn. Ook is het handig in de vakantie i.p.v. BSO.
Ik zou het niet doen als zij het zelf niet wil, tenzij jullie een keer een bruiloft ofzo hebben. Of er misschien met z'n allen gaan logeren?
Ik vind dwingen zelf geen optie. Ze geeft toch duidelijk aan dat ze niet wil. Mocht er nood aan de man zijn, tja, dan is het niet anders, maar ik zou het niet doen omdat het voor jullie wat makkelijker is.
Hier ben ik het mee eens. Je dochter is oud genoeg om aan te geven wat ze wel en niet wil. Als ze zegt dat ze niet wil logeren, zou ik niet tegen haar wens ingaan (als er geen noodzaak is). Werkt averechts denk ik.
Hmm ik zou, als ze er zelf geen zin in heeft... Het enkel doen als het gewoon eens beter uitkomt. Maar niet puur voor de lol.. Want die lol ziet ze er zelf tenslotte niet in. Maar ik zou wel in gedachten houden dat als het nodig is... Ze best KAN logeren.
Bedankt voor jullie reacties. Een vriendin van mij keek me heel vreemd aan toen ik vertelde dat ze helaas niet meer wil logeren. Die leek te denken van "dat bepalen jullie toch?" Maar ik kan haar voor mijn gevoel inderdaad niet dwingen als het niet strikt noodzakelijk is. Maar ergens ben ik ook bang dat ze straks helemaal niet meer wil, als ze bijvoorbeeld langer dan een jaar niet logeert. Dus ik zou het om het oefenen wel goed vinden.
Mja op zich... Wij hebben maar 1 kind dus als ze gaat logeren hebben wij een "vrije avond". Dus voor ons is het wel fijn als ze af en toe eens logeert Maar als je nog 2 kids thuis hebt.. Hoef je het daar ook niet voor te doen natuurlijk. Komt vast vanzelf goed als ze groter word. Hier ook zelden gelogeerd bij iemand anders dan opa en oma. Maar woensdag gaat ze 3 dagen op kamp... Nou ze stuitert al heel de week. EINDELIJK ZONDER OUDERS
Ik zou er niet helemaal in mee gaan. Ze is tenslotte een kind van 5 jaar. Ze kan prima aangeven wat haar niet bevalt aan logeren, alleen hoeft dat niet leidend te zijn. Jij vindt ook niet alles onverdeeld leuk (bijvoorbeeld je werk), toch hoort het erbij. Door haar te laten bepalen kan je haar juist bevestigen in haar denkbeelden. Oudste dochter heeft ook niet altijd zin in logeren, alleen als wij allebei werken in de vakantie dan kan het niet anders. Ze mist ons dan ook. Vooral met het naar bed gaan. Het is niet anders. Dus als het nodig is, bijvoorbeeld een weekendje samen weg of vanwege werk in de vakantie dan bepaalt in mijn ogen de ouder.
^dit. Alleen als het echt moet laten logeren. En waarbij het wel/niet nodig is ligt aan je eigen. Zo vind ik een weekendje weg geen reden als ik weet dat mn kind niet wil, iets zakelijks wat erg laat word wel (mits er geen oppas thuis kan komen).
Een weekendje samen weg is een investering in je liefdesrelatie. Net zo belangrijk of nog belangrijker dan een zakelijke afspraak . Precies de reden waarom ik m'n kind niet leidend laat zijn in wel of niet logeren.
Ik zou haar toch in de zomervakantie weer een keertje naar je schoonzus doen dan. Vertellen dat ze het daar de vorige keer ook zo leuk heeft gehad. Denk dat ze daarna dan weer helemaal enthousiast is. Ik vind een weekendje kinderloos weg trouwens ook wel echt nodig af en toe. Hier gaat de jongste over een maandje ook logeren.
Inderdaad. Onze kinderen logeren soms omdat de oudste erom vraagt en dan combineren wij het zelf wel met een lekker avondje uit. Of soms gaat het andersom en hebben wij iets en dan moeten ze gewoon. Soms vinden ze het leuker dan de andere keer. Oudste kan er soms echt om zeuren en dan ineens niet meer willen. Om er een paar weken later weer om te zeuren.
Dwingen?? Nee natuurlijk niet. Onze oudste heeft als peuter een aantal keer gelogeerd en ineens ging dat niet meer. Ze ging helemaal over haar toeren bij oma die ze meerdere malen per week ziet. Er was helemaal niks voorgevallen. Ze heeft heel erge heimwee. Ze gaat zo een dag op pad met iemand zolang ze maar in haar eigen bedje ligt s avonds. O man wat een commentaar dat daar opkwam: " dat bepaald zij toch niet" en " hier zou ze echt vette pech hebben gehad" Nou ik ben blij dat mijn man en ik er beiden niet zo in staan. Wat vreselijk naar om dat over een kind te zeggen. Wij hebben zelf voor kinderen gekozen en wanneer je een kind hebt krijg je daar geen garantie voor kindvrije weekenden bij. Ik zal mijn kind daar nooit maar dan ook nooit toe dwingen. Ik vind sommige opmerkingen in dit topic echt bizar en ongelooflijk triest voor een kind.
Wij dwingen niet. Ik vind dat ze het leuk moeten hebben, Investeren in onze liefdes relatie doet wij elke dag, maar wij zijn geen mensen die perse weg moeten, kinderen liggen meestal gewoon 19.00-20.00 in bed en dan hebben we tot 23.00 uur om film te kijken of spelletjes avond te doen, of juist lekker op tijd naar bed om te "knuffelen" soms lekkere hapjes op tafel, heerlijk Uit eten doen we samen met de kinderen met een leuke speeltuin erbij zodat hun netjes aan tafel zitten en netjes mee eten want ze eten dat ze lekker mogen spelen na het eten, of bij de wok hebben ze een indoor speeltuin en daar spelen ze en eten ze tussendoor een beetje en dan zitten mijn man en ik ook voornamelijk alleen aan tafel Speeltuin spelen ze en kunnen wij soms heerlijk op een picknickkleed zitten, alleen zakelijke dingen voor werk is toch wel enigszins noodzaak maar een bruiloft bijvoorbeeld .... Gaan ze mee, overdag wel kinderen en avond niet ... Dan gaan wij voor de avond naar huis, avond ook kinderen welkom dan laten we ze slapen tussen de middag en kunnen ze de avond langer wakker blijven en gaan we tegen 21.30 De oudste twee houden dat ook zonder slapen wel vol. dus nee geen moeten bij ons.... Alleen heb ik dus 3 kinderen die juist bij opa en oma willen slapen en dus 1 keer in de 6 weken ongeveer bij oma slapen en 1 keer in de 3/4 maanden bij opa ( baby wil nog niet zoveel )
Een kind dat heimwee heeft en papa en mama mist vind ik toch echt wel belangrijker. Je relatie hangt tocht niet af van dat weekendje weg? Je kan mij niet wijsmaken dat je een weekend plezier kan hebben wetende dat je kindje ongelukkig is.
Ik zou hooguit een oppas aan huis regelen als wij alleen weg zouden willen; ga geen kind van huis sturen om zoiets. Het is ook haar thuis!
Ik heb het niet over heimwee en ik heb het niet over een ongelukkig kind. Ik heb het ook niet over dwingen. Nergens genoemd. Het wordt meteen extreem ingevuld. Ik heb het over m'n dochter die er niet heel veel zin in heeft om te logeren. En die mij rond bedtijd mist. Als ik in haar de keuze zou laten dan zou ze altijd nee zeggen. Ze logeert dus niet voor de lol, maar als het nodig is voor werk en als mijn man en ik 1 keer per jaar een weekend weg gaan. That's it.