Zijn er hier nog andere chronisch zieke zwangeren? Hoe kijken jullie tegen het hele proces van bevallen aan? Ik merk dat ik er de laatste tijd best over pieker en hoewel ik het niet per se eng vind, is het wel spannend. Vooral omdat ik een zeer zeldzame bewegingsstoornis heb die zijn weerslag heeft op mijn spieren en zenuwen. Krampen schieten bij mij door naar spasmes of juist kataplexie. Voor de zwangerschap waren mijn menstruaties dan ook altijd heel erg heftig en had ik meestal naast pijnstilling ook Diazepam nodig. Iets dat je tijdens een bevalling natuurlijk niet toegediend kan krijgen Nu heeft de neuroloog wel wat advies aan de gynaecoloog gegeven, maar dat zijn toch medicijnen die je liever niet in je lijf wilt (denk aan anti-epileptica). En dan natuurlijk het herstelproces. Ik verwacht dat mijn lijf nogal een optater zal krijgen, dus dat is ook best spannend Voor de andere chronisch zieke zwangeren: Vinden jullie het ook nogal wat dat je niet goed weet wat je kan verwachten? Dat je de controle helemaal los moet laten?
Hoi Aegyo, Ik ben ook chronisch ziek. Ik heb Endometriose en ben hier veel voor geopereerd de laatste jaren. Hierdoor heb ik een zenuwbeschadiging opgelopen in mijn rechterbeen. Ik ben volledig afgekeurd en gebruik normaal veel pijnmedicatie. Tramadol 200, Fentenyl etc etc. Voor de zwangerschap moest ik hier al voor afkicken. Bij de vorige IVF poging heb ik een week in bed liggen rillen en zweten om van de medicatie af te komen. Inmiddels ben ik bijna op de helft van de zwangerschap en gaat het aardig zonder alle pijnstillers. Maar mijn ziekte is dan ook het minst actief bij zwangerschap. Ik maak mij dus wel degelijk zorgen over de periode na de bevalling. De bevalling zelf eigenlijk niet heel erg. Ik heb best heftige operaties gehad van 8 uur met flinke sneeën en denk dat ik dus wel wat pijn gewend ben. Maar misschien ook heel erg naïef hoor. Ik hoop wel met de kraamzorg te kunnen bespreken dat ik misschien wat extra hulp nodig heb. Ook heb ik een schoonmaakster die misschien wat vaker moet komen. Lichamelijk ben ik meestal niet in staat om huishoudelijke taken te doen. Ik hoop van harte dat ik wel goed voor mijn kindje zal kunnen zorgen maar maak me daar nu nog niet te druk over. Tegen die tijd kan ik weer pijnstilling en zenuwmedicatie gaan gebruiken. Je moet je inderdaad toch overgeven aan de situatie en misschien valt het wel reuze mee
Hier ook chronisch ziek, maar niet zo ernstig als ik hierboven lees. Zelfs afgekeurd etc. Zou dan een zwangerschap en het hebben van een kind wel spannend vinden. Als je zo leeft op zware pijnstilling en ook afhankelijk bent van hulp in de huishouding, lijkt een kind me wel zwaar. Hier dus chronisch ziek al twee keer eerder zwanger geweest en bevallen. Eigenlijk zonder echt problemen. Goede afstemming tussen artsen qua medicatie en beleid. Had destijds alle vertrouwen en nu weer.
Hier ook chronische ziek heb EDS reuma in de bindweefsels.. Weten nu sinds 1.5 jr dat ik het heb ben volledig afgekeurd. En nu zwanger van nummer 3.. Omtrent bevalling maak ik me tot nu toe nog nie zo druk.. meet hoe herstel ik er na.. krijgbik een terug slag.. Hoe gaat die tijd verlopen.. nu ben ik stabiel kwa pijn en ongemakken.. Revalidatie arts zrgt dat dit komt door de hormonen en dat vrouwrn met reuma zich tijdens zwangerschp beter voelen... Kwa bevalling zit ik waarschijblijk vast aan keizersnee omdat placenta voor de uitgang ligt... Ik zelf zou liever normaal bevallen.. Vorige keer heeft herstel wel lang geduurd helaas.. 2 jr lang nog bekkeninstabiliteit.. en veel pijn.. Hopelijk gaat deze keer mee vallen.. en gelukkig heb ik hele fijne artsen die mij begeleiden 😆 Ik zou als ik jou was je vragen neer leggen bij je arts.. Kijk wat de mogelijkheden zijn. Miss extra kraamzorg of huishoudelijke hulp. Miss kan je partner extra vrij pakken.
Het is misschien wel heel drastisch maar heb je een keizersnede overwogen? Wat zijn je voors en tegens daarin? Sterkte in ieder geval!
ik ook eds. heb een zwangerschap vol complicaties maar niet eds als oorzaak. alleen de bekkeninstabiliteit wordt er door veroorzaakt. wij krijgen na de bevalling extra kraamzorg en mag niet uit bevallen.
Ik ben bevallen met een chronische ziekte. Mijn ervaring tijdens de zwangerschap was al dat de gyn er niet genoeg van wist (univ.med.centrum, specialisatie in mijn richting), gelukkig wel van de baby icm mijn aandoening. Vóór de bevalling man duidelijk geïnstrueerd uiteraard. Helaas wist gyn er niet genoeg van en ik zou bij tweede bevalling ook zeker niet meer luisteren (die keuze heb ik wel dan). Verder had ik een flinke weeënstorm en kon behalve gillen qua pijn en smeken on een ruggenprik het niet opbrengen om een gyn te overtuigen van mijn gelijk. Met de aandoening die jij beschrijft, zou ik sowieso met ruggenprik bevallen als je natuurlijk wil bevallen, en op medische gronden deze ook laten zetten ver voor de hevige weeën. Maar ik zou idd een keizersnede overwegen. Qua kracht heb ik geen beperking, maar ik had echt alle kracht nodig en nog lukte het bijna niet.
Haaii Wat vervelend van je bekkeninstabiliteit Tot nu toe hier geen last. Hier ook ziekenhuis bevalling. Morgen komr hier de kraamzorg ben benieuwd of ik meer uren krijg door de EDS. Heb je verder geen pijn? Ik heb de eerste maanden me super gevoeld geen gewrichtspijnen enz sinds ik dus aankom en er meer gewicht op mijn gewrichten komt te dtaan heb ik helaas wel pijn...
Ik ben zelf ook chronisch ziek. Heb posttraumatische dystrofie aan mijn linkerknie en na plaatsing van een neurostimulatie zenuwpijn gekregen in mijn hele onderlichaam zowel links als rechts. Symptomen lijken heel veel op dunne vezel neuropathie. Weet sinds 2 weken dat ik zwanger ben. Hoe alles en de zwangerschap qua pijn gaat verlopen is afwachten. Ik mag tijdens de bevalling geen ruggenprik omdat de neurostimulatie in mijn onderrug zit. Zelf denk ik en gezien mijn medische situatie en gezondheid nog wordt doorgestuurd naar de gynaecoloog.